บทที่ 309 สิ่งที่ชวนให้เกลียด

“เว่ยเชิน ผมจะให้โอกาสคุณครั้งสุดท้าย ปล่อยเธอซะ ผม รับปากว่าชีวิตของคุณจะไม่เป็นไร!” ความอดทนของหยางเฉิน แทบจะถึงขีดสุดแล้ว

ระหว่างที่พูด ในมือของหยางเฉินก็ได้มีใบไม้เพิ่มขึ้นมาหลาย

ใบ พวกมันถูกหนีบอยู่ระหว่างนิ้วกลางกับนิ้วชี้

ถ้าเว่ยเงินกล้าที่จะฆ่าโจวซุย หยางเฉินก็รับรองได้เลยว่า

เว่ยเงินนั้นต้องตายก่อน

สิ่งที่เว่ยเงินได้พบเจอมานั้น เขาเองก็เห็นใจมาก แต่จากการ บังคับครั้งแล้วครั้งเล่าของอีกฝ่าย ทำให้หยางเฉินเกิดความคิด ที่อยากจะฆ่าขึ้นมา

“ลูกชาย แกใจเย็นๆ ก่อน! ฉันเสียลูกชายไปแล้วคนหนึ่ง และ ไม่อยากสูญเสียคนในครอบครัวอีกแล้ว! ขอแค่แกยอมปล่อยมือ ฉันรับปาก จากนี้ฉันจะยกตระกูลเว่ยให้แกแน่นอน!

“พ่อทําผิดไปแล้ว ผิดไปแล้วจริงๆ!!

จู่ๆ สีหน้าของเว่ยเฉิงโจวก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความเจ็บปวด เสียง “ตุบ” ดังขึ้น เขาก็ได้คุกเข่าลงกับพื้น จ้องมองเว่ยเงินด้วย ดวงตาที่แดงก่ำ และพูดไปว่า “ลูกชาย แกเองก็รู้ว่าชีวิตของ ฉันไม่เคยขอร้องใครมาก่อน และไม่เคยคุกเข่าให้ใครมาก่อน แต่วันนี้ ฉันได้คุกเข่าลงต่อหน้าแก ขอร้องแก!”
กับการขอร้องของเวยเฉิงโจวนั้น เว่ยเงินกลับไม่ได้รู้สึกอะไร เลย นัยน์ตามีเพียงแค่ความเคียดแค้นเท่านั้น

“เว่ยเฉิงโจว แกไม่ต้องมาแสดงละครต่อหน้าฉัน แกเป็นคนยัง ไง ฉันนั้นรู้สึกว่าใคร แกคิดว่าแค่บีบน้ำตาจระเข้ออกมาไม่กี่ หยด ฉันก็จะเชื่อจริงๆ แล้วเหรอ?”

“ถ้าฉันยอมปล่อยมือจริงๆ เกรงว่าทันทีที่กลับไปที่ตระกูลเว่ย

แกก็คงสั่งคนมาฆ่าฉันแล้ว”

“การฆ่าคนในครอบครัว ไม่ใช่ว่าแกไม่เคยทําสักหน่อย ตอน นั้น พ่อของแก็ถูกแกฆ่าเองกับมือ แกถึงได้ขึ้นรับตำแหน่งไม่ใช่ ไง?”

กับความลับบางอย่างของเว่ยเฉิงโจว เหมือนเว่ยเงินจะรู้ดี

อย่างมาก

“ลูกชาย ตอนนี้ฉันก็คุกเข่าอยู่ตรงหน้าแกแล้ว แล้วแกไม่คิด จะยกโทษให้ฉันเลยเหรอ?” สีหน้าของเว่ยเฉิงโจวนั้นเต็มไปด้วย ความร้องของ

เว่ยเป็นส่ายหน้า แล้วพูดด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยว่า “ในเมื่อ หยางเฉินไม่ยอมฆ่าแกงั้นฉันจะให้ทางเลือกแกหนึ่งทาง ก็คือแก ตาย หรือไม่ก็ผู้หญิงคนนี้ตาย!”

“ถ้าแกไม่ตาย ฉันก็จะฆ่าผู้หญิงคนนี้ซะ พอถึงตอนนั้น ผลลัพธ์ มันก็จะออกมาเหมือนกัน”

“ฉันคิดว่า ถึงฉันจะเป็นคนฆ่าเธอ แต่ตระกูลเว่ยก็เป็นสาเหตุของเรื่องนี้ หยางเฉันคงไม่ยอมปล่อยแกไปหรอกจริงมั้ย?”

“เอาล่ะ สิ่งที่ควรพูดก็พูดไปหมดแล้ว ภายในหนึ่งนาที ถ้าแก ไม่ตาย ฉันก็จะฆ่าผู้หญิงคนนี้ทิ้งซะ!”

ในตอนนี้ สีหน้าของเว่ยเงินนั้นนิ่งเฉย นิ่งเฉยจนน่ากลัว คนแบบนี้ ไม่ได้สนใจเรื่องความเป็นความตายแล้ว ถึงได้ แสดงท่าทางแบบนี้ออกมาได้

“เว่ยเงิน มันก็แสดงว่า แกจะไม่มีวันยกโทษให้ฉันแล้วใช่ มั้ย?”

ทันใดนั้น เว่ยเฉิงโจวก็ได้ลุกขึ้นมา เห็นได้ชัดว่า ต่อให้เขาพูด จนปากฉีก เว่ยเงินก็ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงความคิดแน่นอน

“ยังเหลือเวลาอีกสี่สิบวิ!”

เว่ยเชินไม่ได้ตอบ แต่กลับแจ้งเวลาที่เหลือออกมา

หยางเฉินค่อยๆ หรี่ตาทั้งสองข้างลง ใบไม้ที่อยู่ระหว่างทั้ง สองนิ้ว แทบจะถูกเขาบดจนละเอียดแล้ว

“เหลืออีกสามสิบวิ!”

เว่ยเชินแจ้งเวลาที่เหลือออกมาแทบจะทันที

“หยางเฉิน ฆ่าไอ้แก่นั่นทิ้งซะ ฉันเป็นถึงแม่ยายของแกนะ แล้ว แกจะยืนดูฉันถูกฆ่าไปต่อหน้าอย่างนั้นเหรอ?”

“ถ้าเกิดฉันตายไป เสี่ยวซีกับเสี่ยยีจะรู้สึกยังไง?”
“เช้าวันนี้ ฉันได้ถ่ายทอดสด แล้วพูดใส่ร้ายแกไปตั้งเยอะ ตอนนี้ก็มีแค่ฉันคนเดียวที่สามารถแก้ข่าวพวกนั้นได้

“ไม่อย่างนั้น เกี่ยวกับเสี่ยวต้องเข้าใจว่า แกส่งคนมาฆ่าฉัน แน่นอน พอถึงตอนนั้น เกี่ยวกับเสี่ยวยีก็จะเกลียดแกไปตลอด ชีวิต!”

เมื่อรับรู้ถึงความเย็นของมีดที่จ่ออยู่ที่คอ สีหน้าของโจวย

เต็มไปด้วยความหวาดกลัว แล้วตะโกนใส่หยางเฉิน

ในที่สุดหยางเฉินก็หมดความอดทน จ้องมองเว่ยเงินด้วย สายตาทีนั่งเฉย

“สิบ สุดท้าย!”

เว่ยเชินแจ้งเวลาอีกครั้ง พร้อมกับสีหน้าที่แน่วแน่

“เก้าว!”

“แปดวิ!”

“หนึ่งวิ!”

เว่ยเชินแจ้งเวลาต่อไปเรื่อยๆ จนตอนที่แจ้งเวลาวิสุดท้ายออก มานั้นเอง เว่ยเงินก็จ้องมองเว่ยเฉิงโจวด้วยสายตาที่นิ่งเฉย “ฉัน จะรอแก อยู่ในนรกนะ!”

ทันทีทีพูดจบ เว่ยเงินก็ออกแรงตรงมือข้างที่จับมีดไว้
โจวยชุ่ยหลับตาแล้วร้องออกมาเสียงดัง

“ปิ๊ง!”

ทันใดนั้นเอง เสียงปืนที่ดังสนั่นก็ได้ดังขึ้น ทำให้ทุกอย่างนั้น สิ้นสุดลง

ที่กลางหน้าผากของเว่ยเงิน มีรูที่ไม่น่าดูเกิดขึ้นหนึ่งรู สุดท้าย เขาก็ยังไม่ทันได้ลงมือ แต่ตัวเองกลับถูกซุ่มยิงไปแล้ว

“ตุบ!”

ร่างกายของเขาล้มลงกับพื้น

ทันใดนั้นเอง พลซุ่มยิงที่ใส่เสื้อหนังคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น เขาเดินมาข้างๆ เว่ยเฉิงโจว

ที่แท้ คนที่ยิงปืนเมื่อกี้ ก็คือคนของเว่ยเฉิงโจวนี่เอง

สีหน้าของเว่ยเฉิงโจวนั้นดูเจ็บปวดสุดท้ายก็มองไปยังศพขอ เว่ยเป็นที่หนึ่ง แล้วพูดออกไปว่า “เอาศพของเว่ยเงินกลับไปที่ ตระกูลเว่ย แล้วจัดงานศพซะ!”

แล้วเขาก็มองมาที่หยางเฉิน “คุณหยางครับ แม่ยายของคุณ คุณช่วยดูแลเลยนะครับ ผมจะสั่งให้คนออกไปชี้แจงเองว่า คลิป ที่อยู่ในโซเชียลก่อนหน้านี้ ลูกชายของผมเป็นคนที่บีบให้ แม่ยายของคุณทำแบบนั้นเอง”

“อีกอย่าง สำหรับเรื่องการชดใช้ต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นกับ เยี่ยนเฉินกรุ๊ปนั้น ผมจะส่งคนไปติดต่อคุณแน่นอน”
พูดจบ เว่ยเฉิงโจวหันหลัง แล้วเดินจากไปอย่างไร้เรี่ยวแรง

หยางเฉินมองดูแผ่นหลังที่จากไปของเขา ด้วยความรู้สึกที่ สะเทือนใจเป็นอย่างมาก นี่สินะที่เขาเรียกว่า สิ่งที่ชวนให้เกลียด ของคนที่น่าสงสาร?

โจวชุ่ยนั้นไม่ได้บาดเจ็บอะไรมากมาย แค่ถูกกรีดเป็นแผล เล็กๆ สองแผลที่คอ และมีเลือดออกนิดหน่อยเท่านั้น

หลังจากที่หยางเฉินพาเธอไปส่งที่โรงพยาบาลแล้ว หมอแค่ ทําความสะอาดแผลให้เธอนิดหน่อย แม้แต่ทายายังไม่ทาก็ ปล่อยพวกเขากลับได้แล้ว

ตอนที่ฉินซีกับฉันได้รู้ว่าโจวยชัยยังมีชีวิตอยู่ ก็รู้สึกดีใจกัน มาก

ฉันยังไม่ได้มาที่โรงพยาบาล เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นกับเยียนเฉิ

นกรุ๊ป ทําให้เธอยุ่งจนหัวแทบไหม้แล้ว พอได้รู้ว่าโจวซุ่ยยังมี

ชีวิตอยู่ เธอก็โล่งอกทันที

“แม่คะ หนูขอโทษ ถ้าไม่ใช่เพราะหนูไล่แม่ออกไป แม่ก็คงไม่ ต้องไปพบเจอกับเรื่องแบบนี้

ฉันกอด โจวซุยไว้แน่น พร้อมกับพูดออกมาทั้งน้ำตา

พอเห็นสองแม่ลูกกำลังกอดกันร้องไห้อย่าง ในใจขอหยางเฉิ นก็เกิดกังวลขึ้นมา

เขานั้นรู้ดี ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการที่จะฆ่าฉันต้าหย่ง ให้ตาย
ถ้าในวันหนึ่ง ฉินซีกับฉันเกิดรู้เรื่องเข้า ว่าโจวซุ่ยยังอยาก ที่จะฆ่าฉันต้าหย่งอยู่ แล้วพวกเธอจะไปรับไหวได้ยังไง?

“จริงด้วย แม่คะ การถ่ายทอดสดเมื่อเช้า มันเกิดอะไรขึ้นกัน แน่คะ?”

“จากการที่แม่ใส่ร้ายหยางเฉินไปแบบนั้น จึงทำให้เขียนเฉ นกรุ๊ปต้องเจอกับปัญหาใหญ่เข้า

“แม่ต้องรีบทําการถ่ายทอดสด เพื่อชี้แจงทุกอย่างให้ชัดเจน นะคะ!”

ฉันเห็นว่าโจวซุยนั้นได้รับผลกระทบทางใจมาก แต่ก็รู้ถึง ปัญหาที่โจวชัยนำพามาให้เยี่ยนเฉินกรุ๊ปดี จึงได้รีบพูดเร่งไป

โจวยชัยดวงตาหมุนวน น้ำตาบอกไหลก็ไหลเลย และพูดทั้ง น้ำตาว่า “เสี่ยวชี สิ่งที่แม่พูดไปนั้น ต่างก็ถูกพวกตระกูลเว่ย บังคับทั้งนั้น พวกมันบอกว่าหยางเฉินเป็นผู้รับผิดชอบหลักของบ ริษัทเยียนเฉินกรุ๊ปประจำสาขาย่อยในเมืองเจียงโจว”

“นอกจากเรื่องนี้ แม่ยังมีอีกเรื่องที่จะสารภาพกับแก! ความ จริง ตระกูลเย่วนั้นได้มาหาแม่ตั้งนานแล้ว พวกมันบังคับให้แม่ ฆ่าพ่อของแก ไม่อย่างนั้น พวกมันก็จะฆ่าคนในครอบครัวเราทุก คน!”

“แม่เองก็ไม่มีทางเลือก ด้วยความใจร้อน เมื่อคืนทนไม่ไหวจน ลงมือกับพ่อแกไป ยังไงตอนนี้พ่อแกก็เป็นแบบนี้ไปแล้ว ถ้า สามารถใช้ชีวิตของเขาแลกกับการที่แกกับเสี่ยวยอยู่รอด ปลอดภัย แม่คิดว่า พ่อแกก็น่าจะยินดีเหมือนกัน”
“แต่แม่ยืนยันกับแกเลยนะ ว่าแม่ไม่เคยคิดที่จะมีชีวิตรอดคน เดียว ตอนแรกแม่ตั้งใจว่า หลังจากที่ฆ่าพ่อแกไปแล้วแม่ก็จะฆ่า ตัวตายตามพ่อแกไป!

โจวซุ่ยพูดออกมาพร้อมกับน้ำหูน้ำตาที่ไหลพราก

ใบหน้าของฉันซีนั้นก็ถูกอาบด้วยน้ำตาไปนานแล้ว เธอพูด พร้อมน้ำตาว่า “แม่คะ ลําบากแม่แล้ว!!

ระหว่างที่พูด สองแม่ลูกก็กอดกันร้องไห้ขึ้นมา

ถ้าหยางเฉินไม่ได้รู้ข้อเท็จจริงจริงอยู่ก่อนแล้ว เขาก็คงจะถูก คำพูดของโจวชุ่ยนั้นหลอกไปแล้ว