บทที่ 306 สถานะถูกเปิดโปง

ถ้าสมาคมบูโดเป็นองค์กรที่ถูกต้องแห่งหนึ่ง บางทีเขาคงไม่ สนใจ แต่ว่าสําหรับเรื่องราวที่เขารู้มา ทั้งหมดของสมาคมบูโด เป็นด้านไม่ดี

ก่อนหน้านี้ เขาสงสัยมาโดยตลอด เสนอการค้าสาวงามมาให้ ตระกูลเว่ย ก็คือผู้มีอิทธิพลยิ่งใหญ่มากกลุ่มหนึ่ง

ปัจจุบันนี้ โดยพื้นฐานเขาแน่ใจว่าคือสมาคมบูโด ที่เสนอสาว งามให้ตระกูลที่เหมือนกับตระกูลเวียนี้อีกมากมาย

ในเวลานี้ หนิวจึงเชิงขยับเท้าทันใด ชั่วพริบตาเดียวพุ่งไปทาง หยางเฉิน

แสงหนาวเหน็บปรากฏขึ้นกะทันหัน โจมตีมายังคอของหยาง

เฉินโดยตรง

หยางเฉินขมวดคิ้ว กระทืบเท้าลงอย่างแรง ร่างกายวาร์ปหาย มีดที่คมกริบแวววาวด้ามหนึ่งเข้ามาใกล้กระทั่งกำลังจะตกลงที่ ศีรษะของหยางเฉิน

เมื่อสักครู่ถ้าหยางเฉินช้าไปก้าวหนึ่ง เกรงว่าคงโดนฟันศีรษะ ขาดเข้าจริงๆ

“หือ?”
การโจมตีทีเดียวถึงตายของตนเองถูกหยางเฉินหลบทัน หน วงเชิงทําหน้าตกใจและสงสัย

“ในเมื่อแกวอนหาที่ตาย งั้นฉันจะทำให้สมหวังเอง!

เสียงของหยางเฉินเต็มไปด้วยแรงอาฆาตแค้นแล้ว สำหรับคน ที่อยากฆ่าตนเอง แต่ไหนแต่ไรเขาไม่เคยมีใจเมตตาใจอ่อนให้

ทันใดนั้นเอง มีแรงอาฆาตแค้นยิ่งใหญ่ที่ปะทะหน้าเข้ามาส่วน หนึ่ง ระเบิดมาจากบนตัวของหยางเฉิน

ชั่วพริบตานี้ หนิวกิ้งเซิงเพียงรู้สึกว่าตนเองถูกดวงตาแดง เลือดของสัตว์ป่าดุร้ายตัวหนึ่งจ้องไว้ไม่มีทางหนีพ้น

“ไม่ได้การ ถอย!”

หลังจากหนิวจึงเชิงสํานึกได้ถึงความยิ่งใหญ่เกรียงไกรของ หยางเฉิน ชั่วขณะนั้นสีหน้าเปลี่ยนยกใหญ่ เคลื่อนไหวว่องไว รีบ

ถอยหลังไปทันที

“แกถอยได้เหรอ?”

หนิวจึงเชิงพึ่งถอยออกไม่กี่ก้าว เสียงหนึ่งที่เต็มไปด้วยจิต อาฆาตดังขึ้นที่ด้านหลังเขาฉับพลัน

วินาทีนี้ หนิวจึงเชิงรู้สึกขนลุกชันขึ้นมาทั้งตัวแล้ว

เดิมทีเขาไม่สังเกตเห็นว่าหยางเฉินที่เมื่อสักครู่ยังอยู่ด้านหน้า เขา มาปรากฏตัวที่ด้านหลังของตนเองตั้งแต่เมื่อไรกัน? ตอนนี้เขาไม่มีเวลามาคิดมาก มือข้างที่กุมมืดไว้แน่นนั้น ชั่วขณะหนึ่งกวัดแกว่งไปทางด้านหลัง

“ป้าบ!”

หยางเฉินกว้าบนข้อมือของหนิวถึงเซ็งไว้ที่หนึ่ง พละกำลังที่ มหาศาล ทำให้หนิวจึงเชิงไม่มีแรงต้านทานสักนิดเดียว

“แก…..แกเป็นใครกันแน่?” ทั่วทั้งจิ๋วโจว ไม่มีผู้แข็งแกร่งที่

อายุน้อยขนาดแกโดยเด็ดขาด!

ในลูกตาของหนิวจึงเชิงเต็มไปด้วยอาการตื่นตกใจ ถามเสียง

หยางเฉินไม่ได้ตอบกลับ ชั่วขณะนั้นมืออีกข้างกุมหมัดแน่น ต่อยออกไปบนหน้าอกของหนิวจึงเชิง

“ปีก!”

เสียงดังสนั่นที่หนึ่ง หนิวจึงเชิงเหมือนว่าวที่สายขาด ชั่วพริบ

ตาเดียวโดนเหวี่ยงกระเด็น

“ตึง!”

ตามมาด้วยเสียงดังลั่นอีกทีหนึ่ง หนิวจึงเชิงร่วงลงพื้นอย่าง

รุนแรง

ส่วนบนหน้าอกเขา ส่วนที่พึ่งโดนหยางเฉินต่อยลงไป เวลานี้ ยุบลงไปเป็นหลุมลึก

“เฮือก!”

หนิวกิ้งเซิงกลั้นเลือดไว้มาโดยตลอด ในที่สุดไม่มีทางอดกลั้นไหว พ่นออกมา โดยตรงแล้ว พลังชีวิตภายในร่างกายสูญหาย อย่างรวดเร็ว

“แก……แกเป็นใครกันแน่?”

ในใจหนิวจึงเชิงเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม ยังมีความรู้สึก เสียใจแบบเข้มข้นด้วย

หมัดเมื่อสักครู่ของหยางเฉินนั้น ทำลายอวัยวะสำคัญภายใน ของเขาถึงที่สุด เดิมทีเขาอยู่ต่อไม่รอดแล้ว

“จิ๋วโจวที่กว้างใหญ่ แกผู้แข็งแกร่งอายุน้อยขนาดนี้ ไม่ใช่ พวกที่ไร้ชื่อเสียงเด็ดขาด!!

หนิวจึงเชิงกัดฟันพูดขึ้น ทันใดนั้นในลูกตาของเขาตกใจเต็ม ที่ “ฉัน…ฉันรู้แล้ว นายอยู่ชายแดนเหนือ……

“เฮือก!”

เขายังไม่ทันพูดจบ แสงเย็นเฉียบโผล่ขึ้นเส้นหนึ่ง และปรากฏ รอยเล็กๆ เส้นหนึ่งบนคอแล้ว

หนิวจึงเชิงไม่มีทางพูดออกมาได้สักคำอีกต่อไป ดวงตาถลึง กลมโต

ไม่นานรอยเล็กบนคอของเขาค่อยๆ ขยายออก เลือดสด ปริมาณมากไหลออกมา

ตั้งแต่หนิวจึงเชิงจู่โจมหยางเฉินด้วยตนเอง จนกระทั่งหน่วถึง เชิงถูกฆ่า ทุกอย่างใช้เวลาเพียงพริบตาเดียว
เว่ยเฉิงโจวที่มองเห็นทุกอย่างนี้ด้วยตาตนเอง เวลานี้หน้าอึ้ง ซึ่งเต็มที่ นั่งกันกระแทกพื้นแล้ว พูดจาแบบไม่อยากเชื่อ ไม่ ไม่ นี่เป็นไปไม่ได้! คุณหนิวอยู่ที่สมาคมบูโด เป็นหัวหน้า ของสาขา มณฑลเจียงผึ้ง ทั้งสาขา นอกจากหัวหน้าสาขาแล้ว คือเขาแกร่ง ที่สุด เขาจะโดนฆ่าได้อย่างไรกัน?

ส่วนหยางเฉิน เวลานี้สีหน้าอึมครึมถึงขีดสุดแล้ว

เมื่อสักครู่ ก่อนหน้าที่หนิวจึงเชิงตายอยากพูดอะไร เขารู้ ชัดเจนดี!

อย่างไรเสียเขานึกไม่ถึงว่าหนิวจึงเชิงจะสามารถคาดเดา สถานะของตนเองได้

หรือนหมายความว่าถ้าเกิดข่าวที่หนิวจึงเชิงถูกเขาฆ่าแพร่ ออกไป สมาคมบูโดจะสามารถคาดเดาสถานะของเขาได้

แน่นอนว่าทุกอย่างนี้เป็นเพียงการคาดการณ์ของตนเอง ต่อให้สมาคมบูโดสามารถเดาได้ว่าตนเองเกี่ยวข้องกับ ชายแดนเหนือจริง แต่คงนึกไม่ถึงโดยเด็ดขาดว่าเขาคือจอมพล ของชายแดนเหนือ

ที่จิ่วโจวมีสี่ชายแดนใหญ่ตะวันออกตะวันตกเหนือและใต้ แต่ละชายแดนล้วนมีจอมพลหนึ่งคน แต่ว่าสถานะของแต่ละคน ล้วนเป็นความลับสุดยอด

เวลานี้ หน้าเว่ยเฉิงโจวคือความตื่นตระหนกเต็มที่ ในใจเต็ม ไปด้วยความหวาดกลัว
นอกจากรู้สึกหวาดกลัวต่อความสามารถยิ่งใหญ่ของหยางเฉิ นที่เปิดเผยออกมาแล้ว ยังเพราะการตายของหนิวกึ่งเชิงอีกด้วย

“แก…….แกฆ่าคุณหนิวแล้ว แกรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? แกกล้า ฆ่าเขา สมาคมบูโดจะต้องไม่ปล่อยแกไปแน่นอน!

ทันใดนั้นเว่ยเฉิงโจวตะคอกอย่างโมโหใส่หยางเฉิน

หยางเฉินขมวดคิ้วแน่น พูดเสียงเย็นชา ต่อให้สมาคมบูโด ไม่ปล่อยฉันไป คิดว่าจะปล่อยตระกูลเว่ยหรือไง?”

หยางเฉินฆ่าหนิวจึงเชิง มีเพียงเว่ยเฉิงโจวและเว่ยหูที่มองเห็น ด้วยตนเอง สำหรับบอดี้การ์ดตระกูลเว่ย เวลานี้ต่างรอคอยอยู่ ข้างนอกหมด เดิมทีไม่กล้าเหยียบเข้ามาในคฤหาสน์สักก้าว

สําหรับพวกเขานั้น หยางเฉินกล้าเข้าในคฤหาสน์ คงตาย อย่างไม่ต้องสงสัยแน่นอน

ดังนั้นพูดได้ว่าขอเพียงสามารถจัดการเว่ยเฉิงโจวและเว่ยหู แล้ว ข่าวที่หนิวจึงเชิงถูกหยางเฉินฆ่าทิ้ง ย่อมสามารถปิดซ่อนได้

แต่ถ้าหยางเฉินฆ่าเว่ยเฉิงโจวและเว่ยหู่แล้ว สมาคมบูโดต้อง

ตรวจสอบมาถึงตัวเขาแน่นอน

เขาไม่กลัวสมาคมบูโด แต่กลับไม่ยอมให้ถูกพวกเขาคาดเดา ความสัมพันธ์ของตนเองกับชายแดนเหนือได้

“ถึงแม้สมาคมบูโดอยากตามทวงความรับผิดชอบของพวก เขา แกก็หนีไม่รอด!” เว่ยเฉิงโจวพูดแบบฝิ่นแกล้งเป็นนิ่งสงบ
หยางเฉินพูดแบบหน้าตาไร้อารมณ์ “แกลองคิดดูแม้แต่เขา ฉันยังฆ่าทิ้งได้ง่ายดาย ต่อให้เป็นหัวหน้าสาขาแกร่งที่สุดของ สาขามณฑลเจียงผึ้งมาแล้ว จะสามารถทำอะไรฉันได้? ฆ่าทิ้งนั้น เหรอ!”

คําพูดของหยางเฉินเผด็จการไร้ที่เปรียบ ทำให้เว่ยเฉิงโจวอก สั่นขวัญแขวนพักหนึ่ง

นึกถึงฉากที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้ ใจเขายังหวาดผวาอยู่ เหมือน แบบที่หยางเฉินพูดมาจริงๆ ผู้แข็งแกร่งอันดับสองของสมาคม โดที่สาขามณฑลเจียงตั้งอยู่ต่อหน้าเขา ยังถูกตีทีเดียวราบคาบ ต่อให้หัวหน้าสาขามาด้วยตนเอง แล้วจะเป็นอย่างไร?

เว่ยเฉิงโจวสับสนอย่างยิ่ง ยังเป็นครั้งแรกที่เขาเจอปัญหาแก้ ยากเช่นนี้

เว่ยหูที่เมื่อสักครู่ถูกหยางเฉินตบทีเดียวจนลอยเข้าคฤหาสน์ มา เวลานี้ตกใจกลัวถึงสุดขีด เพราะความกลัว จึงกำลังสั่นเทา ไปทั้งตัว

สีหน้าสองพ่อลูกที่เปลี่ยนแปลงๆ หยางเฉินมองเห็นอยู่ใน สายตาทั้งหมด

สีหน้าเขาเรียบนิ่ง ทันใดนั้นเดินไปยังเว่ยเฉิงโจว กระทั่งเดิน มาถึงตรงหน้าเว่ยเฉิงโจว ถึงหยุดฝีเท้าลง ก่อนจะเอ่ยปากพูด อย่างเย็นชา “ฉันกับตระกูลเว่ย เดิมไม่มีความแค้นกัน เป็น ลูกชายแกลักพาตัวแม่ยายฉันไป ทำให้ฉันต้องมาหาถึงที่

คำพูดของหยางเฉินทำให้เว่ยเฉิงโจวหน้าดูงงงัน “แกว่าอะไรนะ? ลูกชายฉันลักพาตัวแม่ยายของแกไป? ทำไมฉันไม่รู้?

มองท่าทางที่เว่ยเฉิงโจวตกใจ ไม่เหมือนเสแสร้ง หยางเฉินยัก คิ้วปลายงอนขึ้น หรี่ตาบอก “ลูกชายแกเว่ยเสียง ลักพาตัว แม่ยายฉันไป โดยเฉพาะข่มขู่หล่อนให้ไลฟ์สด ใส่ร้ายภาพ ลักษณ์ของฉัน ทำให้กิจการในสังกัดของฉัน ราคาในตลาดตก ฮวบ เสียหายหนัก! นึกไม่ถึงว่าแกไม่รู้?

“ไลฟ์สดที่แกพูดถึง คือคลิปวิดีโอไลฟ์สดติดอันดับร้อนแรง นั้น ที่เป็นข่าวพาดหัวใหญ่ตอนเช้า?”

เว่ยเฉิงโจวรีบถามทันที

เขามีนิสัยอ่านข่าวเป็นประจำ ดังนั้นสำหรับเรื่องคลิปวิดีโอที่ โจว ยถ่ายทอดสด เขารู้ดีมาก

เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าโจวซุ่ยคือแม่ยายของหยางเฉิน

“ดูแล้วเจ้าบ้านเว่ยรู้เรื่องนี้” หยางเฉินพูดจาอย่างเย็นชา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ