บทที่ 282 ฆ่าโจวยผึ้ง

“คุณก็เป็นแค่ผู้หญิงเลวทรามที่กล้าลงมือฆ่า แม้กระทั่งสามี คนเดียวของตัวเอง และยังมีหน้าจะมาพูดกฎหมายกับพวกเรา อีก คู่ควรเหรอ?”

ผู้หญิงที่นั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ ถามกลับด้วยใบหน้าเย็นชา เธอ พูดแบบนี้ออกมา โจวซุ่ยคนนั้นถึงกับตะลึงงันไป

ตัวเธอนั้นคิดว่า เรื่องทั้งหมดนี้เป็นการกระทำที่ไร้ข้อตำหนิ เป็นอย่างดีแล้ว ตอนนี้คิดไม่ถึงเลยว่าจะถูกคนพูดความผิดของ เธอทั้งหมดออกมา

“ฉัน…….ฉันไม่เข้าใจคุณกำลังพูดอะไร!” โจวชุ่ยพูดอย่างติด

อ่าง

เดิมทีเธอคิดว่า อีกฝ่ายต้องการพาไปที่ไหนสักแห่ง แต่ว่ารอ มาตั้งนาน รถยนต์ก็ไม่ขยับ เหมือนว่ารออะไรบางอย่าง

ในเวลานั้นเอง รถโฟล์คเกาตันสีดำหนึ่งคัน ค่อยๆจอดอยู่ หน้ารถAudi มีร่างของวัยรุ่นออกมาจากด้านในรถ

ผู้หญิงที่อยู่ที่นั่งข้างคนขับลงรถมาอย่างรีบร้อน ตามร่างนั้น และพูดอย่างเคารพ: “พี่เฉิน โจวชุ่ยอยู่ในรถ!

หยางเฉินพยักหน้า มองไปที่ผู้หญิงอ่อนวัยที่อยู่ตรงหน้า เอ่ย ปาก: “หลายวันมานี้ ลำบากคุณแล้ว!”
ผู้หญิงคนนี้นั่นก็คือหันชวน หลังจากครั้งที่แล้วเธอมาหาหยาง เฉินขอมีดทรราช ถูกหยางเฉินช่วยไว้ และยังคืนมีดทรราชให้ เธอ เธอก็ติดตามอยู่กับหยางเฉิน

หลายวันมานี้ เธออยู่ที่โรงพยาบาลอย่างลับๆคอยปกป้องฉัน ต้าหย่งมาโดยตลอด ดังนั้นเรื่องที่เกิดขึ้นที่โรงพยาบาลทั้งหมด เธอนั้นรู้แจ้งกระจ่างชัดเป็นอย่างดี

หลังจากที่หยางเฉินขึ้นรถ ใบหน้าโจวซุยเต็มไปด้วยความ ตื่นตระหนกตกใจ: “หยางเฉิน!”

เธอทําไมถึงคิดไม่ถึงเลยว่าคนที่เธอพามาขึ้นรถนั้น คาดไม่ ถึงว่าจะเป็นหยางเฉินส่งมา

“หยางเฉิน คุณนี่มันกล้าบ้าบิ่นเกินไปแล้วนะ ขนาดฉันยังกล้า

ลักพาตัวมาเลยเหรอ? คุณไม่กลัวว่าฉันจะฟ้องเสี่ยว?”

โจวชุ่ยตื่นตะลึงอยู่สักครู่ ก็กลับมาเป็นท่าทางที่ขัดหูขัดตา พุ่งตรงมาด่าว่าหยางเฉินด้วยความไม่พอใจ

“เจี๊ยะ!”

หันชวนตบหนึ่งฉาดเข้าไปบนใบหน้าของโจวชุ่ย พูดอย่าง โมโห “คุณหุบปาก! ถ้ายังกล้าดูถูกเขาอีก ฉันจะเอาชีวิตแก!”

หันซวน ในตอนนี้ สำหรับโจวซุ่ยแล้วเป็นคนที่ลงมือฆ่าคนได้ จริง

ไม่กี่วันมานี้ โจวซุ่ยเป็นทำทารุณฉินต้าหย่งอย่างไรบ้าง เธอ นั้นเห็นชัดเจนเป็นอย่างมาก ถ้าไม่ใช่กลัวจะแหวกหญ้าให้ตื่นเธอก็คงลงมือไปนานแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เธอติดตามหยางเฉินแล้ว ในสายตาของ เธอ หยางเฉินนั้นเป็นนายของเธอ ไม่อนุญาตให้ใครก็ตามทารุณ กรรม

โจวซุ่ยไม่กลัวหยางเฉิน แต่กลายเป็นกลัวหันซวนสุดขีด ตอนนี้ หันชวนพูดคำเหล่านี้ ทำให้เธอรู้สึกถึงความกดดัน มหาศาลที่ไม่อาจจะเปรียบเปรยได้

ตั้งแต่แรกจนจบ หยางเฉินไม่ได้ห้ามปราม รอให้โจวยสงบ ลงแล้ว ถึงจะมองเธอด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึกและพูดกับเธอ “คุณ อย่าคิดนะว่า เรื่องที่ตัวเองทำทั้งหมดนั้น ไม่มีที่ติแล้ว อาศัยแค่ หลักฐานที่เห็นอยู่ตอนนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้คุณเข้าไปอยู่ในคุก ตลอดชีวิตแล้ว! หรือแม้กระทั่งเป็นโทษประหารชีวิต!

“แต่ฉันจะไม่ทำแบบนั้นหรอก รู้หรือเปล่าว่าทำไม?”

“นั่นก็เป็นเพราะว่าเดี๋ยวซีและเสี่ยว ฉันไม่อยากให้พวกเธอ ต้องรู้สึกเศร้าเสียใจ!

“ในเมื่อเสียวซีเลือกที่จะให้คุณหนีจากไป ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะ ปล่อยคุณไป!”

“แต่ นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่จะให้โอกาสคุณมีชีวิต! ถ้ายังมีครั้ง หน้า ฆ่า!”

“เพลง……เพลง…….
สิ้นเสียงของหยางเฉิน พลังมหาศาลก็แพร่กระจายออกมาจาก ร่างของเขา หน้าต่างกระจกของรถAudi a6 แตกกระจายเป็น ผุยผงในพริบตา

ฉากนี้ โจวชุ่ยตื่นตะลึงเบิกตาทั้งคู่มอง เหมือนกับว่านี่เป็น ครั้งแรกที่รู้จักหยางเฉิน

บนร่างกายของหยางเฉิน เธอรู้สึกได้ถึงไอสังหารมหาศาลที่ ไม่สามารถเปรียบเปรยได้ ถ้าหยางเฉินนั้นอยากได้ชีวิตของเธอ เป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก

หันชวนและร่างใหญ่ชุดดำสองคนนั้นเอง ก็ทำหน้าตาเซ่อซ่า ไปเหมือนกัน

ถึงแม้ว่าพวกเขาเองก็ไม่เข้าใจแน่ชัดว่าหยางเฉินทำได้

อย่างไร แต่ก็เข้าใจถ่องแท้ว่า เรื่องทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับผู้ชาย

คนนี้

ไม่ได้ลงมือ ก็ทำให้กระจกหน้าต่างรถแต่ละเอียดเป็นผุยผง แล้ว นี่คงไม่ใช่ว่าเป็นการดำรงอยู่ของสิ่งที่น่าหวาดกลัวอย่าง มากอย่างนั้นเหรอ?

“ส่งเธอไปที่เมืองโจวเฉิง ตระกูลโจว!”

หยางเฉินเดินลงจากรถไป พูดกำชับกับหันชวน “รับทราบ พี่เฉิน!”

หลังจากที่ดูโจวซุยถูกส่งตัวไป หยางเฉินถึงเข้ามาในโรง พยาบาล
เพียงแต่เข้าไม่รู้ก็คือ ฉากที่โจวซุยถูกคนของเขาพาตัวไปนั้น ได้ถูกเฉินซีเห็นเข้าแล้ว

ในสายตาของฉินซี โจวซุยถึงอย่างไรก็เป็นมารดา ดังนั้นก็ อยากที่จะมองตามหลังส่งเธอครั้งสุดท้ายด้วยตาตัวเอง

แต่คิดไม่ถึงเลยว่า พอโจวยลงมาจากตึก ก็ถูกคนใช้กำลัง

บังคับเข้าไปในรถ

และหลังจากนั้น หยางเฉินก็ปรากฏตัวออกมา

ในสายตาของฉันซีรู้สึกซาบซึ้ง ถึงแม้ว่าเธอนั้นจะไม่เข้าใจ ชัดเจนว่าหยางเฉินนั้นพูดอะไรกับโจวซุยบ้าง แต่เธอมั่นใจว่า หยางเฉินนั้นไม่ทำร้ายโจวชุ่ย แค่จะส่งเธอเดินทางจากไป

“เสี่ยว!”

กำลังยืนอยู่ที่ข้างหน้าของหน้าต่าง ฉินซีที่เหม่อมองไปด้าน ล่าง ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงของหยางเฉิน จึงหันตัวกลับมา

“สามี!”

เธอหมุนตัวกระโดดเข้าไปในอ้อมกอดของหยางเฉิน ปล่อย เสียงดังร้องไห้ออกมา เหมือนว่าต้องการที่จะเอาความเจ็บปวด รวดร้าวภายในจิตใจ ระบายอารมณ์ออกมาให้หมด

หลังจากที่ฉินต้าหย่งถูกรถชน เธอรู้สึกว่าโลกของตัวเองได้พัง ทลายลง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตะกี้นี้ เห็นกับตาตัวเอง มารดาของตัวเอง ตอนที่จะฆ่าพ่อของตัวเอง ก็ยิ่งทำให้เธอสิ้นหวัง

มีเพียงผู้ชายคนนี้ที่อยู่ต่อหน้าเธอเท่านั้น ตอนที่เธอต้องการ มากที่สุด ไม่ว่าอย่างไรก็ตามก็จะรีบมาปรากฏตัว

และมีเพียงผู้ชายคนนี้ ถึงจะสามารถทำให้เธอรู้สึกถึงความรัก ที่ลึกซึ้งที่สุดได้

เมืองเจียงโจวตระกูลเวีย ภายในคฤหาสน์เดี่ยวหรูหราแห่ง หนึ่ง

บนเตียงใหญ่หรูหรา คนวัยกลางคนรูปร่างเตี้ยอ้วนท้วนคน หนึ่ง กำลังสวมกอดผู้หญิงคนหนึ่ง กำลังมีสัมพันธ์กันอยู่

ขณะนั้นเอง มีเสียงเรียกของโทรศัพท์มือถือดังขึ้นกะทันหัน

ผู้ชายเตี้ยอ้วนท้วนอ่อนปวกเปียกขึ้นมาทันที แต่เขานั้นก็ไม่ กล้ามีความละลายแม้เพียงเล็กน้อย สถานการณ์ทั่วไปแล้ว โทรศัพท์ที่โทรเข้ามาดึกขนาดนี้ แน่นอนว่าจะต้องมีเรื่องอะไรที่ สําคัญมากอย่างแน่นอน

“ถ้าหากไม่บอกเหตุผลที่สมเหตุสมผล ให้กับฉันได้ ฉันจะฆ่า แกให้ตาย!”

หลังจากที่ผู้ชายเตี้ยอ้วนท้วนรับโทรศัพท์ขึ้นมา พูดด้วย ใบหน้าดุร้าย

“ประธานเว่ย เมื่อสักครู่นี้ โจวซุยถูกคนพาตัวออกไปจากโรง พยาบาล คนของฉันแอบมองอย่างลับๆมาโดยตลอด”เสียงของ ลูกน้องดังเข้ามาทักทีจากในหูฟัง
ผู้ชายเตี้ยอ้วนท้วนลุกขึ้นมานั่งทันที เมื่อตอนกลางวันเขาเพิ่ง พบกับเมิ่งฮุย ให้วลาเขาเพียงเจ็ดวัน ให้เขาหาวิธีทำลายเขียน เฉินกรุ๊ปสาขาเจียงโจว

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงคิดแผนการไว้เรียบร้อยแล้ว เลยส่งคนแอบ สอดส่องอยู่ที่โรงพยาบาลตลอดเวลา

เพียงแต่ไม่คิดว่า รวดเร็วขนาดนี้ โอกาสก็มาถึงแล้ว!

“ฆ่าโจวยชุ่ยซะ!”

ในสายตาของผู้ชายเตี้ยอ้วนท้วนทั้งคู่นั้น เต็มไปด้วยจิต สังหาร

รถAudi a6 สีดำ มุ่งตรงไปทางเมือง โจวเฉิงอย่างเร่งรีบ

นั่งอยู่เบาะด้านหลัง โจวซุยที่ถูกร่างใหญ่ชุดดำสองคน ควบคุมตัวไว้ ร่างกายทั้งหมดสั่นเทา

ถึงแม้ว่าจะเดินทางออกจากเจียง โจวมานานแล้ว แต่ว่าหยาง เฉินกับคำขู่คุกคามเธอเมื่อตะกี้นี้ ยังคงชัดเจนอยู่ในโสต ประสาทของเธอเหมือนเดิม

ขณะนี้ เธอเหมือนว่าอยู่ดีๆก็มีสติปัญญาขึ้นมาเป็นปกติ ใน สมองคิดถึงเรื่องมากมาย

ยิ่งเห็นหันชวนมีท่าทางเคารพหยางเฉินขนาดนั้น เธอก็เข้าใจ ขึ้นมา ตั้งแต่แรก เธอนั้นทำผิดพลาดไปแล้ว

หยางเฉินในตอนนี้ ไม่ได้เหมือนเด็กน้อยยากจนที่ขอความช่วยเหลือไปทั่ว ขอยืมเงินห้าแสนเพื่อรักษามารดา แบบตอนแรก คนนั้นมาตั้งนานแล้ว

“ก๊า~”

ตอนนี้เอง รถเบรกอย่างรุนแรง หยุดรถตรงกลางถนนอย่างแน่

ศีรษะของโจวซุยชนเข้ากับด้านหลังของที่เบาะแถวหน้า อย่างแรง ร้องออกมาด้วยเสียงสูงแหลมทันทีทันใด

หันชวนสีหน้าเยือกเย็นจับจ้องไปที่The Herdsmanสามคัน ด้านหน้า

ร่างใหญ่ชุดด่าหลายคน ยืนอยู่ด้านหน้ารถ ตอนนี้สายตาจับ

จ้องมาที่รถของพวกเขา

“คุณขับรถกันภาษาอะไร?”

โจวยบ่นอย่างไม่พอใจ เพียงแค่เธอเพิ่งจะเงยหน้าขึ้นมา ก็ เห็นร่างใหญ่ชุดดำสี่คนยืนอยู่ด้านนอก สีหน้าเปลี่ยนซีดเผือดไป ในทันที

“เขา……พวกเขาคือใครกัน?”

โจวซุ่ยถามออกมาอย่างสั่นเทา เพียงแต่ไม่มีใครสนใจ

“พี่ซวน! เอายังไงดี?”

คนคุ้มกันที่ขับรถ สีหน้าหนักแน่นมองมาที่หันชวน เขาและคนคุ้มกันโจวซุ่ยอยู่ด้านหลังพวกนั้น ทั้งหมดเป็นยอดฝีมือกวน เจิ้งซานเตรียมไว้

หันชวน”พวกพาเธอกลับทางเดิม ถือโอกาสรายงานกับ

พวกกำลังอยากพูด ก็หันชวนห้ามปรามทำตามฉันบอกไป

สิ้นเสียง หันซวนก็หยิบมีดทรราชออกเรียบร้อยแล้ว ลงรถไป

ยอดฝีมือของตระกูลกวนนั้นรู้ความลำบากใจของหันซวน และ ก็อย่างชัดเจนว่าโจวรถกลับไป

เพียงแต่เพิ่งกลับหัว หลังมีรถThe Herdsmanอีก สามคันเรียงกันมา ปิดตายทางหนี

ผ่านไปยังเมือง โจวเฉิง รถสามคันแล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ