บทที่ 277 สตรีงูพิษ

หลังจากที่วางโทรศัพท์ภายในใจของหยางเฉินมีความโกรธ โมโหที่ไม่แสดงออกมาให้เห็น

ตอนนี้ เขาเกือบจะแน่ใจแล้วว่า ฉันต้าหย่งเกิดเรื่องนั้น มี ความเกี่ยวข้องกับโจวซุ่ยและเจิ้งเหม่ยหลิง

เพียงแต่ยังไม่มีการหลักฐาน

ถ้าหากว่าที่ฉินต้าหย่งเกิดเรื่องครั้งนี้ เป็นโจวยจริงๆละ ก็ตัวเองนั้นควรจะจัดการเรื่องนี้อย่างไรดี?

ไม่ใช่ว่าเขากังวลว่าตัวเองจะลงมืออย่างโหดเหี้ยมกับโจว ชุ่ยไม่ลง แต่เป็นเพราะกลัวว่าฉันจะรับเรื่องนี้ไม่ไหว

พูดถึงถ้าเป็นคนอื่น ถ้ารู้ว่าแม่ของตัวเองอยากจะฆ่าพ่อของตัว

เอง ก็คงรับไม่ได้กับความจริงที่น่าเศร้าแบบนี้ใช่ไหม?

“คุณหยาง มีเบาะแสอะไรไหม?”

กวนเจิ้งซานถามอย่างระมัดระวัง หลังจากที่หยางเฉินรับ โทรศัพท์ของฉ่ายจวน อารมณ์ค่อนข้างผิดปกติ

หยางเฉินเอ่ยปากพูดออกไปอย่างจืดจาง: “ไม่มี!”

ถึงแม้ว่าจะได้เบาะแสมาบ้าง แต่หยางเฉินก็ไม่ดีใจเลยแม้แต่

น้อย

แม้กระทั่งเขายังมีความลังเล เรื่องนี้แท้จริงแล้วควรจะต้องสืบต่อไปดีหรือไม่?

ในเวลาเดียวกัน โรงพยาบาลประชาชนเจียง โจว

ภายในห้องผู้ป่วยระดับVIPพรีเมียม มีเพียงแค่โจวซุ่ยและ จินต้าหย่ง

โจวยชัยมองไปที่ฉันต้าหญิงที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย ใบหน้า เต็มไปด้วยความรังเกียจ

ฉันต้าหย่งเพิ่งจะเกิดเรื่องได้ไม่กี่วัน เพื่อที่จะให้ฉินซีและฉัน หลงเหลือความประทับใจดีๆเอาไว้ โจวซุ่ยยังคงช่วยฉันต้าหย่ง ตัดเล็บอย่างประณีต ทำความสะอาดร่างกาย และแม้กระทั่งยัง ช่วยเขาเปลี่ยนผ้าอ้อม

หลังจากที่ฉินซีและฉันไปทำงาน โจวชุ่ยนั้นยังจะช่วยฉันต้า หย่งอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายอย่างนั้นเหรอ?

ขนาดเปลี่ยนผ้าอ้อม ก่อนที่ฉินซีกับฉันจะมาถึง ถึงจะเปลี่ยน สักอันอย่างรุนแรง

“ชีวิตของคุณนี่มันช่างยิ่งใหญ่จริงๆ ถูกชนรุนแรงขนาดนี้ นึก ไม่ถึงเลยว่าจะยังมีชีวิตอยู่

“แต่ว่าไม่เป็นไรหรอก ถึงคุณจะยังมีชีวิตอยู่ ก็เป็นเพียงคน ใกล้ตาย รอออกจากโรงพยาบาลได้ ฉันเองก็สามารถมีโอกาส กลับไปยอดเมฆาแล้ว”

“ถัดไป ถึงคราวของหยางเฉินแล้ว เพียงแค่เขาตาย ยอดเมฆา นี้ ทั้งหมดก็จะเป็นของฉันแล้ว!”
โจวชุ่ยใบหน้าเต็มไปด้วยความเหี้ยมโหดอำมหิต ตอนนี้เธอ จะดูฉินต้าหย่งได้ยังไง ไม่สบายใจได้ยังไง

ทันใดนั้นเธอก็จู่โจม ตบไปที่ใบหน้าของฉันต้าหย่ง พูดอย่าง โมโห “ไม่ใช่ว่าคุณอยากจะหย่ากับฉันเหรอ?”

และก็ตบอีก: ไม่ใช่ว่าคุณกลัวว่าฉันจะแย่งคฤหาสน์ไปใช้

ไหม?”

“คุณสู้กับฉัน แล้วคุณสู้ไหวหรือเปล่า?”

“ตอนนี้นอนอยู่บนเตียงแล้วใช่ไหมล่ะ? หรืออาจจะเป็นตลอด ชีวิต ดูซิว่าคุณจะยังกล้าข่มขู่คนอย่างฉัน!

โจวซุ่ยตบติดต่อกันไปอีกห้าที่ จนใบหน้าของฉันต้าหญิงถูก ตีจนแดง บวมเป่งบางส่วน เธอถึงจะวางมือ

นี่ยังถือว่าเบา เหมือนว่าบนร่างกายของฉันต้าหย่งนั้น เต็มไป ด้วยน้ำเขียวม่วงทุกหนทุกแห่ง พวกนี้ทั้งหมดเป็นผลงานของ โจว

หลายวันมานี้ ในห้องผู้ป่วยมีเพียงแค่เธอกับฉันต้าหญิง ทุกวัน เธอจะทารุณกรรมฉันต้าหย่งอยู่หลายครั้ง

ทุกครั้งที่ทารุณกรรมฉินต้าหย่ง ทั้งหมดทำให้เธอนั้นมีความ

รู้สึกดีใจจนพูดไม่ออก

ทารุณที่ตรงไหนถึงจะไม่ถูกพบ ยังมีเวลาอะไรถึงจะเป็นเวลาที่ ดีที่สุด เธอนั้นเสาะหาจนชัดเจนแล้วอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้เวลานี้ เป็นเวลาเข้างานตอนบ่าย

สถานการณ์ทั่วไปนั้น ฉินซีและฉันไม่สามารถที่จะปรากฏได้

นี่เองที่เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่เธอจะทำทารุณกรรมฉินต้าหญิง หลังจากทารุณฉินต้าหญิง เธอนอนลงบนเตียงเสริมด้านข้าง

เปิดทีวีขึ้นมาดู บางเวลาก็จะพบเสียงหัวเราะดังออกมา ตรงไหนที่จะเหมือนว่าสามีคนหนึ่งที่ถูกภรรยาชนจนกลายเป็น ผัก?

เธอนั้นไม่ได้สังเกตก็คือ บนเตียงผู้ป่วยด้านข้าง ฉันต้าหญิงที่ ท่าทางไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิม เปลือกตานั้นอยู่ดีๆก็ขยับขึ้นมา นิ้วมือเองก็ค่อยมีการเคลื่อนไหวเช่นเดียวกัน

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน โทรทัศน์ยังคงฉายอยู่ โจว ชุ่ยนั้นกลับนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยด้านข้าง

ช่วงเวลานี้ ถึงแม้ว่าเธอจะเฝ้าไข้อยู่ที่โรงพยาบาล แต่ว่าวัน เวลาดีกว่าเช่าห้องอยู่และยังสง่างาม

ฉินซีและฉันสองคน ทุกวันเมื่อเลิกงาน จะซื้ออาหารอร่อย มากมายก่ายกองมาให้โจวย

ขณะนี้ ประตูห้องผู้ป่วยถูกผลักออกอย่างฉับพลัน

ได้ยินเสียงเปิดประตู โจวซุยตกใจตื่นเต้นขึ้นมาทันใด ไถตัว ลุกขึ้นมานั่งบนเตียงผู้ป่วย

ตอนที่เธอเห็นว่าเป็นหยางเฉิน ถึงจะถอนหายใจออกมา พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “คุณมาได้อย่างไรกัน?”

“ลูกสาวของฉันกำลังทำงานหาเงินอย่างเหนื่อยยาก คุณยัง จะมาทำตัวสง่างาม เอ้อระเหยลอยชายไปทุกที่ทั้งวัน และไม่ ทํางาน!!

“เสี่ยว ชีวิตนั้นรันทดจริงๆ ทำไมถึงมาติดใจขยะอย่างคุณ

แบบนี้ได้

โจวยู่ชุ่ยพูดเสียดสีเหน็บแนม

เธอนั้นอยากจะไปอยู่ที่ยอดเมฆา แต่เธอมองว่า เพียงแค่ฉัน ยินยอมก็พอ

ส่วนหยางเฉินนั้น เธอนั้นไม่สนใจเลยสักนิด

หยางเฉินมองเธอด้วยสายตาเยือกเย็น ถามออกมาอย่าง กะทันหัน “วันนั้นช่วงเช้าที่พ่อเกิดเรื่อง เจิ้งเหม่ยหลิงมาหาคุณ ทําอะไร?”

กระแสไฟฟ้าในสมองของโจวยชัยยังคงตีกลับมาว่าจะดูถูก เหยียดหยามหยางเฉินอย่างไรดี ก็ถูกหยางเฉินถามขึ้นมาเรื่อง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นฉินต้าหย่งวันนั้นอย่างกะทันหัน เธอตื่น ตระหนกขึ้นมาฉับพลัน

“คุณหมายความว่าอะไร?

ไม่นาน ความตื่นตระหนกในจิตใจของโจวชุ่ยก็เผยให้เห็น ออกมา พูดแผดเสียงคำรามไปที่หยางเฉิน: “เธอเป็นหลานสาว ของฉัน ไม่ได้เจอกันมาตั้งนานแล้ว ก็เลยอยากจะมาหาฉัน มีอะไรเกี่ยวคุณ?”

“ถ้าฉันไม่ผิด วันนั้นพ่อเกิดเรื่อง ห่างจากพวกคุณกัน ครั้งก่อน น่าผ่านไปวันเองหรือเปล่า?”

หยางเฉินคิดถึงคุณแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างพวกคุณ แบบตั้งเมื่อ ไหร่กัน?”

หยางเฉิน คุณพูดชัดเจนยังไงกันแน่

ฉันพบหลาน

พูดอีกนี่เรื่องงานบ้านของฉัน มีอะไร

?

หน้าของโจวซุยเต็มไปด้วยความโมโห พูดเสียงคำราม มาที่หยางเฉิน

หยางเฉินหัวเราะเยือกเย็น ฉันถามไปตามใจปาก เท่านั้นจะมาตื่นเต้นทำไมกันคงใช่ไปทำเรื่อง ละอายมาจนใจฝ่อไปแล้ว?

คุณพูดมาใคร

โจวยตื่นตระหนกอย่างมากเหมือนไม่พอใจอย่างมาก มือทั้งสองของเธอนั้น ตั้งแต่จนจบมุมเสื้อไว้แน่น
ถ้ามองจากมุมมองทางด้านจิตวิทยา นี่เป็นการแสดงออกของ คนที่ตื่นตระหนกตกใจ

การกระทำเล็กน้อยพวกนี้ของเธอ ทั้งหมดนั้นอยู่ในสายตา ของหยางเฉิน

ก่อนที่จะไม่มีหลักฐานมัดตัว หยางเฉินไม่สามารถมาคิดบัญชี

กับโจวซุ่ยได้เป็นเรื่องธรรมดา

ผู้หญิงคนนี้ยังไงก็เป็นมารดาของฉัน ถ้าไม่มีหลักฐานยืนยัน มาบีบบังคับถามเธอ กลัวว่าฉันเองก็คงจะไม่ยอมเหมือนกัน

เมื่อกี้หยางเฉินเพียงแค่หยั่งเชิงเท่านั้น จากการมอง พฤติกรรมของโจวชุ่ย โดยพื้นฐานแล้วสามารถยืนยันได้ เรื่อง ของฉันต้าหย่ง ถึงจะคิดว่าเธอไม่ใช้ผู้บงการอยู่เบื้องหลัง เธอเอง ก็สลัดไม่หลุดจากการมีส่วนพัวพันเหมือนกัน

“พ่อ คุณรักษาตัวอย่างสบายใจได้เลย ผมได้หาผู้เชี่ยวชาญ เฉพาะทางที่ดีที่สุดไว้เรียบร้อยแล้ว อีกไม่กี่วันก็จะมารักษาให้ คุณ มั่นใจว่าใช้เวลาไม่นาน คุณก็จะตื่นขึ้นมาแล้ว”

หยางเฉินนั่งอยู่ข้างฉันต้าหญิง มองไปที่เขาขณะพูด

โจวซุ่ยที่อยู่ด้านข้าง ตอนที่ได้ยินประโยคนั้นของหยางเฉิน จิตใจก็ยิ่งตื่นตระหนก

ถ้าหากว่าฉันต้าหย่งฟื้นตื่นขึ้นมาจริงๆ ความพยายามทั้งหมด ที่ตัวเองลงมือทำไปก่อนหน้านี้นั้น ก็กลายเป็นศูนย์เปล่านะ?

หลายวันนี้ เธอเพื่อที่จะระบายอารมณ์ ทำทารุณกรรมฉินต้าหย่งไป พูดจาหยาบคายใส่ฉันต้าหย่งไปมากมาย นั่นก็ แสดงออกชัดเจนว่าฉันต้าหย่งถูกชนนั้น เป็นฝีมือของเธอ

เพียงแค่ฉันต้าหย่งฟื้นขึ้นมา ความจริงก็จะเปิดเผยออกมา

คิดมาถึงตรงนี้ ในใจของโจวซุ่ยเต็มไปด้วยความกลัวและ ไม่เป็นสุข

หลังจากที่หยางเฉินพูดกับฉันต้าหย่งอยู่สักพัก ก็ลุกขึ้นจากไป เขาเพิ่งที่จะออกไป ก็กดโทรศัพท์หาคนหนึ่ง: “จัดการหาคน ให้ฉัน ปกป้องพ่อตาของฉันอย่างลับๆ!

เขาเพิ่งจะพูดว่าจะมีผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางมารักษาฉันต้าหญิง เร็วๆนี้ นี่คือพูดให้โจวซุ่ยได้ยิน

ถ้าเรื่องของฉันต้าหย่ง เป็นโจวชุ่ยที่ลงมือจริงๆ หลังจากที่

เธอรู้ว่าฉันต้าหย่งมีโอกาสที่จะฟื้นขึ้นมา จะต้องลงมืออย่าง

แน่นอน

ที่แท้ หยางเฉินเพิ่งจากออกไป โจวยจึงกดโทรศัพท์หาเจิ้ง เหม่ยหลิง

“เหม่ยหลิง แย่แล้ว หยางเฉินรู้แล้วว่าวันนั้นคุณมาหาฉัน ยัง พูดอีกว่าหาผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง สามารถรักษาฉันต้าหย่งหาย ได้ ไม่ใช่ว่าคุณอยากจะฆ่าหยางเฉินมาโดยตลอดอย่างงั้นเหรอ? รีบลงมือเถอะ! ไม่อย่างนั้นเรื่องของพวกเราต้องแดงออกมา แล้ว”

น้ำเสียงของโจวชุ่ยนั้นเต็มไปด้วยความตื่นกลัว
เจิ้งเหม่ยหลิงตอบอย่าง โมโห “คุณเป็นคนพูดเอง เพียงแค่ ฉันออกเงิน เรื่องที่เหลือทั้งหมด ให้คุณเป็นคนจัดการ ฉันให้คุณ ไปแล้วแปดแสน ตอนนี้ฉันต้าหย่งยังไม่ตาย หยางเฉินเองก็ยังมี ชีวิตอยู่อย่างดี คุณยังจะพูดกับฉันอีกว่า ให้ฉันคิดหาวิธีทำให้ หยางเฉินตายอีกเหรอ?”

“เหม่ยหลิง คุณอย่าเพิ่งโกรธ! สถานการณ์ของทางด้านป้า เป็นยังไง คุณเองก็รู้อย่างละเอียด ตอนนี้ฉันไม่มีอะไรเลยจริงๆ ไม่มีวิธีอื่นแล้วจริงๆ ถึงมาขอความช่วยเหลือจากคุณ

โจวชุ่ยใบหน้าตื่นตระหนก รีบพูด: “ตอนนี้มีเพียงแค่หยาง เฉินตายไป พวกเราถึงจะปลอดภัย!”

เจิ้งเหม่ยหลิงไม่พูดอะไรเงียบงันอยู่เนิ่นนาน อยู่ดีๆเธอก็ กัดฟันพูดออกมา: “คุณเองก็พูดออกมาแล้ว ถ้าฉันต้าหย่งตื่นขึ้น มา เรื่องถึงจะแดงออกมา ดังนั้น ก็ทำให้ฉันต้าหย่งตายซะ!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ