บทที่ 229 ให้คุณเพลิดเพลิน

“แม้แต่ผู้นำเงินดังกล่าวเช่นนั้นแล้ว หากขายังยึดถือเรื่องนี้อยู่ ข้าจะดูตระหนี่เกินไป!

หลังจากที่มีตงเฟิงเงียบไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นเขาก็ยิ้มและพูด ว่า: “ถ้าอย่างนั้นข้าจะปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่หน้าของผู้นำ เฉิน!”

“ยังไม่รีบไปขอบคุณท่านผู้นำอีก!”

เฉินชิงไห่เตะไปที่ตัวของเฉินอิงเหา และตะโกนด้วยความ

โกรธ

เฉินอิงเหาเหมือนกับการนิรโทษกรรม และกล่าวอย่างรวดเร็ว

“ขอบคุณท่านผู้นำมู่!ขอบคุณท่านผู้นำ

“ท่านผู้นำ ข้าอยากไปเยี่ยมท่านในเมืองเอกมาโดยตลอด แต่ไม่คิดว่าจะพบท่านที่เมือง โจวเฉิง ในวันนี้

ทันใดนั้น เฉินซิงไห้ก็ยิ้มและพูดโดยไม่ได้รับผลกระทบจากสิ่ง ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้

“โอ้?”

มู่ตงเฟินยิ้มและถามว่า “ไม่รู้ว่าผู้นำเฉิน จะหาข้ามีเรื่องอะไร เหรอ?”

“ข้ามีธุรกิจจะร่วมมือครั้งใหญ่ ฉันต้องการคุยกับผู้นำ!” เฉินชิงไห่กล่าวอย่างลึกลับ

แม้ว่าผู่ตงเฟิงจะไม่รู้ว่าเฉินชิงไห่จะพูดอะไร แต่เขาสนใจมาก เขาหัวเราะเสียงดัง: “ไป ไป ไปคุยกันข้างๆ

ก่อนจากไปมู่ตงเฟิงสั่งมู่เจิ้น: “เรื่องที่นี่ เจ้าจัดการเอง! ข้าจะ ไปคุยหารือเรื่องธุรกิจกับผู้นำเงิน!

“อิงเหา เจ้าอยู่นี่และช่วยคุณชายเจิ้นจัดการกับเรื่องที่นี่!”

เฉินซิงไห้ออกคำสั่งให้เฉินอิงเหาอีกครั้ง

เฉินอิงเหาดีใจมากและตกลงอย่างรวดเร็ว

เขารู้สึกเหมือนได้เดินผ่านหน้าประตูผี เมื่อเขาคิดว่าตงเฟิง จะฆ่าเขา เขาไม่ได้คิดว่าไม่เพียงแต่จะไม่ฆ่าเขา แต่ยังให้โอกาส เขาได้เข้าถึงกับมู่เจิ้นแทน

“คุณชายเจิ้น ข้าไม่เคยมีตามาก่อน และได้โปรดท่านอย่า

ถือสาการกระทําผิดของข้าน้อยเลย

เฉินอิงเหารีบขอโทษมู่เจิ้นอีกครั้ง แม้ว่าผู่เจิ้นจะเป็นคนครอบงำ แต่เขาก็ไม่ใช่คนไร้สมอง

เขาเข้าใจความหมายของพ่อ เขาหัวเราะและริเริ่มที่เอาแขน โอบคอของเฉินอิงเหาและกล่าวว่า “ในเมื่อพ่อของฉันและผู้นำ เฉินเป็นเพื่อนกัน งั้นต่อจากนี้เราสองคนจะเป็นพี่น้องกัน

เมื่อเห็นทั้งสองเป็นเหมือนเพื่อนสนิท พวกคุณชายใหญ่ของ ตระกูลร่ำรวยที่ถูกหักแขนหักขานั้น สายตาที่พวกเขามองไปที่เฉินอิงเหา ด้วยความโกรธเล็กน้อยในดวงตาของพวกเขา

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเงินอิงเหา แล้วพวกเขาจะถูกทุบตีอย่าง

รุนแรงได้อย่างไร? ตอนนี้ เฉินอิงเหากลายเป็นพี่น้องที่ดีกับเจิ้นแล้ว

หยางเฉินไม่คาดคิดว่า จะน่าทึ่งเหมือนบทละครขนาดนี้ และ

เขาก็ส่ายหัวอย่างทำไรไม่ถูก

“ภรรยา เราไปกันเถอะ!! หยางเฉินยิ้มและจับมือฉันซีเตรียมจะจากไป

“ใครให้ถึงไปแล้วเหรอ?”

สามีภรรยาทั้งคู่เดินเพียงไม่กี่ก้าว และเฉินอิงเราก็ตะโกน กล่าว

หยางเฉินขมวดคิ้วและมองย้อนกลับไปที่เฉินอิงเหา: “มีเรื่อง อะไรเหรอ?”

เฉินอิงเหามองหยางเฉินเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ถ้าวันนี้ ไม่ใช่จะจัดการหยานเฉิน เขาจะทำให้เจิ้นขุ่นเคืองได้อย่างไร?

เขาก็เอาเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดคิด ใส่หัวของหยางเฉินเป็น

ธรรมดา

“คุณชายเจิ้น คุณคิดว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นอย่างไรบ้าง?

เฉินอิงเหาไม่ได้สนใจหยางเฉินเลย แต่ชี้ไปที่ฉินซีด้วยรอยยิ้ม และพูดกับมู่เจิ้น
เมื่อกี้มู่เจิ้นก็สังเกตเห็นฉินซี แต่เขากำลังแก้แค้น ก็ไม่ได้มอง อย่างใกล้ชิด

ตอนนี้ได้มองดีๆแล้ว ก็เป็นสาวที่ยอดเยี่ยมมากๆ และดวงตา ของเขามีแสงสั่นไหวในทันใด “ยอดเยี่ยม!

“ตอนแรก ข้าคิดจะครอบครองผู้หญิงคนนี้ในคืนนี้ แต่ตอนนี้ เมื่อคุณชายเจิ้นอยู่ที่นี่ ก็เก็บไว้ให้ท่านได้สนุกกับผู้หญิงคนนี้ เลย!”

เฉินอิงเห กล่าวด้วยรอยยิ้ม เหมือนกับว่าฉันกลายเป็นผู้ หญิงของเขาไปแล้ว บอกจะให้ก็ให้เลย ไม่ได้เอาหยางเฉินอยู่ใน สายตาเลย

“ฮ่าๆ ดีมาก คุ้มค่าที่จะเป็นพี่น้องกับข้ามเจิ้น!

มู่เจิ้นหัวเราะแล้วพูด จากนั้นยื่นแขนชี้ไปที่หยางเฉิน “มึง ไสหัวไปเดี๋ยวนี้”

ความหมายของมู่เจิ้นชัดเจนมาก คือต้องการให้ฉันอยู่กับ เขา หยางเฉินไสหัวไป

สีหน้าฉันตื่นตกใจ แล้วเธอจับมือของหยางเฉินไว้แน่น โดย ไม่รู้ตัว

เมื่อความครอบงำของมู่เจิ้น และยังมีการคุ้มครองของตง เฟิง แม้แต่ต่อหน้าผู้นำแต่ละตระกูลร่ำรวยของเมืองโจวเฉิงแล้ว ยังปล่อยให้มู่เจิ้นได้ลงมือทุบตีหักแขนขาของลูกหลานได้

ทั้งหมดนี้ เธอเห็นด้วยตาของเธอเอง แล้วก็รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นคือคนของตระกูลมู่ในเมืองเอก และในเมืองเอกก็มีตระกูลทานที่ รํารวยเป็นแบ็ค

ถ้าหากมีการขัดแย้งกับเขาจริงๆ ผลที่ตามมาจะร้ายแรงมาก

“เหม่ยหลิง ฉันเป็นพี่สาวเธอนะ เธอช่วยขอร้องพวกเขาหน่อย ปล่อยพวกเราจากไปเถอะ!”

ฉินซีก็มองไปที่เจิ้งเหม่ยหลิงทันที แล้วกล่าวอย่างอ้อนวอน

เจิ้งเหม่ยหลิงวันนี้เชิญเขาออกมากินข้าว เพราะต้องการส่ง เธอขึ้นเตียงของเฉินอิงเหา ตอนนี้เป็นอิงเหาได้เอาฉันซึมอบเธอ ให้กับมู่เจิ้นแล้ว เธอจะช่วยฉันขอร้องได้อย่างไร?

“ตอนนี้รู้ว่าฉันเป็นน้องสาวของเธอแล้วเหรอ? เมื่อเธอไม่ได้ พูดแบบนี้รึเปล่า?”

เจิ้งเหม่ยหลิงยิ้มอย่างมีชัย แล้วมองไปที่ฉันกล่าวว่า “คุณ ชายเจิ้น นั้นเป็นคุณชายของตระกูลมนะ อยากเล่นกับเธอนั้นเป็น เกียรติอย่างยิ่งแล้ว ฉันแนะนำให้คุณเชื่อฟังและอยู่กับคุณชาย เจิ้นหนึ่งคืน มิเช่นนั้น สามีที่ไร้ค่าของเธอ จะมีชีวิตได้จากไปได้ หรือไม่นั้น จะไม่มีใครรับประกันได้

ผู้หญิงคนนี้ เพื่อผลประโยชน์ของเธอเองแล้ว ทำอะไรไม่มีขีด

จํากัดเลย

ฉันรู้สึกว่าหัวใจของเธอนั้นแตกหักออกเป็นหลายกลีบ และ เธอเจ็บปวดเหมือนตายทั้งเป็น

“คุณฉิน ฉันคิดว่าเหม่ยหลิงพูดถูก เป็นเกียรติของเธอที่ได้อยู่กับคุณชายเจิ้ม อย่าอยู่ดีไม่ว่าดี”

เฉินอิงเหายังกล่าวด้วยท่าทางติดตลกว่า “ถ้าคืนนี้คุณ ทําให้คุณชายเจิ้นพอใจแล้ว การตลาดที่อยู่ในเมืองเอกของซาน เหอกรุ๊ปนั้น ไม่แน่ก็อาจจะเปิดได้ง่ายๆ

เขาโชคดีขนาดแล้วที่สามารถเอาชีวิตรอดจากภัยนั้นได้ เขา ยังแอบหวังกับฉินซีที่ไหน? แค่อยากให้ฉันไปกับเจิ้นอย่างเชื่อ ฟัง เพื่อที่ มู่เจิ้นจะพอใจกับเขามากขึ้น

บนใบหน้าของมูเจิ้นเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ และนั่งลงบน เก้าอี้อย่างยิ่งใหญ่ นั่งไขว่ขา และมองไปที่ฉันด้วยความอยาก ข้างหลังเขายังมีบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่งสองคนยืนอยู่ จ้องมองที่ หยางเฉินอย่างเย็นชา ราวกับว่าแครอมเงินสั่งแค่คำเดียวเท่านั้น ก็จะเอาหยางเฉินให้ตายได้

“หยางเฉิน คุณชายเจิ้นบอกให้เจ้าไสหัวออกไป ยังมายืนทำ อะไรที่นี่?”

เจิ้งเหม่ยหลิงก็มองไปที่หยางเฉิน และตะโกนอย่างโกรธเคือง

ฉันกำลังจะขอร้องต่อไป แต่ถูกหยางเฉินขวางไว้: “ภรรยา ไม่ต้องขอร้องพวกเขาและก็ไม่ต้องกลัว เพียงแค่คำพูดของผม ไว้ ปล่อยตามองไปทั่วจิ๋วโจว ศัตรูที่ทำให้ผมเอาไว้ในสายตานั้น มันยังไม่เกิด”

“อย่าบอกว่าเป็นตระกูลร่ำรวยของเมืองเอกเลย ต่อให้เป็น แปดตระกูลแห่งเย็นตู ถ้ากล้าที่จะยั่วโมโหผม ผมจะกำจัดทันที! ใบหน้าของหยางเฉินเต็มไปด้วยความอาฆาต และน้ำเสียงของเขาดูเคร่งขรึมอย่างยิ่ง

จินดูหน้าเฉื่อย เขาเคยเห็นด้านที่แข็งแกร่งของหยางเฉิน และเขารู้ว่า หยางเฉินไม่เคยโกหกเธอ

แต่ในเวลาที่คําพูดเหล่านี้ดูจะครอบงำอย่างมาก และแม้แต่ แปดตระกูลแห่งเย็น ยังไม่ได้เอาไว้ในสายตา เขาเอาจริงเห

รอ?

ตอนแรกในใจของเธอมีความสงสัยอยู่ แต่เมื่อเธอเห็นดวงตา ที่จริงจังของหยางเฉินนั้น ความสงสัยทั้งหมดก็หายไป เธอเชื่อว่า หยางเฉินไม่ได้ครอบงำ แต่สามารถทำเช่นนั้นได้จริงๆ

“สามี ฉันเชื่อใจคุณ ฉันไม่กลัว!!

ฉินซีได้พูดแบบหน้าตาจริงจัง

“ฮ่าฮ่า…

หลังจากพวกเงิน ได้ยินคำพูดของหยางเฉินนั้น พวกเขาก็นิ่ง ไปครู่หนึ่ง และทันใดนั้นก็อดหัวเราะแบบบ้าคลั่งไม่ได้

“แม่งเอ๊ย ไอ้น้องคนนี้กำลังพูดถึงอะไร? แม้แต่แปดตระกูล แห่งเย็น ก็กำจัดได้ในทันที? ฮ่าฮ่า ข้าอยากตายละ!”

มู่เจิ้นดูเหมือนได้ยินเรื่องตลกที่ไร้สาระ และหัวเราะอย่างบ้า คลั่ง