บทที่ 208 เรื่องเล็กน้อย

“ชุ่ย หรือว่า ลูกเขยเศษสวะคนนั้นของเธอ ชาที่ให้มอบพ่อ ยังมีหยกเจ้าแม่กวนอิมที่มอบให้แม่ ก็เป็นของจริงเหรอ?”

นายท่านตระกูลโจวเพิ่งถูกฉินซีประคองกลับไปที่ห้องนอน โจ วอวี้เจียถามด้วยใบหน้าประหลาดใจ

โจวอวี้หรงก็รายล้อมขึ้นมา และพูดอย่างตื่นเต้น: “นั่นเป็นชา มูลค่าหลายสิบล้านนะ! ยังมีหยกเจ้าแม่กวนอิมที่ให้แม่ เกรงว่า มูลค่าหลายสิบล้านใช่มั้ย?”

“ดีนะ ชีวิตครอบครัวของชุ่ยยิ่งอยู่ก็ยิ่งดีเรื่อยๆ ของขวัญที่ ส่งมอบให้ ต่างก็มีมูลค่าหลายสิบล้าน

“พวกเธอก็ไม่ดูดีๆ ชุ่ยเป็นใคร เธอเป็นหญิงสาวที่ดีเลิศที่สุด ของตระกูลโจวของพวกเรา ลูกเขยของเธอ จะเป็นเศษสวะได้ อย่างไร?”

ชั่วขณะหนึ่ง ทั้งในห้องต่างก็ชื่นชมโจวซุ่ย

ใบหน้าของโจวชุ่ยก็เต็มไปด้วยความได้ใจ แต่ในใจกลับไม่ สบอารมณ์

เธอไม่เคยเชื่อว่า หยางเฉินจะเป็นคนรวย และเชื่อว่ามาโดย ตลอดว่าคฤหาสน์เป็นตระกูลซูที่มอบให้
แต่คาดไม่ถึง หยางเฉินพอออกเงินก็ชาและหยกเจ้าแม่กวนอิม หลายสิบล้าน

หยางเฉินไม่เคยมอบของมูลค่าหลายสิบล้านให้กับเธอ ยิ่งคิด ในใจของเธอยิ่งไม่พอใจ

“ซู่ซุ่ย รีบโทรหาหลานเขย ให้เขากลับมาทานอาหารกลาง

วัน”

โจวอวี้เจี้ยเปลี่ยนท่าทีที่มีต่อหยางเฉินก่อนหน้านี้ แม้แต่การ เรียกหยางเฉินก็เปลี่ยนหลานเขย

“พวกคุณคงจะเข้าใจผิดเรื่องหนึ่ง!”

โจวยู่ชุ่ยกระแอม และพูดด้วยท่าทางได้ใจ: “ชาก็ดี หยกเจ้า แม่กวนอิมก็ดี เสี่ยวซีลูกสาวของฉันเป็นคนซื้อทั้งหมด หยางเฉิ นก็แค่ผู้ชายเกาะชายกระโปรงผู้หญิง! วันๆเอาแต่ชอบเที่ยวเตร่ มีเงินอะไรที่ไหน! ฉันจะให้พวกเขาหย่ากันให้ได้อย่างแน่นอน”

“ชุ่ย เธอบอกว่าจะให้เสี่ยวหย่ากับหยางเฉิน คำพูดนี้เชื่อ ถือได้มั้ย?”

คนมีความสามารถมักพบเจอกับที่คนที่มีความสามารถใน การมองคน โจวซุ่ยมองข้ามของมีค่า ก็มักจะมีคนเห็นค่า แต่ก็ มีเพียงคนเดียว คือภรรยาของลูกพี่ลูกน้องของโจวซุ่ย

เห็นได้ชัดว่าคนอื่นเชื่อคำพูดของโจวชุ่ย และคิดว่าหยางเฉิ นก็เป็นแค่เศษสวะ

เนื่องจากตอนนี้ฉินซีเป็นผู้จัดการใหญ่ของซานเรือกรุ๊ป ฉันก็เป็นผู้จัดการใหญ่ของเยี่ยนเงินกรุ๊ปสาขาเจียงโจว มอบของ ขวัญมูลค่าหลายสิบล้านออกมา ยังมีความเป็นความเป็นไปได้

“ทำไม? เธออย่าได้ฝันกลางวัน ฉันไม่มีทางให้เสียวซีแต่งงาน ไปที่ทุรกันดารแบบนั้นของพวกเธอหรอก!”

โจวซุ่ยกล่าวด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

“เธอเข้าใจผิดแล้ว ฉันมีหลานสาวคนหนึ่ง อายุก็เวลาที่จะพูด คุยเรื่องแต่งงาน ถ้าหากเธอไม่เอาหยางเฉิน งั้นฉันก็สามารถ แนะนำหลานสาวของฉันให้เขาได้!”

ภรรยาของลูกพี่ลูกน้องของโจวชุ่ย พูดใบหน้าที่มีความสุข

“แค่เศษสวะที่ไร้ประโยชน์ ยังกลายเป็นของที่แย่งกันได้ เอาสิ ถ้าหากเธอชอบ รีบเอาไปก็ดี ฉันก็ไม่ชอบขี้หน้าเขามาตั้งนาน แล้ว” โจวซุ่ยยิ้มเยาะเย้ยครั้งแล้วครั้งเล่า

“แม่ค่ะ พวกแม่พูดอะไร?”

ฉันเพิ่งออกมาจากห้องของนายท่านตระกูลโจว เมื่อได้ยินคำ พูดของโจวซุ่ย ก็ดูไม่พอใจในทันที

“เสี่ยวซี แม่ของเธอบอกว่า ให้เธอกับหยางเฉินหย่ากัน เธอรีบ บอกว่าป้าสิ พวกเธอจะหย่ากันเมื่อไหร่? ถึงเวลาบอกป้าล่วงหน้า ด้วย ป้าจะพาหลานสาวของป้าไปหาหยางเฉิน”

ภรรยาของลูกพี่ลูกน้องของโจวซุยมองไปที่ฉินซี และพูด อย่างมีความสุข
ในเวลานี้โจวซุ่ยก็ไม่ตอบ และรีบหุบปากอย่างรวดเร็ว

สีหน้าของฉินซีดูไม่ดีมาก แต่เธอยังคงพูดอย่างสุภาพมากว่า “ป้าค่ะ ความสัมพันธ์หนูกับหยางเฉินดีมาก พวกเรายังตั้งใจจะมี ลูกคนที่สอง จะหย่ากันได้อย่างไรคะ?”

“อ่าว? ไม่หย่ากันเหรอ!”

ภรรยาของลูกพี่ลูกน้องของโจวซุ่ยดูผิดหวัง

อีกด้านหนึ่ง หยางเฉินออกจากตาเหอกรุ๊ป อยู่ระหว่างทาง กลับโรงแรม ทันใดนั้นก็พบว่าบนทางเท้า มีชายชราคนหนึ่ง กำลังนอนกุมหัวใจไว้ และเหมือนร้องขอความช่วยเหลืออย่าง ไม่มีเรี่ยวแรง

“ชายชราคนนี้คงจะเป็นมิจฉาชีพ อย่าได้แตะต้องตัวเขาเด็ด ขาด!”

“นั่นนะสิ ฉันได้ยินว่า เมื่อก่อนเคยมีครอบครัวเล็กที่มั่งคั่งมาก เพราะพยุงคนแก่ที่เป็นมิจฉาชีพคนหนึ่ง ปรากฏว่าครอบครัวก็ ล้มละลาย”

“ไม่กี่วันก่อน ก็อยู่ที่แม่น้ำเมืองโจวเฉิงของพวกเรา ยังมีคน กระโดดน้ำฆ่าตัวตาย มีชายหนุ่มคนหนึ่งช่วยชีวิตคนขึ้นมา ปรากฏว่าหลังจากที่คนคนนั้นฟื้นขึ้นมา ยืนกรานบอกว่าชาย หนุ่มผลักเขาลงแม่น้ำ ยังขอค่ารักษาพยาบาลกับชายหนุ่ม ตอน นี้กำลังฟ้องร้องดำเนินคดีอยู่
หยางเฉินเพิ่งลงรถมา ก็ได้ยินความคิดเห็นของผู้คนที่มุงดูอยู่

ผู้คนสิบกว่าคน รายล้อมชายชราคนหนึ่งที่อาการป่วยกำเริบ กลับไม่มีใครช่วยเหลือ ถึงกับไม่มีใครโทรศัพท์เรียกรถฉุกเฉิน

ตอนที่หยางเฉินอยู่บนรถ ก็เห็นว่าชายชราคนนั้นหายใจแรง มาก ใบหน้าซีด ริมฝีปากเริ่มเป็นสีม่วง เห็นได้ชัดเจนเป็นอาการ การขาดออกซิเจน

หยางเฉินไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย เดินไปข้างหน้าทันที เตรียมจะช่วยเหลือ

ขณะที่เขากำลังจะช่วยเหลือ ทันใดนั้นก็ถูกลุงวัยกลางคนคน หนึ่งก็คว้าแขนไว้ “ชายหนุ่ม นายอย่าได้หุนหันพลันแล่น! การ เป็นวีรบุรุษอาจสามารถสร้างปัญหาให้ตัวเองได้ ชายชราคนนี้ดู เหมือนจะแกล้งทํา

“หลีกไป!”

หยางเฉินขมวดคิ้ว ตะโกนอย่างโกรธจัด และสลัดมือของลุง

วัยกลางคนทันที

“เฮ้ย! ไอ้หมอนี่ทำไมถึงได้ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีน่ะ?”

โดนหยางเฉินตวาดต่อหน้าสาธารณชน ลุงวัยกลางคนดูไม่

พอใจ

“ก็เพราะชายหนุ่มแบบนี้มีมากมายเกินไป ดังนั้นจึงให้โอกาส กับคนแก่มิจฉาชีพที่ไม่ดีบางคน
“นั่นนะสิ มิจฉาชีพทั้งหมดเกิดจากความได้ใจ

คนรอบข้างก็ทยอยกล่าววิจารณ์หยางเฉิน เหมือนราวกับว่า เขากำลังทำเรื่องที่ไม่ดี

เนื่องจากฐานะเดิมของหยางเฉินเป็นกองกำลังทหาร อาการ ป่วยธรรมดาบางอย่างยังสามารถมองออกมาได้

เห็นได้ชัดว่าชายชรามีอาการกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด เฉียบพลัน ตอนนี้ต่อให้รอรถพยาบาลมาถึง คงจะสายเกินไป จําเป็นต้องได้รับการช่วยเหลือทันที

ภายใต้สถานการณ์ทั่วไป คนที่เป็นโรคหัวใจ ก็จะต้องพกยา ประจําตัวติดตัว

แน่นอนว่า หยางเฉินหาขวดเซรามิกเจอ ในกระเป๋าเสื้อของ

ชายชรา ซึ่งเป็นยารักษาหัวใจที่ออกฤทธิ์เร็ว

เขารีบเอาให้ชายชราทานไปหลายเม็ด ในขณะที่ช่วยเขาไป ตามลมหายใจ ก็โทรไปที่120ไปด้วย และพูดอธิบายสถานการณ์ ทางนี้

หลังจากนั้นไม่นาน ชายชราก็ค่อยๆลืมตาทั้งสองขึ้น สีหน้า ผ่อนคลายเล็กน้อย ริมฝีที่เดิมทีสีม่วง ก็แดงขึ้นมาก

“ชายชราคนนี้ ดูเหมือนจะป่วยจริงๆ!

“หรือว่า เขาจะไม่ใช่มิจฉาชีพ?

“ดูเหมือนว่า พวกคุณจะเข้าใจผิดแล้ว เกือบจะทำให้คนตายหนึ่งคน!”

เมื่อเห็นสีหน้าของชายชราที่ดีขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด ในที่สุด ผู้คนรอบข้างเหล่านั้นก็ตระหนักได้ว่า ชายชราป่วยจริงๆ

ในเวลานี้หยางเฉินลุกขึ้นยืน กวาดสายตาไปที่ทุกคน แล้วพูด เสียงดังว่า: “บนโลกใบนี้ มีคนเลวจริงๆ แต่ก็มีเพียงจำนวนน้อย ถ้าหากพวกเราทุกคนก็เพราะกลัวโดนมิจฉาชีพ และไม่กล้า ลงมือช่วยเหลือ แล้วจะมีคนเสียชีวิตเท่าไหร่เพราะการรักษา ล่าช้าเหรอ?”

ทันทีที่เสียงลดลง เขาก็หันหลังจากไป

ผู้คนที่มุงดูเหล่านั้น ใบหน้าต่างก็เต็มไปด้วยละอายใจ มองดู หยางเฉินขับรถออกไปด้วยความชื่นชม

“คุณปู่ ปู่เป็นอะไรหรือเปล่า?”

หยางเฉินเพิ่งจากไป รถRolls-Royce Motor Carsสีดำก็ ค่อยๆจอดอยู่ที่ข้างทาง และเด็กสาวคนสวยคนหนึ่งก็ลงจากใน รถ รีบเดินไปที่ตรงหน้าชายชราอย่างรวดเร็ว ใบหน้าเต็มไปด้วย ความกังวลใจ

ชายชราส่ายหัวเล็กน้อย “สบายใจได้ ไม่เป็นไรแล้ว เมื่อกี้นี้ ถ้าหากไม่ใช่เพราะชายหนุ่มคนนั้น เกรงว่าคงจะตายอยู่ที่นี่ จริงๆแล้ว!”

ต่อจากนั้นเขาก็พูดว่า: “เรียกคนเตรียมเงินสิบล้าน และส่ง มอบให้ชายหนุ่มคนนั้น!”
“ครับ ผู้นํา!”

ชายวัยกลางคน ในชุดสูทรองเท้าหนังที่อยู่ข้างๆ ตอบรับทันที ผู้คนที่มุงดูอยู่เมื่อกี้นี้ ต่างก็ตกตะลึงทั้งหมด

เมื่อนึกถึงชายหนุ่มเมื่อกี้นี้ เพียงแค่ใช้ยาบนตัวของชายชรา ให้ชายชราทาน ก็สามารถได้รับเงินสดสิบล้าน ผู้คนมากมายก็ รู้สึกเสียใจ

หยางเฉินไม่รู้ด้วยซ้ำ เพราะเรื่องเล็กน้อยของตัวเอง กลับ สามารถทําเงินได้สิบล้าน

ต่อให้เขารู้แล้ว ก็ไม่มีไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ด้วยกำลังทรัพย์ตอน นี้ของเขา เพียงแค่สิบล้าน แม้แต่เงินใช้จ่ายก็ไม่นับ