บทที่ 528 ระบายความคับข้องใจ

“โอกาสฝึกฝนฝีมือของนายมาถึงแล้ว!”

แววตาของหยางเฉิน เต็มไปด้วยความอาฆาตอย่างรุนแรง “ไปตระกูลเย่!” หม่าชาวตกใจ เหมือนเขาเดาอะไรได้ และรีบออกรถอย่างไม่

รีรอ รถเคลื่อนตัวบนถนนอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกันที่ตระกูลเข้

ใบหน้าเท่านเต็มไปด้วยความกังวล ตอนแรกเธอสิ้นหวัง แล้ว แต่เมื่อคิดถึงฉินซี ความกลัวของเธอจึงลดลงไปมาก

เธอเคยสืบประวัติหยางเฉิน รู้ว่าหยางเฉินรักฉินซีมากแค่ไหน ขอแค่ฉันเอ่ยปาก หยางเฉินต้องมาช่วยเธอแน่นอน

แต่เธอไม่เชื่อว่าหยางเฉินจะรอดจากเงื้อมมือของทรราชได้

ถึงเป็นเช่นนี้ เธอก็ยังใช้ความรักที่หยางเฉินมีต่อฉินซี ให้เขา มาที่ตระกูลเย่

ไม่เพียงแค่เธอ คนของตระกูลเย่ ไม่มีใครเชื่อใจหยางเฉินสัก

คน

ถึงหยางเฉินจะแสดงพละกำลังอันแข็งแกร่ง ที่ตระกูลเย่ แต่ พวกเขารู้สึกว่าสมาคมบูโดยิ่งใหญ่ พวกเขาไม่เชื่อว่า บนโลกนี้ จะมีคนที่สามารถสู้กับสมาคมบูโดได้
สีหน้าของเหวขวงเต็มไปด้วยความคาดหวัง เขาคาดหวังให้ หยางเฉินมาตายเร็วๆ

แค่หยางเฉินตาย ก็ไม่มีใครมีสิทธิ์มาแย่งตำแหน่งเจ้าบ้าน จากเขาได้อีก

เวลาผ่านไปแต่ละนาที ยังไม่เห็นหยางเฉินมาที่นี่

เดิมทีเท่านโล่งอกไปมาก แต่จู่ๆ เธอก็กังวลขึ้นมา

ผ่านไปยี่สิบนาทีแล้ว หยางเฉินยังไม่มา ทรราช ให้เวลาครึ่ง ชั่วโมง เหลือเวลาอีกสิบนาทีสุดท้าย

ถ้าถึงเวลาแล้ว หยางเฉินยังไม่มา ทรราชต้องฆ่าเธอแน่นอน

ช่วงเวลาที่รอหยางเฉิน เท่านได้ยินเรื่องของทรราชอย่าง ชัดเจน

เขาคือคนที่ฆ่าคนอย่างไร้ความเมตตา พูดจาเด็ดขาดมา

ตลอด เขาบอกครึ่งชั่วโมง ก็ต้องครึ่งชั่วโมง แค่ช้าไปวินาทีเดียว

เขาบอกว่าฆ่า ก็ต้องฆ่าแน่นอน

“หยางเฉิน นายต้องรีบมานะ!”

เย่ม่านอธิษฐานในใจอย่างบ้าคลั่ง

ไม่เพียงแค่เข่ม่าน คนในตระกูลเยก็อธิษฐานเช่นกัน

ทรราชบอกแล้ว ถ้าหยางเฉินไม่มาภายในครึ่งชั่วโมง คนที่ ตาย จะไม่ใช่เย่ม่านเพียงคนเดียว

ไม่มีใครรู้ เมื่อถึงตอนนั้นจะเกิดอะไรขึ้น
เหลือเวลาอีกห้านาทีสุดท้าย ถ้าเขาไม่มา คืนนี้จะเป็นวัน สุดท้ายของตระกูลเย่!”

จู่ๆ ทรราชดูเวลา เขาเลียริมฝีปาก และพูดด้วยสีหน้าโหด เหี้ยม

คนในตระกูลเยตัวสั่นเทา ความหวาดกลัวในแววตา ยิ่งมาก ขึ้นเรื่อยๆ

“เพราะผู้หญิงอย่างเธอคนเดียว ถ้าเธอไม่พาไอ้หมอนั่นมา ตระกูลเย่คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้”

จู่ๆ คนในตระกูลเย่ มองเท่านอย่างโกรธเคือง และตวาด

ออกมา

“ใช่ เพราะผู้หญิงช้าอย่างเธอ สามารถทำทุกอย่าง เพื่อช่วง ชิงอำนาจ ตอนนี้ตระกูลเยตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก ก็เพราะ เธอ!”

“ขอแค่พวกเรารอด อย่าว่าแต่ตำแหน่งเจ้าบ้านเลย เราจะร่วม

มือกัน เฉดหัวเธอออกจากตระกูล!”

ตอนแรกคนในตระกูลเย่กลัวมาก แต่เมื่อมีคนเริ่มพูด ทันใด นั้น ทุกคนจึงหันไปเล่นงานเย่ม่าน

ทรราชมองภาพตรงหน้าอย่างสนุก เดิมที่คนในตระกูลเย่ ก็ เหมือนหนูที่โดนเขาปั่นหัวเท่านั้น

ถ้าไม่ใช่เพราะกฎบางอย่าง เขาเพียงคนเดียว ก็สามารถ ทำลายตระกูลเย่ได้แล้ว
ทุกครั้งที่สามารถควบคุมชีวิตคนได้ ทรราชรู้สึกประสบความ สําเร็จมาก และมีความสุขมากด้วย

“ทรราช นายก็เห็นแล้ว คนตระกูลเย่ไม่ต้อนรับไอ้หมอนั่น เรื่องทั้งหมด เพราะนังผู้หญิงคนนี้

“ฉันหวังว่านายจะปล่อยตระกูลเยไปสักครั้ง!

ขณะนั้น เจงเอ่ยขึ้น

เหลือเวลาอีกไม่กี่นาที เขาจำเป็นต้องสละเม่าน เพื่อปกป้อง ตระกูลเย่

เมื่อได้ยินเยจี้จงพูด เย่ม่านถึงกับอึ้ง สีหน้าของเธอไม่อยาก เชื่อ

ถึงเมื่อครู่ เธอจะโดนคนตระกูลเยต่อว่า เธอก็ไม่เจ็บใจ เศร้า และไม่ตกใจขนาดนี้

ตอนนี้ เยจี้จงผลักภาระมาให้เธอ เพื่อปกป้องตัวเอง

“หา?”

ทรราชมองเยจี้จงด้วยสีหน้ายียวน “ผู้หญิงคนนี้เป็นลูกสาว นายไม่ใช่เหรอ นี่นายกำลังจะใช้ชีวิตของเธอ มาปกป้องตระกูล เย่เหรอ”

เจ้าบ้านเต่พยักหน้า อย่างไม่ลังเล เขาพูดด้วยสีหน้าไร้เยื่อใย “ในเมื่อทำผิด ต้องชดใช้ ตระกูลเวุ่นวายขนาดนี้ เพราะลูกเขย ของเธอ ถึงเธอเป็นลูกสาวฉัน ฉันก็ต้องจัดการกับญาติพี่น้องที่กระทำผิด เพื่อปกป้องความเป็นธรรมของตระกูล!”

เย่ม่านสะอื้น “ฉันไม่เคยอยู่ในสายตาของพ่อเลยใช่ไหม เยจงพูดอย่างเย็นชา “แกหุบปาก!” “ถ้าไม่ใช่ลูกเขยตัวดีของแก จะเกิดเรื่องแบบนี้ไหม”

“สละชีวิตแกคนเดียว เพื่อตระกูล แกไม่ยอมเหรอ”

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ แกเกลียดฉันมาตลอด คงอยากเ มาตั้งนานแล้วสินะ ยากแทนที่ฉัน

เยจี้จงพูดอย่างเย็นชา

จู่ๆ เย่ม่านรู้สึกจุกไปหมด แค่หายใจยังลำบาก ใบหน้าของ เธอเต็มไปด้วยน้ำตา

“ฉันเกลียดพ่อไม่ได้เหรอ

ทันใดนั้น เม่านพูดอย่างโกรธแค้น

“ตอนนั้น พ่อทำเพื่อผลประโยชน์ของตระกูล ขัดขวางไม่ให้ เราอยู่ด้วยกัน ถึงขนาดที่ปิดบังฉัน เพื่อฆ่าเขา

“แต่ฉันกลับเหมือนคนโง่ เข้าใจว่าเขาทอดทิ้งเราสองแม่ลูก และหนีไปคนเดียว”

“ฉันเกลียดเขามาหลายปี ฉันจะเกลียดพ่อไม่ได้เหรอ”

เย่ม่านปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา เธอพูดด้วยเสียงดัง เหมือนเป็นการระบายความคับข้องใจ ตลอดหลายปี ออกมาทั้งหมด

เยองสีหน้าปกติ ยังคงเป็นเฉย เมื่อเย่ม่านพูดจบ เขาจึงพูด อย่างเย็นชา “แกเป็นลูกสาวฉัน เป็นผู้หญิงของตระกูลเย่ แต่งงานเพื่อสร้างเครือข่าย คือสิ่งที่ถูกกำหนดไว้ให้แกแล้ว!”

“ถ้าไม่ใช่เพราะแกจะหนีไปกับไอ้เลวนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะพวก แกแอบมีลูกลับหลังฉัน เขาจะตายได้ยังไง”

“ฉันเป็นคนสั่งฆ่า แต่ฆาตกรตัวจริง คือแก

“แกรู้อยู่แก่ใจ ผู้หญิงตระกูลเย ไม่มีอิสระในการแต่งงาน แต่ แกยังอยู่กับเขา แกเป็นคนฆ่าเขา!!

ค่าพูดของเยจี้จงเหมือนมีด ที่แทงเข้ามาตรงหัวใจเท่าน ทําให้เธอเจ็บจนไม่อยากมีชีวิตอยู่

ตอนนี้สีหน้าของ เจงไร้อารมณ์ คำพูดของเขาไร้เยื่อใยมาก

เย่ม่านยืนโงนเงน เธอยืนไม่มั่นคง และถอยไปหลายก้าว

สีหน้าของเธอซีดเผือด

“ผู้หญิงในตระกูลอย่างแก อยากเป็นเจ้าบ้านตระกูลเย่ แกคิด ว่าจะมีโอกาสเหรอ”

เย่จี้จงโมโห และเดินเข้าไปหาเข่ม่าน

ทุกก้าวที่เขาเดินเข้าไปหาเข่ม่าน เธอจะถอยหลัง ดวงตาของ เธอแดงก่ำ และเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

“พ่อบอกว่าขอแค่หนึ่งสัปดาห์ ถ้าฉันฟื้นความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลเย่กับหยางเฉินได้ พ่อจะมอบตำแหน่งเจ้าบ้านให้ ฉัน”

เย่ม่านพยายามสะกดกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมา ดวงตาแดง จ้องไปที่เยอง และเอ่ยถาม

“เหอะๆ!”

เจงหัวเราะออกมา และพูดอย่างไม่สบอารมณ์ “เจ้าบ้านเช่ ที่ยิ่งใหญ่อย่างฉัน มีลูกสาวโง่ๆ แบบแกได้ยังไง มอบตำแหน่ง เจ้าบ้าน ให้แกงั้นเหรอ แกคิดว่าเป็นไปได้เหรอ

เย่ม่านรู้สึกสมองตื้อ จนถึงตอนนี้ เธอเพิ่งเข้าใจว่า เจี้จงไม่ เคยคิดจะมอบตำแหน่งเจ้าบ้าน ให้เธอ