บทที่ 482 คุณจะช่วยใครก่อน

ต้องยอมรับว่าอ้ายชวนเป็นผู้ชายที่ฉลาดและเด็ดขาดมาก แค่เพียงสละตำแหน่ง มันจะนำประโยชน์มากมายมาสู่วงศ์

ตระกูล

“อะไรนะ?”

“พ่อบอกว่า ต้องการสละตำแหน่งเจ้าบ้าน ให้อ้ายหลินเหรอ?”

“อย่าว่าแต่อ้ายหลินเป็นผู้หญิงเลย เธอเป็นเพียงรุ่นที่สามใน ตระกูลอ้าย ตำแหน่งเจ้าบ้าน ถึงอย่างไรก็ไม่ตกมาถึงเธอได้

“คุณปู่ ท่านพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า?”

คนของตระกูลอ้าย แต่ละคนพูดด้วยอารมณ์ตื่นเต้น หลายคน คิดว่าอ้ายชวนพูดผิดไป

แต่อ้ายชวนกลับส่ายหน้า เมื่อเห็นคนของตระกูลอ้ายมีท่าทาง กระวนกระวายใจเช่นนี้ เขาจึงตะคอกอย่างโกรธเคืองว่า “ผมไม่ ได้แก่จนเลอะเลือน เรื่องนี้ตกลงตามนี้ วันนี้อีกแล้ว พรุ่งนี้ผมจะ เชิญตระกูลใหญ่ทั้งหมดในเมืองเยี่ยนเข้าร่วมพิธีมอบตำแหน่ง ผู้นำให้กับอ้ายหลิน”

จนกระทั่งเวลานี้เองที่ทุกคนตระหนักว่า อ้ายชวนจะยก ตำแหน่งผู้นำให้อ้ายหลินจริงๆ
“คุณปู่ ฉันขอปฏิเสธ!

ในขณะนั้น จู่ๆ เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น

อ้ายหลินลุกขึ้นยืน แล้วพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย “คุณปู่ ท่านก็รู้ว่า ฉันไม่ได้ปรารถนาเช่นนี้ ได้โปรดยกเลิกค่าสั่งด้วย!!

อ้ายหลินเป็นผู้หญิงที่อยู่ตามลำพังและรักอิสระมาโดยตลอด เธอจะมาเป็นผู้นำอยู่ในวงศ์ตระกูลได้อย่างไร?

อ้ายชวนขมวดคิ้ว มองอ้ายหลินด้วยสายตาคุกคาม

เขาเคยชินกับการเป็นเจ้าบ้าน ในตระกูลอ้าย เขาเป็นคนที่ พูดจาน่าเชื่อถือมาโดยตลอด ไม่อนุญาตให้ใครมาโต้แย้งการ ตัดสินใจของเขา

ตอนแรกอ้ายหลินปฏิเสธเรื่องการสมรส เคยโต้แย้งการ ตัดสินใจของเขาต่อหน้าทุกคน และตอนนี้ก็ต้องการโต้แย้งอีก

“อ้ายหลิน เธอต้องรู้ว่าเธอเองก็เป็นสมาชิกของตระกูลอ้าย ควรจะอุทิศกำลังเพื่อตระกูลอ้าย

อ้ายชวนเอ่ยปากพูดว่า “ฉันรู้ดีว่า เธอเคยชินกับอิสรภาพและ ไม่ชอบถูกจํากัด แต่เธอต้องรับตำแหน่งผู้นำของตระกูลอ้าย เธอ สามารถมอบให้พ่อของเธอจัดการทุกอย่างได้

ถ้าเป็นเมื่อก่อน อ้ายชวนจะยอมถอยได้อย่างไร?

ในเวลานี้ คำพูดของเขาเห็นได้ชัดว่าได้สละตำแหน่งแล้ว ความหมายของเขาเข้าใจได้ง่ายมาก เขาเพียงต้องการให้อ้ายหลินดำรงตำแหน่งเป็นผู้นำของตระกูลอ้าย แต่เรื่องราว ภายในวงศ์ตระกูลสามารถมอบให้คนอื่นจัดการได้

หยางเฉินย่อมเข้าใจความหมายของอ้ายชวน เพียงแค่อาศัย

อ้ายหลินมาช่วยให้ได้สิ่งที่ตนต้องการ การครอบครองตำแหน่งผู้นำในวัยเช่นนี้ได้โดยไม่ปล่อย จะมี

ใครไม่ใช่จิ้งจอกเฒ่าบ้าง?

คนประเภทนี้ ถ้าพูดให้น่าฟังหน่อย ก็คือสามารถเสียสละตัว เองได้เพื่อผลประโยชน์ของวงศ์ตระกูล

ถ้าพูดตรงๆ มันก็คือความเป็นใหญ่เหนือผู้ใด

แม้ว่าอ้ายชวนจะถอยให้ก้าวหนึ่งแล้ว แต่สายตาของอ้ายหลิน ยังคงแน่วแน่ เธอส่ายหัวแล้วพูดว่า “คุณปู่ ได้โปรดยกเลิกคำสั่ง ด้วย!”

“เธอยังจะปฏิเสธอีกเหรอ?”

อ้ายชวนสีหน้าโกรธเกรี้ยว พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตรอย่าง เห็นได้ชัด

“อ้ายหลิน เธอยังไม่รีบขอบคุณคุณปู่ที่มอบตำแหน่งผู้นำให้ กับเธออีก

อ้ายหมิงซวี่ร้อนใจขึ้นมาทันที จึงรีบพูดโน้มน้าว

เขาเป็นพ่อของอ้ายหลิน อ้ายหลินเป็นคนแบบไหน เขาย่อมรู้ดี แต่ก็เช่นเดียวกัน อ้ายชวนเป็นคนแบบไหน เขาก็รู้ดี
ถ้าอ้ายหลินยังคงปฏิเสธ เป็นไปได้มากว่าอ้ายชวนจะระเบิด อารมณ์

“ไข่แล้ว อ้ายหลินเธออย่าได้คับจะเอาศอก เจ้าบ้านยก ตำแหน่งผู้นำให้กับเธอเพราะเห็นความสำคัญของเธอ แล้วเธอ ยังกล้าปฏิเสธอีกเหรอ?”

“ในความคิดของฉัน คุณไม่ควรให้ตำแหน่งผู้นำให้กับเธอ

เธอเป็นผู้หญิง มีคุณสมบัติอะไรบ้าง?

“ก็ใช่น่ะสิ ตอนนี้ยังกล้าเถียงคุณปู่ต่อหน้าทุกคนอีก ไม่มี ความเกรงใจเลย!!

มีลูกหลานของตระกูลอ้ายหลายคนพูดอย่างไม่พอใจ

อ้ายหลินอายุรุ่นราวคราวเดียวกับพวกเขา แถมยังเป็นผู้หญิง แต่สามารถได้ตำแหน่งผู้นำอย่างง่ายดาย แต่ผู้หญิงคนนี้ก็ยัง กล้าที่จะปฏิเสธ

สายตาของอ้ายหลินยังคงแน่วแน่เช่นเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแป ลงใดๆ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “คุณปู่คะ ได้โปรดยกเลิก คําสั่งด้วย!”

ปฏิเสธเป็นครั้งที่สาม!

ผู้คนในตระกูลอ้ายต่างตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ คิดอย่างไรก็ คิดไม่ออกว่า เรื่องดีๆ เช่นนี้ยังกล้าปฏิเสธอีก

อ้ายชวนไม่ได้พูดอะไร สายตายังคงมองไปที่อ้ายหลินอยู่ ตลอด และสายตาของอ้ายหลินก็แน่วแน่ผิดปกติ เผชิญหน้ากับเขาโดยเกรงกลัวแม้แต่น้อย

ผ่านไปครู่ใหญ่ อ้ายชวนก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วพูดว่า “ช่างมันเถอะ! ช่างมันเถอะ! ในเมื่อเธอไม่ต้องการ ฉันก็จะไม่ บังคับเธอแล้ว เธออยากทำอะไรก็ทํา

พูดจบ เขาก็ลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ฉันเหนื่อยแล้ว!” จากนั้นก็หันกลับไปและกำลังจะออกไป

ในเวลานี้ ดูเหมือนว่าอ้ายชวนจะแก่ขึ้นหลายปี เมื่อมองดูหลัง ที่ค่อมลงเล็กน้อยของเขา ในสายตาของอ้ายหลินก็ฉายแวว ใจอ่อนขึ้นมา มองไปทางหยางเฉินอย่างน่าสงสาร

แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการยื่นมือเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องราว ทะเลาะเบาะแว้ง ในวงศ์ตระกูล แต่เธอก็ไม่พอใจอย่างมากกับ การตัดสินใจของอ้ายชวน ในเรื่องการแต่งงานของเธอ

แต่ว่า ถึงอย่างไรอ้ายชวนก็เป็นของเธอ เป็นญาติสนิทที่ แตกหักอย่างไรก็ยังมีสายใยเกี่ยวพัน เธอไม่อยากทําให้ชาย ชราผิดหวังเช่นนี้

หยางเฉินส่ายหน้าอย่างขมขื่น จากนั้นก็ทอดสายตามองไปที่ ด้านหลังของอ้ายชวนแล้วเอ่ยว่า “ผมให้คำสัญญาว่า ตระกูล อ้ายจะรุ่งโรจน์ไปอีกนับร้อยปี

ทันทีที่เขาพูดประโยคนี้ออกมา อ้ายชวนที่หลังค่อมเล็กน้อยก็ ยืดตัวตรงทันที เขาหันกลับมาด้วยสีหน้าปีติยินดี มองไปทาง ชายหนุ่ม
แม้ว่าจะยังอายุน้อยมาก อายุน้อยกว่าหลานชายของเขาเสีย อีก แต่สิ่งที่หยางเฉินพูดกลับสร้างความมั่นใจให้กับเขา

“ขอบคุณครับคุณหยาง! ขอบคุณครับคุณหยาง!

อ้ายชวนตื่นเต้นจนพูดจาสะเปะสะปะ สองตาแดงก่ำ

เพื่อตระกูลอ้าย เขาได้อุทิศชีวิตทั้งหมดให้กับวงศ์ตระกูล ตอน นี้เมื่อเห็นว่าเขาจะอยู่ได้อีกไม่กี่ปี แต่กลับยังไม่สามารถทำให้ วงศ์ตระกูลยืนอยู่บนจุดสูงสุดได้

ตอนนี้ประโยคเดียวที่หยางเฉินพูดทำให้เขามองเห็นความ หวัง

ชายหนุ่มที่สามารถต่อกรกับแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู เขาบอก ว่าสัญญาว่าจะทำให้ตระกูลอ้ายเจริญรุ่งเรืองไปอีกนับร้อยปี เช่น นั้นตระกูลอ้ายก็จะเจริญรุ่งเรืองไปอีกนับร้อยปี

กว่าหยางเฉินจะออกจากตระกูลอ้าย ก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว

อ้ายหลินมาส่งหยางเฉินและหม่าชาวที่ประตูด้วยตนเอง “พี่เฉิน ขอบคุณค่ะ!”

อ้ายหลินกล่าวด้วยสีหน้าซาบซึ้งใจ

หยางเฉินส่ายหน้าด้วยรอยยิ้ม “คนที่คุณควรขอบคุณไม่ใช่ ผม แต่เป็นคู่หมั้นของคุณ ถ้าก่อนจะมาถึงตระกูลอ้าย เขาไม่ ขอร้องให้ผมปกป้องตระกูลอ้าย ต่อให้คุณจะขอร้องผมเมื่อกี้ ผม ก็จะไม่รับปากกับปู่ของคุณ”
ได้ยินดังนั้น อ้ายหลินก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่เมื่อมอง ไปที่หน้าชาว ในสายตาก็ฉายแววอ่อนโยน

ชายโง่เขลาผู้นี้รู้จักแต่แอบจ่ายเงินลับหลังเงียบๆ แต่ไม่เคย

บอกตนเอง หม่าชาวหน้าตาซื่อตรง ยิ้มแหยๆ เอามือลูบหัวพลางพูดด้วย

รอยยิ้ม “ได้ช่วยเหลือ อ้าย นับเป็นเกียรติของผม!

หยางเฉินพูดอย่างไม่สบอารมณ์ “ดูสภาพไร้อนาคตของคุณ ยังไม่ทันแต่งงาน ก็คิดถึงแต่พี่อ้าย พอแต่งงานไปแล้ว เกรงว่า ถ้าพี่อ้ายบอกให้คุณมาทำร้ายผม คุณก็ยินดี

สีหน้าของหม่าชาวเปลี่ยนไปอย่างมาก รีบส่ายหัวและพูดว่า “พี่เฉิน พี่อ้ายจะให้ผมมาทำร้ายคุณได้ยังไงล่ะ? ต่อให้ผมอยาก ทำ ผมก็ทำไม่ลง!”

อ้ายหลินพูดด้วยรอยยิ้มทันใด “หม่าชาว เล่นงานพี่เฉินอย่าง

เต็มที่ให้ฉันที!”

หม่าชาวมองไปที่อ้ายหลินด้วยสีหน้าขมขื่น แล้วมองไปที่ หยางเฉิน

มันเหมือนกับถามเขาว่า ถ้ามีวันหนึ่ง ผมกับแม่ของคุณตกลง ไปในแม่น้ำ คุณจะช่วยใครก่อน?

พอเห็นหน้าเหวอๆ ของหม่าชาว อ้ายหลินก็อดหัวเราะไม่ได้ ล้อคุณเล่นนะ ดูหน้าเหวอๆ ของคุณสิ

หยางเฉินยิ้มอย่างรู้ทัน
พอเห็นเพื่อนสนิทของตนเดินอยู่เคียงข้างกับผู้หญิงที่เขารัก เขาก็มีความสุขมาก

ตอนนี้เขาได้พบความสุขของตัวเองแล้ว หากพี่น้องที่อยู่รอบ กายเขาสามารถพบความสุขได้เช่นกัน เขาก็จะส่งเสริมให้สำเร็จ