บทที่ 471 หมาป่าเข้าฝูงแกะ

ตระกูลหวงเป็นหนึ่งในแปดตระกูลแห่งเยี่ยนดู มีอาณาเขต ตระกูลพิเศษในเยี่ยน นอกจากคนของตระกูลหวง มิฉะนั้นจะไม่ อนุญาตให้ผู้ใดเข้ามา

แต่ในเวลานี้ รถไมบัคสีดำ ก็ขับเข้ามา

หยางเฉินออกคำสั่งโดยตรง “พุ่งเข้าไป!”‘

“ครับ!”

หม่าชาวตอบ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง และ เหยียบคันเร่งทันที

“ตู้ม!”

ทันใดนั้นเสียงคำรามของเครื่องยนต์ก็ดังขึ้น

อาว สีดำดุจสายฟ้าสีดำพุ่งเข้าใส่ยามสองคนที่ขวางทาง ทันที

เห็นได้ชัดว่ายามทั้งสองเป็นผู้แข็งแกร่งที่ได้รับการฝึกฝน พิเศษ เกือบจะทันทีที่อาวแผดเสียง พวกเขาก็กระโดดและกลิ้ง ไปบนพื้นอย่างต่อเนื่อง เพื่อหลีกเลี่ยงการกระแทกของรถ

“ศัตรูโจมตี! มีการโจมตีของศัตรู!”

หลังจากที่ยามทั้งสองหลีกเลี่ยงการชนของรถ พวกเขาก็หยิบ เครื่องส่งรับวิทยุและตะโกนทันที
ในไม่ช้าเสียงเตือนที่แสบหูก็ดังขึ้นในคฤหาสน์ตระกูลหวง และผู้คนมากมายตกใจ

นี่เป็นครั้งแรกที่เสียงเตือนของตระกูลหวงตั้งขึ้นในรอบหลาย

ปี

ในฐานะที่เป็นหนึ่งในแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู เคยมีใครกล้า ในชนเข้ามาเองด้วยเหรอ?

คฤหาสน์ตระกูลหวงมีขนาดใหญ่มาก ใช้เวลา 5 นาทีในการ วิ่งผ่านด่านต่างๆ จนสุดถนนที่นำไปสู่ด้านในสุด ถูกขวางด้วย ทางเดินของมนุษย์ที่มีความกว้างเพียง 2 เมตร หม่าชาวจึงหยุด รถ

และข้างในกำแพงนั้น ก็คือที่อยู่ของญาติๆ ตระกูลหวง มีแต่ คนที่ผ่านได้ รถไม่สามารถเข้าได้

เห็นแค่หน้าทางเดิน มีคนยืนอยู่เยอะ นับคร่าวๆแล้วมี20กว่า

คน

ร่างกายแต่ละคนแข็งแกร่งมาก เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่เต่งตึง ชื่อของเขาไม่ธรรมดา

คนที่เป็นหัวหน้า คือชายร่างยักษ์ สูง 2 เมตร แขนที่แข็งแรง ทั้งสองของเขามีเส้นเลือดเต่งตึง ร่างกายส่วนบนของเขาเปลือย เปล่า มีผิวสีบรอนซ์ แข็งแรงมาก

“พี่เฉิน รอสักครู่ ผมไปจัดการเอง!”

หม่าชาวพูดอย่างเคารพ จากนั้นจึงประตูรถออก เดินลงไปเองคนเดียว

หยางเฉินนั่งอยู่ในรถ ไม่มีท่าทางที่จะลงไปบ้างเลย ขนาดตา ที่หลับอยู่ตลอด ยังไม่เคยลืมตาขึ้นเลย ก็เหมือนหลับอยู่

“แกเป็นใคร? กล้าฝันบุกเข้าตระกูลหวง รู้ว่านี่คือโทษอะไร ไหม? โทษถึงตาย!”

ชายร่างยักษ์สูงสองเมตร พูดโดยจ้องมองหม่าชาว

จากตัวหม่าชาว ชายร่างยักษ์รู้สึกถึงความกดดันอย่างมาก หม่าชาวยกยิ้มมุมปากเบาๆ ในตาเปล่าประกาย สีหน้าแอบมี ความดีใจเล็กน้อย

“พวกแกไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน ฉันขอแนะนำให้พวกแกออกไป ซะดีกว่า มิฉะนั้นพอฉันลงมือ พวกแกทุกคน มีแค่ผลลัพธ์เดียว ก็ แค่ตาย!”

มุมปากหม่าชาวเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่โหดร้าย ความเจตนาฆ่า

ที่รุนแรงปกคลุมร่างกายของเขา

สามารถออกมาจากชายแดนเหนือกับหยางเฉิน แสดงว่า ความสามารถของหม่าชาวแข็งแกร่งมาก มิฉะนั้นเขาก็ไม่มีสิทธิ์ ตามหยางเฉินหรอก

“อยากตายเหรอ !”

ชายร่างยักษ์พูดอย่างโกรธเคือง ใบหน้าไม่แยแสของเขาฉาย แววเจตนาฆ่า แล้วโบกมือใหญ่ “ฆ่ามันซะ! ให้มันรู้ว่า กล้ามาหาเรื่องที่ตระกูลหวง เป็นยังไง!

“sin!”

เมื่อชายร่างยักษ์พูดจบ ผู้แข็งแกร่งของตระกูลหวง20กว่าคน ก็พุ่งเข้าหม่าชาวกันหมด

เสียงคำรามดังไปทั่วคฤหาสน์ตระกูลหวง เหมือนกับคลื่นทะเล กวาดไปทั้งบริเวณโดยรอบตลอดเวลา จากนั้นหม่าชาวกลับหน้า นิ่ง แค่ยิ้มเยาะเย้ย ” ในเมื่อพวกแกอยากตาย งั้นฉันจะทําให้ สมหวัง!”

พูดจบ จู่ๆหม่าชาวก็เหยียบพื้น แรงที่ยิ่งใหญ่อย่างหนึ่งระเบิด ออกมาจากขาของเขา เสียงดัง พื้นที่อยู่ใต้ขาของเขาแตกทันที กระจายไปรอบๆ

และในเวลาเดียวกัน ร่างของหม่าชาวอย่างกับลูกศรที่พุ่งออก ไปอย่างรวดเร็ว ร่างกายที่เต็มไปด้วยแรงระเบิด ราวกับสัตว์ร้าย พุ่งเข้าฝูงผู้แข็งแกร่งของตระกูลหวง

เห็นหม่าชาวบุกเดี่ยว พุ่งเข้าทีมผู้แข็งแกร่ง20กว่าคนของ ตระกูลหวง ชายร่างยักษ์ที่เป็นหัวหน้าสีหน้าเต็มไปด้วยความ เย็นชา

เขากลับรู้สึกถึงความกดดันอย่างมากจากตัวหม่าชาว แต่ยัง คงไม่ยอมเชื่อ หม่าชาวใช้พลังของตัวเอง ก็สามารถจัดการผู้ แข็งแกร่ง20กว่าคน

“ไอ้คนไม่รู้ที่ตาย!”
ชายร่างยักษ์ที่เป็นหัวหน้าพูดอย่างหัวเราะเยาะ

แต่ทันทีที่เขาพูดจบ สีหน้าก็เปลี่ยนไปมากทันที สีหน้าเต็มไป ด้วยประหลาดใจ พูดอย่างตกตะลึง “นี่…….นี่มันเป็นไปได้ไง?

“ตบตบตบ!”

หม่าชาวก็เหมือนสัตว์ร้ายจากป่า ร่างกายที่แข็งแรงชนเข้ามา

ไม่หยุด

สไตล์การต่อสู้ของเขามันรุนแรงมาก ไม่มีท่าทางที่ลีลาเลยสัก นิด ไม่ค่อยก็เตะ แต่การโจมตีทุกครั้ง จะมาพร้อมกับการบาด เจ็บสาหัสผู้แข็งแกร่งตระกูลหวง

แค่สองนาทีสั้นๆ ผู้แข็งแกร่ง20กว่าคนของตระกูลหวง นอกจากชายร่างยักษ์ที่เป็นหัวหน้า คนอื่นๆล้มลงบนพื้นกันหมด

ถึงขั้นมีหลายๆคนหมดสติไปแล้ว คนที่ถึงจะยังมีสติ ก็ไม่มี

ใครมีแรงสู้อีก ในสายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่าง

รุนแรง

เป็นผู้คุ้มกันของตระกูลหวง พวกเขากว่าจะถึงจุดนี้ได้ต้องแลก ไปเท่าไหร่แล้ว ไม่มีใครรู้ดีไปกว่านี้อีกแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นคือยาม20กว่าคน กลับถูกชายหนุ่มอายุเพียง 20 ปีเท่านั้น จัดการได้

ตามข้อมูลที่ได้รับ น่าจะมีสองคนอยู่ในรถ ในเวลานี้ แค่คนขับรถเท่านั้น ก็สามารถระเบิดประสิทธิภาพในการต่อสู้อันทรงพลังได้ ดังนั้นประสิทธิภาพการต่อสู้ของอีก คนที่นั่งอยู่ในรถ โดยตลอด และไม่ปรากฏตัวช่างน่ากลัวเพียง ใด?

ชายร่างยักษ์ที่เป็นหัวหน้าตะลึงงัน ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกหนาวที่

แขนขา และไม่มีความกล้าแม้แต่จะต่อสู้ หม่าชาวมองดูชายร่างยักษ์อย่างขี้เล่น และพูดว่า “แกจะหมด สติตายเอง? หรือจะให้ฉันที่แกให้ตายดี?”

“ฉัน…….ฉันหมดสติตายเอง!”

ชายร่างยักษ์ที่เป็นหัวหน้า ต่อยหัวตัวเอง โดยไม่พูดอะไร

ในความประหลาดใจของหม่าชาว ชายร่างยักษ์ที่เป็นหัวหน้า ตัวเอนตกลงไปที่พื้น

ผู้คุมกันของตระกูลหวงที่ยังคงตื่นอยู่ ทุกคนหน้านิ่งไป ชาย

ร่างยักษ์ครูฝึกของพวกเขา

ทักษะปัจจุบันของพวกเขา ได้รับการสอนโดยชายร่างยักษ์ที่ เป็นหัวหน้า

ขนาดครูฝึกของพวกเขาก็ยังไม่กล้าที่จะต่อสู้กับอีกฝ่ายเลย พวกเขายังกล้าล้อมโจมตีอีกฝ่ายอีก ก็เหมือนกับเอาไข่กระทบ หิน

“ฉันก็เป็นลมด้วย!”

“ฉันก็เป็นลมด้วย!”
เดิมที่ยังมีผู้คุ้มกันหลายคนที่มีพลังที่จะต่อสู้อีก พวกเขาชก หัวของตัวเอง แล้วทุกคนก็หมดสติไป

พวกเขาไม่ได้แค่พูดเท่านั้น แต่พวกเขาทำให้ตัวเองล้มลง จริงๆ

เนื่องจากมีผู้คุมครึ่งหนึ่งในจำนวนยี่สิบกว่าคน ได้รับบาดเจ็บ

สาหัส และบางคนถึงกับพิการ

พวกเขากล้ามีสติอีกเหรอ? สลบไปจะดีกว่า

ในเวลาเดียวกัน ในคฤหาสน์ตระกูลหวง ในห้อง

หวงเทียนเชิง ผู้นำของตระกูลหวงกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ของ ปรมาจารย์ มีแล็ปท็อปวางไว้บนโต๊ะระดับสูงตรงหน้าเขา

และบนหน้าจอ มันคือฉากของหม่าชาวและผู้คุ้มกัน 20 คน

ของตระกูลหวง ต่อสู้กันเมื่อกี้

เมื่อหวงเทียนเชิงเห็นผู้คุมของตระกูลหวง ทุบตัวเองจนสลบที ละคน เขาตัวสั่นด้วยความโกรธและใบหน้าของเขาบูดบึงอย่าง

มาก

“เมื่อทุกอย่างในวันนี้จบลง ผู้คุ้มกันของตระกูลหวง ไม่เก็บไว้ สักคน! ฆ่าให้หมด!!

หวงเทียนเชิงกัดฟันพูด

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ