บทที่ 453 ติดตามท่าน

“เจ้าบ้าน ท่านน่าจะเข้าใจผิดความหมายที่ฉันพูด ฉันหมายถึง คุณหยางมีความสามารถและวัยเยาว์ขนาดนี้ แม้จะไม่เต็มใจ ร่วมมือ ก็ไม่ควรทำให้เขาโกรธเคือง

เกาสงเหลือบมองหยางเฉินด้วยความหวาดกลัว เห็นว่าสีหน้า ของเขาไม่เปลี่ยน ก็รีบพูดอย่างรวดเร็ว

คราวนี้ หวงเทียนเชิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ปกติ เกาสง จะไม่โต้แย้งกับเขานานขนาดนี้

หวงเทียนเชิงไม่ตอบสนองในทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่ง และก็ พูดขึ้นว่า “ไอ้หนุ่มคนนั้นอยู่ข้างๆคุณเหรอ? เอาโทรศัพท์ให้ เขา!”

แม้ว่าสมาชิกของตระกูลหวงจะหยิ่งผยอง แต่หวงเทียนเชิงใน ฐานะผู้นำตระกูลหวง ก็ไม่ใช่คนโง่เขลา

เขาคลุกคลีกับเกาสงมาหลายสิบปีแล้ว เกาสงเป็นคนแบบ ไหน เขารู้ดีกว่าใคร

หลังจากการคุยกันสักพัก ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่า ตอนนี้เกาสง ตกอยู่ในมือของหยางเฉิน

เกาสงมองไปที่หยางเฉิน และพูดอย่างเกรงกลัว “คุณหยาง โทรศัพท์จากเจ้าบ้านหวง!
หยางเฉินรับสายโทรศัพท์ และพูดว่า “เจ้าบ้านหวงเพื่อ ควบคุมอำนาจเจียงผึ้งและหนันหงสองเมือง ใช้ความพยายาม อย่างมากเลยนะ!!

“ไอ้หนุ่ม ในเมื่อแกรู้แล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก ตอนนี้ก็ให้ คำตอบที่ชัดเจนมา ถ้าแกยอมจํานนต่อตระกูลหวง ฉันสัญญาว่า จะช่วยแกจัดการกับตระกูลอวี่เหวินแน่นอน!”

หวงเทียนเชิงพูดอย่างตรงไปตรงมา

เขาไม่รู้ว่า แม้แต่ตงเชย ก็พ่ายแพ้ต่อหยางเฉินอย่างง่ายดาย

ถ้าเขารู้เขาจะกล้าพูดแบบนี้ได้ยังไง?

หยางเฉินยิ้มเยาะเย้ย “ช่วยฉันจัดการกับตระกูลอวี่เหวิน? เจ้า บ้านหวง คุณเป็นคนหน้าชื่อใจคดจริงๆ!

“ไอ้บ้า! แกพูดอะไรนะ?”

ชั่วขณะหวงเทียนเชิง โกรธ และตะวาด “แกรู้ไหมว่าแกกำลัง พูดอยู่กับใคร? ด้วยคำพูดคำนี้ของแก ฉันสามารถทำให้แกตาย โดยไร้ที่ฝัง!”

“เจ้าบ้านหวง คุณรู้ไหมคนที่ฉันเกลียดมากที่สุด คือคนแบบ ไหนไหม?” หยางเฉินพูด

“ฉันไม่สนว่าแกจะเกลียดคนแบบไหน ฉันรู้แต่ว่า ถ้าแกไม่ ยอมจำนนต่อตระกูลหวงวันนี้ในปีหน้า ก็เป็นวันครบรอบวันตาย หนึ่งปีของแก!” หวงเทียนเชิงพูดด้วยความโกรธ
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ดูเหมือนว่า ระหว่างพวกเราคงไม่มีอะไร ต้องพูดกันอีกแล้ว”

หยางเฉิน ใช้สายตาขี้เล่นมองไปที่เกาสงที่กำลังตื่นตระหนก และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “แต่สิ่งที่ฉันจะบอกแกก็คือ จากนี้ไปเมือง เจียงผึ้งและเมืองหนุนหลัง ถ้ามีคนของตระกูลหวงเข้ามาเหยียบ จะฆ่าอย่างไร้ความปราณี!”

“สําหรับเรื่องที่แกยั่วยวนฉัน มันจะต้องกลายเป็นฝันร้ายของ แกแน่!!

หลังจากพูดคํานี้จบ หยางเฉินก็วางสายทันที

หวงเทียนเชิงซึ่งอยู่เยี่ยน ได้ยินเสียงวางสายจากโทรศัพท์ แล้ว รู้สึกเหลือเชื่อ และพูดอย่างโกรธเคือง “ไอ้บ้า แกกล้าวาง สายโทรศัพท์ของฉันเหรอ?”

เมื่อเขากดโทรศัพท์อีกครั้ง และพบว่าอีกฝ่ายปิดเครื่องไปแล้ว

ในเวลานี้ ในที่สุดเขาก็ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง ทันใดนั้น สีหน้าดูแย่มาก

เกาสงน่าจะอยู่กับหวงเจิ้ง นั่นก็หมายความว่า ตงเชยก็อยู่ ข้างๆพวกเขาเช่นกัน

แต่ตอนนี้ เกาสงตกอยู่ในมือของเขาแล้ว นั่นก็หมายความว่า

ตงเชยก็ถูกปราบแล้ว

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เขาสงสัยคือ ชายหนุ่มที่มาจาก สถานที่เล็กๆ ใครกันแน่ที่ให้พลังอำนาจกับเขา ถึงกล้ามาคุกคามฉัน?

เจียงโจว อาคารจง ชั้น16 ห้องประชุมบริษัทซันชายน์จำกัด

หลังจากที่หยางเฉินวางสายแล้ว เขาบีบโทรศัพท์ และ โทรศัพท์มือถือของเกาสงก็พังทันที

เขาเหล่ตาจ้องมองเกาสง และพูดอย่างเย็นชา “ดูเหมือนว่า เจ้านายของแกตัดสินใจจะทอดทิ้งแกแล้ว หากเป็นเช่นนี้ ฉันก็ ทําได้เพียงฆ่าแกเท่านั้น!

“50!”

เกาสงคุกเข่าลง ใบหน้าแก่ชราที่เต็มไปด้วยรอยย่น ตื่น ตระหนก อ้อนวอนตลอด “คุณหยาง ฉันขอร้องปล่อยฉันนะ ฉัน แค่ช่วยคนอื่นทำงาน ทุกอย่างไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย!”

ฉากนี้ ดูไม่เหมาะสมมาก

ชายชราที่มีอายุหกสี่กว่า คุกเข่าให้กับชายหนุ่มที่อายุไม่เต็ม สามสิบปีเพื่อขอความเมตตา

คนอื่นๆ ในห้องประชุม ต่างตกตะลึง ตกใจกลัวจนไม่กล้าพูด อะไร

ตอนนี้ พวกเขาทําได้แค่ภาวนา ให้หยางเฉินปล่อยพวกเขาไป

หยางเงินค่อยๆเหลือบมองเขา ราวกับกำลังดูคนที่กำลังจะ

ตาย

“ไม่ต้องห่วง แกยังมีผลประโยชน์อยู่ ตอนนี้ยังไม่ตายง่ายๆ!
หยางเฉินพูดพร้อมกับเยาะเย้ย

หลังจากพูดจบ เขาก็ลุกขึ้น “ตามฉันมา!”

เกาสงตะลึงครู่หนึ่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความปิติยินดี อย่างรวดเร็ว ขอบคุณคุณหยาง ขอบคุณคุณหยาง!! และพูด

“än!”

ขณะที่หยางเฉินกำลังจะจากไป ทันใดนั้นร่างหนึ่งก็พุ่งไปข้าง หน้า คุกเข่าลงที่เท้าของหยางเฉิน ก้มหัวลง และพูดด้วยความ เคารพ “คุณหยาง โปรดให้โอกาสฉันติดตามคุณด้วย!!

เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งอันดับสามในตระกูลหางดงเชีย

การคุกเข่าครั้งนี้ ชั่วขณะทำให้ทุกคนก็ตกใจ

โดยเฉพาะเกาสง อ้าปากค้างเล็กน้อย และดวงตาของเขาเต็ม ไปด้วยความเหลือเชื่อ

ตงเชยในฐานะผู้ที่แข็งแกร่งอันดับสามในตระกูลหวง มีความ หยิ่งผยองเพียงใด เขารู้ดี

คนที่หยิ่งผยองคนหนึ่ง ในเวลานี้ได้คุกเข่าลงที่เท้ คําทําของหยาง เฉิน และขอให้หยางเฉิน ให้โอกาสเขาได้ติดตาม

นี่เป็นหนึ่งในแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู ผู้แข็งแกร่งของตระกูล หวง!

ตงเชยเป็นคนสายบูโด สิ่งที่เขาเห็น แน่นอนต่างจากเกาสง และคนอื่นๆ
เขามั่นใจมากว่า ความแข็งแกร่งของหยางเฉินถึงแดนเหนือ กำลังภายนอกที่เรียกว่าปรมาจารย์

คนเช่นนี้ อยู่ในโลกนี้ ล้วนดำรงอยู่บนจุดสูงสุด และคนอย่าง ตัวเองไม่สามารถเทียบได้เลย

แม้แต่อาจารย์ของเขา ตลอดทั้งชีวิต ก็ยังไม่สามารถไปถึงชั้น

จิ้น

เมื่อเขาสามารถติดตามหยางเฉิน ได้รับการถ่ายทอดจาก หยางเฉิน ก็จะมีโอกาสก้าวเข้าสู่คนแห่งวงการบูโดแดนที่ทุกคน รอคอย

“แกคิดว่า ฉันจะต้องการคนจากตระกูลหวงมาติดตามหรือ? คนที่เคยทรยศต่อเจ้านายตัวเองมาติดตาม?” หยางเฉินพูดอย่าง ไร้ความรู้สึก

สีหน้าของดงเชยเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่ยอมแพ้ และพูด อย่างรวดเร็ว “ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับตระกูลหวง เป็นเพียง ความสัมพันธ์ในการว่าจ้างเท่านั้น และสัญญาของฉันได้หมด อายุลงแล้ว มันไม่ใช่การทรยศ!”

“ตลอดชีวิตที่เหลือของตงเชย ยินดีที่จะติดตามคุณหยางเพียง คนเดียว!”

“ได้โปรด คุณหยาง ให้โอกาสฉันสักครั้ง!”

ทัศนคติของตงเชยนั้นจริงใจอย่างยิ่ง คราวนี้เขาไม่ได้ก้มหัว ลง แต่เงยหน้าขึ้น หันหน้าเข้าสบตากับดวงตาที่เฉียบคมของหยางเฉิน โดยไม่สะดุ้งเลย

ดวงตาของหยางเฉินนิ่งสงบ ไม่มีการหวั่นไหวแม้แต่น้อย

ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์คิดว่า เขาจะยอมรับตงเชย ให้ ติดตามตัวเอง แต่เขาก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “ไปซะ!”

หลังจากพูดจบ เขาก็เดินจากไปทันที

“อะไรนะ เขาปฏิเสธเหรอ!

ตงเชยอยู่ในตระกูลหวงมีความแข็งแกร่งที่อันดับสาม ผู้ที่ แข็งแกร่งในระดับนี้ขอติดตามเขา ยังถูกปฏิเสธได้หรือ?”

“ต้องอย่าลืมสิ ต่อหน้าเขา ตงเชยพ่ายแพ้อย่างราบคาบ คนที่ แข็งแกร่งในระดับนี้ จะยังต้องการให้ตงเชยมาติดตามได้ อย่างไร ?

เมื่อเห็นแผ่นหลังของหยางเฉินที่เดินจากไป ทุกคนในห้อง

ประชุม ก็ตกตะลึง

แต่ในไม่ช้า ก็มีคนเข้าใจกุญแจสำคัญนี้ ผู้ที่แข็งแกร่งอย่าง หยางเฉิน จะต้องการคนอื่นมาปกป้องเหรอ?

ตงเชยไม่ได้ตกใจเหมือนคนอื่นๆ ปรมาจารย์มีความเย่อหยิ่ง ของปรมาจารย์ จะให้คนติดตามง่ายๆได้อย่างไร?

ถ้ามันง่ายขนาดนั้น ที่จะให้คนติดตาม แล้วในโลกนี้ ก็คงจะมี ปรมาจารย์อยู่ทุกหนแห่งแล้วมั้ง?