บทที่ 404 พูดความจริงออกมา

“หยางเฉิน?”

บนหน้าหนิวเกนหุยมีความตกใจระดับหนึ่ง ถามว่า “คือราชา เจียงผิงที่ชื่อเสียงโด่งดังในช่วงนี้ ชายหนุ่มคนหนึ่งที่อายุแค่ยี่สิบ กว่าปี?”

ในใจเว่ยเฉิงโจวตื่นตกใจ ข่าวของราชาเจียงผิง ไม่มีใครคน ใดกล้าเปิดเผย

แต่คาดไม่ถึงว่าหนิวเกนหุยจะรู้ว่าหยางเดินคือราชาเจียงผึ้ง พอลองคิดดูอีกมุม วันนั้นฉือเจียงก็อยู่ในเหตุการณ์ คงต้องนำ สถานะของหยางเฉิน บอกหนิวเกนหุยแล้วแน่ๆ

ดังนั้นถึงแม้จะรู้สึกตื่นตกใจ แต่เขาก็ไม่มีเหตุผลใดที่จะ ปฏิเสธคําตอบนี้ ทำได้เพียงพยักหน้า “ถูกครับ คือราชาเจียงผึ้ง หยางเฉิน!”

ครั้งนี้ หนิวเกนหุยไม่ได้สงสัยแต่อย่างใด

โดยเฉพาะก่อนหน้านี้ ฉือเจียงสารภาพต่อเขาว่าคนที่ฆ่าหนิ วถึงเชิง คือชายหนุ่มที่อายุแค่ยี่สิบกว่าปี ซื่อหยางเฉิน

ปัจจุบันนี้เว่ยเฉิงโจวมาบอกเขาอีกว่าหยางเฉินโจมตีจนหนิ วถึงเชิงจนบาดเจ็บแพ้ไป เขาย่อมไม่สงสัยเป็นธรรมดา

เพียงแต่ในใจของเขากลับตื่นตกใจมาก ชายหนุ่มที่อายุเพียงยี่สิบกว่าปีคนหนึ่ง สามารถโจมตีหัวหน้าของสาขาคนหนึ่งจนแพ้ ได้ ความสามารถนี้ ต่อให้อยู่ในสมาคมบูโดสาขาใหญ่ ก็คง สามารถอยู่ในลำดับต้นๆ

ผู้แข็งแกร่งชั้นนำที่อายุน้อยขนาดนี้ ย่อมเป็นบุคคลไม่ ธรรมดาแน่นอน

การตายของหนิวจึงเชิง เกี่ยวข้องกับเขาจริงเหรอ?

ในใจของหนิวเกนหุยมีความขัดแย้งอยู่บ้าง ผู้แข็งแกร่งที่มี ศักยภาพระดับนี้ ว่ากันตามเหตุผลแล้ว ควรจะเก็บไว้ใช้งานถึง จะเป็นตัวเลือกที่ดีเยี่ยมที่สุด

แต่ถ้าอีกฝ่ายเป็นฆาตกรที่สังหารหนวกึ่งเซิง นั่นควรทำ อย่างไร?

ม่า?

หรือว่าดึงเข้ามา

ทั้งห้องโถง ในคฤหาสน์ล้วนเงียบงันไปพักหนึ่ง

ท่วงท่ากิริยาบนตัวหนิวเกนหุยแกร่งเหลือเกิน ทำให้ผู้ แข็งแกร่งตระกูลเว่ยหลายสิบคนไม่กล้าหายใจแรงทั้งนั้น

ในใจเว่ยเฉิงโจวยิ่งทรมาน ขอเพียงปฏิเสธมหันตภัยครั้งนี้ ผ่านไปได้ ตระกูลเว่ยก็สามารถหาทางหนีรอดได้ การตายของ หนิวจึงเชิงจะไม่เกี่ยวข้องอันใดกับตระกูลเว่ยอีกต่อไป

“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?
หลังจากเกิดความลังเลพักหนึ่ง หนิวเกนหุยถามขึ้นทันใด เว่ยเจิงโจวถอนหายใจทีหนึ่ง พูดตามจริง “ภูเขาจิ่วเฉิง คฤหาสน์สูงที่สุด ยอดเมฆา

พอได้ยิน หนิวเกนหุยหมุนตัวออกไป เห็นเพียงแต่ละก้าวที่เขาเหยียบย่ำ พื้นหินอ่อนใต้เท้าล้วน

ระเบิดแตกในชั่วพริบตา

สิบกว่าก้าวที่เหยียบย่ำ เหลือเพียงร่องรอยเสียหายไว้ที่พื้น

ทุกคนเบิกดวงตาโตหมด แค่ก้าวเท้ายังสามารถทำให้พื้นหิน อ่อนที่แข็งทนทานแตกร้าวเป็นเสี่ยงๆ บนโลกนี้ มีผู้แข็งแกร่ง แบบนี้อยู่จริงเหรอ?

“คุณหนิวได้โปรดหยุดก่อนค่ะ!”

มองเห็นว่าหนิวเป็นหยกำลังจะออกไป เวลานี้ เว่ยหมิงเยวที่ ยืนอยู่ด้านหลังเว่ยเฉิงโจวมาตลอดรู้สึกสองจิตสองใจ ร้อง ตะโกนขึ้นกะทันหัน

“หมิงเยว!”

ชั่วขณะนั้นเว่ยเฉิงโจวตกใจยกใหญ่หน้าเปลี่ยนสี

เมื่อสักครู่ตอนที่เขาสอบถามเว่ยหมิงเยวว่าหยางเฉินเป็น อย่างไร รู้สึกได้ถึงความรู้สึกเกลียดที่เว่ยหมิงเยวมีต่อหยางเฉิน

สําหรับความเกลียดที่เว่ยหมิงเยวมีต่อหยางเฉิน เขาเข้าใจ ทงหมด
เพียงแค่นึกไม่ถึงว่าหลานสาวคนนี้ เพื่อแก้แค้นแล้ว จะบ้าคลั่ง เช่นนี้

หรือว่าหล่อนไม่รู้ว่าถ้าเกิดความจริงเปิดโปงไป จะเกิดเรื่อง

สยองขวัญมากแค่ไหนขึ้นเหรอ? ฝีเท้าหนิวเกนหุยหยุดชะงักฉับพลัน หยุดรออยู่หน้าประตูห้อง

โถง สายตาแหลมคมจ้องที่เว่ยหมิงเยวไม่กะพริบ

“มีเรื่องอะไร?”

เสียงของหนิวเกนหุยดุจระฆัง ดังกังวานเสียดแก้วหู

“คุณหนิวคะ วันนั้นหลังจากที่หัวหน้าหนิวกลับไป หยางเฉินก็ ตามไปฆ่าคะ ถึงแม้ฉันจะไม่เห็นด้วยตาตัวเองทั้งหมด แต่ด้วย ความสามารถที่หยางเฉินแสดงออกมาในวันนั้น มีความเป็นไป ได้ที่เขาจะฆ่าหัวหน้าหนิวมากที่สุดค่ะ!”

เว่ยหมิงเยว่กัดฟันพูด ในสายตาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง หล่อนไม่ได้พูดสิ่งที่ตนเองคาดเดาออกมา แต่ว่าแอบปิดบัง เอาไว้และแต่งเรื่อง

ได้ยินเว่ยหมิงเยว่พูดแบบนี้ เว่ยเฉิงโจวกลับโล่งอกไปที่หนึ่ง แต่ในใจยังคงหวาดหวั่นอยู่มาก

ตอนนี้ เว่ยหมิงเยว่กำลังทำเรื่องอันตราย และประมาทอยู่ หน่อย ได้นำทั้งตระกูลเวยลากสู่หุบเหวลึก

ส่วนตัวหล่อนเอง จะถูกผลักตกจนร่างแหลกเป็นผุยผง
ในเวลานี้เอง เห็นเพียงหนิวเกนหุยที่เมื่อสักครู่ยืนอยู่หน้า ประตูห้องโถง พอขยับเท้า ชั่วพริบตาเดียวก็กลายเป็นภาพวีด ปรากฏตัวตรงหน้าของเว่ยหมิงเยว

“ป้าบ!

หนิวเกนหุยจับบนคอของเว่ยหมิงเยวไว้ที่หนึ่ง

จากนั้นจึงออกแรง เห็นเพียงร่างกายอ่อนปวกเปียกของเวีย มิงเยวถูกยกขึ้นมาต่อหน้าคนอื่นอย่างคาดไม่ถึง

เหตุการณ์ฉากนี้ ทำเอาผู้คนตกใจค้างแล้ว

เว่ยหมิงเยวสีหน้าซีดเซียวไปแถบหนึ่ง ในลูกตาตกใจกลัวเต็ม

หล่อนดิ้นรนอย่างคลุ้มคลั่ง แต่โดยเฉพาะอีกฝ่ายเป็นผู้ แข็งแกร่งมาจากสมาคมบูโดสาขาใหญ่ และอยู่ลำดับที่เก้า จะ

ปล่อยให้หล่อนดิ้นหลุดออกไปได้เหรอ?

หลังจากเว่ยเฉิงโจวอึ้งทึ่งสักครู่หนึ่ง รีบพูดจาอ้อนวอน “ขอ คุณหนิวลงมือด้วยความปรานี้ด้วยครับ! หล่อนยังเด็กเกินไป ไม่รู้ภาษา ถ้าพูดอะไรผิดไป ขอคุณหนิวให้อภัยด้วยครับ!”

หนิวเกนหุยไม่มองเว่ยเฉิงโจวสักแวบ เงยหน้ามองทางเว่ยห มิงเยว่ ในสายตาที่น่ากลัวคู่นั้นประกายจิตอาฆาตแค้น “กล้า หลอกใช้ฉัน แกรู้ผลสุดท้ายหรือเปล่า?”

เขาในฐานะผู้กุมอำนาจของสมาคมบูโด ลำดับที่เก้า จะเป็น คนโง่ที่ไม่มีดีสักอย่างได้เหรอ?
ถึงแม้เขามองไม่ออกว่าเว่ยเจิงโจวกำลังหลอกลวงเขาอยู่ แต่ ว่าการโกหกของเว่ยหมิงเยว่ เขากลับมองออกจากในสายตา ของอีกฝ่ายหนึ่ง

ในสายตาของเว่ยหมิงเยว่ เห็นได้ชัดว่ามีความเกลียดและบ้า คลั่ง

เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้มีความแค้นกับหยางเฉิน ถึงอยาก โยนความผิดไปให้หยางเฉิน ยืมมือของตนเอง เพื่อล้างแค้นให้ ตัวหล่อน

นี่คือทุกอย่างจาก ในสายตาของเว่ยหมิงเยวที่หนิวเกนหุยมอง เห็น

เขาเป็นผู้กุมอำนาจของสมาคมบูโดที่น่าเกรงขาม จะโดนผู้ หญิงอ่อนแอคนหนึ่งหลอกใช้ได้เหรอ?

ในลูกตาเว่ยหมิงเยว่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและวิงวอน เวลานี้ หล่อนไม่มีทางหายใจได้

ความรู้สึกหายใจไม่ออก ความเจ็บที่คอ ความหวาดกลัวใน

จิตวิญญาณลึก ทำให้หล่อนเหมือนตายทั้งเป็น

เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าอยู่ห่างจากความตาย ใกล้เช่นนี้

แต่ความเกลียดที่หล่อนมีต่อหยางเฉินกลับไม่มีจืดจางลงสัก นิด ทว่ายิ่งเข้มข้นขึ้นไปอีก

ถ้าไม่ใช่หยางเฉิน หล่อนจะเกือบโดนหนิวเกนหุยฆ่าตายได้ อย่างไร?
ทันทีที่สายตามองเห็นว่าเว่ยหมิงเยวจะหายใจไม่ออกตาย แล้ว ในที่สุดหนิวเกนหุยก็ปล่อยมือ

เว่ยหมิงเยวอ่อนยวบทั้งตัวทรุดลงบนพื้น หายใจหอบเชือก

ใหญ่ๆ

ความรู้สึกแบบที่ความเป็นความตายอยู่ระหว่างเส้นเดียวนั้น หล่อนไม่อยากพบเจออีก

“แกรู้ว่าหนิวจึงเชิงตายยังไง ถูกหรือไม่?”

หนิวเกนหุยหน้าตาเฉยชามองทางเว่ยหมิงเยว่ พูดข่มขู่ “ถ้า แกกล้าโกหกฉันสักคำเดียว ฉันจะทำให้แกตายก็ตายไม่ได้ อยู่ อยู่ไม่รอด!”

“ตึง!”

พอพูดจบ หนิวเกนหุยเหยียบเท้าลงไปที่หนึ่ง

พื้นสั่นสะเทือน เห็นเพียงตำแหน่งที่เท้าเขาเหยียบลง ยุบเป็น รอยเท้าลงไปลึกมากรอยหนึ่ง

ฉากนี้ ยิ่งทําให้คนตกใจเหลือเกิน

ถ้าเท้า ตกลงบนร่างกายของคนแทน คนคนนั้นจะยังมีทาง

รอดเหรอ?

เว่ยเฉิงโจวทำหน้าหมดอาลัยตายอยาก ถ้าเกิดเว่ยหมิงเยว่ พูดความจริงออกไป คืนนี้คงเป็นวันสุดท้ายของตระกูลเว่ย!
ส่วนตัวของเว่ยหมิงเยว่เอง ไม่มีทางอยู่รอดเด็ดขาดเช่นกัน “หมิงเยว่ แกอย่าพูดจามั่วซั่ว ถ้าทำคุณหนิวโกรธเข้า ผล สุดท้ายแกแบกรับไม่ไหวแน่!”

เว่ยเฉิงโจวพูดแบบมีความหมายที่นำ

“หุบปาก!”

หนิวเกนหุยตะโกนมาที่หนึ่ง เห็นเพียงเขากลายเป็นภาพวีด ปรากฏตัวด้านหน้าเว่ยเฉิงโจวภายในชั่วพริบตาเดียว

“ป้าบ!”

โบกฝ่ามือออกไปทีหนึ่ง ร่างกายของเว่ยเฉิงโจวลอยออกไป หลายเมตรโดยตรง จากนั้นร่วงลงบนพื้นด้วยความหนักอึ้ง

“ตอนนี้แกบอกทุกอย่างที่แกออกมาตามจริงได้แล้ว!

หนิวเกนหุยจ้องเว่ยหมิงเยวจากบนลงล่าง เสียงเย็นยะเยือก เสียดกระดูก

มองเว่ยเฉิงโจวที่ล้มอยู่ด้านข้าง และไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย ใน ใจเว่ยหมิงเยวหวาดกลัวถึงขีดสุด

หล่อนไม่ใช่ไม่รู้ชัดเจนถึงความจริงเรื่องการตายของหนิวถึง เซิง ถ้าเกิดเปิดโปง จะนำหายนะใหญ่หลวงมากแค่ไหนมาสู่ตระ

กูลเว่ย

แต่ความแค้นที่หล่อนมีต่อหยางเฉิน ฝังลึกเข้ากระดูกดำไปแล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ