บทที่ 403 ลบล้างความอัปยศอดสู

พอมองเว่ยหมิงเยวอีกที อายุของทั้งสองคนก็ห่างกันไม่มาก ถ้าเขาสามารถกลายมาเป็นหลานเขยของตนเองได้ งั้นน่าจะดี มากแค่ไหน?

เขาคงไม่ต้องเป็นห่วงว่าจะไม่มีผู้สืบทอด

“คุณปู่คะ ท่านคิดอะไรอยู่คะ?” เว่ยหมิงเยวยิ้มถามขึ้น

เว่ยเฉิงโจวเอ่ยปากบอกทันใด “หมิงเยว่ เรื่องที่เกิดใน โรงแรมจงโจวงานประชุมแลกเปลี่ยนวันนั้น แกเห็นหมดแล้ว แก คิดว่าหยางเฉินเป็นยังไงบ้าง?

ได้ยินคำพูดของเว่ยเฉิงโจว เว่ยหมิงเยวสีหน้าแข็งทื่ออยู่บ้าง ในใจก็เต็มไปด้วยความซับซ้อน

ในหัวสมองของหล่อนปรากฏภาพเหตุการณ์แต่ละฉากที่พบ เจอกับหยางเฉินขึ้นมาแล้ว

ครั้งแรก ตอนที่หล่อนพยายามดิ้นหลุดจากลูกชายเสเพลของ ตระกูลจวง ไม่รอให้หยางเฉินรับปาก จงใจกระโจนเข้าใน อ้อมอกหยางเฉิน ขอร้องหยางเฉินแกล้งเป็นแฟนของหล่อน

แต่ผลสรุปคือ หยางเฉินไม่ปรานีเลยสักนิดเดียว ผลักหล่อน ออกต่อหน้าสาธารณชน ทำให้หล่อนรู้สึกเคียดแค้นในใจ

ครั้งที่สอง เป็นตอนที่หล่อนกับนักศึกษามหาวิทยาลัยการกีฬาที่ตนเลี้ยงดูไปกินข้าวข้างนอกกัน เพราะว่าอิจฉาความงามของ เหอเซีย จึงจงใจหาเรื่องเดือดร้อนให้เหอเชีย

หยางเฉินจัดการแบบแข็งกร้าว ขู่จนนักศึกษาที่หล่อนเลี้ยงดู ตกใจหนีกระเจิงต่อหน้าผู้คน บังคับหล่อนให้ตบหน้าตนเองต่อ หน้าสาธารณชน

ทำให้ในใจหล่อนรู้สึกเกลียดต่อหยางเฉินเข้มข้นขึ้น

ครั้งที่สาม หยางเฉินปรากฏตัวที่ตระกูลเว่ย ลงมือกับคนของ ตระกูลเว่ยต่อหน้าคนอื่น แม้กระทั่งหนิวจึงเชิงของสมาคมบูโด เขายังรับมือได้อย่างง่ายดาย

ต่อมาถึงแม้จะไม่รู้ผลแพ้ชนะของหนิวจึงเชิงและหยางเฉิน ปะทะกัน แต่กลับทำให้หล่อนรู้สึกถึงความผิดปกตินิดๆ

ทั้งที่สองคนต่อสู้กันในคฤหาสน์ของเว่ยเฉิงโจว แต่ตอนท้าย

มีเพียงหยางเฉินเดินออกมาคนเดียว ส่วนหนิวจึงเชิงกลับหายตัว ไปไม่พบอีก

เว่ยเฉิงโจวบอกคนของตระกูลเว่ยว่าหนิวจึงเชิงออกไปแล้ว

ถึงแม้ว่าหล่อนจะไม่รู้ผลสุดท้าย แต่แอบคาดเดาได้คร่าวๆ มี ความเป็นไปได้มากว่าเป็นหนิวจึงเชิงตายอยู่ในมือของหยาง เฉินแล้ว

ความรู้สึกเกลียดของหล่อนที่มีต่อหยางเฉินยังคงเข้มข้นมาก ทว่ากลับเข้าใจเหมือนกันว่าชาตินี้ อยากจะลบล้างความอัปยศ อดสู คงไม่มีโอกาสแล้ว
ครั้งที่สี่ เป็นที่งานประชุมแลกเปลี่ยน

ตอนที่หล่อนมองเห็นหยางเฉินถูกตระกูลหวงพุ่งเป้า ในใจ ฮึกเหิมอย่างสุดขีด

ในเมื่อหล่อนไม่สามารถแก้แค้นด้วยตนเอง แต่มองเห็นหยาง เฉินโดนฆ่ากับตาตนเองได้ หล่อนก็จะดีใจอย่างมาก

แต่ใครจะรู้ว่าหยางเฉินแข็งแกร่งขนาดนั้นอย่างคาดไม่ถึง กด ผู้สืบทอดตระกูลหวงคุกเข่าลงที่พื้นต่อหน้าสาธารณชน

จนกระทั่งวินาทีนี้ หล่อนถึงสำนึกได้ว่าหยางเฉินยิ่งใหญ่มาก แค่ไหน โอกาสที่แก้แค้น เกรงว่าชาตินี้คงไม่มี

เวลานี้ เว่ยเฉิงโจวถามหล่อนมากะทันหันว่าหยางเฉินเป็น อย่างไรบ้าง หล่อนจะฟังความหมายแฝงในคำพูดของเว่ยเฉิง โจวไม่ออกได้อย่างไร?

“คุณปู่คะ เขาเก่งกาจมากค่ะ อายุน้อยขนาดนี้ ก็สามารถ กลายเป็นราชาเจียงผิงได้ เกรงว่าที่เมืองเยี่ยน ยังไม่มีหนุ่ม ฝีมือดีแบบนี้เลย!”

เว่ยหมิงเยว่เสนอความคิดเห็นอย่างถูกประเด็นมาก

เว่ยเฉิงโจวหัวเราะแล้ว ทันใดนั้นมองเว่ยหมิงเยวด้วยหน้าตา จริงจังแล้วบอกว่า “ถ้าเกิดแกมีโอกาสกลายเป็นผู้หญิงของเขา แกจะยินยอมมั้ย?”

พอได้ยิน เว่ยหมิงเยว่าหน้าตกใจ
“คุณปู่ หนู…….

หล่อนยังไม่ทันได้ตอบ ในเวลานี้เอง ลมแรงขึ้นมาฉับพลัน

ตามมาด้วยเสียงดังสนั่น ประตูของคฤหาสน์ลอยเข้ามา

โดยตรง

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว?”

ชั่วขณะนั้นหน้าเว่ยเฉิงโจวเปลี่ยนไปมาก วางพู่กันขนเห็นลง เดินไปนอกห้องหนังสือ

ตอนที่เขาเดินมาถึงห้องโถง มองเห็นชายวัยกลางคนที่ท่วงที ไม่ธรรมดาคนหนึ่ง กำลังยืนอยู่กลางห้องโถง

ยอดฝีมือตระกูลเว่ยหลายสิบคน ล้อมรอบฝ่ายตรงข้ามเอาไว้

ตรงกลางทันที

บนตัวของชายวัยกลางคน ปล่อยพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ออกมา ยอดฝีมือตระกูลเว่ยหลายสิบคน คาดไม่ถึงไม่มีใครกล้าเข้ามา สักคน แต่ละคนเหมือนเผชิญหน้ากับปีศาจที่มาจากนรกตนหนึ่ง จิต ใจสั่นเทาไปหมด

“นายเป็นใคร? กล้ามาบุกตระกูลเวียของฉันตอนค่ำ

ถึงแม้เว่ยเฉิงโจวจะสั่นสะเทือน ในใจเช่นกัน แต่ยังคงโกรธ เคืองอย่างยิ่ง

“แกคือผู้นำของตระกูลเว่ย เว่ยเฉิงโจว?”
เสียงของชายวัยกลางคนดังกังวาน จระฆัง ราวกับสายฟ้า ฟาด ระเบิดดังขึ้นที่ข้างหูเว่ยเจิงโจว

สรุปนายเป็นใครกัน?

เว่ยเฉิงโจวทำหน้าเคร่งขรึม ถามด้วยเสียงทุ้ม

ผู้แข็งแกร่งระดับนี้ ทำให้เขามีความรู้สึกขนลุกชัน

“สมาคมบูโด หนิวเกนหุย!

ชายวัยกลางคนเอ่ยปาก จากนั้นในสายตาประกายแรง อาฆาตแค้นที่รุนแรงผ่านไป หรี่ตาพูดว่า “หนิวจึงเชิง เป็นน้อง ชายแท้ๆ ของฉัน!”

“สถานที่สุดท้ายที่เขาปรากฏตัวครั้งหนึ่ง เป็นที่ตระกูลเว่ย บอกฉันมา สรุปว่าเขาโดนใครฆ่าตาย?”

หนิวเกนหุยท่าทางโกรธเคือง ภายใต้เสียงตะโกนอันนี้ นั่น ทำเอาผู้แข็งแกร่งตระกูลเว่ยหลายสิบคนที่ล้อมรอบไว้ สั่น สะเทือนจนถอยไปหลายก้าวเลยทีเดียว

แต่ละคนเบิกตาโตแล้ว เสียงตะโกนที่หนึ่ง ทำให้คนตกใจ ถอยหลายก้าว นี่ยังเป็นคนอยู่อีกเหรอ?

ตอนที่เว่ยเฉิงโจวได้ยินชื่อของฝ่ายตรงข้ามคือหนิวเกนหุย ใน ใจหวาดกลัวถึงขีดสุดแล้ว

ในสมองของเขาปรากฏแต่ละฉากที่เกิดในตระกูลเว่ยตอน แรกขึ้นมาเลย
ตอนนี้นึกขึ้นมา ในใจมีเพียงความรู้สึกเสียใจ

ถึงแม้ว่าตัวคนจะเป็นหยางเฉินฆ่าตาย แต่ศพกลับเป็นตระกูล

เฉินจัดการ ถ้าเกิดเปิดเผยไป ตระกูลเว่ยก็ยากจะหนีพ้น “หัวหน้าหนิวเคยมาที่ตระกูลเว่ยของผมจริงครับ แต่หลังจาก นั้นก็ออกไปแล้ว สําหรับหลังเขาออกไปเกิดอะไรขึ้น ผมก็ไม่รู้

ชัดเจนครับ!”

เว่ยเฉิงโจวตอบกลับทันที

เพียงแต่เว่ยหมิงเยวที่ยืนอยู่ด้านหลังเขามาโดยตลอด เวลานี้ ในสายตามีแสงเฉียบคมเปล่งประกาย นี่คือความหวังเพียงหนึ่ง

เดียวที่หล่อนจะลบล้างความอัปยศอดสู หนิวเกนหุยขมวดคิ้วแล้ว ในลูกตาเต็มไปด้วยแรงอาฆาต

“เขามาตระกูลเว่ย เพราะเรื่องอะไร?” หนิวเป็นหุยตามถามต่อ

“ตระกูลเว่ยพึ่งพาสมาคมโดมาตลอด ครั้งนี้เจอเรื่องยุ่งยาก ใหญ่มากเข้าแล้ว ไม่มีทางจัดการได้ พวกเราเลยขอความช่วย เหลือจากสมาคมบูโด หัวหน้าหนิวจึงถูกส่งเข้ามาครับ

“นี่คือหลังปะทะกัน หัวหน้าหนิวยังคงไม่ใช่คู่แข่ง หลังได้รับ บาดเจ็บ รู้ตัวว่าสู้ไม่ได้ จึงออกไปอย่างโกรธแค้นครับ”

“ส่วนหลังจากนั้น เขาไปที่ไหนแล้ว และเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง ตระกูลเว่ยไม่รู้ทั้งนั้นครับ!

เว่ยเฉิงโจวพูดด้วยหน้าตานิ่งสงบ
เขาเคยคิดเอาไว้ตั้งแต่แรก มีสักวันหนึ่ง ผู้แข็งแกร่งของสมา คมบูโดจะเข้ามาตรวจสอบความจริง

เพียงแค่นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเป็นพี่ชายของหนิวจึงเชิง

เห็นท่วงทีของฝ่ายตรงข้ามไม่ธรรมดา น่าจะไม่ใช่ผู้แข็งแกร่ง ของสาขาเจียงผึ้ง

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นได้แต่อธิบายว่าเขามาจากสมาคมบูโด สาขาใหญ่

ผู้แข็งแกร่งของสมาคมบูโดสาขาใหญ่หนึ่ง เพียงพอทำลาย ทั้งตระกูลเว่ยย่อยยับได้

ภายนอกของเว่ยเจิงโจวดูนิ่งสงบไร้ที่เปรียบ ภายในกลับ หวาดกลัวไม่สงบ กลัวว่าจะไม่มีทางรับมือ อีกฝ่ายจะพังตระกูล เว่ยย่อยยับลงทันที

“เป็นไปไม่ได้!”

หนิวเกนหุยรีบพูดขึ้น ความสามารถของหนิวจึงเชิง ฉันรู้จักดี มาก ทั้งเจียงผิง นอกจากฉือเจียงแล้ว ยังมีใครเป็นคู่แข่งของเขา ได้อีก?”

“โจมตีเขาจนแพ้ แถมยังทำให้เขาได้รับบาดเจ็บอีก เป็นไปได้

ยังไง?”

หนิวเกนหุยสอบถามอย่างเดือดดาล “เว่ยเฉิงโจว ดีที่สุดแก อย่ามาหลอกฉัน ไม่อย่างนั้นวันนี้จะคือวันตายของตระกูลเว่ย!”
“ทุกคำที่ผมพูดเป็นเรื่องจริงครับ ถ้าท่านไม่เชื่อ งั้นผมก็ไม่มี วิธีเหมือนกัน!”

เว่ยเฉิงโจวทําหน้าเรียบเฉย เพราะการข่มขู่ของหนิวเกนหุย ไม่ได้มีความรู้สึกประหม่าสักนิดเดียว

เขารู้ชัดเจนอย่างมาก เวลานี้ถ้าเกิดแสดงความประหม่าออก ไปสักนิด อาจจะกลายเป็นเหตุผลให้ฝ่ายตรงข้ามทำลายตระกูล เว่ยได้

หนิวเกนหุยไม่ได้พูดอะไร ดวงตาทั้งสองจ้องเว่ยเฉิงโจวมา

ตลอด เหมือนกำลังพิจารณา คำพูดของเขา สรุปว่าเชื่อได้หรือไม่

“เป็นใครที่โจมตี และยังทําให้หนิวจึงเชิงเจ็บหนัก?” ในที่สุด หนิวเกนหุยยังเชื่อคำพูดของเว่ยเฉิงโจวแล้ว

ในใจเขาเกิดอาการสั่นสะเทือนระลอกหนึ่งขึ้นมา ผู้แข็งแกร่ง คนหนึ่งที่โจมตีหนิวจึงเชิงจนแพ้ ปรากฏตัวที่เจียงผึ้ง ทำให้คน ตกใจและแปลกใจมากจริงๆ

“เขาชื่อหยางเฉินครับ!”

เว่ยเฉิงโจวเอ่ยปากตอบ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ