บทที่ 366 เตือนด้วยความหวังดี

บางทีอาจเป็นเพราะสาเหตุของงานประชุมแลกเปลี่ยน เมือง เทียนในวันนี้ถึงคึกคักเป็นพิเศษ

เมื่อวานนี้ตอนที่หยางเฉินมา ยังเงียบกริบอย่างมาก มีเพียง ลูกค้าไม่กี่คนกระจายตัวอยู่

โดยเฉพาะเมืองเทียนมีของเล่นโบราณระดับสูงเป็นหลัก ราคาเริ่มต้นอยู่ที่หลักล้านขึ้นไป คนปกติมาที่นี่ ก็ได้แต่มาดู ผ่านๆ เป็นอาหารตาเท่านั้น

ถังคน ในฐานะรองผู้จัดการใหญ่ของต้าเหอกรุ๊ป ค่าตอบแทน จึงสูงมาก แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ อาศัยเพียงแค่เงินเดือนของตัว เองอย่างเดียว ยังซื้อของที่นี่ไม่ไหว

ดูแล้วรอให้ประชุมแลกเปลี่ยนครั้งนี้เสร็จสิ้น จำเป็นต้องตรวจ สอบสักหน่อย สรุปแล้วเขามีพฤติกรรมฝ่าฝืนกฎหรือไม่

“ยียี เธออย่าคิดว่าคนที่นี่เยอะมากนะ ถ้าไม่ใช่มีประชุมแลก เปลี่ยน ปกติเดิมทีคงมีคนไม่มากเท่าไร

“อยู่ที่นี่ เดิมทีไม่มีสิ่งของราคาต่ำกว่าหลักล้าน

“ถ้าไม่ใช่ฉันหาแฟนที่มีความสามารถสักคนได้ บางทีทั้งชาติ

นี้ ฉันคงไม่มีโอกาสมาใช้จ่ายที่นี่ได้

สวีเจียพูดจาแบบหน้าตาดีใจเต็มเปี่ยม
เริ่มต้นจากที่เจอกับฉัน ในคําพูดของหล่อน อย่างน้อยมีอยู่ สิ่งหนึ่งคือกาลังโอ้อวด

เริ่มแรกฉันยังอยากจะอธิบาย แต่สวีเจียเดิมทีไม่ให้โอกาส ฉันยอธิบายเลย

ขอเพียงสวีเจียเคารพฉันสักหน่อย ให้เธอพูดจนจบประโยค

คงไม่เป็นเหมือนตัวตลกที่กำลังเที่ยวกระโดดโหยงๆ อยู่เช่นนี้

เวลานี้ หญิงสาวที่สวมชุดพนักงานคนหนึ่ง และบนหน้าอกติด ป้ายผู้จัดการไว้เดินเข้ามาแล้ว พอมองเห็นหยางเฉินก็ทำหน้า ตกใจ

เธอกําลังอยากจะเรียกว่า”คุณหยาง” ก็ถูกหยางเฉินใช้ สายตาปฏิเสธไว้

เธอถึงตอบสนองกลับเข้ามา หยางเฉันไม่อยากเปิดเผย สถานะของตนเอง

ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น คือหวางเยี่ยนที่เมื่อวานเพราะหยาง เฉินพูดมาประโยคเดียว จึงถูกเฉินยิ่งเหาเสนอให้เป็นผู้จัดการ เมืองเทียนฝอย่างรวดเร็ว

“ทุกท่านคะ พวกคุณมีอะไรต้องการให้ช่วยหรือเปล่าคะ?”

หวางเยี่ยนตอบสนองมาเร็วมาก บนหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ จริงใจ มองทางหยางเฉินพวกเขาแล้วถามขึ้น
“ครั้งก่อนที่ร้านของพวกเธอ แฟนฉันจ่ายเงินไปหนึ่งล้านกว่า อ าไลหยกมาให้ฉัน แต่มันแตกเป็นสองท่อนไปแล้ว แฟนฉัน เลยอยากซื้อให้ใหม่อีกสักอันหนึ่ง”

สวีเจียพูดด้วยท่าทางกระหยิ่มยิ้มย่อง

หวางเยี่ยนยิ้มเล็กน้อย พูดเตือนด้วยความหวังดี “คุณผู้หญิง คนสวยคะ เมืองเทียนของพวกเรา มีอาจารย์ที่ซ่อมแซมของ เล่นโบราณอยู่ ถ้าท่านสะดวก ถึงเวลาสามารถนำกำไลหยกที่หัก นั้นมาซ่อมได้นะคะ

“กําไลหยกที่ราคาหนึ่งล้านกว่าอันหนึ่งเท่านั้น ในเมื่อหักแล้ว งั้นก็ไม่จําเป็นต้องซ่อมใหม่แล้ว”

สวีเจียถลึงตาใส่หวางเงี่ยนที่หนึ่ง จากนั้นกอดแขนของถังดุน

ไว้ พูดจาแบบงอแง “ที่รัก ในเมื่อคุณไม่ได้ขาดเงินอะไร ซื้อกำไล

ที่ดีกว่าเดิมให้ฉันอีกสักอัน คงจะไม่ลำบากอะไร ถูกหรือเปล่า?”

ถังคนสีหน้าดูแย่พอสมควร แต่ยังทำท่าทางใจพูดว่า “เจีย เจียพูดถูก แตกแล้วก็ทิ้งไป อยากซื้อก็ต้องซื้อของดีที่สุด!

“จุ๊บ~”

สวีเจียดีอกดีใจจนจูบลงบนแก้มของถังคุนไปที่หนึ่ง และยังส่ง เสียงออกมาด้วย ไม่สนใจสายตาของคนรอบข้างสักนิดเดียว

“ฉันรู้ค่ะ ที่รักรู้ใจฉันที่สุดเลย รักคุณนะจุ๊บๆ!”

ถ้าไม่ใช่เป็นสถานที่สาธารณะ สวีเจียอยากจะถวายตัวไปใน ตอนนี้จนใจแทบขาด
“ขอโทษนะคะ งบประมาณที่ท่านกำหนดเอาไว้ ประมาณ เท่าไรคะ?” หวางเขียนยิ้มเล็กน้อยถามขึ้น

“ห้าล้าน! ไม่ใช่ สิบล้าน! ประมาณสิบล้าน ได้ทั้งหมด!” สว เจียรีบพูดทันที

“ผม……………..

ทันใดนั้นถึงคนรู้สึกหุนหันพลันแล่นอยากด่าคนขึ้นมาเลย “ที่รัก สมบัติของคุณมีตั้งหลายพันล้าน สำหรับคุณแล้ว สิบ ล้านคงไม่ถือว่ามากอะไร ถูกมั้ย?”

สวีเจียรีบกอดแขนของถังคนไว้แล้วเขย่าขึ้นมา ทำลักษณะ ท่าทางทีออดอ้อน ใจหวั่นไหว

“ดูก่อนค่อยว่ากัน!”

ถังคุนกัดฟันพูด ไม่ได้รีบตอบรับทันที

ตามหวางเยี่ยนมาถึงตู้โชว์กระจกที่จัดวางกำไลหยกเอาไว้ แห่งหนึ่ง ถึงหยุดฝีเท้าลง

“กำไลของที่นี่ ล้วนราคาประมาณสิบล้านค่ะ ทุกท่านสามารถ ชมได้ ถ้ามีอันที่ชอบ ฉันสามารถตัดสินใจให้ส่วนลดพวกคุณสิบ เปอร์เซ็นต์ได้ค่ะ”

หวางเขียนยิ้มบอกไป ส่วนลดราคาสิบเปอร์เซ็นต์นี้ ยังเห็นแก่ หน้าของหยางเฉิน

หลังจากเมื่อวานหยางเฉินออกไป เฉินยิ่งเหามอบหมายไว้เป็นพิเศษ ถ้าหยางเงินมาซื้อของ ขอเพียงเป็นสิ่งของที่ไม่เกินร้อย ล้าน ล้วนส่งให้ฟรีหมด

คนที่หยางเฉินพามา ต้องเป็นเพื่อนของเขาแน่ ส่วนสิบ เปอร์เซ็นต์นี้ เป็นส่วนลดของสมาชิกสูงศักดิ์สุดของเมืองเทียน เลย

“นึกไม่ถึงเมืองเทียนยังมีส่วนลดให้?”

สวีเจียหน้าตาดูตกใจ จากนั้นพูดจาอย่างโอ้อวดมาก “แฟน ฉันไม่ขาดเงินตรงนั้น ไม่ต้องการส่วนลดสักนิดเดียว!”

“ผม…………

ถังคนมีความรู้สึกว่ามอยากมีคนขึ้นมาจริงๆ

เมืองเทียนเสนอส่วนลดสิบเปอร์เซ็นต์ให้เอง คาดไม่ถึงว่าส เจียจะไม่ต้องการ

ถ้าซื้อกำไล ราคาสิบล้านไปชิ้นหนึ่งจริง ส่วนลดสิบ เปอร์เซ็นต์สามารถลดไปได้หนึ่งล้านเลยนะ!

ฉันคิดอะไรอยู่นะ?

สิบล้าน?

ขายฉันไปแล้วก็ยังได้ไม่ถึงสิบล้าน

ถือโอกาสดูสักหน่อยแล้วรีบออกไป สิ่งของที่เมืองเทียน เป็น ของที่ฉันจ่ายไหวเหรอ? สวีเจียก็ไม่รู้ว่าเวลานี้ในใจถึงคุนคิดอะไรอยู่
ก่อนหน้านี้ของที่เขามอบให้สวเจีย ความจริงเป็นของคุณภาพ ดีที่จ่ายเงินไม่กี่พันซื้อมา เดิมที่ไม่ได้ซื้อที่เมืองเทียน

รวมทั้งที่เขาคุยอวดถึงสมบัติหลายพันล้านกับสวีเจียไป ล้วน โม้ทั้งนั้น นั่นคือเพื่อตามจีบสาเจียให้ติด

“ที่รักคะ คุณดูสิ กำไลอันนี้เป็นยังไงบ้าง? แค่สิบล้านต้นๆ! ยัง เป็นหยกเก่าสีเขียวล้วนของสมัยราชวงศ์ชิงด้วย จะต้องมีมูลค่า เพิ่มขึ้นมากในอนาคตแน่นอน”

ตอนที่ถังคุนกำลังครุ่นคิดว่ารออีกเดี๋ยวจะหาเหตุผลปฏิเสธว่า ไม่ซื้ออย่างไร ทันใดนั้นสวีเจียร้องขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น

“ไม่ดี เฉยเกินไป!” ถังคนพูดจาเรียบนิ่ง

“ที่รักคะ คุณจะต้องคิดว่ากำไลอันนี้ถูกไป ไม่เหมาะกับฉัน ใช่ มั้ย? ฮิๆ ฉันก็คิดแบบนี้เหมือนกันค่ะ ที่รัก คุณดีกับฉันมากจริงๆ เลย”

สวีเจียหอมแก้มถังคุนที่หนึ่ง และชี้ไปยังกำไลอีกชิ้นหนึ่ง “ที่รัก

กำไลอันนี้ดูดี ถ้าไม่งั้นก็ซื้อมันเลย?”

ตอนที่ถังคุนมองเห็นราคาสิบแปดล้านแปดแสนแปดหมื่นที่ สะดุดตา หนังตากระตุกสักพัก

“ก็ยังเฉยไปอยู่!”

ถังดุนรีบส่ายหน้า

“งั้นอันนี้ล่ะ?”
“ก็ไม่มีอีก!”

“อันนี้ล่ะ?”

“ไม่ดี!”

สิบนาทีต่อมา กำไลสิบกว่าชิ้นที่จัดแสดงเอาไว้ ล้วนถูกถึงคน ปฏิเสธทั้งหมด

“เอาแบบนี้ เธอพาพวกเราไปดูอีกหน่อย เอากำไล ราคา

ประมาณยี่สิบล้าน” สวีเจียมองทางหวางเยี่ยนพูดขึ้นกะทันหัน

บนหน้าหวางเรียนมีรอยยิ้มมาโดยตลอด “เชิญตามฉันมา ค่ะ!”

“เดี๋ยวก่อน!”

ถังคนเอ่ยปากกะทันหัน พูดด้วยท่าทางลึกซึ้ง “เจียเจีย ด้วย ความรักที่ผมมีต่อคุณ กำไลที่ราคาไม่ถึงหลายร้อยล้าน เดิมที่ไม่ คู่ควรกับคุณ”

“ผมได้ยินว่าที่งานประชุมแลกเปลี่ยน ในวันนี้ จัดงานประมูล งานหนึ่งขึ้นมาเป็นพิเศษ ถึงตอนนั้นจะมีกำไลหยกสีเขียวจักรพร รดิ์ที่ราคาทะลุร้อยล้าน ผมจะต้องประมูลมาให้คุณแน่นอน!”

พอได้ยิน สวเจียหน้าเต็มไปด้วยความฮึกเหิม “ที่รักคะ คุณพูด จริงเหรอ? มีกําไลหยกสีเขียวจักรพรรดิ์ที่ราคาเกินร้อยล้าน คุณ จะประมูลมาให้ฉันด้วยเหรอ?”
“แน่นอนสิ คุณคือผู้หญิงของผมถังคน มีเพียงของดีที่สุด ถึง คู่ควรกับคุณ!”

ถังคุนท่าทางทระนงองอาจ ตอนที่พูดเรื่องพวกนี้ออกมา ยังไม่ ลืมมองหยางเฉินแบบยั่วยุที่หนึ่ง

เดิมทีเขาไม่รู้ชัดเจนดีว่าที่ประชุมแลกเปลี่ยนมีงานประมูลหรือ ไม่ มีเพียงพูดแบบนี้ ถึงสามารถหลอกล่อสวเจียไม่ให้ซื้อของที่นี่ ได้

“ที่รักคะ ฉันรักคุณที่สุดเลย!”

สวีเจียดวงตาเป็นประกาย หน้าตาประทับใจเต็มที่

“คือว่าคุณผู้หญิงคุณผู้ชายคะ สามารถฟังฉันพูดสักหน่อยได้ หรือเปล่าคะ?”

เวลานี้ หวางเยี่ยนเอ่ยปากขึ้นกะทันหัน

“เธอว่ามา!”

ถังคุนพูดอย่างเรียบนิ่ง

“ที่งานประชุมแลกเปลี่ยน ไม่มีงานประมูลค่ะ!” หวางเยี่ยนพูด เตือนด้วยความหวังดี

หวางเยี่ยนไม่เข้าใจว่าถังคนซื้อของที่เมืองเทียนไม่ไหว ถึง จงใจหาข้ออ้าง บอกว่าจะประมูลกำไลหยกที่ราคาหลายร้อยล้าน

ในงานประมูล

เธอเห็นแก่หน้าของหยางเฉิน ถึงเตือนสติด้วยความหวังดี
เพียงแค่เธอที่ใสซื่อ ไม่ได้รู้สึกถึงความโกรธเคืองในสายตา ของถังคน

จากนั้นบอกอีกว่า “ถึงแม้ไม่มีงานประมูล แต่ที่โรงแรมจงโจว และโรงแรมจู่โจว ล้วนมีห้องจัดแสดงที่เมืองเทียนของพวกเรา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ