บทที่ 358 เชือดไก่ให้ลิงดู
“ฉันหานเดี่ยวเทียนทำงานมาทั้งชีวิต ต้องรู้สถานะของคนอื่น
ถึงคบหากับอีกฝ่ายตั้งแต่เมื่อไรกัน? “ถ้าแกไม่ใช่ลูกชายของฉันหานเดี่ยวเทียน ฉันไล่แกออกจาก
ตระกูลไปตั้งนานแล้ว!”
“ไม่ว่าหยางเฉินจะมีสถานะอะไร ฉันรู้แค่ว่าเขาเป็นผู้มีบุญคุณ ของฉัน และฉันเข้าใจคุณธรรมที่ว่าบุญคุณแม้เพียงน้อยนิดก็ต้อง ตอบแทนไปอย่างท่วมท้น
หานเซียวเทียนโกรธเคืองจนควบคุมตัวไม่อยู่ เขาโมโหน้อย ครั้งมาก แต่ทุกครั้งที่โมโห ล้วนเป็นเพราะลูกชายคนนี้
หานเยี่ยนทำหน้าอึ้งทึ่ง สีหน้าซีดเซียวไร้ที่เปรียบ
กวนเจิ้งซานและเฉินซิงไม่ตัดสายโทรศัพท์เขาไปแล้ว ไม่ยอม ฟังเรื่องที่เขาพูดเกี่ยวกับหยางเฉินพวกนั้น ทว่าแม้แต่บิดาของ ตนเอง คาดไม่ถึงยังไม่ยอมฟังเช่นกัน
“ยังไม่ไสหัวออกไปให้พ้นหน้าฉันอีก!!
หานเซี่ยวเทียนยื่นมือชี้ไปยังข้างนอก ตวาดขึ้นเสียง
หานเยี่ยนท่าทางโกรธเคือง กัดฟันมองทางหยางเฉินแล้วบอก ว่า “ไอ้หนุ่ม ฉันไม่สนว่าแกจะมีเล่ห์กลอะไร ถึงทำให้พ่อฉันเชื่อ ฟังแกขนาดนี้ได้ ถ้าให้ฉันรู้ว่าแกมีจุดประสงค์แอบแฝงอะไรเอาไว้ ต่อให้ต้องตาย ฉันก็จะไม่ให้แกสมหวังได้
พูดจบ เขาก็ออกไปอย่างโมโหเดือดดาล
“เจ้าสารเลว!”
หานเยี่ยวเทียนหน้าตาโกรธเต็มที่
หยางเฉินหัวเราะอย่างขมขื่นแล้ว ทันใดนั้นไม่รู้ว่าจะปลอบใจ หานเซียวเทียนอย่างไรดี
เขานึกไม่ถึงจริงๆ ว่าหานเยี่ยนจะวิ่งมาถึงที่นี่ได้ และมาหา เรื่องตนเอง
หานเดี่ยวเทียนฉลาดเฉียบแหลมมาทั้งชีวิต ทำไมถึงมีลูกชาย ที่โง่เง่าขนาดนี้ได้กัน?
“หยางเฉิน ขอโทษด้วยนะ ฉันนึกไม่ถึงเหมือนกันว่าเจ้า
สารเลวคนนี้ จะมาตรวจสอบนาย
หานเดี่ยวเทียนพูดด้วยท่าทางรู้สึกผิดขึ้นมากะทันหัน
หยางเฉินหัวเราะส่ายหน้าแล้ว “เรื่องของผมไม่ถือว่าเป็น ความลับอะไร เจ้าบ้านหานไม่จำเป็นต้องคิดมากครับ รักษา สุขภาพไว้เป็นเรื่องสำคัญที่สุดครับ
หานเซียวเทียนถอนหายใจทีหนึ่ง “ขอแค่เขามีฝีมือสักนิดหนึ่ง ฉันคงวางอำนาจให้เขาไปได้ตั้งนานแล้ว!
นี่คือเรื่องครอบครัวของหานเดี่ยวเทียน หยางเฉินไม่สะดวกเข้าไปก้าวก่าย
“ประชุมแลกเปลี่ยนธุรกิจที่เมืองเอก ในวันพรุ่งนี้ นายคิดยัง ไง?”
หานเซียวเทียนเปลี่ยนหัวข้อโดยฉับพลัน พูดด้วยสีหน้า เคร่งขรึม “การประชุมแลกเปลี่ยน ในครั้งนี้จัดขึ้นก่อนกำหนด โดยเฉพาะปล่อยให้ตระกูลเพิ่งจัดการทั้งหมด ฉันมีลางสังหรณ์ที่ ไม่ดีเท่าไร!”
หานเดี่ยวเทียนรู้สึกถึงความผิดปกตินิดๆ อย่างชัดเจน โดย เฉพาะในอดีตล้วนทำตามลำดับของตระกูล เพื่อรับผิดชอบ จัดการงานประชุมแลกเปลี่ยนนี้
แต่ครั้งนี้ เดิมทีถึงตาของตระกูลเฝิงแห่งเมืองจินเหอ ตระกูลเฝ้ งกลับมอบโอกาสครั้งนี้ให้ตระกูลเพิ่งแห่งเมืองเอกไป
ประเด็นสำคัญคือ ช่วงก่อนหน้านี้ ตระกูลใหญ่หลายแห่งที่มี
หยางเฉินเป็นศูนย์กลาง ได้ร่วมมือกันมุ่งไปยังตระกูลเพิ่ง
“ฉันได้ยินว่ามีตระกูลของแปดตระกูลแห่งเยน สนใจมณฑล
เจียงผิงเค้กก้อนนี้เข้าแล้ว
หานเดี่ยวเทียนพูดขึ้นอีกทันใด
“เจ้าบ้านหานหมายความว่าแปดตระกูลแห่งเยนอยากจะบุก มายึดมณฑลเจียงผิงเหรอครับ?” หยางเฉินขมวดคิ้ว
หานเดี่ยวเทียนส่ายหน้า “บางทีอาจเป็นการสนับสนุนตระกูล ตัวแทนแห่งหนึ่ง ก็เหมือนตระกูลหวของจงไห่ เป็นที่รู้จักกันคือ ตระกูลเดอะคิงแห่งจงไห่ ก็คือตระกูลที่ถูกตระกูลอวี่เหวินสนับสนุนขึ้นมา”
“ปัจจุบันนี้ ไม่เพียงแค่ตระกูลอวี่เหวินและตระกูลหวง ยังมี ตระกูลใหญ่แห่งเขนดูอื่นๆ อีกมากมาย ต่างพยายามสนับสนุน ตระกูลชั้นนำของแต่ละเมืองเท่าที่เป็นไปได้ เพื่อเอาไว้ใช้งาน
“ฉันสงสัยว่าการประชุมแลกเปลี่ยนคราวนี้ จะเป็นงานเลี้ยง ลอบสังหาร รวบรวมตระกูลใหญ่ชั้นนำของทั้งมณฑลเจียงผึ้งมา
อยู่ด้วยกัน ถึงสามารถควบคุมเจียงผิงด้วยราคาที่น้อยที่สุดได้
หานเซียวเทียนหน้าตาเคร่งขรึม เวลานี้ยังมีภาพลักษณ์ของ ตาแก่ชนบทแบบเมื่อสักครู่ที่ไหนกัน ทั่วทั้งตัวเป็นความน่าเกรง ขามของผู้นำเบื้องบน
นี่ถึงเป็นหานเดี่ยวเทียน ผู้ก่อตั้งตระกูลหานหนึ่งในสาม ตระกูลใหญ่แห่งเมืองเอก
ก่อนหน้านี้กวนเจิ้งซานเคยแสดงออกว่าการประชุมแลก เปลี่ยนที่ตระกูลเพิ่งจัดขึ้นครั้งนี้ มีความเป็นไปได้มากว่าจะพุ่ง เป้ามายังหยางเฉิน
ตอนนี้ได้ยินการวิเคราะห์ของหานเซียวเทียนเข้าอีก ยังมี ความเป็นไปได้อย่างนี้จริงๆ
หยางเฉินไม่ได้พูดอะไร ในหัวสมองทำความเข้าใจต่อเรื่อง ราวตั้งแต่ต้นจนจบสักรอบหนึ่ง
เขาพาตระกูลใหญ่หลายที่มาบุกเข้ามาตระกูลเพิ่งก่อน จาก นั้นบดขยี้แขนขาของเมิ่งฮุยต่อหน้าผู้คน เพิ่งฮุยย่อมไม่มีทางยอมรับความจริงที่จะกลายเป็นคนพิการได้ จึงกระโดดตึกฆ่าตัว สาย
จากนั้นเมิ่งเทียนเจียวอยากจะหลอกใช้โจวย เพื่อมาแก้ แค้นหยางเฉิน หลังจากล้มเหลวจึงลั่นไกปืนฆ่าตัวตาย จากนั้นเป็นหวงอันผู้ตามจีบอ้ายหลินปรากฏตัวขึ้นมา เกิด ความขัดแย้งกับหยางเฉิน แม้แต่บอดี้การ์ดที่เขาพามา ก็ถูกต่อย
ไปด้วยกัน
คุณหญิงหวงมารดาแท้ๆ ของเมิ่งฮุย ส่งยอดฝีมือออกมา สังหารหยางเฉิน แต่ทว่ากลับโดนฆ่าแทน
และหลังจากนั้นอีก ข่าวการตายของหวงอันก็แพร่ออกมา
จนกระทั่งปัจจุบันนี้ ตระกูลเฝิงแห่งเมืองจีนเรือนำสิทธิ์การ จัดการประชุมแลกเปลี่ยนยกให้แก่ตระกูลเมิ่ง ตระกูลเพิ่งจึงเรียก ประชุมก่อนล่วงหน้า
หลังหยางเฉินนำข้อมูลทุกอย่างมาเชื่อมโยงกันขึ้นมา เขา เหมือนนึกอะไรได้แล้ว ชั่วพริบตาเดียวในสายตาสาดยิงแสง หนาวเหน็บสองดวงออกมา
อุณหภูมิภายในบ้านเหมือนลดลงไปหลายองศา ในชั่วขณะ หนึ่ง แม้แต่หานเซียวเทียนเอง ยังอดหนาวสั่นสักนิดไม่ได้
“หยางเฉิน นายคิดอะไรออกแล้วหรือเปล่า?” หานเซียวเทียน ถามขึ้น
หยางเฉินควบคุมอารมณ์ไว้ เอ่ยปากบอก “เจ้าบ้านหานครับคุณรู้จักคุณหญิงหวงหรือเปล่าครับ?”
“ตระกูลหวงแปดตระกูลแห่งเยน ผู้หญิงที่เคยมีความ
สัมพันธ์กับเมิ่งเทียนเจียวคนนั้น เหมือนจะชื่อหวงเหมย?” หาน
เซี่ยวเทียนพูดขึ้น หยางเฉินพยักหน้า “คือเธอ หลายวันก่อนมาที่ตระกูลเพิ่งแล้ว ถ้าผมเดาไม่ผิด ครั้งนี้ตระกูลหวงยังมีคนที่สถานะสูงกว่า ได้มา
ถึงที่ตระกูลเมิ่งแล้ว”
ปรมาจารย์ถังคนนั้นที่หวงเหมยส่งมาสังหารหยางเงินก่อน หน้านี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นยอดฝีมือที่แกร่งสุดข้างกายหวงเหมย
แม้แต่ปรมาจารย์ถังยังมาตายในมือของหยางเฉิน หวงเหมย ต้องรู้ว่ารับมือหยางเฉินไม่รอดแน่
ส่วนเมิ่งเทียนเจียวและเพิ่งฮุย ล้วนตายเพราะหยางเฉิน หวง
เหมยคงจะไม่ยอมเลิกราด้วยดีเป็นแน่
อยากจะโยกย้ายยอดฝีมือที่แกร่งกว่า เกรงว่าคงได้เพียง พึ่งพาญาติพี่น้องตระกูลหวงที่สถานะสูงกว่าเธอทางเดียว
แม้กระทั่งหยางเฉินสงสัยว่าการตายของหวงอัน เกี่ยวข้องกับ
หวงเหมยด้วย
หยางเฉินไม่ได้ปิดซ่อนไว้ เล่าการคาดเดาของตนเองให้หาน เขียวเทียนฟังทั้งหมด
บนหน้าของหานเยี่ยวเทียนเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม ตั้งนาน ถึงเอ่ยปากพูด “ว่าตามที่นายพูดมา การตายของหวงอัน มีความเป็นไปได้มากว่าหวงเหมยทำทั้งหมด
“ฉันว่า ฉันน่าจะพอเดาได้ว่าเป็นใครของตระกูลหวงที่มา แล้ว!”
“ใครครับ?” หยางเฉินสอบถาม
“ผู้สืบทอดตระกูลหวง คือพ่อของหวงอัน หวงจง!”
ดวงตาหานเดี่ยวเทียนจ้องไปที่หยางเฉินแล้วบอกว่า “ตระกูล หวงเป็นตระกูลที่มีระบบชัดเจนมาก และตำแหน่งของผู้นำตระกูล หวง แต่ไหนแต่ไรล้วนเป็นของผู้มีความสามารถมาตลอด”
“จึงพูดได้ว่าถึงแม้หวงเหมยจะเป็นลูกสาวของผู้นำตระกูลหวง แต่เพราะเป็นผู้หญิง ความสามารถจึงถูกจำกัด เดิมที่ไม่มีอำนาจ ที่แท้จริง”
“ส่วนหวงจง ไม่ใช่ลูกของผู้นำตระกูลหวงทางนี้ แต่เป็นญาติ สายตรงของตระกูลหวง ความสามารถโดดเด่น ตำแหน่งที่ ตระกูลหวง ยังเป็นรองแค่ผู้นำตระกูลหวงเท่านั้น!
“หวงเหมยอยากจะแก้แค้น แต่ผู้แข็งแกร่งที่สุดข้างกายของ ตัวเองถูกนายฆ่าทิ้ง เธอเลยมีเพียงแค่วิธีเดียว นั่นก็คือยืมมือ ของหวงจง”
“หวงจงเป็นคนเผด็จการ ด้วยนิสัยของเขา ถ้าอยากแก้แค้น เพื่อลูกชายจริงๆ ในเมื่อเขามาถึงแล้ว ไม่มีทางรออยู่แน่
“ถึงแม้เขาจะมาแล้ว แต่กลับยังไม่ได้ลงมือกับนาย งั้นอธิบาย ได้เพียงเรื่องเดียว ที่เขามามณฑลเจียงผึ้งครั้งนี้ การแก้แค้นเป็นเพียงเรื่องผลพลอยได้”
“เป้าหมายที่แท้จริงคืออยากสนับสนุนตระกูลเดอะคิงของ มณฑลเจียงผึ้งขึ้นมา เพื่อทำงาน ให้ตระกูลหวง!”
หานเดี่ยวเทียนท่าทางเคร่งเครียด เรื่องนี้สำหรับตระกูลใหญ่ อื่นๆ แล้ว บางทีอาจมีผลกระทบไม่มาก แต่สำหรับสามตระกูล ใหญ่แห่งเมืองเอกนั้น ยังมีความหมายลึกซึ้ง
ถ้าตระกูลหวงอยากสนับสนุนตระกูลเดอะคิงสักตระกูล ย่อม ทำได้เพียงเลือกจากในตระกูลที่แกร่งสุดออกมา
มณฑลเจียงผิงที่กว้างใหญ่ มีเพียงตระกูลเมิ่ง ตระกูลหนึ่ง และ ตระกูลหานแห่งเมืองเอกที่มีสิทธิ์
ปัจจุบันนี้คนของตระกูลหวงล้วนอยู่ที่ตระกูลเมิ่ง งั้นอธิบายได้ ว่าตระกูลหวงมีตัวเลือกเรียบร้อยแล้ว
“ดังนั้นพูดได้ว่าการประชุมแลกเปลี่ยน ในวันพรุ่งนี้ คืองาน เลี้ยงลอบสังหารงานหนึ่ง ใครกล้าไม่ยอม งั้นก็คือเป้าที่ตระกูล หวงจะเชือดไก่ให้ลิงดู” หยางเฉินพูดขึ้นมา
หานเซียวเทียนพยักหน้า “บวกกับการแก้แค้นเรื่องนี้ เป้า หมายของตระกูลหวง มีความเป็นไปได้ว่าจะอยู่ที่ตระกูลกวนกับ ตระกูลเฉิน และยังมีตระกูลหานด้วย”
หยางเฉินไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ในสายตากลับมีลักษณะเฉียบ ขาดเพิ่มขึ้น
เดิมเขาไม่คิดจะปะทะมือกับคนของแปดตระกูลแห่งเยนตูเร็วขนาดนี้หรอก แต่นึกไม่ถึงว่าตระกูลที่เป็นปรปักษ์กับเขาก่อนใคร เพื่อนจะเป็นตระกูลหวง
ปัจจุบันนี้ แม้แต่ตระกูลเฉินและตระกูลกวน ตระกูลหานยังถูก
ดึงเข้ามาพัวพันด้วย
“ประชุมแลกเปลี่ยนวันพรุ่งนี้ ถ้าตระกูลหวงกล้าเอามีดมาเล่น งานพวกเรา งั้นผมจะบดมืดของตระกูลหวงให้แหลก!
หยางเฉินเอ่ยปากกะทันหัน ในสายตาเต็มไปด้วยท่าทางดุดัน ที่น่ากลัว
สําหรับเขานั้น มณฑลเจียงผิงมีความหมายไม่ธรรมดา โดย เฉพาะคือเมืองเจียงโจว วินาทีที่ถูกไล่ออกจากตระกูลสิบแปดปี ก่อนนั้น เขาก็ตามมารดามาลงหลักปักฐานที่เมืองเจียงโจว
ปัจจุบันนี้กลับมีคนอยากจะเปลี่ยนแปลงระบบของเมืองเจียง โจว เขา ไม่เห็นด้วย
หานเดี่ยวเทียนไม่เคยตรวจสอบเบื้องหลังของหยางเฉินมา ก่อน เมื่อสักครู่ได้รับรู้มาจากปากของหานเยี่ยนว่าหยางเงินคือ คนถูกทิ้งของตระกูลอวี่เหวิน
แต่ดูจากช่วงระยะเวลาหนึ่งที่เขาทำความรู้จักกับหยางเฉินมา แล้ว ทอดทิ้งหยางเฉิน นี่คือการสูญเสียอันใหญ่หลวงที่สุดของ ตระกูลอวี่เหวิน
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ