บทที่ 346 ผู้หญิงโง่เขลา

หยางเฉินก็นึกไม่ถึงเช่นกัน จะมาเจอคนคุ้นเคยที่นี่ได้

มองเฉินยิ่งเหาที่ยืนสั่นเทาอยู่ตรงหน้าตนเอง และไม่กล้าเงย หน้า ทันใดนั้นรู้สึกน่าตลกอยู่บ้าง

เจ้าหนุ่มคนนี้ คาดไม่ถึงว่าหวาดกลัวตนเองถึงขั้นนี้เลย?

“ประธานเงินคะ ท่านเข้าใจผิดแล้วหรือเปล่าคะ? เขาเป็น เพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยของฉัน ชื่อหยางเฉิน ฟังเรียนจบมาเมื่อ ห้าปีก่อน จากนั้นก็แต่งงานเข้าตระกูลเล็กๆ ของเมืองเจียงโจว ไปค่ะ”

“ท่านเป็นถึงคุณชายตระกูลใหญ่ชั้นนำเพียงหนึ่งเดียวของ เมือง โจวเฉิงนะคะ อนาคตจะดูแลตระกูลเฉิน มาก้มหัวให้เขาได้ อย่างไรกัน?”

“จะต้องเป็นท่านจําคนผิดแล้วแน่ๆ! ใช่ จะต้องเป็นแบบนี้ แน่นอน!”

หลังจากตกใจไปพักหนึ่ง หนูเสียวเลยรีบเดินเข้ามาทันที มอง เฉินยิ่งเหาอยู่พลางพูดขึ้น

“หุบปาก!”

เฉินยิงเหาตะโกนใส่หนูเสี่ยวเวยไปที่หนึ่ง จากนั้นมองหยาง เฉินด้วยท่าทางหวาดผวาแล้วบอกว่า “คุณหยางครับ นังผู้หญิงคนนี้กล้าเหยียดหยามท่านอย่างคาดไม่ถึง ท่านวางใจได้ครับ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป หล่อนไม่ใช่คนของเมืองเทียนอีกแล้วครับ”

เฉินยิ่งเหาพูดประโยคนี้ออกมา ชั่วขณะนั้นทั้งหมดตื่นตกใจ หยูเสี่ยวเวยยิ่งถลึงดวงตาโตขึ้น พูดแบบหน้าตาไม่อยากเชื่อ เต็มที่ “ประธานเงินคะ เพื่อสวะที่แต่งเข้าบ้านผู้หญิงคนหนึ่งแล้ว ท่านอยากไล่ฉันออกจากเมืองเทียน?”

“ประธานเฉินครับ เสี่ยวเวยเป็นหัวหน้าของเมืองเทียนนะ ครับ หลายปีมานี้ ระมัดระวังและมีจิตใจรับผิดชอบสูง สร้าง คุณูปการมากมายให้แก่บริษัทเลยนะครับ”

ผู้จัดการหลี่รีบพูดว่า “ยังมีลูกค้าอีกมากมายล้วนต้องการ หล่อนมาดูแล ถ้าหล่อนไปแล้ว จะต้องสร้างความเสียหายใหญ่ โตให้เมืองเทียนแน่ครับ

บนหน้าหยางเฉินมีเลศนัยบางอย่าง ยิ้มกริ่มมองเฉินยิ่งเหาอยู่ อยากจะดูหน่อยว่าเขาจัดการเรื่องนี้อย่างไร

“หุบปากเดี๋ยวนี้!”

เฉินยิ่งเหาตะโกนอย่างโมโห “แกมีความคิดอะไร หรือว่าฉัน ยังไม่เข้าใจงั้นเหรอ?” แกแม่งสามารถเป็นพ่อของนังผู้หญิงคนนี้ ได้แล้ว แม่งยังมาทำเป็นแฟนกัน?”

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ดี แกเอาตำแหน่งผู้จัดการของเมืองเทียน มาหาผลประโยชน์ ทำลายผู้หญิงมากแค่ไหนแล้ว

“นังแพศยาคนนี้กลายเป็นหัวหน้าของเมืองเทียนได้ คงเป็นแกแอบบงการอยู่ข้างหลังสีท่า?”

“ถ้าแม้แต่คุณหยางยังกล้ามาล่วงเกินได้ งั้นพวกแกสองคนก็ ไสหัวออกไปให้ฉันเถอะ!

เฉินยังเหาไม่ไว้หน้าเลยสักนิด อยากไล่สองคนนี้ออกในตอน นี้เลย

ในใจเขารู้สึกหวาดผวาถึงขีดสุด ตั้งแต่ครั้งก่อนที่เมืองโจว เฉิง หลังเจอพลังยิ่งใหญ่ของหยางเฉินแล้ว หยางเฉินจึงกลาย เป็นฝันร้ายของเขาไปตั้งแต่แรกแล้ว

แม้กระทั่งเคยฝันร้ายหลายครั้งจนต้องสะดุ้งตื่น เป็นเพราะฝัน

ว่าหยางเฉินอยากฆ่าเขานั่นเอง ปัจจุบันนี้อยู่ถิ่นฐานของตนเอง คาดไม่ถึงมีคนกล้าผิดใจผู้ยิ่ง

ใหญ่ท่านนี้เข้า นี่ไม่ใช่หาเรื่องวุ่นวายมาให้เขาเหรอ?

หยูเสี่ยวเวยกับแฟนของหล่อน เวลานี้ต่างทำหน้าไม่อยากเชื่อ ถอยหลังแบบโซซัดโซเซไปหลายก้าว

โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือหยูเสี่ยวเวย ในใจยิ่งรู้สึกสยองขวัญ หล่อนสามารถเป็นหัวหน้าที่เมืองเทียนได้ ทั้งหมดเพราะอาศัย แฟนของหล่อน

อยู่ที่เมืองเทียน ไม่ต้องทำงานหนักหลังขดหลังแข็ง สามารถ ได้รับเงินเดือนรวมห้าแสน สำหรับหล่อนนั้น คือนั่งเฉยๆ ก็ได้เงิน มา

หลายปีมานี้ หล่อนใช้ชีวิตแบบอยู่ดีกินดีมาจนติดเป็นนิสัยตั้งนานแล้ว ทุกเรื่องล้วนมอบหมายหล่อนเอง โดยพื้นฐานก็ชีวิตวันมีความสามารถอะไร

ถ้าไปจากเมืองเทียนแล้ว แต่เงินเดือนรวมห้าหมื่น หล่อนยังมีทางได้รับมาแน่

”

ในเวลาเอง จัดการหลี่คุกเข่าลงแทบเท้าของเฉินยิ่งเหาพลัน หน้าตกใจกลัวพูดว่า ประธานครับ ทุกอย่างเป็นความของหนูเสียวเวยนั่งตัวผมเลยครับ

ตอนที่พึ่งมา ผมพึ่งอะไรขึ้นกันแน่ ยังทันเข้าใจกระจ่างเลยครับ

“ร้องท่านให้โอกาสผมครั้งครับ ผมจะต้อง

ให้แน่นอนครับ”

ผู้จัดการหลีพูดจาหวาดวิตก

เมืองเทียน ในฐานะเมืองของเล่นโบราณที่ใหญ่ของเอก เป็นจัดการอยู่นี่ ส่วนแบ่งการขายปีอย่าง เดียว เขายัง

นี่ยังไม่กับเขาแอบทำธุรกิจเองบางส่วนด้วย ถ้าโดนออก คงตำแหน่งแบบกันได้เป็นอันขาด

ของค่า และมีความสามารถด้านการขาย ต่อให้เปลี่ยนตำแหน่งหน้าที่อย่างไร ก็คงไม่มีคนต้องการ

หยูเสี่ยวเวยได้ยินคำพูดของผู้จัดการหลี ขาอ่อนยวบลง กัน กระแทกนั่งบนพื้นแล้ว

เห็นได้ชัดว่าผู้จัดการหล่อยากเอาตัวรอดคนเดียว อยากให้ หล่อนมาแบกรับผลลัพธ์ทุกอย่าง

“ในเมื่อแกไม่ไสหัวไป งั้นอย่าโทษว่าฉันไม่เกรงใจ!”

เฉินยิงเหาหรี่ตาพูดขึ้น จากนั้นหยิบมือถือออกมา ต่อสายไป ยังหมายเลขหนึ่ง ให้เวลาแกครึ่งวัน เอาบัญชีทุกอย่างที่ผู้จัด การหลี่เหว่ยของเมืองเทียนเป็นคนทำ ตรวจสอบให้ชัดเจน ทั้งหมด ถ้ามีพฤติกรรมฝ่าฝืนกฎใดๆ จะไม่ยอมเด็ดขาด!!

ผู้จัดการหลี่หน้าอึ้งทึ่งเต็มที่ ในลูกตาเต็มไปด้วยความตกใจ กลัว

เขาในฐานะผู้จัดการของเมืองเทียน บัญชีทุกอย่างของที่นี่ ล้วนต้องผ่านมือของเขาหมด

ถ้าอยากตรวจสอบเขาจริง สามารถตรวจสอบเล่ห์กลพวกนั้นที่ เขาแอบหลับหลังได้อย่างง่ายดาย

“ประธานเฉินครับ ผมไสหัวไป ผมไสหัวไปตอนนี้แล้วครับ!”

ผู้จัดการหลี่พูดจบ หมุนตัวอยากออกไป

“ตอนให้แกไสหัวไปแกไม่ยอมไป ตอนนี้สายไปแล้ว! รอรับ การตรวจสอบเถอะ!”
เฉินยิ่งเหาพูดอย่างแข็งกร้าวมาก

ถ้าไม่ใช่เพราะผู้จัดการหลี่ล่วงเกินหยางเฉินเข้า บางทีเขาอาจ เห็นแก่ในส่วนที่ตามติดตระกูลเฉินมานานขนาดนี้ จะปล่อยเขา ไปสักครั้ง

แต่เห็นได้ชัดว่าเขาผิดใจหยางเฉินเข้า บุคคลยิ่งใหญ่ที่แม้แต่ ผู้นำของตระกูลเฉินยังต้องก้มหัวยอมจำนน ให้

“ป้าบ!”

ผู้จัดการหลี่หน้าโกรธแค้นเต็มที่ ตบบนหน้าของหนูเสียวเลยที หนึ่ง ตะโกนว่า “เป็นเพราะเธอนังตัวดีคนนี้ ตาดูคนผิด เวลานี้ เป็นยังไงล่ะ แม้แต่ฉันยังโดนเธอลากมาลำบากด้วย เธอรอฉัน เอาไว้ ถ้าฉันเกิดเรื่องอะไรขึ้น เธออย่าคิดว่าจะหนีพ้น

พอได้ยิน หยูเสี่ยวเวยสั่นเทาขึ้นมาอย่างรุนแรงไปทั้งตัว

คำพูดนี้ของผู้จัดการหลี่ เห็นได้ชัดว่ากำลังบอกเป็นนัย เพราะเล่ห์เหลี่ยมฝ่าฝืนกฎทั้งหมดของผู้จัดการหลี่ ล้วนมีห เสี่ยวเวยเข้าร่วมด้วย

ถ้าผู้จัดการหลี่ถูกตรวจสอบอะไรออกมา หนูเสี่ยวเวยก็หนีไม่ รอดเหมือนกัน ถึงตอนนั้น มีเพียงข้าวคุกที่รอหล่อนอยู่

“หยางเฉิน พวกเราเป็นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยกันนะ นายจะ มองฉันถูกไล่ออกจากเมืองเทียนไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้เด็ด ขาด”
แวบหนึ่งหยูเสี่ยวเวยพุ่งไปถึงตรงหน้าหยางเฉิน มือสองข้างที่ จับหยางเฉินไว้สั่นเทาพูดว่า “นายรีบช่วยฉันขอร้องกับประธาน เฉินเร็ว ชาตินี้ฉันจะไม่ลืมบุญคุณของนายเลย

“ตอนนี้รู้ว่าพวกเราเป็นเพื่อนกันแล้วเหรอ? เมื่อไม่ใช่ยัง โอหังมาก และอยากให้แฟนเธอมาสั่งสอนฉันเหรอ?”

หยางเฉินส่งเสียงหัวเราะสักหน่อย พูดเยาะเย้ย ” ในเมื่อ ขอร้องให้ฉันช่วย แต่เธอยังคงใช้น้ำเสียงคำสั่ง ดูอยู่เหนือคนอื่น เธอถือว่าเป็นใครกัน มาคู่ควรได้รับบุญคุณของฉัน? ไสหัวไป!”

หยางเฉินในเวลานี้ หน้าตาเหยียดหยามเต็มไปหมด ตะโกน คําว่า”ไสหัวไปออกมา ราวกับเสียงฟ้าผ่า ระเบิดดังข้างหูของห ยูเสี่ยวเวย

หยูเสี่ยวเวยท่าทางอึ้งทึ่งเต็มที่ ขาอ่อนแรงซวนเซ ตัวโงนเงน ถอยหลังติดกันเจ็ดแปดก้าว

“ฉันไม่ยอม!”

หลังจากนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง หนูเสี่ยวเวยตาแดง ตวาดใส่ เฉินยิงเหาที่หนึ่ง ก่อนจะชี้ไปยังหยางเฉิน สอบถามทางเดินยิ่ง เหาว่า “เขาเป็นลูกเขยแต่งงานบ้านผู้หญิงคนหนึ่ง มีสิทธิ์อะไรกัน เพื่อเขาแล้ว คุณถึงมาไล่พวกเราออกจากเมืองเทียน”

เฉินยิ่งเหาทําหน้าเย็นชา “เธอถือว่าเป็นใครกัน มาถามฉันได้ เหรอ? เชื่อหรือไม่ฉันพูดแค่คำเดียวก็ทำให้เธอตายอย่างอนาถ ได้เลย?”
เฉินยิ่งเหาท่าทาง โกรธจัด ผู้หญิงโง่คนนี้ คือโง่เขลาถึงขั้นสุด ทีเดียว

เมื่อไม่ได้รับความเห็นชอบของหยางเฉิน เขาย่อมจะไม่เปิด

เผยสถานะของหยางเฉินออกไปแน่

เวลานี้ หยางเฉินกลับหัวเราะแบบมีเลศนัยขึ้นกะทันหัน “เธอ อยากรู้ขนาดนี้เลยหรือว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้?”

“ทำไม?”

หนูเสียวเลยเอ่ยปากถามโดยจิตใต้สำนึก