บทที่ 278 การแสดงของแม่ยาย
“ตอนนี้คุณไม่ได้อยู่ข้างเขาอย่างนั้นเหรอ? ทำให้เขาตายซะ น่าจะง่ายมากเลยใช่ไหมล่ะ?”
“เขาแต่ไหนแต่ไรก็เป็นผักอยู่แล้ว ตายเมื่อไหร่ก็ได้ ถึงคุณฆ่า
เขาให้ตาย ก็คงจะไม่มีใครคิดไม่ถึงหรอกว่า เป็นคุณทํา
ฟังคำพูดของเจิ้งเหม่ยหลิง โจวซุ่ยร่างกายสั่นเทา
ฉันต้าหย่งเปลี่ยนกลายเป็นสภาพแบบตอนนี้ นี่ก็คือเธอที่หา คนมาลงมือ
ตามแผนการของเธอ เดิมทีฉินต้าหย่งต้องถูกรถชนตาย แต่ ชีวิตของเขาโชคดีมาก เลยเปลี่ยนมากลายเป็นผักแทน
แต่ว่าคนจ้างวานฆ่า กับคนที่ฆ่าด้วยตัวเอง เป็นคนละเรื่องกัน
เจิ้งเหม่ยหลิงกลับให้เธอลงมือฆ่าฉันต้าหญิง
“เหม่ยหลิง ฉันไม่กล้าหรอก!”
โจวยสายตาหันไปมองที่บนเตียงผู้ป่วย ฉันต้าหญิงที่ไม่ เคลื่อนไหว เนื้อตัวทั้งหมดสั่นเทา
“คุณคิดว่า ตอนนี้คุณยังมีทางเลือกอยู่อีกเหรอ?”
เจิ้งเหม่ยหลิงเอ่ยปากพูดออกมา “สมมติว่าฉันต้าหย่งฟื้นขึ้น มา เรื่องที่คุณจ้างวานคนมาฆ่านั้นก็จะแดงออกมา ถึงเวลานั้น คุณก็มีทางตายเพียงทางเดียวเท่านั้น จะลงมือหรือไม่ คุณตัดสินใจเอาเองละกัน ยังไงซะก็ไม่เกี่ยวกับฉันอยู่แล้ว”
“เจิ้งเหม่ยหลิง คุณพูดให้มันชัดเจนนะ อะไรที่เรียกว่าไม่เกี่ยว กับคุณ?”
โจวชุ่ยได้ฟังความหมายในคำพูดของเจิ้งเหม่ยหลิง ถึงจะ อยากสลัดเรื่องนี้ออกไป เธอจะยุติเรื่องราวนี้ได้อย่างไร
“เป็นคุณที่เป็นคนมาหาฉันนะว่าฉันต้องการเงิน อยากจะฆ่า ฉันต้าหย่ง ถึงเรื่องนี้จะถือว่ามีความเกี่ยวข้องกับฉันก็จริง ฉัน สามารถพูดทั้งหมด ว่าเป็นคุณมายืมเงินฉัน ส่วนเรื่องอื่น ฉันไม่ เกี่ยวข้อง!”
เจิ้งเหม่ยหลิงพูดอย่างเยือกเย็น: “จะพูดอีกที ฉันต้าหย่งถูกรถ ชนจนกลายเป็นผัก เป็นคุณเองที่หาคนมาจัดการ มีอะไร เกี่ยวข้องกับฉันด้วย?”
“มองว่าคุณอยู่ในฐานะป้าของฉัน ฉันจะมีน้ำใจเตือนคุณสัก ประโยค จ้างวานคนมาฆ่า นี่ก็ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง ถึงจะ ไม่ตัดสินประหารชีวิต แต่อย่างน้อยก็โทษจำคุกตลอดชีวิต”
“ถ้าตอนนี้ คุณใจร้ายโหดเหี้ยม ฆ่าฉันต้าหย่ง ยังพอจะตบตา ไปได้ แต่สมมติว่าเขาฟื้น คุณก็ใกล้จะเผชิญหน้ากับความผิดร้าย แรง!”
โทษประหาร!
โทษจําคุกตลอดชีวิต!
เสียงดังกึกก้องภายในสมองใหญ่ของโจวชุ่ย ได้ยินเพียงสองความผิดร้ายแรง
เมื่อก่อนใจอยากจะจัดการฆ่าฉันต้าหย่งนั้น เพียงเพื่อ อยากที่จะตื่นเต้นเหมือนกัน ความบ้าคลั่งแบบนี้
ตอนนี้เจิ้งเหม่ยหลิงบอกว่าโทษร้ายแรง เธอ
ถ่องแท้ว่าตัวเองได้ทำเรื่องโง่เขลาออกมากแค่ไหน
“เหม่ยหลิง คุณไม่ต้องปลอบป้าคิดป้าขอร้องคุณ คุณ ช่วยนะ หรือเปล่าฉันไม่กล้าลงมือ ไม่กล้าจริงโจวซุ่ย พูดร้องไห้
ป้า ฉันก็ไม่ความสามารถ ถ้าหากจะหาคนมาจัดการฆ่า หยางเฉินจริง ฉันยังจะทางอ้อม ให้มาช่วยฉัน
เจิ้งเหม่ยหลิงทำเป็นได้พูดออกไปหมดเรียบร้อยแล้ว ว่าควรต้องทำอย่างไร คุณ ตัดสินใจเอาเองละกัน ยังไงฉันก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรด้วย
เหม่ยหลิงเหม่ยหลิง”
โจวยซุ่ยตะโกนเสียงหลายอย่างรีบร้อน แต่ว่าเจิ้งเหม่ย หลิงนั้นได้วางโทรศัพท์ไปเรียบร้อยแล้ว
นั่งบนโซฟา ที่อยู่บนเตียง
ภายสมองไปด้วยคำพูดเจิ้งเหม่ยหพวกนั้น
“ฉันควรจะทําอย่างไรดี?
โจวยชัยใช้กำลังขยี้ไปที่ศีรษะของตัวเอง ภายในแววตาเต็ม ไปด้วยความหวาดกลัว
ทันทีทันใด เธอก็นึกถึงคำพูดของหยางเฉินที่เพิ่งจะพูดกับฉัน ต้าหย่ง
เขาพูดว่า ได้หาผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางที่ดีที่สุดไว้เรียบร้อย แล้ว หลายวันนี้จะมาช่วยรักษาฉันต้าหย่ง และยังมีความหวังใน การรักษาหายเป็นอย่างมาก
พอคิดมาถึงตรงนี้ โจวซุ่ยสุดท้ายก็ตัดสินใจออกมาได้ไม่ว่า ยังไงก็ตาม เธอเองก็ไม่สามารถให้ฉันต้าหย่งฟื้นตื่นขึ้นมาได้ คนเมื่อจิตใจมีความคิดชั่วร้าย ก็สามารถเปลี่ยนกลายเป็นบ้า
คลั่งอย่างมาก
โจวชุ่ยที่เพิ่งจะหวาดกลัวเป็นอย่างมาก ตอนนี้ในดวงตาทั้ง คู่มีสีแดงเลือด ในสายตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่น่าสยดสยอง
เธอค่อยๆย่างกรายเข้ามาหาฉันต้าหย่ง
“ฉินต้าหย่ง อย่าโทษฉันเลยนะ ถ้าคุณไม่ตายไปซะ รอถึงวันที่ คุณตื่นขึ้นมา ก็จะเป็นวันสุดท้ายของฉัน!
“ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม มีเพียงต้องให้คุณตายเท่านั้น!
“รอคุณตายไปแล้ว ฉันจะได้ไม่ต้องมากังวลอีกต่อไปว่า ความ ลับนั้นระหว่างพวกเราจะโดนเปิดเผย ถึงเวลานั้น ฉันก็จะกลับไปที่ยอดเมฆาอีกครั้ง เพลิดเพลินกับความเจริญรุ่งเรืองและร่ำรวย มหาศาล!”
ใบหน้าของโจวซุ่ยเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและดุร้าย ทันใด นั้นเธอก็หยิบผ้าห่มขึ้นมา คลุมไปบนศีรษะของฉันต้าหย่งอย่าง ฉับพลัน มือทั้งคู่ปิดไปที่บริเวณปากและจมูกของฉันต้าหย่งอย่าง เอาเป็นเอาตาย
“อึกอัก!”
มือทั้งคู่ของเธอเพิ่งจะกดไปตรงบริเวณจมูกและปากของฉัน ต้าหญิง ทันใดนั้นเองประตูห้องผู้ป่วยก็ถูกเปิดออก
โจวซุ่ยเหมือนกระต่ายที่ตกใจกลัว ดึงมือออกอย่างรีบร้อน ตรงเข้าไปโถมตัวเข้าหาร่างกายของฉันต้าหย่ง ร้องไห้พร้อมกับ พูด : “ต้าหย่ง เมื่อไหร่คุณถึงจะฟื้นขึ้นมาสักที?
“คุณอย่านอนอีกเลย รีบลุกขึ้นมามองฉันหน่อยได้ไหม?”
“ถ้าหากคุณยังจะนอนแบบนี้ต่อไปจริงๆ ฉันควรจะทำยังไง
ปฏิกิริยาโต้ตอบของโจวซุ่ยนั้นรวดเร็ว ยังไม่ทันมองว่าใคร เข้ามา ก็เอาแต่โถมตัวเข้าไปร้องได้อยู่ข้างกายของฉันต้าหย่ง คนที่ไม่รู้จัก คงจะคิดว่าเธอมีความรักให้กับฉันต้าหย่งเป็น อย่างมาก
“แม่ คุณไม่ต้องร้องแล้ว!”
เสียงสะอึกสะอื้นของฉัน ดังขึ้นมากะทันหัน เดินมาถึงหน้า เตียงผู้ป่วยของฉันต้าหย่ง ยื่นมือมากอดโจวซุ่ยแล้วพูด : “แม่ คุณวางใจเถอะ พอจะต้องไม่เป็นอะไร!!
เห็นเป็นฉินซี โจวซุ่ยถึงถอนหายใจโล่งใจออกมา เมื่อเธอเกือบจะตกใจตาย เพียงแต่เรื่องที่ทำให้เธอสงสัยก็
คือ เวลานี้ ควรจะเป็นเวลาเข้างาน ฉินซีมาได้อย่างไรกัน?
โจวซุ่ยแกล้งร้องไห้มาตั้งนาน ถึงจะสงบนิ่งได้
“เสี่ยวซี ไม่ใช่ว่าพูดกันแล้วเหรอ พวกคุณไปทำงานอย่าง สบายใจได้ เลิกงานแล้วค่อยมาเยี่ยม ฉันจะอยู่ที่นี่ดูแลพ่อคุณ เอง” โจวยชยพูด
ฉินซีขยี้ตาจนตาทั้งคู่เปลี่ยนเป็นแดง มองโจวซุ่ยพูด: “แม่ คุณอยู่เฝ้าที่โรงพยาบาลคนเดียว เหนื่อยมากเกินไป ช่วงนี้ฉัน กับเสี่ยวไม่ค่อยยุ่ง พวกเราปรึกษากันแล้ว จากนี้ไปทุกวันพวก เราจะหาเวลาว่างมาเปลี่ยนกับคุณ”
“อ่า? จะได้ยังไงกัน? งานเป็นเรื่องสำคัญ ทางด้านพ่อของคุณ นี้มีฉันอยู่นะ! ถึงพวกคุณจะมาเฝ้าที่นี่ ก็ไม่มีประโยชน์เหมือน กัน!”
“พวกคุณตอนนี้ตำแหน่งสูง มีคนมากมายจับจ้องตำแหน่งของ พวกคุณอยู่ ถ้าหากว่าโดนคนแย่งไปจริงๆ นั่นมันน่าเสียดาย อย่างมาก!”
“ฟังคำพูดแม่นะ จากนี้ไปแม่เฝ้าคนเดียวได้ คุณกับเสี่ยวไปทํางานได้อย่างสบายใจได้! ทางนี้มีฉันอยู่!”
พอฟังว่าฉันกับเสี่ยวยอยากจะผลัดกันมาหาที่โรงพยาบาล โจวซียก็ร้อนใจขึ้นมาทันที
เธอตอนนี้อยากจะรีบจัดการทำให้ฉันต้าหญิงตาย ถ้าฉันกับ เสี่ยวมา โอกาสที่เธอจะลงมือได้จะยิ่งน้อยลงไปอีก
ฉันส่ายหน้าไปมา ใบหน้าตัดสินใจหนักแน่นพูดว่า “แม่ คุณ อย่าโน้มน้าวอีกเลย ฉันกับเสี่ยวยตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว อีก อย่างงานจะมาสำคัญไปกว่าพ่อได้ยังไงกัน? หมอไม่ได้พูดแล้ว เหรอ ต้องให้พวกเราคนใกล้ชิดอยู่พูดกับเขาให้มากๆ ไม่แน่ว่า เขาจะสามารถฟื้นขึ้นมาได้
“ไม่ได้!”
โจวยทำหน้านิ่ง พูดอย่างแข็งกร้าว: “เรื่องนี้ ต้องฟังฉันนะ พวกคุณไปทำงานได้อย่างสบายใจได้เลย ฉันสามารถอยู่เป็น เพื่อนพ่อเธอได้”
ปฏิกิริยาตอบสนองของโจวชุ่ยนั้นดูจะแสดงมากไปหน่อย
จนถึงขนาดฉินซียังรู้สึกค่อนข้างตกใจ
ฉันพูดออกไปด้วยดวงตาแดงก่ำ: “แม่ ตอนนี้พ่อมีสภาพ แบบนี้ ถึงพวกเราจะอยู่ที่บริษัท จะทำงานอย่างสบายได้อย่างไร กัน? คุณวางใจเถอะ บริษัทนั้นไม่เป็นอะไรหรอก”
โจวซุ่ยไม่เข้าใจชัดเจน แน่นอนว่าฉันนั้นเข้าใจอย่างแจ่ม แจ้ง ไม่ว่าจะเป็นซานเหอกรุ๊ป หรือจะเป็นเยี่ยนเฉินกรุ๊ป คนที่คุมหางเสือที่แท้จริงนั่นหยางเฉิน
กิจการของครอบครัว ใครมาแย่งตำแหน่งเธอเสี่ยว
ไป?
เสี่ยวฉันอยู่นี่ดูแลพ่อของเธอ คุณยังไม่วางใจอยู่อีกเห รอ
โจวชุ่ยทำท่าทางร้องไห้ฟูมฟายปกติขึ้นมาทันที ทันใด สะอึกสะอื้นถาม
“แม่ ฉันจะไม่วางใจคุณได้ยังไงกัน” ฉันซีรีบร้อนพูด
“คุณนั่นแหละที่ไม่ไว้ใจ
น้ำตาของสามีนั่นแหละ คิดการฉันอยู่นี่ แท้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรใช่ไหม
แม่ หยางเฉิน
หลายฉันเฝ้าของอย่างวันลืมคืน พักจะอาบน้ำเขา สักพักเปลี่ยนอ้อม หายใจอยู่หรือเปล่า”
“แล้วผลลัพธ์ล่ะ? พวกคุณแต่ละคนไม่ไว้ใจฉัน
“ฉันคงเหนื่อยเกินไป ไม่คิดพอเผลอหยางเฉินมาเข้า เลยคาดคั้นฉันคาดหวังเป็นพิเศษพ่อคุณจะตายไปใช่หรือเปล่า
“ตอนนี้แม้กระทั่งคุณ ยังสงสัยฉันว่าดูแลพ่อคุณไม่ดีเหมือน กัน! ฉันเหนื่อยมาหลายวันนี้ เพื่อใครกัน? ตอนนี้ถูกพวกคุณ แต่ละคนรังเกียจ!
ใบหน้าร้องไห้ที่เต็มไปด้วยน้ำตาของโจวชุ่ย เหมือนรู้สึก ราวกับว่าไม่ได้รับความเป็นธรรม
สีหน้าของฉันดูไม่ได้อย่างมากทันที พูดด้วยดวงตาแดงก่ำ “แม่ หยางเฉินพูดแบบนั้นกับคุณจริงๆเหรอ?”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
