บทที่256สิ่งที่แอบซ่อนเอาไว้

ในตอนที่หานเซียวเทียนกำลังเล่าความหลังให้หยางเฉันฟัง อยู่นั้น ก็มีผู้นำตระกูลเศรษฐีของเมืองโจวเฉิงสิบกว่าคนแห่กันมา ที่ห้องโถงชั้นหนึ่งของร้านอาหารจนถึง

แม้แต่ผู้นำตระกูลเฉิน เฉินซิงไห่ ก็ยืนตัวสั่นอยู่ในกลุ่มคน เหล่านั้นเหมือนกัน

“โอ้วพระเจ้า! นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นเนี่ย? ผู้นำตระกูลเศรษฐี ของเมือง โจวเฉิงต่างก็มากันจนครบเลย!”

“หรือมีคนที่ใหญ่โตมากๆ มา? ไม่อย่างนั้นเป็นชิงไห่จะมา ด้วยเองได้ยังไง?”

“แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าสีหน้าของคนพวกนี้มันดูซีดๆ นะ?”

ภายในร้านอาหารจนถึง ลูกค้าที่เดินผ่านไปผ่านมาต่างพากัน ทําหน้าตกใจ

คนใหญ่คนโตที่ปกติไม่ค่อยเห็นหน้า ตอนนี้กลับอยู่กันครบ

เลย

ในเวลาเดียวกัน เมืองโจวเฉิง ตระกูลหยวน

ภายในวิลล่าโดดเดี่ยวหลังหนึ่ง หยวนมู่นั่งอยู่บนโซฟาแสนหรูที่อยู่ข้างๆ ยกมือขึ้นมาดูเวลา”นี่ก็สิบเอ็ดโมงแล้ว เรื่องสนุกๆ น่าจะจบไปแล้วมั้ง?

ตรงข้ามของเขา หยวนเซ่านั่งอยู่ตรงนั้น พูดด้วยใบหน้าที่ยิ้ม แย้มว่า “พี่ครับ เรื่องสนุกๆ น่าจะจบไปแล้วนะ ไม่แน่ไอ้หนูนั่น อาจจะถูกหักแขนหักขาต่อหน้าทุกคนไปแล้ว ฮ่าฮ่า!”

หยวนไม่พูดอะไร ไม่รู้ทำไม เขาถึงรู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดี

ราวกับมีเรื่องใหญ่บางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น

“พี่ครับ พี่เป็นอะไรครับ? ทำไมผมถึงรู้สึกว่าพี่อารมณ์ไม่ดีเลย ครับ?”

หยวนเซาจ้องมองหยวนด้วยความสงสัย แล้วพูดต่อว่า “พี่ รังสรรค์บทละครทีมันยอดเยี่ยมขนาดนี้ออกมา ยืมมือตระกูลเฉิน ไปฆ่าไอ้หนูนั้น ถ้ามันไม่ธรรมดาจริง งั้นอำนาจที่อยู่เบื้องหลังเขา จะต้องไม่ยอมปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปง่ายๆ แน่ พอถึงตอนนั้น อำนาจของตระกูลเฉินต้องถูกลดทอนไปมาก เมือง โจวเฉิง ในวัน ข้างหน้า ตระกูลหยวนของเราก็จะเป็นผู้ยิ่งใหญ่เพียงหนึ่งเดียว เท่านั้น”

หยวนมู่ส่ายหน้า “ตราบใดที่ผลยังไม่ออกมา เราเองก็ไม่ควร ดีใจไปก่อน”

และในตอนนั้นเอง มือถือของหยวนก็ได้ดังขึ้น เขารีบรับสาย ทันที “คุณชายมู่ เกิดเรื่องแล้วครับ!”

“ว่าไงนะ?”

หยวนมู่ลุกพรวดขึ้นมาทันที แล้วตามด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึมว่า“ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? พูดมาให้ชัดๆ ซิ!” “ตอนแรกทุกอย่างก็ราบรื่นดี มันเป็นไปตามที่คุณคิดไว้ทุก อย่าง แต่ไม่นึกเลย จู่ๆ ก็มีเรื่องที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น

“ผู้นำตระกูลหานแห่งเมืองเอก หานเดี่ยวเทียน บอกว่าหยาง เฉินเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเขาไว้ และพามันไปต่อหน้าทุกคน แถมยังทิ้งท้ายไว้ว่า ทุกคนที่ไปหาเรื่องหยางเฉิน ต้องได้รับการ ให้อภัยจากหยางเฉินภายในวันนี้ ไม่อย่างนั้นเขาก็จะทำให้ ตระกูลของพวกเขาต้องล่มสลายครับ!

อีกฝ่ายเล่าเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นให้หยวนฟัง

“โอเค ผมเข้าใจแล้ว!”

หลังจากที่หยวนวางสาย สีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้นมา ทันที

เรื่องมันไม่ได้เป็นไปตามที่เขาวางแผนไว้ทุกอย่าง ทั้งการ ปรากฏตัวของลัวปิงกับซูเฉิงอู่ และการมาของหานเซียวเทียนยิง

เป็นเรื่องที่ผิดคาดมากๆ

“พี่ครับ เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?”

หยวนเซ่าถามไปด้วยความสงสัย

หยวนมหันมามองเขา แล้วเล่าข้อมูลที่เพิ่งได้รับมาให้เขาฟัง “พี่ครับ นี่มันไม่ใช่เรื่องดีเหรอครับ? แล้วที่ยังจะทำหน้าเคร่ง เคลียดอยู่อีกทําไมครับ?”
หยวนเซ่าพูดด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้น “ถึงแม้ไอ้หนูนั่นจะยังไม่ตาย แต่ตระกูลเฉินกับพวกตระกูลเศรษฐีที่มีสัมพันธ์อันดีกับพวกเขา ก็ไปล่วงเกินหานเซียวเทียนเข้าแล้ว นี่มันเป็นโอกาสอันดีที่ ตระกูลหยวนของเราจะได้ครอบครองเมือง โจวเฉิงเลยนะครับ!

“พี่ครับ ผมจะไปหาคุณปู่ตอนนี้เลย แล้วเล่าเรื่องนี้ให้ท่านฟัง คุณปู่ต้องดีใจมากแน่ๆ ครับ”

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

หยวนมตะโกนออกมาเสียงดัง ขมวดคิ้วแล้วพูดไปว่า “เรื่องนี้ มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แกเห็นแค่ภายนอก สิ่งที่มันซ่อนอยู่ ภายในนั้นแกไม่ได้เข้าใจอะไรเลย!!

“พี่ครับ มีอะไรที่มันซ่อนไว้อีกครับ?” หยวนเท่านั้นไม่เข้าใจ จริงๆ

หยวนพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “แกอย่าลืมนะว่าเราเป็นที่ ส่งนักฆ่าไปจัดการเฉินอิงจวิ้น ตอนนี้ตระกูลหานเข้ามายุ่ง เมื่อ ไหร่ก็ตามที่ตระกูลหานเข้ามาสืบหาความจริง มันก็มีความเป็น ไปได้มากที่จะสาวมาถึงเรา”

“แกคิดว่า ถ้าหานเดี่ยวเทียนรู้ว่าการตายของเฉินอิงจวิ้นนั้น เกี่ยวข้องกับเรา คิดว่าตระกูลหานจะยอมอยู่เฉยรึไง?”

พอได้ฟังการอธิบายของหยวน หยวนเท่าที่ยังทำหน้าดีใจ เมื่อกี้ สีหน้าก็ได้เปลี่ยนไปทันที

“หานเดี่ยวเทียนนั้นเป็นคนระดับไหน? เขาจะไปช่วยไอ้หนูนั่นสืบค้นเรื่องนี้ได้ยังไงครับ?” หยวนเซ่าถามไปอย่างไม่ค่อยมั่นใจ นัก

“เพื่อไอ้หนูนั่นแล้ว เขาถึงขั้นข่มขู่เศรษฐีมากมายของเมือง โจว เฉิง ให้ไปขอโทษ แล้วจะไม่ช่วยไอ้หนูนั่นได้ยังไงล่ะ?” หยวน ถามกลับ

“พี่ครับ แล้วเราควรทำยังไงดี? ถามมันสาวมาถึงเราจริง ตอน นั้นจะไม่ได้มีแค่เราที่จะซวย ตระกูลหยวนทั้งตระกูลก็คงจบสิ้น แน่นอน! หยวนเช่าแทบจะร้องไห้ออกมาแล้ว

ฐานะของตระกูลหานในเมืองเอก ไม่ใช่สิ่งที่ตระกูลหยวนอัน ต้อยตาจะไปเทียบเคียงด้วยได้

หยวน พูดตำหนิ “จะร้อนรนไปทำไม? ตอนนี้มันยังสาวมาไม่ ถึงเราไม่ใช่รึไง?”

“แต่ว่า พี่เองก็พูดมาแล้ว มีความเป็นไปได้สูงที่หานเดี่ยว เทียนจะช่วยไอ้หนูนั่นสืบหาความจริง” หยวนเซ่าถามด้วยสีหน้า ที่ไม่สู้ดีนัก

“หยวนเซ่า แกฟังฉันให้ดีๆ นะ เรื่อง ในครั้งนี้ ฟ้าดินรู้เห็น แกรู้ ฉันรู้ไม่ว่าใครก็ห้ามหลุดปากออกไปเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นมันจะ กลายเป็นวันสิ้นโลกของตระกูลแน่นอน!

ทันใดนั้น หยวนก็พูดด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึมว่า “แม้แต่คุณปู่ เราก็จะบอกให้ท่านรู้ไม่ได้!”

หยวนเซ่าพยักหน้าถี่ๆ “พี่ครับ พี่ไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะไม่บอกใครทั้งนั้นครับ!”

ไม่มีใครคาดคิดว่าการตายของเฉินอิงจวิ้นนั้น เป็นชายหนุ่ม รุ่นหลังสองคนของตระกูลหวนที่เป็นคนสั่งคนไปท่า

ยิ่งไม่มีใครคาดคิดว่า เรื่องราวที่เกิดขึ้นใหญ่โต ในวันนี้ จะ เกี่ยวข้องกับชายหนุ่มสองคนนี้

อีกด้านหนึ่ง ณ ร้านอาหารจนถึง ภายในหอทรงศักดิ์

หานเซี่ยวเทียนนั้นได้เล่าเรื่องในชายแดนเหนือจนหมดแล้ว เขามองไปที่หยางเฉินแล้วถามว่า “หยางเฉิน พวกที่อยู่ด้านนอก นั่น เธอคิดจะจัดการยังไงเหรอ?”

แววตาของหยางเฉินเป็นประกายขึ้นมาแวบหนึ่ง แล้วเขาก็ ค่อยๆ พูดออกมาว่า “เรื่อง ในครั้งนี้ ผมจะจัดการด้วยตนเองและ จะไม่รบกวนเจ้าบ้านหานแล้วครับ

หานเซียวเทียนอึ้งไปทันที ยิ่งมั่นใจในการคาดการของตัวเอง มากขึ้น หยางเฉินนั้นต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน ไม่อย่างนั้นก็ คงไม่จัดการเรื่องนี้คนเดียวหรอก

“พี่หยางคะ นี่พี่ถึงกับปฏิเสธความช่วยเหลือของคุณปู่ พี่รู้นะ คะ ว่าพวกที่อยู่ข้างนอกนั่น ต่างก็เป็นผู้นำตระกูลเศรษฐีของ เมืองโจวเฉิงทั้งนั้น ถ้าไม่ได้คุณปู่ของฉันควบคุมเอาไว้ พวกเขาก็ คงไม่ยอมปล่อยให้เรื่องมันจบไปง่ายๆ หรอกนะคะ!”

ทานเฟยเฟยเองก็ทำหน้าตกใจเหมือนกัน เธอรู้สึกถูกชะตากับ ชายหนุ่มที่ชีวิตคุณปู่ของเธอคนนี้มาก จึงอยากที่จะให้ความช่วยเหลือแก่เขา

“เฟยเฟย!”

หานเซียวเทียน หนีออกมา แล้วหันไปพูดกับหยางเฉินว่า “ในเมื่อเธอตัดสินใจออกมาแบบนั้นแล้ว งั้นฉันก็จะไม่สอดมือ เข้าไปยุ่งแล้วกัน ถ้าต้องการความช่วยเหลือจากฉัน ก็บอกได้ทุก เมื่อเลยนะ”

“ครับ!” หยางเฉินพยักหน้า

ตอนที่พวกเขาเดินมาถึงห้องโถงตรงชั้นหนึ่ง ผู้นำตระกูล เศรษฐีของเมือง โจวเฉิงสิบกว่าคน ต่างก็กำลังรอคอยเขาอยู่

“คุณหยางครับ ผมหวงจงสำนึกผิดแล้ว ขอให้คุณช่วยยกโทษ ให้ด้วยนะครับ!”

“คุณหยางครับ ผมจางซวยสำนึกผิดแล้ว ขอให้คุณช่วยยก

โทษให้ด้วยนะครับ!”

“คุณหยางครับ ผมเหวินเพื่อเชิงสำนึกผิดแล้ว ขอให้คุณช่วย ยกโทษให้ด้วยนะครับ!

เศรษฐีกลุ่มใหญ่แห่งเมืองโจวเฉิง ต่างแย่งกันพูดขอโทษกับ เพื่อให้เขายกโทษให้

แต่หยางเฉินนั้นกลับไม่มองแม้แต่แวบเดียว และได้เดินขึ้นรถ ของลั่วปีงไปเลย
“ผู้นำเงิน นี่คุณหยางเขาหมายความว่ายังไงครับ?

“นี่เขายกโทษให้เราแล้ว? หรือยังไม่ยกโทษให้กันแน่เนี่ย? อย่างน้อยก็น่าจะพูดอะไรบ้างไม่ใช่เหรอ?”

“ทําไมเจ้าบ้านหานก็ไปแล้วล่ะ?”

พวกเศรษฐีของเมือง โจวเฉิง ต่างพากันทำหน้าหวาดกลัว

เฉินชิงไห่เองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน จึงพูดออกมาอย่างไม่ ชอบใจว่า “แล้วฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ?”

พูดจบ เขาก็หันหลังแล้วเดินจากไป

เมืองโจวเฉิง ณ คฤหาสน์ส่วนตัวแห่งหนึ่ง

รถPhaetonสีดำคันหนึ่งค่อยๆ จอดลงที่ลานด้านในหยางเฉิ นกับลั่วปิงก้าวลงจากรถ

“ท่านประธาน ในคืนวันนั้น หลังจากที่เฉียนเปียวจับตัวมือ สังหารได้ ก็เอาตัวมาขังไว้ที่นี่ครับ” ลั่วปิงได้พูดออกมา

ทันทีที่ทั้งสองเข้ามาในคฤหาสน์ ก็มองเห็นชายวัยกลางคนที่ ใส่ชุดคนหนึ่งอยู่กลางห้องโถง เขาถูกมัดไว้กับเก้าอี้อย่าง แน่นหนา