บทที่ 238 ตระกูลหยวนแสดงท่าที่เป็นมิตร
“เอี๊ยด!”
ในขณะที่ทุกคนกำลังตกใจ รถออดี้ A6 สีดำคันหนึ่ง พุ่งเข้า มาถึงเส้นชัยเป็นคันแรก
“เป็นไปได้ยังไง”
เฉินอิงจนมีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ
หยวนเซ่าก็เบิกตาโตเช่นกัน
คนอื่นแค่ตกใจที่หยางเฉินแซงเทพรถน้อยสวีเทาเท่านั้น แต่พวกเขารู้ดีว่า เกิดอะไรขึ้นบนภูเขา
“นายแพ้แล้ว!”
ซูซานลงจากรถ และจ้องเฉินอิงจวิ้นด้วยสีหน้าได้ใจ ตอนนี้ความโกรธในใจที่มีต่อเฉินอิงจนมีอย่างมากมาย ถ้า หยางเฉินไร้ความสามารถ คงโดนฆ่าไปแล้ว
ขณะนี้ สวีเทาก็กลับมาถึงเส้นชัยเหมือนกัน
สีหน้าของเขาซีดเผือด สายตาที่มองหยางเฉิน เต็มไปด้วย
ความหวาดกลัว
“คุณชายจวิ้น ผมแพ้แล้ว ขอโทษครับ!”
สวีเทาเดินเข้ามายืนข้างเฉินอิงจวิ้น และก้มหัวขอโทษ
การแข่งรถครั้งนี้ เขาแพ้อย่างราบคาบ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทักษะ
การแข่งรถของหยางเฉิน หรือความกล้าบ้าบิ่น เขายังห่างไกลกับ หยางเฉินมาก การที่ทำภารกิจที่เฉินอิงจนมอบหมายให้ไม่สำเร็จ ทำให้เขา
รู้สึกกล้าๆ กลัวๆ
เฉินอิงจวิ้นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก “แกนี่มันสวะจริงๆ! สวีเทารู้สึกโมโหขึ้นในใจ แต่สุดท้ายเขาก็ระงับความโกรธ เอาไว้
“ไม่รู้ว่านายยังมีแผนอะไรอีกหรือเปล่า รีบใช้มันออกมาสิ ฉัน ไม่มีเวลามาเสียเวลากับนาย!”
หยางเฉินมองเฉินอิงจนอย่างยวน ความอาฆาตฉายออก
จากส่วนลึก ในแววตาของเขา
ใครจะมาหาเรื่องเขาก็ได้ แต่ถ้าจะมาข่มขู่กันถึงชีวิต เขาไม่มี ทางปล่อยไปแน่นอน
ซูซานก็มองเฉินอิงจนด้วยแววตาเย็นชา
“ไม่เจอกันนานนี้ คุณหยาง”
ขณะนั้น น้ำเสียงอันแสนคุ้นเคยดังขึ้น สายตาของทุกคน มองไปยังคนพูดทันที
“พี่มาได้ยังไง”
หยวนเช่ามองคนนั้นด้วยสีหน้าตกตะลึง ขณะเดียวกัน แววตา ของเขาก็ตื่นตระหนก
เรื่อง ในคืนนี้ เขากับเฉินอิงจน แอบทำลับหลังหยวน
เฉินอิงจนมีท่าทีนอบน้อมต่อหยวนมาก
หยวนพยักหน้าเบาๆ และเดินเข้าไปหาหยางเฉิน
“ฉันไม่น่าจะสนิทกับนายนะ”
หยางเฉินถามด้วยสีหน้าราบเรียบ
หยวนหัวเราะ “พี่หยาง ตอนนี้ถึงเราจะไม่สนิทกัน แต่หลัง จากนี้ อาจจะกลายเป็นเพื่อนที่สนิทกันที่สุดก็ได้
“หา?”
หยางเฉันคิดไม่ถึง ตอนแรกคิดว่าหยวนจะมาหาเรื่อง แต่ดู ท่าแล้ว เหมือนจะไม่เป็นเช่นนั้น
“พี่พูดอะไรน่ะ”
หยวนเซ่ามีสีหน้าตกใจ จากนั้นจึงพูดด้วยน้ำเสียงไม่สบ อารมณ์ “พี่อย่าลืมสิ ครั้งก่อนก็เพราะมัน ที่ทำให้เราโดนหงไล่ ออกจากงานประมูลต่อหน้าทุกคน!”
“หุบปาก!”
หยวน ตวาดใส่หยวนเซ่า
เฉินอิงจวิ้นก็อึ้งไปเช่นกัน นี่หยวนเป็นอะไรไป ในที่นี้ ยังมีคนในตระกูลใหญ่ของเมืองโจวเฉิงอีกมากมาย
หยวน กลับตวาดใส่หยวนเช่าต่อหน้าทุกคน นี่แสดงให้เห็น ว่า เขาให้ความสำคัญกับหยางเฉิน
ทุกคนมีสีหน้าตกใจ
“เป็นเพื่อนกับฉันงั้นเหรอ”
จู่ๆ หยางเฉินก็ถามอย่างยวน
หยวนหัวเราะ “ผมแค่อยากเป็นเพื่อนกับคุณหยาง แต่ไม่รู้ว่า คุณหยางจะยอมรับหรือเปล่า” หยางเฉินหัวเราะ ขณะที่ทุกคนกำลังคิดว่าหยางเฉินจะตอบ
ตกลง เขาก็พูดออกมาว่า “นายคิดว่าตัวเองเหมาะสม ที่จะเป็น
เพื่อนกับฉันเหรอ”
ทุกคนอึ้งไปทันที หยวนเป็นหนึ่งในสองตระกูลใหญ่ในเมือง โจวเฉิง เขาเป็นผู้สืบทอดตระกูลหยวน และเป็นฝ่ายขอหยางเฉิน เป็นเพื่อน คิดไม่ถึงว่าหยางเฉินจะปฏิเสธ
หยวนชะงักไป เขารู้ว่าหยางเฉินหยิ่งยโส และเคยได้ยินเรื่อง ที่หยางเฉินทำมาทั้งหมด
แต่เขาคิดไม่ถึงว่า หยางเฉินจะไม่ไว้หน้าเขาขนาดนี้
สีหน้าของเขาอึมครึม ผ่านไปครู่หนึ่งถึงจะกลับมาปกติ “พี่ หยางไม่ไว้หน้าผมสักนิดเหรอ”
“นายเป็นใคร ทําไมฉันถึงต้องไว้หน้านายด้วย
ขณะนั้น อำนาจของหยางเฉินพลุ่งพล่าน เขาพูดด้วยสีหน้า เฉยเมย “ถ้านายอยากมีเรื่องกับฉัน ก็รีบเข้ามา ฉันจะสู้กับนาย แต่ก่อนจะลงมือ นายต้องคิดถึงผลที่จะตามมาด้วย!
“ไอ้ฉิบหาย! แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงกล้าพูดกับพี่ชายฉัน
แบบนี้
หยวนเซาเดือดมาก การที่เขามาที่นี่ในคืนนี้ ก็เพราะต้องการ ฆ่าหยางเฉิน
แต่คิดไม่ถึงว่าหยวนจะมา ยิ่งไปกว่านั้น หยวนยังอยาก เป็นเพื่อนกับหยางเฉินด้วย
“เพียะ!”
สิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจก็คือ เมื่อหยวนเช่าพูดจบ หยวนก็ตบ
หน้าหยวนเซาอย่างแรง
“ถ้าแกยังกล้าดูถูกพี่หยางแม้แต่คำเดียว อย่าหาว่าฉันไม่ เกรงใจ!”
หยวนพูดออกมาด้วยแววตาเย็นชา
หยวนเซ่ามองหยวนด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ เขาพูดด้วย ดวงตาแดงก่ำ “พี่ตบผม เพราะสวะตัวเดียวอย่างนั้นเหรอ”
หยวนพูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าไม่อยากตาย ก็หุบปากซะ!” หยวนรู้เรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นที่ร้านอาหารเป่ยหยวนชุนแล้ว
หยางเฉินเป็นคนที่แม้แต่เจ้าบ้านตระกูลมแห่งเมืองเอก ไม่ เห็นเขาอยู่ในสายตา แต่เขากลับทำให้แขนของเฉินพิการ ต่อ หน้าของผู่ตงเฟิง
แถมยังบีบบังคับให้เป็นอิงเหาคุกเข่าให้ ต่อหน้าของเฉินซึ่ง ไห่เจ้าบ้านตระกูลเฉิน
แต่เรื่องพวกนี้ไม่สำคัญหรอก สิ่งสำคัญก็คือเฉียนเปียว ปรากฏตัวแล้ว แถมยังติดตามอยู่ข้างกายหยางเฉินอีกด้วย
เฉียนเปียวคือฝันร้าย ในสายตาของคนเมืองโจวเฉิง
เมื่อเชื่อมโยงกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่สมาคมประมูลเพิ่งจี้ เมื่อครั้ง ก่อนที่เจียงโจว เหมือนหยวนจะสรุปได้ว่าหยางเฉันคือคนที่อยู่ เบื้องหลังเฉียนเปียว
นี่แสดงให้เห็นว่า คนที่ทำลายตระกูลหยาง ในเมือง โจวเฉิง ก็
คือหยางเฉิน
คนหนุ่มที่แค่ยกมือ ก็สามารถทำลายตระกูลชั้นนำในเมืองโจ วเฉิงได้ ตระกูลหยวนจะมองข้ามและไปล่วงเกินได้อย่างไร
เพราะฉะนั้น ตอนที่เขารู้ว่าหยวนเซ่ามาที่ภูเขาห้าธาตุกับเฉิ นองจวิ้น เพื่อจะจัดการหยางเฉิน เขาจึงรีบมาที่นี่ทันที
“ยังไม่รีบขอโทษคุณหยางอีกเหรอ”
หยวน แผดเสียงออกมา
ถึงหยวนเซ่าจะไม่เต็มใจ แต่เขาไม่กล้าอกตัญญูต่อหยวนเขาจึงทำได้เพียงพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจว่า “ขอโทษ!”
หยางเฉินมองหยวนด้วยแววตาราบเรียบ และพูดเตือนว่า
“ถ้าไม่อยากให้ตระกูลหยวนต้องติดร่างแหไปด้วย ฉันเตือนให้ พวกนาย ออกห่างจากตระกูลเฉินซะ”
พูดจบ หยางเฉินก็พาซูซานออกไป
เมื่อเห็นหยางเฉินขับรถพาซูซานออกไป สีหน้าของหยวน เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม
“พี่ทำแบบนี้ทำไม” หยวนเท่ากัดฟันพูด
หยวนมองเขาด้วยแววตาราบเรียบ แต่ไม่ได้อธิบายอะไร เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกว่า “กลับบ้าน!
“พี่มู่ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า”
เฉินอิงจนเดินเข้ามาถามอย่างสงสัย
หยวนมู่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เฉินอิงจวิ้น ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เราไม่ต้องไปมาหาสู่กันอีก!!
พูดจบ เขาก็หันหลังเดินไป
เฉินอิงจวิ้นยืนอึ้งอยู่ที่เดิม ผ่านไปนาน กว่าจะตั้งสติได้ สีหน้า ของเขาเคร่งขรึม ในคำพูดของหยวน เต็มไปด้วยคำเตือน
“อิงจวิ้น ฉันไปก่อน!”
หลังจากที่หยวนเซ่าบอกลาเฉินอิงจน เขาก็เดินตามหยวน ออกไป
ถึงแม้ทุกคนจะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พวกเขารู้ดีว่าเกิด รอยร้าวขึ้นระหว่างสองตระกูลใหญ่แห่งเมืองโจวเฉิง
“พี่ มันเกิดอะไรขึ้น”
หลังจากขึ้นมาบนรถ หยวนเซ่าจึงถามขึ้น
ตอนที่โดนหยวนตบต่อหน้าทุกคน เขาโกรธมาก แต่ตอนนี้ เขารู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง
เมื่อไม่มีคนอื่น หยวนพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ถ้าเมื่อกี้ฉันมา ช้าไปแค่ก้าวเดียว แกอาจจะไม่รอดแล้วก็ได้!”
“หมายความว่ายังไง
หยวนเช่ามีสีหน้าตกใจ
จู่ๆ หยวนก็ถามขึ้นว่า “แกคิดว่าตระกูลมแห่งเมืองเอก ถ้ามา อยู่ในเมือง โจวเฉิง จะนับว่าเป็นตระกูลแบบไหนกันล่ะ”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
