บทที่ 209 เพื่อนสนิทของภรรยา

ในขณะนี้ รถRolls-Royce Motor Carsสีดำอีกคนหนึ่ง ก็

จอดอยู่ที่ข้างทาง

ชายชราผมขาวสองคน ก็รีบลงจากรถ

“เจ้าบ้านหาน คุณล่วงหน้ามาก่อนแล้ว ทำไมไม่บอกไม่กล่าว กัน?”

ชายชราทั้งสองคนดูตื่นเต้น มองไปที่ชายชราคนนั้นที่เพิ่งได้

รับการช่วยเหลือจากหยางเฉินแล้วพูด “ก็เป็นสหายร่วมรบเก่ากันแล้ว ทำไมยังห่างเหินกันขนาดนี้?

เหมือนกับเมื่อก่อน เรียกฉันว่าเซี่ยวเทียนก็พอ!

เจ้าบ้านหานจงใจพูดด้วยหน้าบอกบุญไม่รับ แต่เมื่อเห็นสหาย ร่วมรบเก่าสองคน บนใบหน้าก็ตื่นเต้น และยังไม่สามารถปกปิด ได้

“ฮ่าๆ ในเมื่อคุณพูดแบบนี้แล้ว งั้นการเคารพเทียบไม่ได้กับ ทำตามคำสั่ง ฉันก็จะขอให้เรียกคุณว่าหัวหน้าหน่วยแล้วกัน

ชายชราสองคนหัวเราะและกล่าว “เฟยเฟย มานี่เร็ว เรียกเหมียว” ทันใดนั้นเจ้าบ้านหานก็พูดกับเด็กสาว หานเฟยเฟยยิ้มสวยงาม: “สวัสดีค่ะคุณปู่เหมียว!
“ถ้าหากฉันจําไม่ผิด เขาเป็นทหารของคุณ ปีนั้นยังเคยช่วย ชีวิตคุณไว้ใช่มั้ย?”

เจ้าบ้านหานก็มองไปที่ชายชราหนึ่งในสองคนและพูด

ชายชราที่นามสกุลเหมียนรีบพูดว่า: “เซี่ยวเทียน ความจําของ คุณยังดีมาก เขาก็คือทหารที่เคยช่วยฉันในปีนั้น ชื่อว่าเจิ้งเพื่อ หัว”

ชายชราที่นามสกุลเหมียนก็เหมียนเจิ้งอวี่ที่เพิ่งออกจากตระ กูลโจวด้วยความโกรธ

เมื่อก่อนพวกเขาเป็นทหาร เจ้าบ้านหานเคยเป็นหัวหน้าหน่วย ของเหมียนเจิ้งอวี่

“สวัสดีค่ะคุณปู่เจิ้ง!”

ไม่รอให้เจ้าบ้านทานสั่ง หานเฟยเฟยก็เป็นคนทักทายเจิ้งเต๋อ หัวก่อน

“สวัสดีๆ!”

เจิ้งเต๋อหัวรู้สึกได้รับความโปรดปรานอย่างไม่คาดฝัน ไม่คาด คิดว่าเจ้าบ้านหานจะเรียบง่ายเป็นกันเองขนาดนี้ หลังจากที่ทัก ทายหานเฟยเฟยเสร็จ ก็รีบพูดกับเจ้าบ้านหานอีกว่า “เจ้าบ้าน หาน สวัสดีครับ!”

“ฮ่าๆ สวัสดี!

เจ้าบ้านหานหัวเราะแล้วพูด
หลังจากที่หลายคนจากไป ผู้ชมที่มุงดูเหล่านั้น ก็แตกตื่นกัน ทันที

“บัดซบ! ชายชราสองคนที่มาทีหลัง คนหนึ่งคือเจ้าบ้านเหมียว อีกคนหนึ่งคือประธานของเจิ้งเหอกรุ๊ป

“โอ้พระเจ้า! แม้แต่คนยิ่งใหญ่ที่มีฐานะแบบนี้ ก็ปฏิบัติต่อชาย ชราอย่างระมัดระวัง ชายชราที่นามสกุลหานคนนั้น มีฐานะเป็น อะไร?”

“หมายเลขป้ายทะเบียนที่มารับชายชราที่นามสกุลหานคือ เจียงA นั่นเป็นรถของเมือง โจวเฉิง ยังสามารถทำให้เหมียนเจิ้งอ ปฏิบัติอย่างเคารพขนาดนี้ ฐานะคงจะไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน”

“เหมียนเจิ้งอวี่เรียกเขาว่าเจ้าบ้านหาน หรือว่า เขาเป็นมหา เศรษฐีชั้นนำของเมืองเอก ผู้นำของตระกูลหาน หานเดี่ยวเทียน เหรอ?”

ผู้คนที่มุงดูทุกคน ใบหน้าของแต่ละคนก็เต็มไปด้วยความ ตกใจ แต่ก็เสียใจมากกว่า

พวกเขากลับคิดว่าหานเดี่ยวเทียนเป็นมิจฉาชีพ ถ้าหากเมื่อ นี้พวกเขาลงมือช่วยเหลือก่อน ไม่เพียงสามารถได้รับของขวัญ ขอบคุณสิบล้าน ยังสามารถได้รับความโปรดปรานจากผู้นำของ มหาเศรษฐีชั้นนำของเมืองเอก

จนถึงขณะนี้ พวกเขาถึงได้รู้ว่า อะไรเรียกว่าคนดีมักได้รับผลตอบแทนที่ดี

และในเวลานี้ หยางเฉินกลับไปถึงที่โรงแรมแล้ว กำลังจะไป หาฉันต้าหย่ง ทันใดนั้นเสียงแปลกใจดังขึ้นที่ข้างหลัง “หยาง เฉิน!”

“ซูซาน เธอก็พักอยู่ที่โรงแรมนี้ด้วยเหรอ?”

เมื่อเห็นซูซานที่เพิ่งเจอกันตอนเช้า หยางเฉินค่อนข้าง ประหลาดใจ

สายตาของซูซานมาพร้อมกับประหลาดใจเล็กน้อยอย่างเห็น ได้ชัด ในมือยังกระเป๋าเดินทางไว้ใบหนึ่ง และพูดด้วยรอยยิ้ม “ใช่สิ เมื่อคืนฉันก็จองโรงแรมแห่งนี้ไว้ทางออนไลน์”

“ฉันช่วยเธอ!”

หยางเฉินไม่ได้สงสัยอะไร

โรงแรมแห่งนี้เดิมทีก็เป็นโรงแรมชั้นนำในเมืองโจวเฉิง ด้วย ฐานะของซูซาน เข้าพักอยู่ที่นี่ก็ไม่น่าแปลก

“ใช่แล้ว นายพักอยู่ห้องไหนเหรอ?” ทันใดนั้นก็ซูซานถามขึ้น

“8005!”

หยางเฉินตอบตามความจริง

“นายรอก่อนนะ!”

หลังจากที่ซูซานพูดจบ ไม่รอให้หยางเฉินตอบ ก็หันหลังเดิน ไปที่แผนกต้อนรับ
ซูซานหยิบบัตรประจำตัวออกมา ยื่นให้พนักงานแผนกต้อนรับ เอ่ยปากพูด: “เปิดห้องพักที่ใกล้ที่สุดกับห้อง8005 ให้ฉันหน่อย

ก็แบบนี้ ซูซานจองห้องพัก8006 ซึ่งระยะห่างจากหยางเฉิน เพียงแค่กําแพง

หยางเฉินไม่รู้เรื่อง ซูซานไม่ได้ตั้งใจจะพักที่เมืองโจวเฉิงด้วย

ซ้ำ และก็ไม่ได้จองห้องพักไว้ล่วงหน้า

“มื้อเที่ยงพอดี นายน่าจะยังไม่ได้ทานข้าวใช่มั้ย? ฉันเลี้ยง นายเอง!”

หลังจากที่หยางเฉินส่งซูซานไปถึงที่ห้องนอน ซูซานยกมือขึ้น เหลือบมองที่ข้อมือ และพูดด้วยรอยยิ้ม

“พ่อตาของฉันก็น่าจะยังไม่ได้ทาน เดี๋ยวไปด้วยกัน!”หยางเฉิ

นพูด

“ได้ งั้นก็ไปด้วยกัน ฉันรอนาย!”

ชชานยิ้ม

ทันทีที่หยางเฉินจากไป ซูซานหยิบโทรศัพท์ออกมา และโทร หาหมายเลขหนึ่ง

รอหลังจากที่อีกฝ่ายรับสาย เธอเอ่ยปากพูดว่า: “ตอนนี้คุณก็ ไปหาฉันต้าหย่งผู้จัดการใหญ่ของบริษัทวัสดุก่อสร้างหลงเหอ ก็ บอกว่าการร่วมลงทุนก่อนหน้านั้น คุณตกลงแล้ว หลังจากหนึ่ง ชั่วโมง ก็จะพบหน้าเขา สุดท้ายก็ทำสัญญาให้เสร็จสิ้น
หลังจากวางสายแล้ว มุมปากของซูซานก็กระตุกโค้งขึ้น ค่อยๆเอ่ยปากพูดว่า: “ผู้ชายที่ฉันชอบ ไม่มีทางหนีพ้นจากเงื้อม มือของฉันได้เด็ดขาด!”

อีกด้านหนึ่ง หยางเฉินเพิ่งเคาะเปิดประตูห้องของฉันต้าหย่ง

ฉันต้าหย่งกำลังรับสายโทรศัพท์ ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่น เต้น และปากก็พูดไม่หยุดว่า “ได้ๆๆ ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวเจอกันครับ!”

หยางเฉินยังไม่ทันได้พูดเรื่องทานอาหารกลางวัน ฉันต้าหย่งก็ พูดด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้นว่า “หยางเฉิน ตอนนี้พ่อต้องกลับไปที่ เจียงโจวก่อน บริษัทมีการร่วมลงทุนที่สำคัญต้องเจรจากัน ถ้า หากไม่มีปัญหา วันนี้ก็สามารถเซ็นสัญญาได้”

“ได้ ผมจะจัดเตรียมคนส่งพ่อกลับไป

หยางเฉินพูดอย่างช่วยไม่ได้

ขณะที่พูด ฉันต้าหย่งเก็บข้าวของเรียบร้อยแล้ว และพูดขณะที่ เดินออกไปข้างนอกว่า “ลูกก็ไม่สนใจแล้ว พ่อจะเรียกแท็กซี่ที่ ข้างนอก ครึ่งชั่วโมงก็ถึง

“พ่อครับ ทานอาหารกลางก่อนเถอะ!”

หยางเฉินตะโกนไปทางด้านหลังของฉันต้าหย่ง

ฉันต้าหย่งเดินไปที่หน้าลิฟต์แล้ว โบกมือ: “ทานข้าวก็ไม่ทัน แล้ว รอเจรจาร่วมการลงทุนเสร็จ พ่อค่อยทาน หยางเฉิน พ่อไป ก่อนแล้วนะ!”
เมื่อลิฟต์มาถึงแล้ว ฉันต้าหย่งรีบจากไป

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ ทำไมลุงฉันถึงได้รีบร้อนกลับไปเห รอ?”

ซูซานเพิ่งเดินออกจากห้อง และแกล้งทำเป็นถามอย่างแปลก

หยางเฉินส่ายหน้า และก็ไม่พูดอะไรมาก: “พวกเราก็ทานอะไร เล็กน้อยที่โรงแรมก็พอแล้ว”

“ได้สิ! อาหารในโรงแรมนี้รสชาติพอใช้ได้ทีเดียว เมื่อก่อนฉัน มาที่เมืองโจวเฉิง ก็พักที่โรงแรมแห่งนี้”ซูซานพูดด้วยรอยยิ้ม

ไม่มีฉินต้าหย่งแล้ว ซูซานก็อารมณ์ดีมาก แต่ก็ไม่ได้แสดง ความผิดปกติใดออกมา

“หยางเฉิน สระว่ายน้ำกลางแจ้งของโรงแรมนี้ ใช้ได้มาทีเดียว ไปลองดูมั้ย?”

หลังจากที่ทานอาหารกลางวัน ซูซานถามด้วยรอยยิ้มใน

ทันใด

“เอาสิ ไม่มีอะไรทําพอดี ก็ถือว่าเป็นการออกกำลังกายหลัง อาหารแล้วกัน” หยางเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม

เขาไม่รู้ตัว หญิงสาวที่สวยไม่เข้าท่าคนนี้ กำลังชิงตัวของเขา เข้าสู่ในการควบคุมของตัวเองทีละก้าว

โรงแรมของเมืองโจวเฉิง โดยพื้นฐานที่มีสระว่ายน้ำกลางแจ้งและโรงแรมสตาร์ไลท์ ที่พวกเขาเข้าพักแห่งนี้ อยู่ชั้นบนสุด มีสระ ว่ายน้ำกลางแจ้งขนาดใหญ่

แม้ว่าวันนี้จะเป็นวันหยุด แต่ไม่ใช่ฤดูท่องเที่ยว และไม่ค่อยมี นักท่องเที่ยวเข้าพักเท่าไหร่

รอเมื่อหยางเฉินและซูซานมาถึงชั้นบน ไม่มีใครสักคน

“สุขอนามัยของโรงแรมสตาร์ไลท์นั้นดีมาก สระว่ายน้ำจะมี ผู้รับผิดชอบมาฆ่าเชื้อทุกวัน ซึ่งสะอาดกว่าน้ำในสระว่ายน้ำเหล่า นั้นมาก”

ขณะที่ซูซานพูดไปด้วย ก็ถอดผ้าเช็ดตัวออกจากบนตัวไปด้วย เมื่อหยางเฉินเห็นชุดว่ายน้ำบิกินีสีดำที่แสนจะเซ็กซี่บนตัวของ ซูซาน ดวงตาก็เคลิบเคลิ้ม

เดิมทีรูปร่างของซูซานก็ดีเป็นอย่างมาก ในเวลานี้ใส่เพียง บิกินีชุดเดียวเท่านั้น โชว์เนื้อโชว์หนังออกมา เธอกลับไม่รู้เรื่อง อะไร

รู้สึกถึงสายตาที่ร้อนแรงของหยางเฉิน เธอแอบดีใจในใจ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ