บทที่ 131 ทำได้ดีมาก

ติงลู่ได้รับข้อความแจ้งเตือนที่ดังมาก ในขณะนั้น และทุกคน ก็ได้ยิน

ทันใดนั้นในใจของเขามีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี บนใบหน้าดูไม่

เป็นธรรมชาติเล็กน้อย: “คาดว่าเป็นข้อความสแปมอีกแล้ว!”

เพียงแต่ทันทีที่เสียงของเขาลดลง จ้องมองไปที่เลขศูนย์ที่ต่อ เนื่องกันบนหน้าจอโทรศัพท์ ดวงตาทั้งสองเบิกกว้างทันที

“บัญชีบัตรออมทรัพย์ของคุณที่ลงท้ายด้วย8067ได้รับโอน เงินจำนวนหนึ่งร้อยล้านหยวน และยอดคงเหลือปัจจุบันคือห้า หมื่นสี่พันสองร้อยห้าสิบหยวน (ธนาคารจิ่วโจว ”

เขานับสามครั้งติดต่อกัน ถึงได้แน่ใจว่ามีศูนย์อยู่ด้านหลัง แปดตัว ซึ่งก็บอกได้ว่า ภายในเวลาไม่ถึงสองนาที หยางเฉินได้ โอนเงินหนึ่งร้อยล้านให้เขาจริงๆ

ทั้งเจียงโจว ผู้คนมากมายที่มีหนึ่งร้อยล้าน แต่ว่าสามารถที่จะ โอนเงินจํานวนมากมายขนาดนี้มาได้ภายในเวลาอันสั้น ถ้าหาก ไม่มีการนัดหมายล่วงหน้า โดยพื้นฐานแล้วเป็นไปไม่ได้

แต่ถ้าหากเงินในบัญชีเกินหนึ่งร้อยล้าน อย่าว่าแต่การโอน เงินหนึ่งร้อยล้าน ต่อให้เป็นเงินสดหนึ่งร้อยล้าน เกรงว่าก็คงจะ หาวิธีสมทบเงิน ให้คุณได้อย่างแน่นอน

แม้แต่หวังเฉียงก็เรียกหยางเฉินว่าคุณ หรือว่า ชายหนุ่มคนนี้จะมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่จริงๆเหรอ?

ในเวลานี้ หญิงสาวที่ใส่เครื่องแบบรัดรูป ก็เดินเข้าไปใน ล็อบบี้อย่างกะทันหัน

ภายใต้การจับจ้องของทุกคน เธอเดินตรงไปยังข้างกายของ หยางเฉิน ยื่นเอกสารข้อมูลให้เขาด้วยมือทั้งสองข้าง และพูด อย่างนอบน้อมว่า: “คุณหยาง นี่เป็นขั้นตอนการโอนของหวงเห อบาธ เพียงแค่คุณและเจ้านายติ่งเซ็นชื่อยืนยัน ก็จะมีผลบังคับ ใช้ได้ในทันทีค่ะ”

ตอนที่หยางเฉินตั้งใจจะซื้อหวงเหอบาธ ก็ได้ส่งข้อความออก ไปหนึ่งข้อความ และจัดเตรียมการให้คนเริ่มเตรียมตัว

เมื่อได้ยินคำพูดของหญิงสาว ติงลู่ก็ดูเฉื่อยชา เขาเป็นเพียง แค่เจ้านายในนามเฉยๆ หวงเหอบาธไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา แม้แต่สตางค์เดียว และเขาจะมีสิทธิ์ซื้อขายที่ไหนกัน?

“เจ้านายถึง เงินน่าจะได้รับแล้วใช่มั้ย? นี่เป็นขั้นตอนการโอน คุณดูก่อน ถ้าหากไม่มีปัญหาอะไร ก็เซ็นชื่อเถอะ!

หยางเฉินมองไปที่ติงลู่ด้วยใบหน้าที่เยือกเย็น

จนถึงขณะนี้ ทุกคนถึงได้เข้าใจ ข้อความที่ยิงลู่เพิ่งได้รับนั้น เป็นการแจ้งเตือนการโอนเงินหนึ่งร้อยล้านจริงๆ ชั่วขณะหนึ่ง สายตาของทุกคนที่มองไปที่หยางเฉินก็เปลี่ยนไป

ฉินซีและฉันเดิมทีก็รู้ฐานะของหยางเฉินอยู่แล้ว ไม่ค่อย แปลกที่เขาจะโอนเงินหนึ่งร้อยล้านได้ในทันที
แต่ว่าฉันต้าหย่งไม่รู้

ในเวลานี้คำพูดของหยางเฉิน ฟังเหมือนกับฟ้าร้อง และระเบิด อยู่ที่ข้างหูของเขา

เพียงเพื่อให้ตัวเองได้อาบน้ำ เขาจะใช้เงินหนึ่งร้อยล้านซื้อ หวงเหอบาธเหรอ?

ในที่สุดตั้งรู้สึกถึงความหวาดกลัว สีหน้าก็ดูไม่ดีมาก รีบพูด อย่างรวดเร็วว่า: “คุณหยาง ขอโทษด้วย เมื่อกี้นี้ผมก็แค่ล้อเล่น กับคุณ ผมไม่ขายหวงเหอบายแล้ว

“ล้อเล่นงั้นเหรอ? ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับคุณ!

หยางเฉินหรี่ตาทั้งสองเล็กน้อย ในแววตาเกิดรัศมีของความ น่ากลัวประกายอยู่: “เงินก็โอนไปแล้ว ใช่ว่าคุณบอกว่าไม่ขายก็ จะไม่ขายได้งั้นเหรอ?”

“เงินของคุณ ผมจะโอนคืนให้คุณเดี๋ยวนี้!

ติงลู่กัดฟันพูด และหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเริ่มโอนเงิน

หยางเฉินมองไปที่ติงอย่างเยือกเย็น จากนั้นรับขั้นตอนการ โอน เซ็นชื่อจริงตัวเองลงไปอย่างรวดเร็ว ต่อจากนั้นก็มองไปที่ ติงลู่อีกครั้งแล้วพูดว่า “ฉันเซ็นชื่อแล้ว ตอนนี้ถึงตาคุณแล้ว!”

“ผมบอกแล้วว่าไม่ขายก็คือไม่ขาย! คุณยังจะบังคับการซื้อ ขายให้สําเร็จงั้นเหรอ?”

ติงก็ตะคอกขึ้นมาในทันที ถ้าหากให้ตระกูลเว่ยรู้ว่าเขาทำเรื่องโง่แบบนี้ ไม่ฆ่าเขาให้ตายก็แปลกแล้ว

แม้ว่าเขาจะเป็นแค่หุ่นเชิดที่ตระกูลเวียสนับสนุนมา แต่ว่าตระ กูลเว่ยเพื่อที่จะรักษาความลับ ขั้นตอนของหวงเหอบาธ ก็จัดการ ด้วยในนามของตึง ตราบใดที่เขาเซ็นชื่อ หวงเหอบาธก็จะโดน โอนออกไปจริงๆ

“เจ้านายถึง ฉันคิดว่า พวกเราไปจัดการเรื่องนี้ที่ห้องทํางาน จะเหมาะสมมากกว่า”

ทันใดนั้นหยางเฉินก็เอ่ยปากพูด ส่งสายตาไปแวบหนึ่ง หวัง เฉียงก็เข้าใจในทันที ด้วยคำสั่งเดียว บอดี้การ์ดสองคนจับติ้งลู่

ไว้คนละข้าง

“หวังเฉียง นายจะทำอะไร?” ติงลูกลัวจนหน้าถอดสี หวังเฉียงยิ้มแฮะๆ: “เจ้านายถึง พวกเราไปคุยกันที่ห้อง ทํางานกันเถอะ!”

“ปล่อยฉันนะ! พวกแกปล่อยฉันนะ!”

ติงลู่โดนบอดี้การ์ดสองคนจับตัวออกไป ก็ตะโกนเสียงดังขึ้น มาในทันที

“ผมหวังว่าทุกท่านออกจากที่นี่ไป อะไรที่ควรพูดอะไรที่ไม่ควร พูด ก็ต้องคิดให้ดีๆด้วย

หยางเฉินกวาดสายตามองไปที่ทุกคน ตักเตือนประโยคหนึ่ง ต่อจากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดว่า “นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันเป็น เจ้าของหวงเหอบาธ ใครก็ตามที่อยู่ในเหตุการณ์วันนี้ ได้จะรับบัตรกำนัลสมาชิกรายปีฟรี จากนี้ไปยังหวังว่าทุกท่านจะอุดหนุน กันเยอะๆนะครับ!”

ตาแบบฉบับของการตบหัวแล้วลูบหลัง

“พวกเราไม่พูดจาส่งเดชแน่ หวงเหอบาธเดิมทีก็โอนให้คุณ ด้วยขั้นตอนที่ปกติ ขอบคุณสำหรับสมาชิกฟรีของเถ้าแก่ ฮ่าๆ!”

ลูกค้าที่อยู่ในเหตุการณ์ ทยอยกันพูดดี

ความแข็งแกร่งที่หยางเฉินแสดงออกมา ต่อให้เขาไม่ตักเตือน ก็ไม่มีใครกล้าพูดจาส่งเดชอะไร

ผู้หญิงหลายคนที่แผนกต้อนรับ ต่างก็ตื่นตระหนก เจ้านายของ พวกเขาก็โดนใช้กำลังพาไปห้องทำงานแล้ว ไม่ต้องคิดก็ สามารถเดาจุดจบได้

“แมร่งยืนนิ่งเฉยอยู่อีกทำไม? ไม่ได้คำสั่งของเจ้านายเหรอ?

รีบจัดการสมัครสมาชิกให้ลูกค้าทุกท่าน

เมื่อเห็นผู้หญิงหลายคนนิ่งอึ้ง ผู้จัดการล็อบบี้ก็ตะคอก

“เจ้านาย คุณยังมีอะไรจะสั่งอีกมั้ยครับ?”

ผู้จัดการล็อบบี้ตะคอกแผนกต้อนรับเสร็จ ลักษณะท่าทาง ประจบสอพลอ และถามอย่างระมัดระวัง

หยางเฉินมองไปที่เขาอย่างราบเรียบแวบหนึ่ง “นับตั้งแต่วัน นี้เป็นต้นไป แกโดนไล่ออกแล้ว ไสหัวออกไปซะ!!

“พริบพรั่บ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้จัดการล็อบบี้ก็คุกเข่าลงทันที “เจ้านาย ก่อนหน้านี้ผมคิดว่าตัวเองแน่ดูถูกคนอื่น คุณได้โปรดปล่อยผม ไปครั้งหนึ่ง เนื่องจากว่าผมเป็นผู้จัดการล็อบบี้ของที่นี่ มี ประสบการณ์ของการจัดการดูแลมาก คุณได้โปรดอย่าไล่ผมไป ออก!”

อยู่ที่ในฐานะผู้จัดการ แม้ว่าเงินเดือนจะไม่มากนัก แต่ว่าทุก เดือนก็จะได้รับผลกำไรมากมาย งานที่ดีแบบนี้ เขาจะยอมออก

ไปได้อย่างไร?

“นาย มานี่!”

หยางเฉินยื่นมือชี้ไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่รูป

ร่างกายก่าย่า

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นรีบเดินเข้ามา “เจ้านาย คุณออกคําสั่งได้ครับ!!

“นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นายเป็นผู้จัดการล็อบบี้ของที่นี่ ตอน นี้ เอาสุนัขตัวนี้ ขับไล่ออกไปให้ฉัน!” หยางเฉินพูดด้วยน้ำเสียงที่ สงบ

วินาทีที่แล้วยังกังวลว่าหยางเฉินจะจัดการเขาหรือเปล่า วินาที ต่อมา ก็ถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้จัดการล็อบบี้ของหวงเหอบาธ เจ้า หน้าที่รักษาความปลอดภัยรูปร่างกายมีความรู้สึกเหมือน รางวัลไม่ได้ร่วงหล่นลงจากฟากฟ้า

เขาพูดจาสะเปะสะปะอย่างตื่นเต้น “ครับ ครับเจ้านาย ผม ผม จะไล่เขาออกไปเดี๋ยวนี้ครับ!”
“นายโดนไล่ออกแล้ว ยังจะอยู่ที่นี่อีกทำไม?

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรูปร่างกายก็ตวาดด้วยความ โกรธ: “ไล่เขาออกไปให้ฉัน!!

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนก้าวไปข้างหน้า ทั้ง ทุบทั้งเตะ และไล่ผู้จัดการล็อบบี้ออกไป

สายตาของหยางเฉินจับจ้องไปที่บนตัวของผู้หญิงแผนก ต้อนรับที่ดูถูกฉันตาหย่ง “เธอยังจะอยู่ที่นี่อีกทำไม?”

โดนผู้จัดการล็อบบี้ที่เพิ่งแต่งตั้งใหม่ เบิกตากว้างจ้องด้วย ความโกรธ ผู้หญิงคนนั้นสั่นเทาไปทั้งตัว กลัวจนแทบจะร้องไห้ และรีบพูดอย่างรวดเร็วว่า “ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ!”

ขณะที่เธอพูด ก็รีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว และในเวลานี้ หวังเฉียงถือขั้นตอนโอนเดินมา: “คุณหยาง เจ้า นายติ่งให้ความร่วมมือมาก เซ็นชื่อแล้ว”

คุณหยาง ผมให้ความร่วมมือมาก และเซ็นชื่อแล้ว!! ติงลู่รีบพูดอย่างรวดเร็ว เทียบกับเมื่อกี้นี้ แตกต่างกันราวกับ เป็นคนละคน

“ใช่แล้ว

หยางเฉินกลับไม่คาดคิด ไม่รู้หวังเฉียงใช้วิธีการอะไร สามารถทำให้ติงลู่เซ็นชื่ออย่างเต็มใจ

“ในเมื่อเซ็นชื่อแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็รีบไสหัวออกไปซะ!” หวังเฉียงตวาด
“ผมจะใสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!

ติงลู่ราวกับได้รับนิรโทษกรรม รีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ในขณะนั้น โทรศัพท์ของหยางเฉินก็ดังขึ้นมา เขารับสาย และ ในไม่ช้าก็มีเสียงที่เต็มไปด้วยประหลาดใจดังมาจากข้างใน “ประธาน บัญชีที่เพิ่งโอนไปหนึ่งร้อยล้านหยวนนั้น ก็โอนคืนมา หนึ่งร้อยล้านหยวน!”