บทที่ 128 หวงเหอบาธ
ฉันมองไปทางด้านนอกกระจกรถ จึงมองเห็นฉันต้าหญิงโดน ถีบออกมาพอดี จากนั้นยังมีพนักงานรักษาความปลอดภัยหลาย คนพุ่งตามออกมาด้วย ย่ำยีมายังฉินต้าหย่งด้วยท่าทีที่ก้าวร้าว มาก
“พ่อ!”
ฉันร้องตกใจออกมา ดึงประตูรถออกพุ่งออกไปแล้ว ฉันก็ รับตามออกไปติดๆ
สองพี่น้องยังร้องไห้เพราะปวดใจกับฉันต้าหยัง ตอนนี้มอง เห็นบิดาถูกตี สองสาวยิ่งปวดใจเข้าไปใหญ่ ขณะเดียวกัน ในใจ เต็มไปด้วยไฟโกรธ
“พ่อคะ พ่อไม่เป็นไรนะ?”
สองพี่น้องพุ่งเข้าไป รีบพยุงฉินต้าหย่งขึ้นมาจากพื้น
ดีที่เขาเพียงแค่โดนเตะทีเดียว จึงไม่ได้รับบาดเจ็บ บนเสื้อผ้า
เปื้อนฝุ่นเต็มไปหมด
พนักงานรักษาความปลอดภัยที่เมื่อสักครู่ท่าทีก้าวร้าวมาก พอเห็นฉินซีและฉันเข้า ในสายตาเป็นความตกใจ นึกไม่ถึงว่า ขอทานคนนี้ยังมีลูกสาวสองคนที่สวยขนาดนี้ได้
“พวกนายมีสิทธิ์อะไรมาตีพ่อฉัน?”
ฉันเห็นฉันต้าหย่งไม่ได้รับบาดเจ็บถึงได้วางใจลงชั่วขณะ นั้น โมโหจนตะคอกใส่เหล่าพนักงานรักษาความปลอดภัยด้วย ท่าทางโกรธแค้น
ตั้งแต่หล่อนเข้ามาแทนที่ทั่วปิง เป็นผู้จัดการทั่วไปชั่วคราว การฝึกฝนในหลายอาทิตย์นี้ ทำให้กลิ่นอายของผู้มีตำแหน่งสูง บนตัวหล่อนชัดเจนมาก
“คนสวย นมาโทษพวกเราไม่ได้นะ! พ่อเธอสภาพนี้ ไปที่โรง อาบน้ำที่ไหนก็คงไม่มีใครปล่อยให้เขาเข้าไปหรอก ยิ่งไปกว่า นั้นคือที่หวงเหอบาธของพวกเรา
หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยคือพนักงานรักษาความ ปลอดภัยที่ถีบฉันต้าหย่งลอยไปที่หนึ่งคนนั้น เวลานี้กำลังพูดจา ท่าทางโอหัง
ถึงแม้ฉินซีและฉันจะสวยกันมาก แต่พวกเขารู้กันเป็นอย่างดี ว่าผู้หญิงประเภทนี้ไม่ใช่คนที่พวกเขาจะเอามาครอบครองได้ และจะไม่ไว้หน้าสองพี่น้องแม้แต่น้อยด้วย
“พ่อฉันไม่ใช่ให้เงินแล้วเหรอ ยังจะเอายังไงอีก? หรือว่าพวก นายมีกฎเขียนเอาไว้ว่าห้ามคนอย่างพ่อฉันเข้าไป? ถึงแม้ไม่ให้ เข้าไป หรือว่าพูดกันดีๆ ไม่ได้รึไง? มีสิทธิ์อะไรต้องลงมือด้วย?”
หน้าตาฉันเดือดดาล ไม่มีทีท่าว่าจะยอมจบไปง่ายๆ สักนิด เดียว
“คิดว่าตัวเองหน้าตาดี แล้วจะกล้ามาก่อเรื่องที่หวงเหอบาธได้ เหรอ?”
เห็นฉันไม่ยอมเลิกรา หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัย จึงโกรธขึ้นฉับพลัน พูดเยาะเย้ย “คนชนชั้นที่ภายนอกดูใสซื่อ แบบนี้อย่างพวกเธอ ฉันเห็นมามากแล้ว ขอเพียงเงินถึง ก็ยอมอ้า ขาให้แล้ว”
ได้ยินคำพูดดูถูกอันนี้ของหัวหน้าพนักงานรักษาความ ปลอดภัย สองพี่น้องถลึงตาโต โมโหจนสั่นเทาไปทั้งตัว
ฉันต้าหย่งที่เมื่อสักครู่ยังไม่กล้าขัดขืน เห็นลูกสาวโดนเหยียด หยามเช่นนี้ ยังทนได้ที่ไหน?
“กล้ามาดูถูกลูกสาวฉัน ฉันจะสู้กับพวกแก!”
ฉันต้าหย่งโกรธเคืองจนส่งเสียงคำราม มีเพียงมือเปล่า พุ่ง เข้าไปทางพนักงานรักษาความปลอดภัยเจ็ดแปดคนที่ถือ กระบองยางไว้แบบตัวคนเดียว
แต่เขายังไม่ทันพุ่งเข้าไป ภาพเงาคนคนหนึ่งก็แซงหน้าเขาไป แล้ว
“ตึง!”
จากนั้นมองเห็นหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยที่เมื่อกี้ ยังโอหังอย่างยิ่ง ร่างกายลอยอยู่กลางอากาศ จากนั้นลอย เข้าไปด้านในหวงเหอบาธแล้ว
ไม่นานเกิดเสียงปิ้งที่หนึ่ง ร่างกายของหัวหน้าพนักงาน รักษาความปลอดภัยกระแทกบนกระจกของประตูหมุน ชั่วขณะ นั้นกระจกที่สูงสองเมตรกว่าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
แต่นี่ยังไม่จบสิ้น หลังชนกระจกแตก ก็กระแทกไปยัง เคาน์เตอร์ด้านหน้าอย่างแรงอีก หัวหน้าพนักงานรักษาความ ปลอดภัยสลบลงไปในชั่วพริบตาเดียว
ภายในโถงใหญ่ เสียงกรีดร้องที่ตกใจกลัวลอยมา
พนักงานรักษาความปลอดภัยที่เหลือ เวลานี้ท่าทางอึ้งทึ่งกัน หมด ภาพที่หัวหน้าโดนถีบลอยไปสิบกว่าเมตร และกระแทก กระจกก่อนจะลอยเข้าไปยังโถงใหญ่ของหวงเหอบายอีกครั้ง พวกเขาเห็นกับตาตนเองทั้งหมด
เวลานี้ฉินต้าหย่งถึงพุ่งเข้ามา เพียงแต่เป้าหมายของเขาสลบ ไปเรียบร้อยแล้ว
“ฉันจะดูสิ พ่อฉันอยากอาบน้ำ ใครกล้าขวางบ้าง?
หยางเฉินหน้าตาหนาวเหน็บ หมุนตัวมองทางฉินต้าหย่งแล้ว
บอกว่า “พ่อ เข้าไปกับผม!!
ฉันต้าหย่งเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ที่ไหน เวลานี้จึงทำตัวไม่ ถูกอยู่บ้าง
ในเวลานี้เอง ฉินซีและฉันเดินเข้ามาแล้ว กอดแขนของเขา เอาไว้ซ้ายขวาคนละข้าง “พ่อคะ ทำตามที่หยางเฉินบอกนั่น แหละ พวกเราเข้าไปกันเถอะ!”
ปัจจุบันนี้สองพี่น้องรู้จักสถานะของหยางเฉินมากมาย ที่เมือง เจียงโจว ยังไม่มีเรื่องอะไรที่หยางเฉินจัดการไม่ได้จริงๆ
ฉินต้าหย่งมองหยางเฉินแบบลึกซึ้งที่หนึ่ง เหมือนรู้จักลูกเขยคนนี้เป็นครั้งแรก โดยเฉพาะภาพที่เมื่อสักครู่หยางเฉินถีบ หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยจนลอย กระตุ้นสมองของ เขาอย่างลุ่มลึก
และวินาทีนี้ เขานึกถึงอะไรมากมาย เมื่อสักครู่สายตาของ หยางเฉินเต็มไปด้วยแรงอาฆาตแค้น เทียบกับเมื่อครึ่งเดือนก่อน ที่เขารับปากเอาฉินซีเป็นสิ่งวางเดิมพัน เหมือนกันกับสายตาของ ผู้ชายสวมหน้ากากคนนั้นเสียเหลือเกิน
และนึกถึงฉันไม่ได้ถูกพาตัวไปอีก ทันใดนั้นเขาคาดเดาแบบ
ใจกล้ามาก วันนั้นผู้ชายที่สวมหน้ากากก็คือหยางเฉิน
เหตุผลที่เขาทำแบบนี้ เพื่อทำให้ตนเองสัมผัสถึงความทุกข์ ทรมานหลังจากติดพนันจนทำให้ครอบครัวแตกสาแหรกขาด เพราะเหตุนี้จึงเลิกติดการพนัน
พอนึกถึงว่า ในอดีตเขาเหยียดหยามหยางเฉินไว้ เวลานี้ในใจ มีเพียงความรู้สึกผิด และยังรู้สึกซาบซึ้งใจด้วย
“ได้ พ่อจะเข้าไปกับพวกลูก!”
ฉันต้าหย่งพยักหน้าหนักแน่น เหมือนเรียกความมั่นใจของเขา กลับคืนมาได้
แต่ละก้าวที่หยางเฉินเดินไปด้านหน้า พนักงานรักษาความ ปลอดภัยที่เหลือถอยหลังไปก้าวหนึ่ง
ดังนั้นที่หน้าประตูหวงเหอบาธ จึงปรากฏฉากหนึ่งที่น่าสนใจ ขนาดนี้ พนักงานรักษาความปลอดภัยเจ็ดแปดคนที่มือถือกระบองยางไว้ กลับถูกหยางเฉินที่มามือเปล่า บีบจนถอยกลับ หวงเหอบาธไป
การกระทำทางนี้ดึงดูดผู้จัดการของหวงเหอบาธเข้ามาทันที “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
เขาเห็นประตูหมุนของทางเข้าพังเสียหายถึงที่สุด ยังมีที่โถง ใหญ่ หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยที่นอนสลบอยู่ ยิ่ง สีหน้า โกรธเคือง
ในเวลานี้เอง เขามองเห็นภาพเงาของพนักงานรักษาความ ปลอดภัยเจ็ดแปดคนทันใด กำลังถอยหลังเข้ามาไม่ขาดสาย
จากนั้นเขาก็มองเห็นหยางเฉินเข้า แถมยังมีชายวัยกลางคนที่ ถูกสองสาวสวยควงแขนซ้ายขวาคนละข้างเข้ามา
“คนของฉัน เป็นนายที่ดี?
ผู้จัดการใช้สายตาล็อกบนตัวของหยางเฉินไว้ทันที
ถึงแม้ไม่แน่ใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหัวหน้าพนักงานรักษา ความปลอดภัย แต่เวลานี้เขาสามารถรู้สึกได้ว่าทุกอย่างล้วน เกี่ยวข้องกับชายหนุ่มที่ท่าทางเย็นชาคนนั้น
“หมาของนาย ปากดี สมควรตี!”
หยางเฉินพูดอย่างเย็นชา
“กล้ามาหาเรื่องที่หวงเหอบายของฉัน นายใจกล้ามากนะ ถ้า อธิบายเหตุผลที่เข้าท่ามาให้ฉันไม่ได้สักอย่าง วันนี้ นายอย่าคิดไปจากที่นี่เลย”
ผู้จัดการพูดจาเย็นชาใส่ ทันทีที่พูดจบ มีพนักงานรักษาความ ปลอดภัยหลายคนถือกระบองยางพุ่งออกมาแล้ว ชั่วพริบตา เดียวล้อมหยางเฉินพวกเขาเอาไว้ตรงกลาง
เดิมทีฉินต้าหย่งที่ประหม่ามาก ตอนที่มองเห็นท่าทางนิ่งเฉย ของหยางเฉิน ยังมีลูกสาวสองคนที่หน้าตานิ่งสงบ และไม่มี ความหวาดกลัวแม้แต่น้อย ความประหม่าในใจของเขาคาดไม่ ถึงว่ามลายหายไปแล้ว
ถึงแม้จะไม่รู้ว่าหยางเฉินเป็นใครกันแน่ แต่หลังนึกออกว่า ผู้ชายใส่หน้ากากวันนั้นคือหยางเฉิน เขารู้สึกมั่นใจต่อลูกเขยคน นี้ของตนเองอย่างเต็มที่
“นายในฐานะผู้จัดการ ไม่ยอมสอบถามเรื่องราวทั้งหมด
อยากจะผลักภาระทุกอย่างให้ลูกค้ารึไง?” หยางเฉินพูดจา
เฉยชา
ผู้จัดการขมวดคิ้วแล้ว “สรุปเกิดเรื่องอะไร?”
คำพูดประโยคนี้เห็นได้ชัดว่าถามคนของหวงเหอบาธ
“ผู้จัดการคะ เมื่อสักครู่ขอทานคนนี้เข้ามาวุ่นวาย ฉันพูดเตือน ดีๆ ให้เขาออกไป แต่เขาไม่ยอมไปค่ะ กลับพูดจาไร้มารยาท ทั้ง ยังอยากตีฉันด้วยค่ะ”
หญิงสาวคนหนึ่งเดินออกมาจากหน้าเคาน์เตอร์ ยื่นมือไปยัง ฉันต้าหย่ง พูดจาประหลาด “ฉันเรียกยามเข้ามา ให้ไล่เขาออกไปค่ะ ใครจะไปรู้ว่าเขายังมีลูกสมุน
ภายในโถงใหญ่มีคนล้อมเต็มไปหมด หลังได้ยินคําพูดสาว ประชาสัมพันธ์ ล้วนซุบซิบถกเถียงกันถึงฉินต้าหย่ง
“ฉันไม่ได้วุ่นวาย! และไม่ได้พูดจาเสียมารยาทด้วย ยิ่งไม่มี ความคิดจะตีหล่อนเลย ฉันเอาเงินมา เพียงแค่อยากจะเข้าไป อาบน้ำสักหน่อย หล่อนดันให้ฉันไสหัวไป แถมยังเรียกยามออก มาอีก!”
ฉันต้าหย่งร้อนใจในชั่วขณะนั้น รีบพูดอธิบาย
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ