บทที่101 ใครเข้ามาตาย

การปรากฏตัวของฉินซี ดึงดูดความสนใจของคนวัยกลางคน ทันใด ตอนที่เขาเห็นรูปโฉมฉินซี รู้สึกว่าความสดใสของตัวเองได้

กลับมาแล้วในทันใด

“คนสวยสวัสดีครับ ผมชื่อเว่ยเสียง มาจากตระกูลเว่ย มิทราบ ว่าคนสวย ออะไรเหรอครับ?”

สายตาของเวยเสียงเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ กำเริบเสืบสาน แล้วมองฉินซีตั้งแต่หัวจรดเท้า โดยเฉพาะจุดลับหลายจุดนั้น ถูก เค้ามองด้วยความลามกหลายครั้ง

หญิงสาวที่อยู่ข้างๆเขา ความจริงไม่ใช่ภรรยาของเขา เพียง แต่เป็นผู้หญิงที่เขาเพิ่งเปลี่ยนเมื่อไม่กี่วันก่อน แม้จะสวยระดับ หนึ่ง แต่เมื่อเทียบกับฉินซีแล้ว ต่างกันราวกับฟ้ากับเหว

ฉินซีหน้านิ่วคิ้วขมวด ที่เจียงโจว ที่กล้าแนะนำตัวว่าตนมาจาก ตระกูลเว่ยได้นั้น มีความเป็นไปได้อย่างเดียว คืออีกฝ่ายมาจาก ตระกูลเว่ยที่เป็นหนึ่งในสี่ตระกูลของเจียง โจว

ในขณะเดียวกันนี้เอง ฉันออกมา หลังจากที่เห็นคนแปลก หน้าหลายคนที่สวน เธอจึงได้ถามอย่างสงสัยว่า “พี่ พวกเขาเป็น ใคร?”

แค่ฉันคนเดียว ก็พอที่จะทำให้เว่ยเสียงตกใจได้แล้ว แล้วตอนนี้ยังมีฉินที่สวยระดับเดียวกันออกมาอีก ทำให้เว่ยเสียง แสดงอาการเจ้าชู้ขึ้นมา

เห็นสายตาไม่ดีของเว่ยเสียง ฉินซีจึงได้ลากฉันมาด้านหลัง กล่าวอย่างสงบ “ฉันไม่สนหรอกนะว่าแกเป็นใคร ที่นี่เป็นบ้าน ของฉัน เชิญออกไปเดี๋ยวนี้!”

“คนสวย ผมยังไม่รู้เลยว่าพวกคุณชื่ออะไรกันบ้าง! อีกอย่าง ตอนนี้ที่นี่เป็นบ้านของคุณ แต่อีกเดี๋ยว ก็จะกลายเป็นบ้านของผม แล้วล่ะ” เว่ยเสียงมองไปที่สองสาวอย่างยิ้มกริ่ม

“หมายความว่าไง?” ฉิน ขมวดคิ้ว

“ที่นี่คืออสังหาที่ครอบครัวตระกูลเว่ยของผมจะพัฒนา ตอนนี้ ผมและผู้หญิงของผมชอบมัน พวกคุณทำได้เพียงย้ายออก แน่นอน ถ้าคุณคนสวยทั้งสองไม่ติดอะไร จะอยู่กับผมก็ได้นะ”

เว่ยเสียงยิ้มอย่างมีเลศนัย ราวกับไม่ปิดบังว่าสนใจฉินซีและ ฉิน แต่อย่างใด

“ไอ้เหี้ยหมูตอน แกพูดมั่วอะไร?” ฉินยีเกรี้ยวกราด ด่าออกมาทันใด

เว่ยเสียงถูกยั่วโมโหทันที เขาสูงเพียง1.6เมตร แต่กลับ หนัก200กว่ากรม หัวตัวหูใหญ่ ทวารทั้งห้าบีบอัดเข้าหากัน หน้าตาน่าเกลียดสุดๆ

เขาเกลียดที่คนอื่นว่าเขาว่าอ้วนที่สุด แน่นอน ด้วยตัวตนของ เขา ก็ไม่มีใครว่าเขาว่าอ้วน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะมีใครกล้าด่าเขาต่อหน้าว่าไอ้หมูตอน

“ถ้าแน่จริง แกเรียกฉันใหม่อีกครั้ง!!

เว่ยเสียงโกรธจนตาลุกเป็นไฟ แบบนี้ทำให้ตาเล็กลงเข้าไปอีก เห็นเพียงเส้นเดียวเท่านั้น

ฉินซีรู้สึกไม่ดี จึงรีบขวาง “เสี่ยว ไม่ต้องพูดแล้ว รีบเข้าไป!”

“พี่ พี่ก็ดูสายตาของไอ้เหี้ยหมูตอนนี้สิ ขยะแขยงจริงๆ เขาไม่ ผิดที่หน้าตาน่าเกลียด แต่มันยังทุเรศอีก”

ฉันไม่รู้เลยเสียด้วยซ้ำว่าตัวเองยั่วโมโหใครเข้าแล้ว แล้วยัง ประชดประชันอยู่อีก

“หุบปาก!” เว่ยเสียงเกรี้ยวกราด

การ์ดที่อยู่ด้านหลังเขาคนหนึ่ง ไปที่ฉันโดยตรง

มาถึงตอนนี้ ฉันเพิ่งจะรู้ว่าอีกฝั่งกล้าลงไม้ลงมือแล้วจริงๆ

“ถ้าพวกแกยังวุ่นวายอีก ฉันจะเรียกรปภ.แล้วนะ! ”

ฉันร้อนรนขึ้นทันใด หยิบมือถือโทรไปหาส่วนกลาง “ฉันคือ เจ้าของยอดเมฆา มีคนก่อความวุ่นวายที่นี่ พวกคุณมาจัดการ หน่อย”

ส่วนกลางที่เดิมทีรับสายแล้วมีมารยาทมาก หลังจากได้ยิน เธอพูดว่าเป็นยอดเมฆาแล้ว อีกฝ่ายก็วางสายทันที

เว่ยเสียงดูแคลน “นี่เป็นหมู่บ้านคฤหาสน์หรูที่ตระกูลเว่ยของ ฉันพัฒนา ต่อให้ที่นี่เป็นยอดเมฆา แกคิดว่าพวกเขาจะกล้ายุ่งเรื่องของฉันมั้ย?”

ฉันเข้าใจได้ในทันที ทางผ่านมาที่นี่มีเพียงเส้นทางเดียว ถ้า

ไม่ใช่ส่วนกลาง ไม่มีทางปล่อยเข้ามาได้แน่นอน ตอนนี้เว่ยเสียง ขับรถเข้ามาได้ ก็อธิบายได้แล้ว และตอนนี้ การ์ดของเว่ยเสียงมาถึงข้างกายฉันยี ยกมือขึ้น

แล้วตบไป

“เพียะ!”

การ์ดกำลังจะตบไป จู่ๆ ก็รู้สึกว่าถูกคนจับข้อมือไว้ เห็นเพียง ชายบึกบึนผิวดา ขวางอยู่ตรงหน้าของฉัน การ์ดหน้าเปลี่ยนสี ทันใด “ปล่อย! ”

“ไสหัวไป!

ชาย บึกบึนต่อยไปที่อกของการ์ด การ์ดถอยหลังไปเจ็ด แปดก้าวถึงหยุดลง ด้วยสายตาตกใจ

“เชินปา!”

ฉันเคยเห็นเป็นปามาก่อน เมื่อเห็นเขา ก็ดีใจขึ้นมาทันใด ฉินซีเพิ่งจะเคยเห็นเซินปาเป็นครั้งแรก จึงตกใจขึ้นมา “นี่เป็นคนที่พี่เขยจัดมาปกป้องเรา” ฉินยีพูดกับฉินซีอย่างดีใจ ฉินซีเจ็บแปลบใจเล็กน้อย เธอและหยางเฉินเป็นสามีภรรยา กันแท้ๆ แต่ช่วงนี้เพิ่งจะพบว่า หลายๆเรื่องของหยางเฉิน ฉัน รู้มากกว่าที่เธอรู้เสียอีก
หลังจากที่เว่ยเสียงเห็นเป็นปา ก็หน้าบูดบึงขึ้นมา

เป็นปาค่อนข้างตกใจ เมื่อกี้ที่เขาฉวยโอกาสโจมตี ทำได้แค่ ทำให้การ์ดถอยหลังไปเท่านั้น แต่หมัดนั้นเขาได้ใช้พลังมหาศาล โจมตีไปเลยทีเดียว

หมดนี้ของเขา การ์ดธรรมดาทั่วไปไม่มีทางรับได้ แต่การ์ด ของเวยเสียง หลังจากที่รับหมัดของเขา คิดไม่ถึงว่าจะแค่ถอยไป ไม่กี่ก้าวเท่านั้น

“รนหาที่ตาย! รุมเลย!”

เว่ยเสียงออกคำสั่ง การ์ดทั้งสองพุ่งไปที่เป็นปา

เซินปาเริ่มระมัดระวัง แล้วพูดกับหญิงสาวที่อยู่ด้านหลังทั้ง สองว่า “พวกคุณกลับไปที่ห้องก่อน!”

เมื่อพูดจบ เซินปาก็พุ่งเข้าไป ชกต่อยกับการ์ดทันที

แม้เขาจะฝีมือแข็งแกร่ง แต่การ์ดของเว่ยเสียงฝีมือก็ไม่แย่ และยังสองรุมหนึ่ง เป็นปาไม่ได้เปรียบสักเท่าไหร่ ทำได้เพียงฟัด เหวี่ยงกันไป

ถึงแม้เป็นแบบนี้ เว่ยเสียงกลับช็อกอย่างที่สุด การ์ดสองคนนี้ เป็นการ์ดนานาชาติชั้นยอด เขาลงทุนมากในการเชิญมา แต่ทั้ง สองรุมพร้อมกัน กลับจัดการเงินปาคนเดียวไม่ได้

ในขณะนี้ รถเปิดประทุนสีดำคันหนึ่งค่อยๆขับเข้ามาที่ยอด เมฆา หยางเฉินลงมาจากรถ
“พี่เฉิน!”

เนปาดอยสองหมัดติดกัน โจมตีการ์ดสองคนจนถอยหลัง มาที่หยางเฉิน

หยางเฉินเห็นรถโรลส์รอยซ์จอดอยู่ด้านหลังเว่ยเสียง ก็รู้ว่าไอ้ หัวใหญ่นี้มีตัวตนที่ไม่ธรรมดา เพียงแต่ไม่รู้ว่าเขามาที่นี่ทำไม

ในขณะที่หยางเฉินกำลังจ้องไปที่เว่ยเสียง เว่ยเสียงก็กำลัง จ้องหยางเฉินเช่นเดียวกัน จู่ๆได้กล่าวขึ้นมาว่า “เด็กเปรต แกคือ หยางเฉิน?”

อีกฝั่งรู้ชื่อของตัวเอง ก็แสดงว่ามาเพราะตน หยางเฉินมองเขา อย่างเยือกเย็น จากนั้นก็ถามเซินปาว่า “เกิดอะไรขึ้น?

เป็นปาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ให้ฟัง ความจริงแล้วเขาแอบ

ปกป้องฉินยีมาโดยตลอด ดังนั้นทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อ

เขารู้ดีมาก

หลังจากที่หยางเฉินได้ยินว่าการ์ดของอีกฝ่าย เกือบจะลงมือ กับฉัน ก็สีหน้าเยือกเย็นทันที

เว่ยเสียงเห็นหยางเฉินเมินตน จึงแสดงสีหน้าโกรธเคืองขึ้นมา “เด็กเปรต มึงแม่งหูหนวกเหรอ? กูกำลังถามถึงอยู่นะ…….

“เพียะ!”

เว่ยเสียงยังไม่ทันพูดจบ จู่ๆก็มีคนๆหนึ่ง ตบไปที่หน้าของเขา ร่างของเขาลอยไปทันใด
เหตุการณ์นี้สร้างความตะลึงให้กับการ์ดทั้งสอง

เชินปาตะลึงเช่นกัน

เมื่อกี้หยางเฉินยังอยู่ข้างๆเขาอยู่เลย เว็บเดียว ก็ไปอยู่ข้างๆ ของเวยเสียง ความสูงของทั้งสองต่างกันอยู่สิบเมตร แว็บเดียว เดินไป ตบอีกฝ่ายลอย

พลังและความเร็วแบบนี้ มันช่างอัศจรรย์จริงๆ

ผู้หญิงที่เว่ยเสียงพามา หวาดกลัวตั้งแต่แรก ยืนอยู่ข้างๆ ด้วย ขาทั้งสองข้างที่อ่อนแรงลง

หยางเฉินไม่มองเธอแม้แต่แว๊บเดียว เดินไปที่เว่ยเสียงทีละ ก้าว มองเขาจากด้านบนลงไปแล้วกล่าว “ถ้าไม่อยากตาย ก็รีบ พาลูกน้องของแกไสหัวไปซะ ถ้าฉันเห็นแกเข้ามาที่นี่อีกก้าว ฉัน จะฆ่าแกซะ!”

“เด็กเปรต ถึงกล้าทำร้าย รู้มั้ยว่ากูเป็นใคร?”

เว่ยเสียงเช็ดเลือดที่อยู่มุมปากออก ยืนสะบัดไปมา มองไปที่ หยางเฉินอย่างแค้นเคือง

“มึงเป็นใคร จะทำอะไรก? กูรู้แค่ว่า นี่คือถิ่นของกู ถ้ากูไม่ อนุญาต ใครกล้าเข้ามา กูจะฆ่ามัน!” สายตาของหยางเฉินเต็ม ไปด้วยความเลือดเย็น