บทที่ 35 พังมันซะ

โฟล์คเกาตันสีดำค่อยๆ จอดลงที่หน้าประตูใหญ่ของบ้านตระกูล

ในเวลานี้เอง สาวสวยสองคนที่คนหนึ่งเป็นผู้ใหญ่ ส่วนอีกคน เป็นเด็กน้อย ก็ได้รออยู่นานแล้ว

“คุณพ่อ!”

หยางเฉินเพิ่งจะลงมาจากรถ เสี้ยวเดี๋ยวก็ตะโกนเรียกเขา เสียงดังลั่นด้วยความตื่นเต้นดีใจ จากนั้นก็รีบวิ่งเข้ามาหาเขา อย่างรวดเร็ว

“เสี้ยวเสี้ยว ช้าลงหน่อยลูก

หยางเฉินกลัวว่าลูกสาวตัวน้อยจะล้มลงไป จึงรีบเข้าไปอุ้มเธอ ขึ้นมา

เมื่อถูกผู้เป็นพ่ออุ้มไว้ในอ้อมแขน เสี้ยวเดี๋ยวก็มีความสุขเป็น อย่างมาก เธอหัวเราะคิกคักไม่หยุด ยื่นแขนอวบอ้วนเล็กๆ โบก ไปทางฉินซี “แม่คะ เร็วๆ หน่อยสิ พวกเราจะไปดูกอลิล่ากันนะ!”

ฉินซีหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก เธอจึงยิ้มแล้วว่า “ลูกมัน เป็นหมาป่าตาขาวจริงๆ พอได้เจอพ่อแล้วก็ลืมแม่ไปทันทีเลยนะ

สวนสัตว์เลี้ยงโจวตั้งอยู่บริเวณชานเมือง ต้องใช้เวลาเดินทาง ประมาณสี่สิบนาที
“คุณพ่อคะ คุณพ่อควรท่าแบบนี้

จู่ๆ เสียวเสี้ยวก็ใช้มือข้างหนึ่งลากหยางเฉิน และใช้มืออีกข้าง หนึ่งตึงฉินไว้ จากนั้นก็นำมือของทั้งคู่มาประสานไว้ด้วยกัน

วินาทีที่สองมือสัมผัสกัน ฉันก็หน้าแดงขึ้นมาทันที

ร่างกายเพรียวบางอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านเบาๆ

หยางเฉินเองก็ใจสั่นเช่นกัน คนที่ไม่เคยมีความรักอย่างเขา ในเวลานี้จึงไม่ต่างอะไรกับเด็กหนุ่มไร้เดียงสาคนหนึ่ง

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาจับมือผู้หญิงคนอื่นซึ่งไม่ใช่แม่ของตัวเอง กระทั่งตอนที่อยู่ในสนามรบ เขาก็ยังไม่เคยประหม่าขนาดนี้ มาก่อน

เขาลอมเหลือบสายตามองฉัน เมื่อเห็นว่าเธอหน้าแดงจน ลามไปถึงหู ทั้งยังไม่ได้ห้ามปรามแต่อย่างใด จึงทำใจกล้ากุม มือของเธอเอาไว้

เมื่อสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิอันอบอุ่นที่ส่งมาจากฝ่ามือของหยาง เฉิน ฉันก็รู้สึกทําอะไรไม่ถูก ทว่าเธอก็ยังคงไม่ได้ซักมือออก

เธอลอบกล่าวกับตนเองในใจว่า ถึงอย่างไรเขาก็เป็นสามีที่ ถูกต้องตามกฎหมาย แค่จับมือเท่านั้นเอง

“คุณพ่อคะ อุ้มหนูหน่อย!” เสี้ยวเสียวกางแขนทั้งสองข้างออก อย่างภูมิใจอีกครั้ง

หยางเฉันอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา มือข้างหนึ่งของเขากุมมือของฉันซีไว้ ส่วนอีกข้างหนึ่งก็อุ้มลูกสาวตัวน้อยขึ้นมา

“คุณพ่อคะ นั่นเสือละ!”

หลังจากเข้ามาในสวนสัตว์แล้ว เดี๋ยวเดี๋ยว กระจก แล้วร้องเสียงดังอย่างตื่นเต้นดีใจ ก็ไปที่ด้านใน

“คุณพ่อคะ นี่สิงโตละ!”

“นี่ก็คือยีราฟ”

“คุณพ่อคะ กอลิล่า! รีบไปดูกอลิล่าเร็วเข้า

ตลอดทางเดิน ทุกครั้งที่เด็กหญิงพบเจอสัตว์อะไร เธอก็จะ

แนะนำให้หยางเฉินฟังอย่างตื่นเต้น ฉันเองก็ถูกหยางเฉินกุมมือไว้ตลอดทางจนฝ่ามือขึ้นไปหมด

“ฉันถ่ายรูปให้นะคะ”

ฉันซีดึงมือออกอย่างรวดเร็ว เธอหยิบกล้องถ่ายรูปออกมา แล้วขยับเดินไกลออกไปอีกนิด

“แชะ!”

รูปคู่ใบแรกของหยางเฉินกับเสี้ยวเลี้ยวก็ปรากฏขึ้น

เสี้ยวเลี้ยวกำลังขี่คอของหยางเฉิน ทั้งยังใช้สองมือจับหูของ เขาไว้ ใบหน้าของสองพ่อลูกเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ตลอดทั้งวันนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของ เลี้ยวเลี้ยว ความสัมพันธ์ของหยางเฉินกับฉันเองก็ยังใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นความดีความชอบของเด็กหญิง ตัวน้อย

จนกระทั่งถึงเวลาที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน หยางเฉินจึงได้ ขับรถพาสองแม่ลูกกลับบ้าน

เสี้ยวเลี้ยวที่เล่นสนุกมาทั้งวันเหนื่อยจนหลับอยู่ในอ้อมกอด

ของฉันแล้ว

รถของหยางเงินจะลงมาจากทางด่วน ตอนที่กำลังผ่านสี่แยก ก็มีรถThe Herdsmanสีดำคันหนึ่งขับพุ่งเข้ามาชนกับโฟล์คเกา ตันในแนวขวาง

“กอดเสี้ยวเลี้ยวไว้ให้แน่น

ประกายคมปลาบพาดผ่านนัยน์ตาหยางเฉิน เขารีบส่งเสียง เดือนออกมาทันที

+เอียด!”

หากคิดอยากจะเพิ่มความเร็วนี้ตอนนี้ก็คงไม่ทันการณ์ หยาง เฉินจึงเหยียบเบรกอย่างรวดเร็ว ล้อของโฟล์คเกาตันเสียดสีกับ พื้นถนนจนเกิดเป็นเสียงดังสนั่น การทะยานตัวอย่างสวยงามนี้ ทำให้สามารถหลบหลีกการพุ่งชนของThe Herdsmanไปได้

โชคดีที่ฉินซีคาดเข็มขัดนิรภัย อีกทั้งลูกสาวก็ยังถูกเธอกอด เอาไว้แน่น จึงมีเพียงรถที่ลอยขึ้นเท่านั้น ไม่ได้ส่งผลกระทบกับ คนที่อยู่ด้านในเลยสักนิด กระทั่งเสี้ยวเสี้ยวเองก็ยังคงหลับฝัน หวาน
“คุณกับลูกไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม”

หลังจากหลบการพุ่งชนของ The Herdsman นนั้นพ้นแล้ว หยางเงินจึงได้มีเวลาหันมาสอบถาม

ฉิน ยังคงรู้สึกหวาดกลัวอยู่เล็กน้อย เธอส่ายหน้าเบาๆ “ไม่ เป็นอะไรค่ะ!”

“ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว!”

ดวงตาทั้งสองข้างของหยางเฉินหลง ถ้าไม่ใช่เพราะเมื่อกี้นี้ เขามีปฏิกิริยาว่องไวพอละก็ เกรงว่าคงเกิดเรื่องไปแล้ว หากมี เขาอยู่ในรถแค่คนเดียวก็ช่างเถอะ แต่ยังมีผู้หญิงที่เขารักที่สุด สองคนอยู่ด้วย สิ

มังกรทุกตัวมีเกล็ดย้อน และคนที่กล้าสัมผัสมันล้วนต้องตาย

ถ้าหากเป็นแค่อุบัติเหตุธรรมดาก็ช่างเถอะ แต่บังเอิญว่า ไม่ใช่อุบัติเหตุน่ะสิ

The Herdsman คันเมื่อกี้นั้นคอยขับตามหลังโฟล์คเกาตัน อย่างไม่ช้าไม่เร็ว คล้ายกำลังหาโอกาสที่จะลงมือ

ในตอนนั้นเอง Fordสีดำก็ส่งเสียงร้องคำรามเข้ามา ก่อนจะ ชนเข้ากับส่วนท้ายของ The Herdsman ดัง “ปัง” ยางรถ เสียดสีกับพื้นถนนจนเกิดเป็นเสียงบาดหู The Herdsman หมุน คว้างก่อนจะพุ่งพยานเข้าไปในป่าข้างถนน

ทันใดนั้นก็มีเงาร่างหนึ่งลงมาจากรถFord เป็นหม่าชาว
“เหมือนว่าข้างหลังเราจะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นนะคะ” ฉันถาม อย่างประหลาดใจ

หยางเฉินกล่าวเสียงเบา “ก็แค่เหมือนเท่านั้นแหละครับ!

“พวกเราจอดลงไปดูหน่อยดีไหม ถ้ามีอันตรายเกิดขึ้นก็จะได้ ช่วยไว้ ฉันพูดออกมาอย่างเป็นกังวล

หยางเฉินตอบกลับเสียงเบา “เสี้ยวเสี้ยวง่วงแล้ว ผมจะรีบไป ส่งพวกคุณสองคนกลับบ้าน

“คุณเป็นคนแบบนี้ได้ยังไง ถ้าหากเพิ่งจะถูกชน คนที่อยู่ในรถ ต้องได้รับบาดเจ็บแน่ๆ ถ้าพวกเราไปช่วยช้าแล้วตายขึ้นมาจะทำ อย่างไร” ฉินซีอารมณ์ไม่ดีขึ้นมาแล้ว

ไม่ง่ายเลยกว่าความสัมพันธ์ของเขากับฉันจะใกล้กันขึ้นมา อีกนิด เขาไม่อยากให้มันต้องพังทลายลงเพราะสาเหตุนี้ จึงจอด รถแล้วกล่าวว่า “คุณอยู่เป็นเพื่อนลูกในรถ ผมจะลงไปดูเอง

พูดจบเขาก็ลงจากรถไปทันที กวาดตามองพักหนึ่งแล้วรีบกลับ เข้ามา “วางใจเถอะ! ไม่มีใครเป็นอะไร คนขับรถกำลังเจรจากัน อยู่”

เมื่อได้ยินหยางเฉินพูดแบบนี้ ฉินซีถึงวางใจได้ “ไม่เป็นอะไรก็ ดีแล้ว”

ตรงสถานที่เกิดอุบัติเหตุ หม่าชาวกำลังดึงประตูรถที่ผิดรูปไป แล้วให้เปิดออก จากนั้นก็คว้าคอคนขับที่อยู่ด้านในออกมา แล้ว กล่าวด้วยสีหน้าเย็นเยียบว่า “บอกมาว่าทำไมถึงได้จงใจพุ่งชนโฟล์คเกาตัน”

คนขับรถรีบร้อนพูดออกมาทันที “พี่ชายท่านนี้ นี่มันเป็น อุบัติเหตุต่างหาก ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ

ในเมื่อไม่พูด งั้นก็ตายไปซะ

ทันทีที่หมาขาวพูดจบ เขาก็เพิ่มแรงมือ สีหน้าของคนขับ The Herdsman ซีดขาวอย่างรวดเร็ว ลมหายใจก็ถูกปิดกั้นไว้เช่นกัน

เมื่อเห็นว่าคนขับกำลังจะขาดอากาศ อยู่ๆ หม่าชาวก็ปล่อยมือ ร่างกายของคนขับรถร่วงหล่นลงบนฟันอย่างแผ่วเบา

“พูดว่า ใครเป็นคนส่งแกมา

หม่าชาวใช้เท้าข้างหนึ่งเหยียบลงบนหน้าอกของคนขับรถ พริบตาเดียวก็มีซี่โครงหักไปสองท่อน

“อ๊าก…เป็นสงเหว่ย!”

คนขับThe Herdsman กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

โฟล์คเกาต้นแล่นไปตามเส้นทางบนถนน ตอนที่ส่งสองแม่ลูก กลับถึงบ้านตระกูลฉิน ท้องฟ้าก็มืดสนิทแล้ว

ฉินซีอุ้มลูกสาวไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะหันไปมองหยางเฉินด้วย สีหน้าซับซ้อนที่แฝงไปด้วยความลังเลเล็กน้อย

“หยางเฉิน เรื่องทั้งหมดที่ตระกูลฉันกำลังเผชิญอยู่นี้ คุณเป็น คนทำใช่ไหม” จู่ๆ ฉันก็ถามขึ้นมา

หยางเฉินไม่คิดจะปิดบังเลยแม้แต่น้อย เขาพยักหน้าเบาๆ”ล้วนเป็นผลกรรมที่พวกเขาต้องรับผิดชอบ

“คุณ คุณพอจะเหลือทางรอดให้ตระกูลฉินสักครั้งได้ไหมคะ ท้ายที่สุดแล้วฉันก็ยังเป็นคนใจอ่อน

ในใจของเธอนั้น ถึงแม้ว่านายท่านฉันจะทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่อย่างไรตระกูลฉินก็เป็นบ้านที่เธอเติบโตมา เธอไม่อยากให้ ทั้งตระกูลต้องพังพินาศเพียงเพราะตัวเอง

หยางเฉินไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลยสักนิด เขามองฉันแล้วพยัก หน้า “ได้ !”

หลังจากพูดจบก็สตาร์ทรถขับออกไป

รอจนกระทั่งรถหายไปจากระยะสายตา เธอจึงได้ถอนหายใจ ออกมา “ขอบคุณค่ะ”

หลังหยางเดินออกมาจากบ้านตระกูลฉิน เขาก็โทรศัพท์ไปหา

คนคนหนึ่งทันที “ใคร

“ตระกูลลง ลงเหว่ยครับ!”

หม่าชาวตอบกลับอย่างรู้กัน

หลังจากหยางเฉินวางสายโทรศัพท์ ก็ตรงไปยังแมนชั่นเท้า

ทันที

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าวันนี้มีฉินซีกับเสี้ยวเสี้ยวอยู่ในรถด้วย ต่อให้เกิดเรื่องพวกนี้ขึ้น เขาก็คงทำเป็นไม่ใส่ใจ ทว่าหากThe Herdsman คันนั้นชนเข้ากับโฟล์คเกาตันของเขาจริงๆ ชีวิตของจินซีกับเสี้ยวเดี๋ยวก็ไม่อาจรับประกันได้

เมื่อกี้คิดถึงภาพเหตุการณ์เมื่อกี้นี้แล้ว ใจของหยางเฉินก็มี ความรู้สึกหวาดกลัวที่เกิดขึ้นมาภายหลัง ในตอนนี้เองทั่วทั้งร่าง ของเขาจึงเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารที่รุนแรง

ณ ห้องส่วนตัวที่ชั้นบนสุดของแมนชั่น เจ้า

ลงเหว่ยกำลังนั่งอยู่บนโซฟาหรู ในอ้อมแขนยังโอบสาวสวย คนหนึ่งเอาไว้

“เฮียลง เดาว่าป่านนี้ไอ้ลูกหมานั่นคงเข้าโรงพยาบาลไปแล้ว บางทีอาจจะตายไปแล้วก็ได้ ตรงข้ามเขามีชายหนุ่มอายุรุ่นราวคราวเดียวกันนั่งยิ้มอยู่

สงเหว่ยหัวเราะเสียงดัง “กล้าล่วงเกินฉัน ฉันจะทำให้มัน เสียใจที่มีชีวิตอยู่บนโลกนี้ ถ้าหากตายไปแล้วก็ช่างเถอะ แต่ถ้า ยังไม่ตาย นี่ก็เป็นแค่การเริ่มต้นหนึ่งเท่านั้น ฉันจะทำให้มันได้ลิ้ม รสความสิ้นหวัง”

“เฮียสงสุดยอดมาก!

บรรดาน้องชายต่างมีสีหน้าประจบสอพลอ

ในขณะเดียวกัน โฟล์คเกาต้นสีดำก็ค่อยๆ จอดลงที่หน้าประตู แมนชั่นอีเท้า

หยางเดินลงมาจากรถ หม่าชาวรอเขาอยู่นานแล้ว เมื่อเห็นว่า เป็นหยางเฉินก็รีบกล่าวทักทายทันที “พี่เฉิน!
“แก แก พวกแกมาได้ยังไง

ตอนที่หยางเงินกับหม่าชาวปรากฏตัว ก็ดึงดูดความหวาด ผวาให้เกิดขึ้นในทันที

พวกเขาชัดเจนแจ่มแจ้งว่าเมื่อคืนวานหยางเฉินกับหม่าชาว ก่อเรื่องอะไรในแมนชั่น เจ้าบ้าง ไม่เพียงแต่จะลงมือกับสูงเหว่ย ยังสร้างข่าวใหญ่ที่สั่นสะเทือนไปทั้งเจียงโจวอีกด้วย

หยางเงินเงยหน้ามองสีทองเปล่งประกายบนตัวอักษร แมนชั่นอี้เหา สี่ตัวนี้ จากนั้นก็หันไปออกคำสั่งกับหม่าชาว “พัง มันซะ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ