ชาตรีไม่ได้พูดให้เด็ดขาดทีเดียว เพราะยังไง ลิสา

ยังมีค่าเหลืออยู่

เขาก็ไม่มีทางละทิ้งลิสาไปง่ายๆแน่ เลี้ยงลิสามา นานขนาดนี้ก็คงเลี้ยงฟรีไม่ได้

ยังไงเขาก็ต้องเก็บดอกเบี้ยคืนกลับมาหน่อยไม่ใช่ หรือ?! ว่าไปแล้ว….

เขาพูดทีล้อเล่นทีข่มขู่ “ พิงกี้ เธอก็ไม่อยากให้ลิ สาเลียดเบียนเธอ

ใส่ร้ายเธอ ทำให้ชื่อเสียงเธอเน่าเสียเป็นแบบนี้

สุดท้ายแย่งชิงของที่เธอครอบครองไปหมด และ ทำตัวสูงส่งเหยียบหัวเธอมั้ง?

ถ้าเป็นแบบนี้เธอก็เป็นคนไม่ได้เรื่องจริงๆแล้ว

ใช้ลิสากระตุ้นพิงกี้ ไม่แน่แบบนี้เธอถึงจะเชื่อฟัง

“ ถ้าฉันไม่รับปากคุณ คุณก็จะเอาธุรกิจของที่บ้าน

ให้ลิสา? “พิงกี้ถาม

“ ถ้ามีความจำเป็น พ่อก็ไม่กล้ารับประกัน

แววตาชาตรีมีแสงที่วางแผนวิ่งๆอยู่ “ เธอก็รู้ พ่อเป็นคนทําการค้าขาย

สำหรับคนที่เป็นพ่อค้าไม่มีมิตรและศัตรูที่ถาวร ทุกอย่างดูแค่ผลประโยชน์

พิงกี้ “…”

สู้หน้ากับชาตรีที่เจ้าเล่ห์เหมือนจิ้งจอก เธอรู้สึก เหนื่อยล้า ใจมาก

เธอมีพ่อแบบนี้ได้ยังไง? เขาเห็นแก่ตัวและเห็นแก่ ผลประโยชน์ตัวเอง

เจ้าเล่ห์กลอุบาย เลือดเย็นและเย็นชา….อย่าบอก

ว่าเขาเป็นพ่อค้าเลย

เธอรู้สึกเขาเป็นคนหรือเปล่าเรื่องนี้ยังต้องสำรวจ

ตรวจสอบดูเลย!

อีกอย่าง เขาไม่เข้าใจเธอเลยสักนิด…..

สิ่งที่คุณแคร์ ฉันอาจจะไม่ได้แคร์เสมอไป แต่สิ่ง ที่ฉันแคร์…เอาเถอะ

ฉันคิดว่าคุณไม่มีวันรู้ว่าฉันแคร์อะไรหรอก ” พิงกี้ ลุกขึ้น พร้อมพูดบางเบา
“คุณชาตรี บริษัทคุณฉันไม่อยากได้ แต่ฉันรู้สึกสิ

สาน่าจะสนใจมาก

ถ้าคุณยากหาคนร่วมด้วยไปหาเธอดีกว่า ฉันไม่

สนใจ ”

คิดว่าเธออยากได้ทุกอย่างของตระกูลดำรงกูล

หรือ?

ไม่ เธอไม่อยากได้เลยสักนิดจริงๆ!

หยิบกระเป๋าที่กะทัดรัดขึ้นมา พิงกี้หันหลังเตรียม

เดินจากไป

ข้างหลังมีเสียงของชาตรีที่ชิวๆดังขึ้นมา

ในมือฉันยังมีของชิ้นนึง เธอไม่อยากดูหน่อย

หรือ?”

ชาตรีรู้สึกมั่นใจมากที่จะเปลี่ยนความคิดเธอได้

พิงกี้หยุดก้าวเท้าและมองไปที่เขา “ คุณยังมี ลูกไม้อะไรอีก? ”

เธอดูแล้วก็จะรู้เอง ” ชาตรีหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

และวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ “ ข้างในมีคลิปสั้นๆคลิปนึง เนื้อหาค่อนข้าง

…พ่อขอแนะนํา อยู่ภายใต้สาธารณะชน ดีที่สุดได้

หูฟังจะดีกว่า ”

เขาหยิบหูฟังออกมาจากกระเป๋าอย่างใส่ใจ และ วางบนโต๊ะเหมือนกัน

พิงกี้รู้สึกลังเล ชาตรีกดอุบายเยอะ เธอไม่รู้เขา

อยากทําอะไร

แต่เธอรู้ว่าถ้าเธออ่อนข้อ สิ่งที่แลกมาก็คือได้คืบ

เอาศอกของเขา

“ เชื่อฉันเถอะ ถ้าเธอไม่ดูเธอต้องเสียใจแน่ ”

….โอเค ” พิงกี้หายใจลึกๆเฮือกนึง และนั่งลงอีก

สายตาเต็มไปด้วยความเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง

ครั้ง

เหมือนหิมะ

“ ฉันจะคอยดู คุณจะเล่นลูกไม้อะไรได้อีก

นาทีนี้ของที่ชาตรีเอาออกมา เธอไม่รู้สึกว่าตัวเอง

จะมีจุดอ่อนอะไรที่จะถูกเขากุมไว้ แต่ดูๆหน่อยก็ดี ดูแล้วก็ไม่เสีย

เปรียบ

ถ้าไม่ดูไม่แน่เธออาจจะกังวลไปมั่วอีก พิงกี้ไม่ใช่ คนทําอะไรเอาแต่ใจตัวเอง

ในเมื่อชาตรีแนะนำให้เธอใส่หูฟัง เธอก็ใส่ หลัง จากเปิดคลิปมาดู

จู่ๆสายตาเธอหมนหม่องขึ้นมา สถานที่ๆคุ้นเคย ความทรงจําที่เจ็บปวด……

ถ้าเมื่อกี้สายตาของพิงกี้แค่เย็นชา

งั้นเธอตอนนี้ สายตาที่จ้องชาตรีก็เหมือนมืดที่มี พิษร้ายแรง

แทบอยากจะฆ่าเขาให้ตาย “ คลิปนี้…คุณได้มัน มาได้ยังไง?

พยายามควบคุมไฟที่ลุกท่วมในใจไว้ พิงกี้ถึงสงบ

ลงได้

“ สมคิดเป็นคนให้ฉันเอง ” สีหน้าแฝงด้วยรอยยิ้ม ที่ดูดี พูดอย่างซึ้งใจ

‘ พิงกี้ ที่จริงพ่อก็ไม่อยากเอาของสิ่งนี้มาที่ตรงหน้าเธอ

แต่พ่อก็จนปัญญาไม่รู้จะทำยังไงจริงๆถึงได้ทำ

แบบนี้ ”

พิงกี้จ้องเหมือนจะฆ่าเขา “ พ่อหวังว่าเธอจะคิด ทบทวนที่พ่อพูดเมื่อกี้

…ถ้าเธอไม่รับปากเงื่อนไขของพ่อ

งั้นพ่อก็ต้องเอาคลิปนี้แชร์ไปที่สาธารณชนแล้ว

หรือไม่งั้นก็ส่งไปที่ออฟฟิศของคุณเควิน เธอคิดว่า

ไงดี?

ถึงตอนนี้เธอไม่อยากเข้าใกล้คุณเควิน แต่เท่าที่

พ่อรู้มา

เธอตามจีบเขามาแปดปี ที่จริงในใจก็ยังมีเขาอยู่ใช่

ไหม?

ถ้าให้เขาเห็นคลิปนี้แล้วหล่ะก็….

ไม่ได้ ทำแบบนั้นไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด! พริบตา เดียวสีหน้าพิงกี้ซีดเซียว

มือที่วางไว้ตรงเข่าสั่นอยู่เบาๆ สมองว่างเปล่าเหมือนมีพายุพัดอยู่

ทำให้ความสามารถในการคิดของเธอสูญเสียไป

คุณอยากให้ฉันทำยังไง? ” ผ่านไปสักพัก เธอ กามอย่างยากลำบาก

คุณเคนชอบเธอ ฉันหวังว่าเธอจะสมารถเอา คุณเควินอยู่หมัด

เพื่อตระกูลเรา เป็นผู้หญิงที่เขารักที่สุด…ถึงเธอ แต่งงานเข้าบ้านเขาไม่ได้

แต่อย่างน้อยตอนที่อยู่ข้างกายเขา ไขว่คว้าผล ประโยชน์มาให้ตระกูลเราหน่อย

พ่อเรียกร้องไม่เยอะ พ่อเชื่อว่าเธอต้องทำได้

แน่นอน

ชาตรีสีหน้ายิ้มแย้ม และสุภาพดูดี ไม่ว่าใครมอง

ก็ต้องคิดว่าเขาเป็นพ่อที่ดีและเที่ยงตรง แต่ใครก็

คิดไม่ถึง

นาทีนี้เขากำลังใช้น้ำเสียงที่อ่อนโยน ใบหน้าที่เส

แสร้ง ลูกไม้ที่โหดเหี้ยม

บีบลูกสาวแท้ๆของเขาให้ทำตามแผนเพื่อผล ประโยชน์ของเขา

แถมยังเป็นลูกสาวแท้ๆที่ไม่เคยให้ความอบอุ่น

แม้แต่นิดเดียว

* ฉันรู้แล้ว ” หายใจลึกๆเชือกนึง พิงกี้ทนความ

โกรธในใจไว้แล้วพูด

* แต่ฉันมีเงื่อนไขข้อนึง

* เธอยังมีเงื่อนไข? ฉันเตือนเธอล้มเลิกความคิด

เสียเถอะ

ถ้าคิดตกแล้วก็รีบไปหาคุณเควินซะ

คุณคิดจะเอาเรื่องนี้ข่มขู่ฉันตลอดชีวิตหรือ? พิงกี้จ้องชาตรีไว้อย่างโหด

สายตาโหดและพูดอย่างเย็นชา “ฉันจะอยู่ข้าง

กายเขามากสุดแค่ปีเดียว

หลังจากหนึ่งปี ถ้าคุณยังเอาเรื่องนี้มาข่มขู่ฉันอีก

ฉันก็ไม่ถือสาที่จะตายพร้อมคุณหรอกนะ!
* ฟังกี้ ! ”

“ คุณก็รู้ตอนนี้คุณเควินชอบฉัน ถึงแม้ไม่ถึงขั้นที่

ฉันหมดทุกอย่าง

แต่ก็สามารถรับปากเงื่อนไขเล็กๆของฉันได้ ถ้าฉัน

ไม่ช่วยคุณขอโครงการ

แต่ให้เขาลงมือกับตระกูลดำรงกูลหล่ะ?

* ตระกูลดำรงกูลเป็นบ้านแกเชียวนะ

นี่แกทนคูตระกูลดำรงกูลได้ดีไม่ได้ขนาดนั้นเชียว เลยหรือ?”

“เฮอะ…คุณก็รู้ว่าตระกูลดำรงกูลเป็นบ้านฉันด้วย

หรือ?

คุณก็รู้ว่าคุณคือพ่อแท้ๆของฉัน? ” พิงกี้อย่าง

เยือกเย็น

แล้วคุณดูเรื่องที่คุณทำสิ ก่อนที่คุณจะเอาคลิปนี้ มาไว้ตรงหน้าฉัน

แล้วไม่เคยว่าฉันเป็นลูกของคุณเลยหรือ?”

เธอรู้สึกหัวใจตัวเองบอบบางเหมือนกระดาษ
เธออยากกรีดร้องมาก แต่เธอทำแบบนั้นไม่ได้!

ถึงระบายอารมณ์ออกมาอย่างสามหาว

ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสภาพของเธอตอนนี้ และ ไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้

พิงกี้หลับตาลงและพิงไปที่โซฟา สมองเธอคิดไป มาอย่างไว ผ่านไปไม่กี่นาที

เธอลืมตาขึ้น ใช้เสียงเย็นชาที่ไม่อาจปฎิเสธพูด

“ ฉันรับปากเรื่องนี้ แต่ฉันต้องทำสัญญากับคุณ ชุดหนึ่งก่อน ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ