คุณชายมาดเข้มกับคุณหนูสุดแสบ

บทที่413: ได้คืบจะเอาศอก



บทที่413: ได้คืบจะเอาศอก

เมญ่าเป็นคนทํามาค้าขาย ปกติคบค้าสมาคมกับ คนมากหน้าหลายตา ทําให้บนตัวของเธอก็มีกลิ่นไอ ของความเป็นแม่ค้าและติดนิสัยหัวแหลม สังเกตสีหน้า เป็นและพิจารณาคำพูดเก่งไปด้วย

นิสัยแบบนี้ของเธอถ้าพอเพียงและรู้คุณข้าวแดง แกงร้อน งั้นก็คือเรื่องดีแน่นอน แต่ถ้าโลภไม่รู้จักพอ งั้น ก็ทำให้คนรู้สึกว่าเธอลื่นเหมือนปลาไหล ทำให้คนอิด หนาระอาใจ

ตอนนี้ ท่าทางของเมญ่า ไม่เพียงแต่ทำให้ลือชัยยิ่ง หน้าแดงหูแดงรู้สึกขายหน้า แต่ยังทำให้ใบหน้าที่แฝง ด้วยรอยยิ้มของพิงกี้ค่อยๆเยือกเย็นลงมา

พิงกี้นึกไม่ถึงว่าเมญ่าจะเกินไปกว่าที่เธอ

จินตนาการเอาไว้

ก่อนหน้านั้นรู้ว่าเมญ่ามีนิสัยโลภ เธอยังเตรียมเงิน มามากกว่าหนึ่งเท่า ปรากฎว่าเมญ่ายังกล้าเรียกร้อง เยอะกว่านี้อีก!

“งั้นตามความหมายของคุณแล้ว คุณรู้สึกว่าเท่า ไหร่ถึงจะเหมาะสมคะ?” พิงกี้เก็บความโกรธไว้ในใจ และถามด้วยสีหน้าที่สงบมาก

เมญ่าฟังแล้วยังมีช่องทางเหลือให้ปรึกษาหารือกัน ทันใดนั้นสีหน้ายิ่งดูเบิกบานเข้าไปใหญ่
เธอใช้สายตาสํารวจเสื้อผ้าและกระเป๋าของพิงกี้ และคำนวนราคาอยู่ในใจไปครู่นึง จากนั้นก็มองดูพายุ ที่เหมือนบอดี้การ์ดยืนอยู่ด้านหลัง ยิ่งแน่ใจขึ้นไปอีกว่า คนที่อยู่ตรงหน้านี้ต้องเป็นคนรวยแน่นอน เธอดีใจจน เนื้อเต้นสุดๆ

เธอพูดด้วยรอยยิ้ม “นี่ฉันไม่ได้พูดโอเวอร์เลยนะ คะ ตอนนี้สามีของฉันเป็นลูกรักเบอร์หนึ่งของบริษัท เจ้านายให้เขาไปคุยงานที่ต่างถิ่นด้วยอยู่เป็นประจำ ก่อนหน้านั้นยังบอกด้วยว่าจะส่งเขาไปอบรมที่ต่าง ประเทศ นี่ถ้าวางงานในมือลงไปบริจากต้นกำเนิดของ เซลล์เม็ดเลือดช่วยเหลือคน เราก็ยินยอมอยู่แล้ว แต่ ทีนี้มันก็จะเสียหายกับงานหนักมากแล้ว…….เราเป็น แค่คนธรรมดาที่หาเช้ากินค่ำเฉยๆ โอกาศนี้สำคัญมาก สำหรับพวกเราเลยนะคะ……..

คำพูดของเมญ่าฟังดูสวยหรู แต่ความหมายก็คือจะ เอาเงิน แถมเงินยังน้อยไม่ได้ด้วย เพราะที่พวกเขาเสีย หายไม่ใช่แค่ค่าแรงไม่กี่วัน แต่เป็นโอกาศที่อนาคตจะ ตำแหน่งขึ้นพรวดพราดด้วย!

พิงกี้ไม่อยากราวีกับเมญ่าต่อ จึงถามลือชัย โดยตรงว่า “คุณลือชัยคะ ไม่ทราบว่าเงินเดือนของคุณ เดือนละเท่าไหร่คะ?”

สีหน้าของลือชัยไม่สบายใจ เขาตอบอย่างล้ำๆอึ้งๆ “หนึ่ง หนึ่งแสนห้าหมื่นบาท…..ซี้ด….
พูดถึงคำสุดท้ายเขาร้องซี๊ดขึ้นมา เป็นเพราะว่าถูก

เมญ่าหยิกเข้าที่ท้องอย่างแรงทีนึง

เมญ่าเปิดปาก “คุณพิงกี้คะ ถึงแม้ตอนนี้เงินเดือน ของสามีฉันไม่ถือว่าสูง แต่เจ้านายชื่นชม เรื่องขึ้นเงิน เดือนมันก็เป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้วค่ะ!”

“ในเมื่อแบบนี้ ถึงเงินเดือนของคุณลือชัยอัพขึ้นมา หนึ่งเท่า ก็เป็นเดือนละสามแสนบาท ฉันเพิ่มให้พวกคุณ อีกหนึ่งแสนบาท คุณคิดว่าเป็นไงบ้างคะ?”

ถึงแม้ไม่ขัดสนเรื่องเงิน แต่พิงกี้ก็เคยยากจน ลำบากมาก่อน เธอไม่ถือว่าสปอร์ต ไม่มีความชอบทาง ด้านเอาเงินฟาดหัวคนอื่น

ยิ่งไปกว่านั้น แค่เธอมีเงิน ก็จะต้องถูกเมญ่าจูงจมูก

งั้นนหรอ?

เธอไม่ชอบความรู้สึกที่ถูกคนปั่นหัวเล่น

“พอแล้วครับๆ……”

พิงกี้เพิ่งพูดจบ ลือชัยก็รีบเปิดปากพูด

เมญ่ายังอยากพูดอะไรต่อ แต่ลือชัยได้ใช้ใบหน้า แดงก่ำจ้องมองไป เพราะตื่นเต้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูด เสียงสูง “คุณไม่ต้องพูดแล้ว อย่าโลภให้มันมากนักเลย!”

พริบตาเดียวเมญ่าก็อารมณ์ขึ้นจนหน้าแดงเหมือน ตับหมู แต่เวลาคนซื่อสัตย์โมโหขึ้นมาสิถึงน่ากลัว มองดู ลือชัยที่อารมณ์ปรี๊ดแตก เมญ่าแอบด่าว่าโง่ไปคำนึงอยู่ ลับๆ จากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

เรื่องก็ได้ตกลงกันไว้แบบนี้แล้ว ถึงแม้มีอุปสรรค แต่ก็ถือว่าเสร็จสมบูรณ์

ปรึกษาหารือกับลือชัยเสร็จ วันที่สองพิงกี้ก็รีบให้ พายุจองตั๋วกลับไปที่เมือง

รีบกลับมาโดยเร็ว ก็จะสามารถให้ภูผาได้รับการ

รักษาโดยเร็ว

เพียงแต่ พอถึงยามคับขัน แผนการก็มีการ เปลี่ยนแปลงอีก

จู่ๆยายของลือชัยเข้าโรงพยาบาลกระทันหัน ตอน นี้อยู่ห้องไอซียู ทีนี้ลือชัยก็มาเมืองZไม่ได้อีกแล้ว

ด้วยความจนปัญญา พิงกี้ได้แต่นัดกับเขาว่ารอ เรื่องของทางฝั่งเขาจบเรียบร้อยแล้ว เธอค่อยให้คนไป รับเขา หรือว่าเขาจะมาที่เมืองZเองโดยตรง แล้วก็มาเบิกค่าเดินทางกับเธอก็ได้

เรื่องได้ตกลงกันไว้แบบนี้

พิงกี้เคยคิดว่าจะเหลือคนไว้รอลือชัย แต่สุดท้าย รู้สึกนี่จะให้ให้ความบาดหมางของการสอดส่อง และ บวกกับหาคนที่อยู่เฝ้าจับตาดูที่เหมาะสมไม่ได้ สุดท้าย จึงต้องล้มเลิกความคิดนี้ไป

กลับมาถึงเมืองZ พิงกี้ก็รีบไปบอกข่าวดีกับภูผา ก่อนเป็นอันดับแรกเลย

ก่อนหน้านั้นภูผาแสดงสีหน้าหนักแน่นมาก แต่หลัง จากได้ยินข่าวนี้ก็สีหน้ายิ้มแย้มและคึกคะนองขึ้นมา

เป็นพิเศษ

ถามพิงกี้ไปหลายครั้ง ค่าตอบที่ได้ล้วนแต่เป็นคำ ตอบที่แน่นอนทั้งนั้น ทันใดนั้นเขาก็ซักถามรายละเอียด ขึ้นมาอีก

แล้วโทรหาลือชัยไปอีกรอบนึง ทีนี้อารมณ์ของ ภูผาถึงได้สงบลงมานิดหน่อย
ลือชัยเฝ้ายายที่โรงพยาบาลทีเดียวก็ปาเข้าไป ครึ่งเดือนเลย

พิงกี้รอไม่ไหว จึงได้โทรไปถามสถานการณ์ดู

“คุณลือชัยคะ ไม่ทราบว่ายายของคุณออกจาก โรงพยาบาลหรือยังคะ?”

“ออก ออกจากโรงพยาบาลแล้วครับ

“ค่ะ งั้นขออวยพรคุณยายให้มีสุขภาพแข็งแรง อายุมั่นขวัญยืนนะคะ” พิงกี้พูดเป็นมารยาทไปครู่นึง และถามต่อว่า “แล้วคุณลือชัยสะดวกมาเมืองZเมื่อ ไหร่คะ ฉันจะได้ให้คนจองตั๋วและจองโรงแรมให้คุณไว้ ล่วงหน้าค่ะ”

“เอ่อ เอ่อ……”

ลือชัยยังพูดไม่จบ มือถือก็ถูกคนแย่งไปแล้ว เสียง ของเมญ่าก้องมาจากในสาย “คุณพิงกี้คะ เราขอเวลา ดูแลยายอีกหน่อย เดี๋ยวสิ้นเดือนไปนะคะ คุณว่าเวลานี้ โอเคมั้ยคะ?”

พิงกี้จะบอกว่าไม่โอเคก็ไม่ได้ “ได้ค่ะ พวกคุณ จัดการเรื่องของพวกคุณให้เรียบร้อยก่อนแล้วค่อยมา ก็ได้ค่ะ เพราะว่าทางนี้อาจจะต้องเสียเวลาหน่อยค่ะ”
“ได้ค่ะๆ” เมญ่าหัวเราะแห้งๆ “แล้วเรื่องตั๋วเนี่ย

จองเพิ่มอีกสักสองใบได้มั้ยคะ? ฉันจะไปดูแลสามีฉัน ด้วย ลูกของเราก็เพิ่งจะคลอดมาไม่กี่เดือน ทิ้งไว้ที่บ้าน ไม่ได้ ต้องให้น้าและยายของหลานช่วยดูแล นี่ถ้านับๆดู แล้วคงต้องจองตั๋วห้าใบแล้วค่ะ”

พิงกี้แทบจะโมโหจนหัวเราะ “ก็แค่สี่คนไม่ใช่หรอ ทำไมต้องซื้อตั๋วห้าใบด้วย? เด็กไม่ต้องซื้อตั๋ว อันนี้คุณ คงจะรู้อยู่มั้งคะ?”

“ฉันรู้ค่ะ ฉันรู้ ก็น้าชายของลูกน่ะสิคะ เห็นว่าเรา ไปที่เมืองZกันหมด เขาไม่เคยไป เลยจ้องตาเป็นมัน เลย! คุณพิงกี้เป็นผู้สูงศักดิ์ คงไม่แคร์เงินเล็กน้อยพวก นี้และไม่ทำให้เราผิดหวัง ใช่มั้ยคะ?”

.” ถ้าไม่ใช่พิงกี้พยายามควบคุมไว้ เธอแทบ จะหัวเราะเย็นชาออกมาเลย “ใช่ค่ะ!”

พูดจบ เธอก็วางสายทิ้ง

ถ้าไม่ใช่เห็นแก่ลือชัย ถ้าไม่ใช่เห็นว่าไม่อยาก

ความวัวไม่ทันหายความควายก็เข้ามาแทรกล่ะก็ เธอจะ

ต้องจัดการเมญ่าแน่นอน!

ภายใต้พิงกี้กับภผาที่เฝ้ารอด้วยความร้อนรนใจไม่นานก็ถึงสิ้นเดือน

ครั้งนี้เมญ่าไม่ได้เล่นตุกติกอะไรอีก ลือชัยและ คนในครอบครัวมาถึงที่เมืองZอย่างยิ่งใหญ่ไพศาล พิงกี้ ให้พายุไปรับพวกเขาที่สนามบินและส่งไปยังโรงแรมที่ จองไว้

เธอไม่ได้ไปด้วยตัวเอง แต่เท่าที่ได้ยินพายุพูด ไม่ นึกเลยว่าเมญ่าและคนในครอบครัวยังจะมาบ่นและ รังเกียจว่าเธอดูแลต้อนรับได้ไม่ดี ความหมายคือไม่ได้ เตรียมงานเลี้ยงโต๊ะจีนให้พวกเขา

พิงกี้ฟังแล้วก็หัวเราะเหอะๆ แทบจะควบคุมมารที่ อยู่ในใจไม่ได้แล้วจริงๆ

ก็ไม่รู้ว่าลือชัยมาเอาผู้หญิงแบบนี้ทำเมียได้ยังไง

ทั้งสองไม่เข้ากันเลยแม้แต่น้อย

แต่ว่าเพื่อให้เรื่องของวันพรุ่งนี้ราบรื่น พิงกี้ก็ไม่ ตระหนี่ให้หน้าลือชัยหน่อย เธอได้จองโต๊ะจีนไว้ให้พวก เขาโต๊ะนึง แต่ของขวัญที่มอบให้มีแค่ของลือชัยคน เดียว แถมยังได้ให้พายุโจมตีเมญ่าหน่อย

แต่แล้ว นาทีนี้ที่พิงกี้ไม่รู้คือ เมญ่าจะให้เซอร์ไพรส์

ใหม่กับเธอในเร็วๆนี้
วันที่สอง

ตั้งแต่เช้า พิงกี้ก็ส่งคนให้ไปเชิญลือชัยเตรียมตัว เข้าพักที่โรงพยาบาล

แต่ว่า ไม่ถึงสองชั่วโมง ทางโรงพยาบาลกลับแจ้ง ข่าวร้ายมาให้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ