บทที่ 56: ต่อไปเราเป็นแค่คนไม่รู้จักกัน

เควินโกรธมากจริงๆ เห็นหน้าที่ตื้นชั้นของพิงกี้

ยิ่งทำให้ความโกรธของเขาเพิ่มทวีคูณ เขาตัดสินใจ อย่างเด็ดขาดตั้งนานแล้ว

และพูดนัยๆกับลิสาแล้ว แต่ว่าลิสาเหมือนฉลาดมาก ที่สังเกตุถึงวัตถุประสงค์ของเขา

และหลบหลีกไม่คุยกับเขา เขาหาโอกาศที่เหมาะ

สมไม่ได้สักที

หลายวันนี้เพราะลิสาเข้าโรงพยาบาล เขาไม่อยาก ให้ลิสาได้รับกระทบกระเทือน

เลยหยวนๆไปก่อน แต่เขาคิดไม่ถึงว่าพิงกี้จะเป็นคน มีเล่ห์เหลี่ยมขนาดนี้

ไม่เพียงแต่วางแผนเรื่องของคืนนี้ แถมยังโหด เหี้ยมเยือกเย็นขนาดนี้

รู้ทั้งรู้ว่าลิสาเข้าโรงพยาบาล ยังอดใจรอไม่ไหวที่จะ เอาเรื่องนี้ไปกระทบกระเทือนลิสา

ให้ผู้หญิงอีกคนฟังเสียงครวญครางของเธอ เธอไม่รู้

ฝึกอายเลยหรือ?
* ฉันถามเธอ เธอหูหนวกหรือ พูดมาเดี๋ยวนี้ !

“ คุณจะให้ฉันพูดอะไร คุณก็เห็นแล้วไม่ใช่หรือ?”

รายการบันทึกของโทรศัพท์ไม่ได้ลบ เสียงก็ไม่ได้ ปรับกลับมา

คนฉลาดอย่างเควิน แค่คิดก็รู้ว่าเมื่อกี้เธอทำอะไร แล้วเพราะอะไร?

เค้นถามเธอด้วยความโมโห ส่วนมากก็โกรธเพราะ ละอายใจ!

แววตาใสสะอาดของพิงกี้มองผู้ชายสูงใหญ่ที่อยู่ตรง หน้า แววตาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

* โทรศัพท์ฉันก็โทรแล้ว ฉันคิดว่าลิสาคงจะมาในอีก

ไม่นาน

คุณเตรียมตัวว่าจะรับมือกับเธอยังไงเถอะ!

นี่เธออยากปั่นเรื่องให้มันวุ่นวายขนาดนี้เลยใช่ไหม นี่ก็คือสิ่งที่เธออยากได้หรือ?”

“คุณอยากเป็นคนที่มีเมียน้อยเมียหลวงล้อมรอบและเอาฉันเป็นของเล่นส่วนตัวคุณ

และกักขังฉันตลอดชีวิตหรือ?”

พิงกี้ถามกลับแบบเจ็บแสบ เธอน้ำเสียงเยือกเย็น

และสงบ

* คุณเตรียมแผนมาดีนะ แต่ฉันไม่มีทางให้คุณได้

สมใจหรอก! ”

* ฉันไม่ได้คิดแบบนั้น

“ คุณไม่ได้คิดแบบนั้น แต่คุณกำลังทำอยู่! ถ้าไม่ใช่

แบบนั้น

วันนี้คุณมีสิทธิ์อะไรมาใส่อารมณ์ให้ฉัน มีสิทธิ์อะไร มาทำกับฉันแบบนี้?!

คุณรู้สึกว่าคุณถูกหักหลัง รู้สึกว่าฉันมีชู้ แต่ฉันจะ

บอกคุณ

ฉันกับคุณไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องอะไรกัน! ฉัน

จะนอนกับใคร

คุณก็ไม่มีสิทธิ์มากล่าวโทษฉัน ! ในเมื่อคุณมาหาเรื่องฉันเอง

ฉันก็จะทำให้คุณกับลิสาทะเลาะกันแตกหัก คุณมัน รนหาที่เอง! ”

พิงกี้…”

“ อย่าบอกว่าคุณดีกับฉัน เสียสละตัวเองเพื่อมา ถอนพิษฉัน

คำพูดนี้คุณหลอกได้แค่เด็กอายุสามขวบ! ถ้าคุณ หวังดีกับฉันจริงๆ

ไม่ก็ให้ฐานะที่สมเกียรติกับฉัน หรือไม่คุณก็ไสหัว

ไปไกลๆจากฉัน!

แค่พูดออกมา ตัวเองก็อึ้งเหมือนกัน

ให้ฐานะที่สมเกียรติกับเธอ…..หรือเธอยังไม่ตายใจ

จากเขาหรือ?

แววตาของเขามืดมน น้ำเสียงตึงเครียด

“ เพราะแบบนี้ เธอก็เลยแกล้งโทรหาลิสา
เอาความสัมพันธ์ของเราไปกองที่ตรงหน้าเธอหรือ?

เธอรู้ไหมว่าลิสาตอนนี้อยู่โรงพยาบาล อาการน่า

เป็นห่วงมาก

เธอรับกระทบกระเทือนไม่ได้แม้แต่นิด?!

ดูออกชัดมากว่าเขาเข้าใจความตั้งใจเธอมาก เขานึก ว่าเธออยากเปิดโปงเรื่องทั้งหมดนี้

เพื่อจะบีบเค้นให้ลิสาเลิกกับเขา พิงกี้ขี้เกียจอธิบาย เธอแค่ถามด้วยความโกรธ

“ งั้นฉันหล่ะ ฉันสมควรโชคร้ายแบกรับทุกอย่างนี้ หรือ?! »

“ อย่างน้อยเธอมีร่างกายที่แข็งแรง แต่ลิสาไม่มี

“ ….ร่างกายที่แข็งแรง เฮอะ เหตุผลนี้เป็นข้ออ้าง

ได้ทุกอย่างจริงๆ! ”

พริบตาเดียว คำพูดของเควินรู้สึกเหมือนถูกน้ำเย็น ถังนึงราดลงมาจากหัว

หนาวเย็นจับใจ จู่ๆพิงสงบลง ไม่มีความโมโหของเมื่อกี้อีกต่อไป

ไม่ใช่ใจสงบลง แต่เพราะหัวใจตายด้าน ตั้งแต่ตอน ที่อายุสิบห้าปีเป็นต้นไป

เธอได้ยินคำนี้ไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่แล้ว นับก็คงนับไม่ ถ้วนจริงๆ!

“ พิงกี้ ลิสาร่างกายไม่แข็งแรง เธออย่ารังแกลิสา ลับๆเลย

ถ้าลิสาเป็นอะไรไปเธอชดใช้ไหวหรือ?” นี่คือตอนที่ เธอเพิ่งกลับมาถึงบ้านดำรงกุล

ถูกพี่สาวที่รู้ใจอย่างลิสาหลอก นี่คือคำพูดที่มาลาตี สงสารลิสาแล้วพูดกับเธอ

“ แค่เครื่องประดับราคาถูกชุดนึงเฉยๆ หายก็หายไป เถอะ สุขภาพลิสาไม่ดี

เธออย่าถือสาลิสาเลย ถ้าเกิดลิสาโรคหัวใจกำเริบ เธอได้เจอดีแน่ !”

นี่คือวันเกิดตอนที่เธออายุสิบแปด คนอื่นหลงลืมเธอ จำได้แค่ลิสา
เธอเอาเงินเก็บที่ได้จากการทำงานมาสามเดือนซื้อ สร้อยข้อมือให้ตัวเอง

หลังจากถูกลิสาแกล้งทิ้งไปที่ชักโครก ชาตรีเป็นคน พูดกับเธอ

* เธอนอกจากมีหัวใจดวงที่แข็งแรงกว่าลิสา ยังมี อะไรที่สู้ลิสาได้?

ทำไมคนที่เป็นโรคหัวใจตั้งแแต่กำเนิดถึงไม่ใช่เธอ เธอโหดเหี้ยมขนาดนี้

เธอสิถึงจะเป็นคนที่สมควรตาย! นี่คือคำพูดที่ธีระ

พูดกับเธอก่อนหมั้น

เรื่องในอดีต เหมือนหนังม้วนนึงที่ฉายขึ้น

มาในสมอง

จู่ๆพิงกี้รู้สึกเหนื่อยล้าแล้ว เธอฝืนยิ้มออกมา

“ คุณเควิน ถ้าคุณแคร์ว่าที่ภรรยาคุณขนาดนั้น ต่อ ไปก็อยู่ห่างจากฉันไกลๆหน่อย

ฉวยโอกาศตอนที่แฟนคุณยังไม่มา รบกวนคุณช่วย ยกฉันกับคุณเตชิตขึ้นไปที่เตียง
คุณสามารถบอกเธอว่าเมื่อกี้แค่เข้าใจผิด ที่จริงฉัน

อยู่กับคุณเตชิต

แค่คุณทำโทรศัพท์หล่นไว้ ฉันถึงได้ใช้โทรศัพท์

คุณโทรหาเธอ

เพื่อจะให้คุณสองคนแตกคอกัน ถึงจะฟังแล้วไม่

ค่อยสมจริง

แต่ไม่แน่อาจจะผ่านมันไปได้

เธอคิดคำนึงแทนเควินและลิสาจริงๆ

เธอเหนื่อยแล้วไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป ต่อไปก็ใช้ชีวิตใครชีวิตมันเถอะ

เธอหมายความว่ายังไง? ” เควินหัวใจกระตุก

ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าถูกเขาดึงมาอยู่ข้างๆ

แต่เขากลับรู้สึกเขาทั้งสองมีระยะทางห่างกันไกลสุด

ขอบฟ้า

* ฉันไม่ได้หมายความว่าไง เรื่องวันนี้ฉันเป็นคนผิด

จริง
ฉันไม่ควรมายั่วยุความสัมพันธ์ของคุณกับลิสา ตอน

ฉันแค่อยากหาวิธีหวนกลับเฉยๆ แต่ว่าฉันมีเรื่องจะ

ขอร้องเรื่องนึง

ฉันหวังว่า ต่อไปเราอย่าได้เจอหน้ากันอีกเลย

พิงกี้ ! ”

“ ต่อไปไม่ว่าคุณเควินได้ยินข่าวอะไรเกี่ยวกับฉัน

หรือแม้แต่มีคนเชิญให้คุณมางานศพฉัน คุณก็ทำ

เป็นไม่ได้ยินเถอะ

ฉันรู้สึกความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนเป็นคนไม่รู้

จักกันดีกว่า

ถึงจะแก่จะตายก็ไม่ติดต่อกันแบบนั้น

เธอพูดง่ายน้อ เธอเห็นฉันเป็นอะไร?!” ตะคอก

ดวงตาที่แดงจ้อง

เสียงนึง

เควินโมโหจนผลักพิงกี้ออก

เธอไว้
พึงกิโซเซและล้มลงทีอ่างอย่างแรง เธอเจ็บอย่าง แรง แต่ยังฝืนยิ้ม

“ เมื่อก่อนเห็นคุณเป็นพี่เขยฉัน ต่อไปเราเป็นแค่คน

ไม่รู้จักกัน”

เธอกับตระกูลดำรงกูลไม่มีความเกี่ยวข้องกันแล้ว ยิ่ง ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเขาอีกต่อไป

คนไม่รู้จักกัน….. การนัวเนียที่มีความสุขเมื่อ ทั้งหมดเป็นแค่เรื่องตลกขำขันหรือ?!

เควินยิ่งรู้สึกโมโห “ปัง” หมัดนึงชกไปที่กระจก กระจกแตกเป็นเสี่ยงๆ

มือเจ็บ แต่ใจยิ่งเหมือนถูกเข็มทิ่มแทงเป็นรู รู้สึกยิ่ง อยู่ยิ่งเจ็บ

เขาไม่พูด เธอก็ไม่พูด เงียบไปสักพัก เขาอดทน

ไว้และพูด

“ ไม่ต้องพูดอีกแล้ว เมื่อกี้ที่เธอพูด ฉันจะถือว่าไม่ ได้ยิน เรื่องนี้ฉันจะเคลียร์เอง

เธอไม่ต้องเป็นห่วง!” พูดจบ เขาเดินจากไป
เสียงที่เย็นชาของพิงกี้ก้องที่หูเขา

ยังไง ?

พูดกับลิสาตามตรงว่าคุณไม่ได้มีอะไรกับฉันแค่ครั้ง

“ คุณจะจัดการ

เดียว

แถมยังอยากรักษาความสัมพันธ์แบบนี้ไปเรื่อยๆ แล้วจะเลิกกับลิสา

หรือว่า คุณจะบอกว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับฉัน

เควินหยุดนิ่งไว้

“ อย่าลำบากใจเลย

ครั้งก่อนตอนที่อยู่ภัตตาคารมังกรหยก คุณก็ทอดทิ้ง ฉันเพราะร่างกายของลิสาแล้ว

หรือว่าครั้งนี้คุณก็ไม่แคร์สุขภาพของลิสาแล้วหรือ?

– พิงกี้ก้มตาและยิ้มเบาๆ

คุณเควิน คุณเป็นคนใจเย็นและมีเหตุผล

น่าจะรู้เหตุผลที่ทำไมเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้
เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ตรงหน้าก็ไม่มีเงาของผู้ชาย สูงใหญ่แล้ว

พิงกี้นิ่งไปพักใหญ่ เธอเอาหน้าก้มลงไปที่เข่า

น้ำตาไหลพรากออกมาไม่หยุดไม่หย่อน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ