คุณชายมาดเข้มกับคุณหนูสุดแสบ

บทที่321: คำขอร้องของลิสา



บทที่321: คำขอร้องของลิสา

วิลล่าในชานเมือง ยาระงับประสาทของลิสาหมด ฤทธิ์แล้ว หลังจากนั้นความคิดของเธอฟื้นกลับมาอีกครั้ง เธอยังมีความกลัวหลงเหลืออยู่เพราะปวดหัวใจอย่าง รุนแรงในก่อนหน้านี้

อีกแค่นิดเดียวความพยายามของเธอก็สูญเปล่าซะ

แล้ว!

ต่อไปเธอจะต้องดูแลร่างกายให้ดีๆ จะตื่นเต้นและ ดีใจเกินไปไม่ได้อีก

ต่อไปนี้เธอจะมีแต่ชีวิตที่ดีขึ้นเรื่อยๆเท่านั้น จะเสีย ชีวิตง่ายๆแบบนี้ และกลายเป็นศพที่ทำอะไรไม่ได้ๆยังไง?

นั่งอยู่บนเตียงสักพัก ทันใดนั้นเสียงเคาะประตูได้ดัง

ขึ้น

ลิสาตกใจ นึกถึงคนที่อาจจะหามาถึงที่นี่แล้ว เลยรีบ ลุกขึ้นจากเตียงไปเปิดประตู

พอเปิดประตู นอกห้องมีผู้ชายผมสีน้ำตาลรูปร่างสูง ใหญ่ยืนอยู่จริงๆด้วย ดวงตาคมลึก ดวงตาสีเทาคู่นั้นช่าง เยือกเย็น ดูแล้วเป็นคนที่เข้าใกล้ยากมาก

คนๆนี้ ลิสาไม่กล้าลืมเด็ดขาด เพราะเขาเป็นคนที่ลึกลับที่สุดในองค์กรSCคนอื่นเรียกเขาว่าคุณMurray

“คุณลิสา คุณฟื้นแล้วจริงๆด้วย ตอนนี้รู้สึกเป็นไง บ้าง ยังโอเคมั้ย?”Murrayถาม

Murrayสวมหน้ากากไว้ มีหน้ากากบังไว้ ทำให้ลิสา ยากที่จะดูสีหน้าเขาออก แต่พอได้ยินเขาถามแบบนี้แล้ว เธอก็ไม่กล้าปิดบังอะไรไว้อีก

แต่จริงๆแล้ว ก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องปิดบังอะไร

ห้องที่เธออยู่ในตอนนี้ เธอยังไม่ได้ตรวจเช็คอย่าง ละเอียด แต่เธอรู้ว่าในนี้ต้องมีกล้องวงจรปิดติดตั้งอยู่ ไม่น้อยแน่นอน ถ้าหากไม่เป็นเช่นนั้น Murrayจะมาได้ จังหวะพอดีแบบนี้ได้ยังไง?

คนใหญ่คนโตอย่างเขา ไม่มีทางที่จะติดตามเธออยู่

ตลอดเวลา

ลิสารีบแกล้งทำสีหน้าที่ซึ้งใจ แล้วพูดว่า “ตอนนี้ ฉันรู้สึกดีขึ้นแล้วค่ะ รู้สึกสบายใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ความรู้สึกที่ได้ชีวิตใหม่ช่างดีจริงๆ แต่ว่า นี่ล้วนเป็นผลงาน ของคุณMurrayทั้งนั้น ฉันจะไม่มีวันลืมเด็ดขาดค่ะ! ขอ แค่คุณมีคำสั่งอะไร ฉันก็พร้อมจะลุยน้ำลุยไฟเพื่อคุณค่ะ”
“งั้นก็ดี” Murrayยิ้ม แล้วพูดเหมือนมีความคิดบาง อย่าง “ในเมื่อคุณลิสาพูดแบบนี้ งั้นผมก็เอาจริงแล้วนะ หวังว่าคุณจะไม่เปลี่ยนใจนะครับ”

“ฉันไม่เปลี่ยนใจแน่นอนค่ะ………อยู่ต่อหน้า คุณMurrayฉันไม่กล้าเล่นลูกไม้อะไรอยู่แล้วค่ะ เพียง แต่..………….” ลิสากลัวจนตัวสั่น ได้แต่ตอบตกลงไป แต่ ก็ยังขอพูออย่างขอร้อง:“แต่ว่าคุณMurrayคะ ฉันเพิ่ง ได้รับการผ่าตัดเสร็จ อาการบาดเจ็บหนักและยังไม่หายดี หากคุณมีเรื่องที่จะให้ฉันทำ ขอเวลาให้ฉันอีกหน่อยได้มั้ย ค่ะ ฉันจะได้ช่วยคุณทำงานได้ดียิ่งขึ้น”

“ไม่รีบๆ คุณพักฟื้นร่างกายดีๆก่อน เรื่องที่ผมจะให้ คุณทําก็ไม่ค่อยยากเท่าไหร่หรอก ไม่ได้มีผลกระทบต่อ ร่างกายคุณใดๆทั้งสิ้น คุณวางใจได้

“แล้วเป็นภารกิจอะไรหรอคะ?” ลิสาพยายามสืบ

ถาม

“ผมจะให้คุณใช้ความสวยของคุณกับร่างกายของ คุณไปล่อลวงพวกผู้ชายที่มีครอบครัว ตอนที่มีอะไรกับ พวกเขาถ่ายรูปเหล่านั้นไว้ หลังจากควักไตจากร่างกาย ของพวกเขาไปข้างนึงแล้วใช้รูปถ่ายพวกนั้นข่มขู่พวกเขา ให้พวกเขาไม่กล้าแจ้งตำรวจ…….เรื่องนี้เวลาทำแล้วง่าย มาก สำหรับผู้หญิงที่สวยดั่งดอกไม้อย่างคุณแล้วยิ่งไม่ถือว่าท้าทาย เป็นยังไงบ้าง? คุณสามารถช่วยองค์กรทำ เรื่องนี้มั้ย?”

ลิสาตัวสั่น “นี่…..นี่มันผิดกฎหมายนะคะ

“ผิดกฎหมาย?” Murray ย้อมถาม กลิ่นไอบนตัว เยือกเย็นลงมาทันที เขาเข้าใกล้ลิสาพร้อมกระซิบถาม ข้างหูเธอเบาๆ “คุณลิสา คุณยังรู้ว่าในโลกนี้มีกฎหมาย ด้วยหรอ? คุณอย่าลืมสิ คุณน่ะเป็นคนเคยฆ่าคนมา ก่อน หัวใจที่เต้นอยู่ในร่างกายของคุณก็มีที่มาไม่สุรจิต นะ….

ร่างกายของลิสายิ่งสั่นเข้าไปใหญ่ แทบจะทรงตัวไม่

อยู

หลับตาลง เธอก็นึกถึงตอนนั้นเธอถือมีดผ่าตัดไว้ จ้วงแทง……..เลือดกระเซ็นมาที่เธอทั่วร่าง เธอก็กลัวมาก เหมือนกัน เพียงแต่ เธอหมดหนทางแล้วจริงๆ

เพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไป เธอจําเป็นต้องทำแบบนี้

ยิ่งไปกว่านั้น…………..

นั่นไม่ใช่คนจริงๆด้วยซ้ำ เป็นแค่ของปลอมที่สร้างขึ้น มาเท่านั้น!
“เป็นยังไงบ้าง คุณลิสา คุณตกลงมั้ย?” Murray ถามอีกครั้ง

ถามก็ถามแบบนี้ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการคำ ตอบที่ปฏิเสธ

ถ้าลิสาไม่รับปาก เขาก็มีวิธีทำให้เธอรับปาก

ถึงแม้ตอนนี้องค์กรSCกำลังแสวงหาวิธีที่จัดหาสิน ค้าใหม่ๆมา แต่ต้นทุนของเทคนิกนี้สูงมาก และต้องใช้ เวลาถึงจะสามารถยิ่งสมบูรณ์แบบขึ้น ลิสาเป็นแค่หนู ทดลองตัวแรกเฉยๆ สามารถเห็นได้ว่าพวกเขายังต้องเดิน ทางอีกยาวไกลมาก

ในช่วงเวลาที่ขาดแคลนชั่วคราวนี้พวกเขาก็ยังต้อง ใช้วิธีเดิมแม้จะมีความเสี่ยงก็ตาม เพื่อให้ได้มาซึ่งสินค้า

ให้ลิสาไปเอาไตของพวกผู้ชายที่สำส่อนนอกบ้าน ไม่ได้ทำร้ายหรือเอาชีวิตคนสักหน่อย เขาไม่รู้จริงๆว่าผู้ หญิงที่หน้าชื่อใจคดคนนี้จะปฎิเสธทำไม

“ได้ ได้ค่ะ” ลิสาไม่กล้าปฏิเสธ ได้แต่ตอบตกลง

เพียงแต่ เธอยังมีข้อเรียกร้องหนึ่งอย่าง

“ดยMurray อันมีข้อเรียกร้องหนึ่งอย่างที่จะให้คุณช่วยค่ะ”

“คุณยังอยากได้อะไรอีก?” Murrayขมวดคิ้ว

“ฉัน……” ลิสาลูบจับใบหน้าตัวเอง พูดด้วยความ ยืนหยัดและความโหด “รบกวนคุณให้คนทําการผ่าตัด แปลงโฉมให้ฉันด้วย ฉันอยากทำการเปลี่ยนแปลง คุณก็ แค้นเควินมากไม่ใช่หรอคะ ฉันก็แค้นพวกเขามากเหมือน กัน ฉันอยากแก้แค้นให้กับองค์กรSCและกับตัวฉันเอง

Murrayเอามือยันคางไว้ สำรวจลิสาไปครู่นึงถึงได้ พยักหน้า “งั้นผมจะให้คุณได้สมปราถนา

ได้ยินมาว่าคุณลิสาคนนี้ยังเป็นดาราที่พอมีชื่อเสียง ในเมืองZด้วย ถ้าใช้ใบหน้าเดิมของเธอออกไปทำงาน เกรงว่าจะไม่สะดวก สู้แปลงโฉมดีกว่าจะได้สะดวกกับการ ทำงานมากขึ้นเยอะ

เห็นMurrayรับปากแล้ว ลิสาก็รู้สึกโล่งอกไปที่

ด้านนึงคือที่เธอเรียกร้องได้รับอนุญาติแล้ว อีกด้าน นึงก็เสียใจที่ตัวเองถอยหลังไม่ได้แล้ว……ในเมื่อมา รายงานตัวที่ฝั่งของMurrayแล้ว งั้นเธอก็ไม่มีโอกาสที่จะ เปลี่ยนใจแล้ว
ถูกเควินจัดการไปทั้งคืน วันถัดมาตอนที่พิงกี้ลงจาก เตียงขายังอ่อนและสั่นอยู่เลย

ไม่ได้มีความรู้สึกแบบนี้มานานมากแล้ว ตอนที่เธอ ทุบเอวมีแต่ความเศร้าใจ

เธอถือว่าได้รู้สักที ยั่วโมโหหมาตัวนึงดีกว่ายั่วโมโห ท่านประธานใหญ่คนนี้!

ยั่วโมโหหมา มากสุดก็แค่ถูกกัดคำนึง แต่ยั่วโมโห ท่านประธานใหญ่…….เหอะๆ เขาจะคิดบัญชีพลิกไป พลิกมา ครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่จบไม่สิ้น ใกล้จะทรมานชีวิ ตน้อยๆนี้จนสิ้นใจเลยจริงๆ

ในใจเต็มไปด้วยความโศกเศร้า เธอลงมาจากชั้น สอง ยังเดินไม่ถึงห้องโถงก็เห็นสาวแปลกหน้าที่ผมสีทอง กำลังนั่งอยู่บนโซฟาที่ห้องรับแขก กำลังสำรวจรอบๆด้วย ความแปลกใจพอดี

ทันใดนั้นเธออึ้งเล็กน้อย

คนๆนี้คือใคร?

“คุณคือใคร?” ผู้หญิงคนนี้ก็เห็นพิงกี้เหมือนกัน เห็นพิงกี้เดินลงมาจากชั้นสองเหมือนเจ้าของบ้าน เธอได้พุ่งไปที่ตรงหน้าเธอทันที เงยหน้ามองไปที่เธอ พิงกี้ “ .…………….”

เธอไม่จําเป็นต้องตอบทุกคำถามของคนแปลกหน้า ยิ่งไปกว่านั้น สาวน้อยคนนี้ยังค่อนข้างหยิ่งผยอง รู้สึก เหมือนเป็นศัตรูกับเธอเล็กน้อยด้วย เธอยิ่งไม่อยากตอบ คําถามเธอใหญ่เลย

“ฉันถามคุณอยู่ คุณได้ยินมั้ย?” เห็นพิงกี้ไม่เปิดปาก พูด สาวน้อยคนนี้ก็ขมวดคิ้ว พูดด้วยความไม่พอใจ “ถ้า หากคุณเมินเฉยใส่ฉัน ถ้าฉันโกรธขึ้นมาจะทำให้คุณได้รับ กับสิ่งที่คุณได้ทำเอาไว้เลยนะ

“อ้อหรอ?” ในขณะนี้นี่เอง เสียงที่เย็นชาก้องมา เค วินเดินลงมายืนอยู่ที่ข้างๆของพิงกี้ “Alice เธอจะทำให้ ภรรยาฉันได้รับกับสิ่งที่ทำลงไปยังไง?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ