บทที่ 69 ฉันชอบเอากับเธอตอนกลางคืนมากกว่า

ทันใดนั้น เควินก็ถอดเสื้อสูททั้งคลุมและดึงพิงกี้มา

ที่อ้อมอกแล้ว

แผ่นหลังที่ขาวเนียน พริบตาเดียวก็ถูกเสื้อสูทคลุมไว้

อย่างมิดชิด

คนทั้งคนมีแต่ผมดกดำที่โผล่ออกมา สายตาของ ผู้คนไม่สามารถเห็นภาพที่สวยงามนั่นอีกต่อไป

พวกเขาได้แต่ดูผู้หญิงที่ตัวเล็กถูกผู้ชายกอดไว้ใน อ้อมอก มิดจนลมก็พัดไม่เข้า

สีหน้าเควินนิ่งเหมือนน้ำ แต่แววตาม้วนด้วยพายุที่

รุนแรง

ไม่ว่าคนที่อยู่ในห้องประชุมหรือพายุที่ยืนอยู่ข้างนอก ต่างก็รู้สึกพิงกี้เล่นเกินงามไปแล้ว

สามารถทำให้ท่านประธานที่เคร่งขรึมและเงียบสงบ โกรธถึงขั้นนี้ ผู้หญิงคนนี้ไม่เบาเลย

แต่ว่า….ถ้าเธออยากถอนตัวคงไม่ใช่ง่ายๆแล้วมั้ง? ยังไม่ทันได้จินตนาการภาพของพิงกี้ที่ย่ำแย่

จินตนาการก็กลายเป็นจริงแล้ว “ ใครเป็นคนทำให้

เธอใจกล้าแบบนี้ น้? »
น้ำเสียงที่ทุ้มต่ำของเควินแฝงด้วยความโกรธที่สุด ขีด เหมือนถ้าไม่ระบายออกมา

ก็จะเหมือนทะะเลที่ถูกคลื่นซัดม้วนอย่างแรง พิงกี้ เงยหน้าและยิ้มแย้มเบิกบาน

“ ก็คุณไงคะ”

เควิน ….

“ คุณแอบทำเรื่องลับๆไปตั้งเยอะแยะ บีบเค้นฉัน

บีบคนข้างกายฉันก็เพื่ออยากจะนอนกับฉันไม่ใช่ หรือ? ฉันมาให้คุณนอนอย่างโดยดีแล้ว

แถมยังถอดเสื้อยั่วยวนคุณ คุณยังมีอะไรที่ไม่พอใจ

อีก? “ตอนแรกผู้คนต่างอึ้ง

แต่ต่อมาทุกคนต่างก็พยักหน้า ผู้หญิงคนนึงทำถึง ขั้นนี้แล้ว ถือว่าแสดงถึงความจริงใจแล้ว

แต่คุณเควินบึงกเกิน พวกเขาได้เห็นแค่แผ่นหลังไม่ ถึงหนึ่งวินาที จากนั้นก็มองไม่เห็นแล้ว……

“ความหมายของเธอคือ ฉันต้องให้รางวัลเธอด้วย

ซ้ำหรือ? ?
เควินอยากจะบีบคิผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าให้ตายจริงๆ

เขาทำตาหรี่และถาม

ฉันนั่งประชุมคุยโครงการที่มีมูลค่าหลายพันล้าน แต่กลับถูกเธอปั่นจนวุ่นวายไปหมด

เธอชดใช้ไหวหรือ?”

* ฉันไม่ปั่นป่วนหรอก ฉันเป็นเด็กดีจะตาย ฉันนั่งตัก คุณและเล่นของตัวเองไป

คุณก็ประชุมของคุณไปสิ

เควิน

“ อีกอย่าง เมื่อก่อนตอนที่อยู่บนเตียงกับฉันคุณไม่

ได้พูดแบบนี้เลย

คุณบอกฉันเป็นเด็กดี เป็นเบบี้ของคุณ อยู่ในใจคุณ ไม่มีอะไรที่เทียบฉันได้เลย” ระหว่างพูด

พิงกี้ทำหน้าสงสารนั่งตักและซบที่อกของเควิน กล่าวหาว่าเควินเป็นคนไม่จริงใจ

ผู้คนอยากดูแต่ไม่กล้าดู แต่กลับใช้หูตั้งใจฟังมาก
อย, นมขอบเอ กบเอง

“พรุ๊ด!” มีบางคนกลั้นเสียงหัวเราะไม่อยู่

เควิน”

“ ถ้าคุณลงจากเตียงก็ไม่ยอมรับแล้วหล่ะก็ ฉันก็ หมดจนปัญญาจริงๆ….

พิงกี้ก้มหน้าถอนหายใจ ใครใช้ให้ฉันเป็นผู้หญิง

อ่อนแอหล่ะ

ฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงที่ถูกทอดทิ้ง” เธอ หันไปถามผู้คนที่อยู่ในห้องประชุม

พูดเหมือนจะไขว่คว้าเป้าหมายต่อไป

“ มีใครจะรับช่วงฉันต่อไหม? ฉันทำเรื่องบนเตียง เป็น ทำงานบ้านเป็น แถมยังเลี้ยงง่ายด้วย!

“ พิงกี้! “เควินทนไม่ไหวจนตะคอก

คุณพูดก็พูดดีๆ มาตะคอกใส่ฉันทำไม แก้วหูฉัน

จะแตกอยู่แล้ว “พิงกี้นวดใบหู

“ ไปกับฉัน! “สุดท้ายเควินก็ทนโมโหจนไฟที่ลุก

ท่วมไม่ได้ เขาสูดหายใจลึกๆ
และอุ้มพิงกี้ออกจากห้องประชุม แล้วเดินไปที่อฟฟิศ ของตัวเอง พายุเห็นแล้วรีบตามไป

เปิดประตูให้เควินเหมือนหมารับใช้ พอเดินไปถึง ห้องพักผ่อนในออฟฟิศ

เควินโยนพิงกี้ลงที่เตียง จากนั้นเขาก็เหมือนเสือชี

ต้าร์ที่จะรังแกเธอ

มือทั้งสองที่แข็งแกร่งตรึงไว้ที่ข้างกายเธอ สายตาที่ คมลึกเหมือนเสือจ้องเธอเหมือน

เหมือนเสือที่กำลังจ้องอาหาร เขี้ยวที่แหลมคมกำลัง ยื่นออกมาจะฉีกเธอเป็นเสี่ยงๆแล้วกลืนลงไป

พิงกี้ เธอจะทำอะไรกันแน่?!

ฉันมากกว่าที่จะถามว่าคุณจะทำอะไรกันแน่?! “พิง

กี้สีหน้าเย็นชา

ไม่มีรอยยิ้มที่สวยหวานอีกต่อไป เธอถอยหลังไปชิด

หัวเตียงและถามอย่างเยือกเย็น

“ เควิน คุณเล่นพอหรือยัง?ได้รังแกฉันทำให้คุณ รู้สึกภาคภูมิกับความสำเร็จมากเลยหรือ?”
เควินเงียบ และจ้องมองเธออย่างไม่คลาดสายตา

“ คุณทำให้ฉันเสียงานที่เนเวอร์แลนด์ไป ทำให้ฉัน

เสียงานที่บริษัทเกมส์ไป

และทำให้บริษัทของพี่มานพใกล้ล้มละลาย

แถมยังให้จิ๊กโก๋ไปเขย้ำวงข้าวของและชิงทรัพย์ ด้วย….คุณนี่มันเหี้ยที่สุดเลย

ต่ำช้าเลวทรามที่สุด

สายตาพิงกี้มีแต่ความผิดหวัง ยิ่งไปกว่านั้นมีแต่

ความเกลียดชัง

รู้สึกผิดหวังจริงๆ! ถึงแม้เธอตัดสินใจแล้วที่จะไม่

ชอบเควิน

แต่ในใจเธอเขาก็ยังเป็นผู้ชายที่สุขุมและซื่อตรง

แบกความรับผิดชอบที่หนักหนา

แต่ว่า…ผู้ชายคนนี้ไม่มีใจให้เธอ คนที่เขาชอบคือผู้

หญิงอีกคนแค่นั้นเอง

มองจากมุมอื่น จุดนี้ก็ไม่ถือว่าเป็นจุดด้อย เพราะยัง

ไงเขาก็ถนถนอมลิสามาก
และอ่อนโยนกับลิสามาก แต่เขาเย็นชากับเธอคน เดียว แต่ตอนนี้? เธอรู้สึกผิดหวังมาก

เธอเสียใจที่รู้จักเขา ถ้าเป็นแบบนี้ ให้เธอตายไปกับ อุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อนยังดีเสียกว่า

หรือถูกไฟเผาตายก็ยังดีกว่าชีวิตที่พลิกผันหลายปีนี้

ตามราวีเขาอย่างโง่เขลาแถมยังทำให้คนที่ตัวเอง แคร์เดือดร้อนไปด้วย

“ ฉันทําให้เธอผิดหวังใช่ไหม?”

* ใช่ ฉันผิดหวังกับคุณจริงๆ ถ้าย้อนเวลาได้ ฉันไม่ อยากให้คุณช่วยฉันไว้

น่าจะปล่อยให้ฉันตายไปพร้อมกับไฟไหม้เมื่อเจ็ดปี

ก่อนยังดีเสียกว่า “พิงกี้ยิ้มเบาๆ

“ เพราะยังไงโลกนี้ก็ไม่มีคนแคร์ความเป็นความตาย ของฉันอยู่แล้ว อ๋อ….ยังพอมีคนแคร์อยู่

แต่ว่าคนที่แคร์ฉันได้รับความเดือดร้อนเพราะฉัน

หมดทุกคน พวกเขาเฮงซวยจังเลย
แต่ว่าคนทีแคร์ฉันได้รับความเดือดร้อนเพราะฉัน

หมดทุกคน พวกเขาเฮงซวยจังเลย

เฮงซวยจนฉันจะละอายใจตายอยู่แล้ว ทำให้ฉันรู้สึก

เสียใจที่รู้จักพวกเขา

“หน้าเธอเป็นอะไร?” มือของเควินสัมผัสที่แก้มของ

ใบหน้าที่บวมแดงถูกมือที่เย็นสบายของเขาสัมผัส

แล้วรู้สึกสบาย

พิงกี้หันหน้าไปอีกทาง ไม่เกี่ยวกับคุณ!

“ใครทำ?”

“ จะใครได้อีกหล่ะ? คุณให้จิ๊กโก๋ไปทำลายบริษัท

ของมานพ บัญชีคิดมาที่ตัวฉัน

คุณว่าเป็นใครหล่ะ?”

“ มานพลงมือกับเธอหรือ? ”

เฮอะ…”สายตาพิงกี้เหน็บแนม” พี่มานพดีกับฉัน

จะตาย เขาไม่มีทางตีฉันหรอก
แม่เขาต่างหาก”

เควิน ….. .” เขาให้พายุไปกดดันบริษัทของมานพ

และเพื่อนเขา

จะได้อาศัยการบีบเค้นครั้งนี้ให้เธอเห็นความเป็นจริง

แต่ว่าเขาไม่เคยสั่งให้จิ๊กโก๋ไปทำลายบริษัทเขา เกิด เรื่องผิดพลาดที่ตรงไหน?

ตอนนี้เขายังไม่รู้ความจริง ได้แค่ปิดปากเงียบก่อน เขาไม่พูด พิงกี้นึกว่าเขาร้อนตัว ]

“ พี่เขยคะ บอกมาซิพี่เขยกะว่าจะนอนกับฉันเมื่อ ไหร?”พิงกี้สีหน้ายิ้มแย้ม และเค้นถาม

เธอนึกว่าเธอถามแบบนี้ จะทำให้เควินโมโหจนบอก

ไม่ต้อง

จะได้พิสูจน์ว่าขาไม่ได้เลวทรามขนาดนั้น แต่ว่า…..

“เธอรอฉันที่นี่ คืนนี้ไปกับฉัน”

พิงกี้ “…….

เสื้อผ้าตัวเองเสร็จ
สีหน้าสงบนิ่งและพูดคำที่คนฟังแล้วอายจนหัวใจ

เต้นแรง

“ฉันชอบเอากับเธอตอนกลางคืนมากกว่า มันได้

บรรยากาศมากกว่า

และมีเวลาเพียงพอที่จะมีเซ็กส์ จะได้ไม่รู้สึกว่าเอา ไม่สุด กลางวันงานเยอะไม่สะดวก

แต่ว่า….ถ้าเธออยากเอามากหล่ะก็ ต่อไปเราหาเวลา

ว่างไปพักผ่อนแล้วลองดูก็ได้

พิงกี้” ….” บทละครนี้ผิดไปจากที่เธอเขียนไว้หรือ เปล่า? อีกอย่างเธอไม่อยากเอาเลย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ