บทที่ 53: แค่ไม่ได้เอากับเธอหลายวันก็อดไม่ได้แล้วหรือ?

เตชิตนี่สมองเฉียบคมจริงๆ! แต่ว่าคนเราถ้าจะทำ

เรื่องผิดจริงๆ

จะยอมรับอย่างเปิดเผยหรือ?

“…เฮอๆ” พิงกี้ไม่ยอมรับหรอก ทนกับร่างที่ทรมาน

เธอกะพริบตาแล้วพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

ฉันจะทำเรื่องไม่ดีกับคุณได้ยังไง? คุณเป็นผู้มี พระคุณกับฉัน เป็นนักบุญทุ่มของฉัน

ฉันยังต้องเอาใจคุณด้วยซ้ำ! ฉันแค่เห็นว่ามือคุณ เรียวสวย จะชื่นชมใกล้ชิดอีกหน่อย”

“ อย่างนี้หรือ….” เตชิตใช้สมองที่ดื่มเหล้าคิดๆดู แล้วรู้สึกมีเหตุผลมาก

เขาเอามือยื่นมาตรงหน้าพิงกี้

“ ในเมื่อเธอไม่เคยเห็นของดี งั้นก็ดูให้ระ

เอียด….อ๊า! ”

เสียงร้องเจ็บคำนึง! ยังไม่ทันโอ้อวดเสร็จ เตชิตก็ถูก พิงกี้กัดเข้าที่มืออย่างไม่ทันตั้งตัว
เธอกัดแรงมาก เจ็บจนสีหน้าเขาบูดเบี้ยวขึ้นมา เขา มีความโกรธที่เหมือนถูกหลอก

โมโหจนตะคอกเสียงดัง “ พิงกี้ ถึงเธอจะชอบมือฉัน แต่ก็กัดไม่ได้หนี่! ”

พิงกี้ “…” คนๆนี้ดูท่าแล้วเมาจริงๆ แถมอาการไม่ เบาซะด้วย!

แต่ว่าปล่อยมือเตชิตออก มองเห็นรอยกัดที่ชัดเจน บนมือเขา พิงกี้รู้สึกละอายใจ

กัดก็กัดแล้วขอให้ได้ผลหน่อยเถอะ เธอนอนอยู่บน

เตียงอย่างอ่อนเพลีย

ทนความเร่าร้อนที่ยิ่งอยู่ยิ่งหนักโหมกระหน่ำมา เธอ

ซักถามเขา

“ คุณเตชิต คุณได้สติขึ้นมาบ้างหรือยัง?” ถ้าเขา

ไม่ได้สติขึ้นมาอีก

เธอกลัวเธอจะอดครวญเสียงออกมาไม่ได้

เธอไม่อยากให้เขาได้ยินเสียงแบบนี้ แล้วบุกเข้ามา

หาเธอ
คิดอยู่ว่าผู้ชายคนนี้ก็ไม่ได้มีทีท่าที่เร่าร้อนจนมี

อารมณ์ทางเพศ

เขาน่าจะไม่ได้ถูกมอมยาแค่เมาเฉยๆ เธอแค่อยาก ทำให้เขาตื่น ถ้าเขาตื่นขึ้นมา

เรื่องนี้อาจจะยังมีทางหวนกลับ แผนของลิสาก็จะ ถือว่าล่มสลายไป !

“ ฉันมีสติตลอดเวลาอยู่แล้ว” เตชิตพูดด้วยน้ำเสียง

“ ถ้าคุณมีสติดี งั้นคุณ….อุ้มฉันไปที่อ่างจากุชชี่ได้

ไหม?

ฉันรู้สึกร้อน อยากแช่น้ำเย็นสักหน่อย”

“ ฉันเดินไม่ไหว

“ เพราะอะไร?

“ ไม่อยากขยับ ”

.………” พิงกี้คิดถึงเมื่อกี้เขาก็ถูกคนอุ้มเข้ามา เธอ

ไม่ลำบากใจเขาแล้ว

จากนั้นเธอก็ออกความคิดเห็น

“ งั้นคุณโทรศัพท์ให้ผู้ช่วยมารับเราสองคนหน่อยได้

ไหม?”

* เรามีอะไรที่ต้องการให้ความช่วยเหลือหรอ?”

พิงกี้พูดกล่อมต่อ “ ตอนนี้คุณร้อนมากเลยใช่ไหม และไม่อยากขยับตัวใช่ไหม?

คุณเรียกผู้ช่วยมาปรับแอร์ให้เย็นลงหน่อยจะได้

สบายขึ้น”

ขอแค่ผู้ช่วยของเตชิตมาพบเห็นสถานการณ์ของเขา

สองคน ก็จะต้องจัดการแน่

เธอพูดถูก” แต่ว่าเตชิตหาโทรศัพท์ไปมา ปวด

หัวจนกุมขมับ

และหมดแรงนอนลงที่เตียง

“ โทรศัพท์หายไปแล้ว

พิงกี้ “ ” ทุกวิธีก็ไม่ได้ผล เธอจะต้องทำยังไง ต่อ? เธอร้อนรนใจจะแย่อยู่แล้ว
อยากตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่เตชิตกลับ เหมือนไฟที่ลุกท่วมขึ้นมา

ดูแล้วเหมือนถูกมอมยาเหมือนกัน แต่ไม่ค่อยหนัก

เท่าไหร่

เขาแบกร่างกายขึ้นมาจ้องมองที่เธอ แววตาลุกวาว

พิงกี้เห็นสีหน้าเขาแล้วอึ้ง ใบหน้าเขายิ่งอยู่ยิ่งแดง แววตาที่สว่างไสวมีความตื่นมาก

ตอนที่เขายิ้มมาให้เธอ

ดวงตาของเขายิ่งดูลึกลับ

แค่สบตาก็สามารถดึงดูดวิญญาณคนไป ทำให้คน สามารถตกหลุมพรางที่เขาสร้างไว้

“ คุณเตชิต คุณ….ถูก…” เสียงของพิงกี้สั่นไหว

ถ้าเขาถูกมอมยาจะทำยังไง? เธอไม่กล้าคิดเลย!

พิงกี้ เธอหอมจังเลย “สายตาเตชิตสลึมสะลือ และค่อยๆเข้าใกล้พิงกี้

ก้มหน้าคมที่ซอกคอพิงกี้
< นี่คือกลิ่นหอมของกายเธอหรือ? ผู้หญิงคนอื่นมีแต่ กลิ่นน้ำหอมแรงๆ ฉันไม่ชอบ ฉันชอบกลิ่นของเธอ..... “ คุณเตชิต! ” จู่ๆพิงกี้พูดเสียงสูง แต่ยังเหมือน กําลังอ้อนอยู่ * อยากได้เธอมานานแล้ว ให้ฉัน * ไม่ได้นะ!คุณเตชิต... “ ทำไมจะไม่ได้ เธอนอนกับคนเยอะแยะได้ แต่ นอนกับฉันไม่ได้หรือ?” เตชิตหรี่ตา เขาก้มหน้าจูบไปที่ใบหน้าของพิงกี้ อย่างไม่สนใจ แขนที่แรงเยอะของเขากอดร่างที่อ่อนแรงของเธอไว้ มือข้างนึงลูบไล้ที่ร่างเธอไปมา เหมือนอดใจไม่ ไหวแล้ว อาจจะเพราะในใจเขาเกิดความไม่พอใจ ท่าทางของ เขารีบแรงไม่มีความสงสารเธอเลย “อืม...อย่านะ....” ถูกเขาทำจนเจ็บ พิงกี้อดร้อง ออกมาไม่ได้ เธอรู้สึกร่างกายมีไฟลุกท่วม กลืนกินเธออย่างไม่ใย “ ร้องแบบนี้แหล่ะ เสียงดังอีกหน่อย ฉันชอบ!” เต ชิตยิ่งครึกครื้นขึ้นมา ใบหน้าพิงกี้ยิ่งแดงก่ำเข้าไปใหญ่ เธอรู้ว่าเธอหมด ปัญญาแล้วจริงๆ! เธอถูกมอมยา การตื่นตัวของสมองช่างต่างกับ ร่างกายที่มีความต้องการอย่างสิ้นเชิง เดิมทีก็ควบคุมฤทธิ์ยาได้ยากอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งเจอกับเตชิตที่ยิ่งอยู่ยิ่งเหิมเกริมหลังจาก เมาและถูกมอมยา เขาไม่สนใจการขัดขืนของเธอเลย ถ้าเขาสองคนจะออกจากห้องนี้อย่างไม่มีอะไร เกี่ยวข้อง นอกจากมีปฏิหาริย์เกิดขึ้น! หลับตาลงสนิท น้ำตาไหลพราก เธอรู้สึกสิ้นหวัง และความสิ้นหวังนี้ อยู่ภายใต้ฤทธิ์ยาไม่นานเธอก็จะ กลายเป็นคนสกปรกแล้วใช่ไหม? เสื้อถูกดึงออก กระโปรงถูกผลักขึ้นมาถึงที่เอว ผิวกายออกมาสัมผัสกับอากาศ ความเย็นสบายแต่ ไม่มีที่พึ่งทำให้พิงกี้รู้สึกอึดอัดใจ แต่ก็อดไม่ได้ที่รู้สึกสบายตัว และครวญออกมา อย่างควบคุมไม่ได้ เหมือนกำลังต้อนรับผู้ชายที่เหิมเกริมอยู่บนร่างเธอ พอดึงสติกลับมา เธอน้ำตาไหลพรากอีกครั้ง เธอไม่อยากกลายเป็นผู้ หญิงที่เหมือนคนอื่นลือกัน แต่เสียดาย เธอไม่ระวังตัวมากพอ ถึงได้ตกหลุม พรางของลิสา ต่อไปเธออาจจะต้องกลายเป็นผู้หญิงอย่างที่คนอื่น ลือกันแล้ว แม้แต่...เขาก็คงจะดถกเธอด้วยใช่ไหม? นึกถึงผู้ชาย สูงหล่อคนนั้น ฟังก็รู้สึกเจ็บปวดใจ เหมือนหัวใจถูกคนแทงเป็น ในเวลานี้ “ปัง” เสียงนึง ประตูถูกถีบออกอย่างแรง ผู้ชายที่สุขุมเดินมาพร้อมความเยือกเย็น สายตา แหลมคมเหมือนมีด ตอนที่มองไปที่เตียงเห็นคนที่กำลังนัวเนียกัน ยิ่ง ทำให้สายตาเขาตึงเครียด เขานิ่งไปครู่นึง จากนั้นก็เดินไปข้างเตียงด้วยสีหน้า ตึงเครียด เขาดึงเตชิตที่กดทับอยู่บนเรือนร่างของฟังกี้ออก จากนั้นก็ทุบไปที่หลังเตชิตที่พึ่งจนเขาสลบ เควิน โยนเขาไปที่พื้นอย่างโหด พิงกี้เงยหน้ามองคนที่อยู่ตรงหน้า เธอรู้สึกอึ้ง “ * ฉันเอง” เควินพยักหน้าอย่างเย็นชา จากนั้นก็ ถามอย่างเย็นชา ไม่เอากับเธอแค่ไม่กี่วัน อดใจไม่ได้แล้วหรือ?