บทที่ 50 : กระดิกนิ้วให้เธอ

ตอนที่พิงกี้กำลังลังเลอยู่ อาการของยายสมศรีหนัก ขึ้นกว่าเดิม ไม่รู้เพราะอะไร

ยายถึงมีไข้สูงถึง39องศา เพราะไข้ไม่ลด ทำให้ ร่างกายไม่สบายจนกระทบกับหัวใจ

หมอเฉลิมกลัวว่ายายจะเสียชีวิตเพราะเส้นเลือด หัวใจอุดตัน

เลยแนะนำให้ยายสมศรีย้ายไปอยู่ห้องหน่วยอภิบาล พิงกี้รีบตอบตกลงทันที

แต่ว่า แบบนี้ค่ารักษาของยายสมศรีจากพุ่งจากวันละ

ห้าพันเป็นวันละหนึ่งหมื่นห้าเลย

ภาระหนักขึ้นกว่าเดิมสามเท่า

ก่อนหน้านั้นพิงกี้ยังลังเลว่าจะไปทำงานที่เนเวอร์

แลนด์ไหม

นาทีนี้เธอไม่กล้ายืดเยื้ออีกเลยโทรศัพท์หาริชชี่

บอกว่าเธอจะไปทำงานกับริชชี่ที่เนเวอร์แลนด์ด้วย

ที่เนเวอร์แลนด์ พิงกี้ยืนอยู่ห้องให้สัมภาษณ์ รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

เพื่อจะได้ผ่านการสัมภาษณ์เธอก็ลงทุนลงแรงนะ เธอแต่งหน้าให้ตัวเอง

เธอแต่งหน้าแบบอ่อนๆ แต่กลับทำให้ใบหน้าเดิมที่ สวยอยู่แล้วยิ่งดูสวยขึ้นไปอีก

เรือนร่างเธอใส่ชุดเดรสสีเทาอมควัน ผมที่ยาวถึงเอว พริ้วไหวอยู่ข้างหลัง

ไม่ได้เด่นมาก แต่กลับมีความสวยใส

เดิมทีเธอก็สวยอยู่แล้วทหน้าตาเธอถือว่าเป็นเบอร์

ต้นๆของเมืองนี้

นี่คือข้อได้เปรียบของเธอ

คุณหนูลิสา คุณแน่ใจว่าจะมาทำงานที่เนเวอร์

แลนด์หรือ? ”

เจ๊แดงที่รับผิดชอบสัมภาษณ์สาวเชียร์เหล้า เธอมอง

พิงกี้แล้วขมวดคิ้ว
“ตระกูลดำรงกูลรู้ไหมว่าคุณจะมาทำงานที่นี่? ถ้า พวกเขามาหาเรื่องที่นี่

มีปัญหาขึ้นมาคุณต้องรับผิดชอบนะ!”

“ ฉันถูกไล่ออกจากบ้านแล้วค่ะ พวกเขาไม่สนใจว่า

ฉันจะเป็นจะตายหรอก

ยิ่งไม่มายุ่งเกี่ยวกับการตัดสินใจของฉันด้วยค่ะ กี้ยิ้มอ่อนๆ เธอพูดจาตรงไปตรงมา

“ คุณแน่ใจนะ? ”

“แน่ใจค่ะ! ”

เจ๊แดงเหลียวมองพิงกี้อีกครั้งด้วยความพอใจ ผู้ หญิงที่อยู่ตรงหน้าหน้าตาสะสวยมาก

สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือ เธอเป็นคนพูดจาตรงไปตรง

มา สีหน้าแววตาสะอาดสะอ้าน

ช่างแตกต่างกับข่าวลือที่ว่าเธอเป็นคนไม่ดี ถึงเธอ

ชื่อเสียงไม่ดี
แต่ตัวเธอมีบุคลิกภาพที่ดูดีและสวยงาม สายตาที่

กลมโตของเธอ

ทำให้คนมองแล้วหลงไหล “ ทำไมคุณถึงอยากเข้า มาทำงานที่นี่หล่ะ? ”

“เพราะว่า…ฉันมีญาติคนนึงจะผ่าตัดต้องใช้เงิน หลายล้านค่ะ

ลังเลไปครู่นึง พิงกี้ก็พูดตามความจริง

“ถ้าเป็นอย่างนั้น งั้นก็ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน ” เจ๊แดง พยักหน้า

เจ๊แดงหันไปมองริชชี่ที่ยืนข้างๆ ริชชี่ก็ตั้งใจแต่งตัว

แต่ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เซ็กซี่เร่าร้อนเหมือนไฟ รอย

ยิ้มก็ยิ่งสะสวย

ทำให้ผู้ชายเห็นแล้วเลือดพุ่งกระฉูด ผู้หญิงแบบนี้ ได้รับความนิยมมากในร้าน

เนเวอร์แลนด์ก็อยากหาผู้หญิงไสตล์แบบนี้เหมือน
กัน

เธอชื่อริชชี่ใช่ไหม?

“ใช่ค่ะ! ” ริชชี่รู้สึกตื่นเต้น จ้องมองเจ๊แดงด้วย สายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง

“ ถ้าเจ๊รับฉันเข้ามาทำงาน ฉันจะตั้งใจขยันทำงาน

แน่นอนค่ะ!

ตอนที่ฉันเรียนมหาลัย ฉันหางานเสริมทำด้วย

ประจำ

เคยเป็นเซลล์ขายของมาทุกอย่าง ถือว่าค่อนข้างมี ประสบการณ์ทางด้านนี้ค่ะ!”

“ อืม ” เจ๊แดงไม่ได้พูดเยอะ เธอแค่พูดย้ำกับทั้ง

สองคำนึง

“ ฉันไม่ได้มีข้อเรียกร้องอย่างอื่น แต่หวังว่าพวกเธอ

จะรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร

อย่ามักใหญ่ใฝ่สูง อย่าคาดหวังสิ่งที่ไม่ควรไม่ควร

“ เข้าใจแล้ว เจ๊แดง” ครั้งนี้ พิงกี้กับริชชี่ทั้งสองได้ถูกรับเข้าทำงาน

“ พิงกี้ นึกไม่ถึงเลยว่าเราจะผ่านอย่างราบรื่น พวก เราต้องหาเงินได้เยอะแน่ๆ

ไม่แน่อาจจะหาแฟนรวยๆได้ด้วยนะ!”

ออกจากห้องให้สัมภาษณ์ ริชชี่ยังรู้สึกตื่นเต้น

เพราะว่าคืนนี้ก็จะได้เริ่มใช้ชีวิตที่เป็นสาวเชียร์เหล้า

เธอคาดหวังที่อยากได้เป็นแชมป์ที่ทำยอดขายได้

สูงสุด แต่พิงก็รู้สึกกังวล

ไม่ใช่กังวลตัวเองแต่กังวลริชชี่มากกว่า เธอแกล้ง

แต่งเป็นคนบุคลิกที่เย็นชา

แต่ว่าริชชี่กลับเดินสายที่สวยเซ็กซี่

เธอกลัววันไหนริชชี่จะเจอเรื่องไม่คาดคิดมากกว่าตัว

อีกอย่างริชชี่มีความคิดแบบนี้ ยิ่งทำให้มีความเสี่ยงที่จะเจอเรื่องไม่ดี

ริชชี่ เราระวังตัวหน่อยจะดีกว่า คนที่นี่ต่างกับเรา อย่างสิ้นเชิง

ต่างก็เป็นคนที่เราขัดใจไม่ได้นะ

ทำไมเธอถึงคิดแบบนี้? ” ริชชี่รู้สึกสงสัย

* เมื่อกี้ฉันได้ยินเจ๊แดงพูดถึงตระกูลดำรงกูล แถม ยังเรียกเธอคุณหนูด้วย…

เธอบอกความจริงกับฉันเลย เธอไม่ใช่คนธรรมดาใช่

เธอเป็นคุณหนูผู้ดีมีตระกูลใช่ไหม?”

ฟังออกว่าริชชี่กำลังแอบซักถาม พิงกี้ยิ้มอ่อนๆ “ ฉัน

เป็นคุณหนูผู้ดีอะไร

เมื่อกี้เธอไม่ได้ยินหรือ? ฉันบอกกับเจ๊แดงแล้วว่าฉัน ถูกไล่ออกจากบ้านตั้งนานแล้ว

ต่อไปฉันก็ตัวคนเดียว ทุกอย่างก็ต้องพึ่งตัวเอง
“ อ่อ..อย่างนี้นี่เอง ” ริชชีตอบชักช้าอย่างไม่สนใจ ดูออกว่าเธอไม่เชื่อคำพูดของพิงกี้

แต่พิงกี้แค่ยิ้มแล้วไม่พูดอะไรต่อ ที่จริงเธอกับริชชี่ ไม่ได้สนิทกัน

คำพูดก็พูดได้เพียงเท่านี้ ไม่งั้นจะทำให้คนเกลียด ได้ ครั้งนี้ก็ไม่รู้ทำไมริชชี่ถึงหาเธอ

แต่ว่า เห็นแก่ริชชี่ที่แนะนำงานให้เธอ เธอรู้สึกว่าตัว

เองต้องพูดตักเตือนริชชี่ไว้

แต่ว่าเห็นริชชี่ไม่ใส่ใจคำพูดเธอ เธอรู้สึกว่าตัวเอง

พูดไปแล้วก็สูญเปล่า

ทำงานที่เนเวอร์แลนด์ติดต่อมาหนึ่งสัปดาห์ พิงกี้

รู้สึกไปได้อย่างราบรื่น

เธอไม่ใช่คนที่คอยเอาแต่หน้าอย่างเดียว โดย

เฉพาะเวลาสำคัญแบบนี้

เธอรู้ว่าเตชิตชอบมาเที่ยวที่เนเวอร์แลนด์ เธอได้ ทักทายกับเขาก่อนแล้ว

ถ้าเขามาให้เขาสั่งเครื่องดื่มกับเธอ เพราะอาศัยที่รู้จักกับเตชิต

พิงกี้หาเงินได้ไม่น้อย คิดคร่าวๆก็น่าจะหลายหมื่น แล้ว เธออยากขอร้องเจ๊แดง

ขอเบิกเงินเดือนล่วงหน้าก่อน เจ๊แดงคงจะรับปาก ได้อยู่มั้ง?

ครั้งก่อนเธอก็สังเกตุเห็นแล้ว เจ๊แดงเป็นคนใจอ่อน

เจ๊แดงกลัวเธอและริชชี่จะหลงระเริงและเดินผิด ยัง

พูดตักเตือนเธอสองคนเลย

คิดๆแล้วพิงกี้อารมณ์ดีเป็นพิเศษ

แนน ลูกค้าประจำเธอมาอีกแล้ว เธอยังไม่รีบไป ต้อนรับอีก?เขาอยู่ห้องM15

เธอรีบไปเถอะ”

เธอมาแต่ไกล

มีเพื่อนเชียร์เหล้าที่สนิททักทาย

พูดด้วยนัพฝ้าเสียงอิจฉาเล็กน้อย

“ ขอบใจจร้า พรุ่งนี้เอาของอร่อยมาฝากนะ” พิงกี้

ส่งจบให้เพื่อนสาว
แนนเป็นชื่อที่อยู่ในเนเวอร์แลนด์ ภายใต้แสงไฟที มืดสลัว และเธอก็เปลี่ยนชื่อด้วย

ณ ตอนนี้ยังไม่มีใครมองออกว่าเธอคือคุณหนูของ ตระกูลดำรงกูล

นี่ก็ถือว่าเป็นผลดีกับเธอ พอเข้าห้องM15 ข้างในมี เสียงเฮฮาและสนุกสนาน

มีคนร้องเพลงอยู่ มีคนเล่นไพ่อ

และมีคนกำลังกลั่นแกล้งและหัวเราะเยาะผู้หญิง

อย่างเหิมเกริม

พิงกี้ลืมตาโตและมองหา และแล้วก็เจอเตชิตนั่งอยู่

ทีโซฟาใกล้ประตู

ไอ้บ้านี้ถือว่าเป็นคนมีสัจจะ รู้ว่าเธอไม่อยากอยู่ใน ห้องนานกลัวจะมีคนสังเกตุเห็น

ทุกครั้งเขาก็เลือกที่จะนั่งใกล้ประตู เดินไปที่หน้าเต

เขาเห็นเธอมาก็ยิ้มอย่างร้ายๆ แถมยังกระดิกนิ้วให้
4 แนนมานี่เร็ว” ในใจฟังอยากทำตาขาวใส่เขา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ