บทที่ 38: ชอบความรู้สึกที่ลับๆล่อแบบนี้พิงกี้

อยากทะลุมิติไปเมื่อวานจังเลย อยากกำจัดตัวเองที่

โง่เขลาให้สิ้นซาก

จะได้ไม่ต้องพูดจาไม่มีสมองแบบนี้ ทำให้คนจับจุด

อ่อนได้!

“ ถึงฉันจะมีจินตนาการ แต่คู่หมายที่คิดก็ไม่ใช่คุณ! หายใจลึกเฮือกนึง

พิงกีดึงผ้าเช็ดตัวมาคลุมที่กาย และพูดเฉยชา

“ คุณเควิน เอาเปรียบก็ต้องให้มันพอดีหน่อย

ถ้าคุณอยากเอาก็ไสหัวไปเอากับว่าที่ภรรยาคุณสิ! ! ” เควินหน้าบึง

“สำหรับฉันกับคุณ เว้นระยะห่างกันหน่อยจะดีกว่า”

“ ถ้าฉันไม่ยอมหล่ะ?”

“ อ๋อ.. * พิงกี้ยิ้มอ่อนๆ และอดปากพล่อยอีกแล้ว

งั้นคุณก็มาทุกวันเลยสิ ! อย่าลืมหลบพี่สาวฉันด้วย

นะ
ฉันชอบความรู้สึกที่ลับๆล่อๆแบบนี้ ถ้าขึ้นถูกคนมอง เห็นก็ไม่สนุกแล้วสิ ”

พูดพูดจบเธอก็รู้สึกเสียใจเลย ปากพล่อยนี่ก็เป็น

โรคชนิดนึงที่ต้องรักษานะ!

เควิน “…” เขารู้สึกปวดหัว

ตอนนี้รบกวนเชิญคุณออกไปหน่อยได้ไหม?

4 ได้.. “เควินพยักหน้า “เพื่อจะได้พัฒนาความ สัมพันธ์ขั้นต่อไป”

พิงกี้ + ” คนเย็นชาอย่างเขาพูดจาตลกเป็น ด้วยหรอเนี่ย เชื่อเลยจริงๆ!

ออกจากประตู เควินจุดบุหรี่ขึ้นมามวนนึง บุหรี่เผา

ไหม้อยู่ในมือเขา

เขาไม่ได้มีใจจะสูบ ปล่อยให้บุหรี่และควันสลายไป กับอากาศ

คิ้วที่ดำเข้มขมวดไว้แน่น ดวงตาที่คมลึกแฝงด้วย อารมณ์ที่ตึงเครียด

เหมือนกำลังคิดพิจารณาอะไรอยู่ ในเมื่อตัดสินใจแล้วอย่างแน่วแน่แล้ว

เรื่องบางเรื่องก็จำเป็นต้องเคลียร์ให้เรียบร้อย

มัวแต่ลังเลไม่ตัดขาดก็จะยิ่งสร้างความวุ่นวาย เควิน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพายุ

พายุ บอกให้ลิสามาหาฉันที่วิมานเมฆ ”

“ เจ้านายครับ คุณลิสามารอเจ้านายอยู่ที่วิมานเมฆ

แล้วครับ

เมื่อกี้ยังถามว่าเจ้านายไปไหนเลยครับ แต่ผมไม่ได้ บอกครับ”

ที่แน่ๆ เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่านายใหญ่ตัวเองไปไหน

ทั้งคืน

* อืม ฉันรู้แล้ว ” เควินวางสายทั้ง เขาหรี่ตามองดู แสงที่ส่องสว่างเจิดจ้า

เขาเดินลงจากบันไดแล้วเลี้ยวขวา วิมานเมฆเป็น

โครงการที่ไฮคลาส

แบ่งเป็นห้องคอนโด ห้องชมวิว ห้องสไตล์ยุโรป สามโซน แบ่งโซนไว้อย่างชัดเจนUVIVI 38. DDDT

พิงกี้ลำบากเรื่องเงิน ถึงไม่อยากลำบากใจตัวเอง

แต่เงินในกระเป๋าก็พอเช่าแค่คอนโดห้องนึง แต่ สินทรัพย์ในมือของเควินมีมหาศาล

ห้องสไตล์ยุโรปในโครงการวิมานเมฆ ก็เป็นแค่ สินทรัพย์เสี้ยวเล็กๆที่ไม่อยากเอ่ยถึง

เควิน กลับมาแล้วหรอคะ? เควินเปิดประตูยัง ไม่ทันมองคนชัด

ก็ได้ยินเสียงที่อ่อนโยนดังขึ้นมา ลิสารีบเข้ามาโอบ กอดเขาอย่างดีใจ

ดวงตาที่แวววาวจ้องมองเขาอย่างเซอร์ไพรส์ นิ่งไปครู่นึง

เควิน

นาทีนี้ สมองเขามีผู้หญิงคนๆนึงและดวงตาที่กลมโต

และดื้อรั้นโผล่ขึ้นมา

“ ลิสารอคุณมาครึ่งค่อนวัน นึกว่าคุณจะไม่กลับมา

แล้วเสียอีก )

ลิสายิ้มอย่างงดงาม บนเขาและเหลียวมองร่างกาย

เขา
“ ยังใส่เสื้อของเมื่อวาน ไปอยู่ข้างนอกมาทั้งคืน หรือเปล่า?

ใช่สิ ตอนเช้าคุณทานอะไรมายังคะ ลิสาต้มบะหมี่ ให้คุณทานดีไหมคะ?

“ ไม่ต้องครับ “เควินพูดเบาๆ ท่าทางที่เย็นชาและ ห่างเหินของเขา

ทำให้ลิสาที่กำลังจะเดินไปห้องครัวหยุดนิ่งไว้

“ ลิสา ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ ”

“จะคุยอะไรกับลิสาคะ? ” ลิสาหันกลับมา สีหน้ามี พร้อมรอยยิ้มที่ตั้งหน้าตั้งตารอ

“ ห้า..คงไม่ใช่จะขอลิสาแต่งงานใช่ไหม? ลิสาคิดดู

ก่อน ถ้าคุณไม่มีดอกกุหลาบ

ลิสาจะไม่ตอบตกลงนะ! ”

เควินตอบอย่างไม่คิดเลย 4 ไม่ใช่ ”

“ แล้วคืออะไรคะ? ”

หน้าที่มียิ้มแย้มแข็งที่อ เธอรีบปรับอารมณ์แล้วพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลลง

“ พี่เควิน ทำไมต้องเคร่งขรึมขนาดนี้หล่ะคะ? ” วัน นี้เควินแปลกไปจากเดิม

ทำให้เธอรู้สึกกังวลอย่างบอกไม่ถูก เธอเดินไปยืน ตรงหน้าเควินช้าๆ

ดวงตาที่แวววาวมองเขาด้วยความกลัว เหมือนไม่ สามารถแบกรับความกดดัน

แค่หญ้าขยับหรือลมพัดก็สามารถทำให้เธอล้ม เธอ ขึ้นถึงเรียกชื่อเขาเหมือนตอนเด็ก

เธอจำได้ตอนที่ยังเด็กอยู่ ขอแค่เธอเรียกพี่เควิน เขาก็จะรู้สึกดีใจมาก

และเอาของที่เธออยากได้ให้เธอเป็นเวลาแรก ถึง แม้ของสิ่งนั้นคือของที่เขาชอบ

เขาก็ยอมให้ พอโตขึ้น ถึงแม้เขากลายเป็นคนเย็น

แต่เธอรู้ว่าในใจเขามีแต่เธอ และเป็นคนพิเศษของ

ชา
* ลิสา ผมรู้สึกว่าเราสองคน..

* คุณคงไม่ใช่จะบอกเลิกลิสาใช่ไหม? ลิสาพูด ตัดหน้าเควิน

เธอถามในคำที่ไม่เคยถามมาก่อน

สองวันนี้คุณห่างเหินลิสา…เพราะเบื่อลิสาแล้วใช่

ไหม?”

ลิสาขมวดคิ้วและเอามือกดที่ตรงอก ดวงตามีน้ำตา

ซึมออกมาด้วยความเจ็บปวด

ทำหน้าอ่อนแอเหมือนทนลมพัดไม่ได้ เควินลังเล

ไปครู่นึง

แต่ไม่นานก็มีสีหน้ายืนหยัดขึ้นมา เสี้ยววินาทีที่เขา

ถูกลิสาที่จ้องมองสีหน้าเขาตลอดจับได้ เธอ

กระวนกระวายใจ

ความกลัวที่มีไม่สิ้นสุดถูกซัดขึ้นมาเหมือนคลื่นแรง เขาตัดสินใจแบบนี้จริงๆ!

แ ไม่ คณไม่ต้องบอกลิสาแล้ว ถือว่าลิสาไม่ได้ถามก็แล้วกัน! ” ลิสาสายหัว

เธอจับที่ชายเสื้อและขอร้องอย่างน่าสงสาร

* เควิน ถ้าลิสาทำอะไรผิด คุณบอกลิสา ลิสาจะ แก้ไข! เมื่อวานคุณห่างเหินลิสา

ตอนที่ลิสาควงแขนคุณคุณก็หลบหลีก..ต้องเป็น เพราะลิสาทำอะไรผิด

เลยทำให้คุณโกรธใช่ไหมคะ?”

เมื่อวาน? เมื่อวานตอนที่ทั้งสองเจอพิงกี้ที่แถวคอน

เขานึกถึงเรื่องที่ลิสามลับหลัง ก็รู้สึกไม่พอใจจริงๆ และหลบหลีกมือที่เธอจะควงมา ตอนนี้คิดๆดูแล้ว จะบอกว่าไม่โกรธก็คงไม่ใช่ แต่ว่ายิ่งผิดหวัง

มากกว่า

แต่เรื่องนั้นกับเรื่องที่เขาจะพูดวันนี้ เป็นคนละเรื่อง

และแล้ว ลิสาไม่ให้โอกาศเขาเปิดปากพูด
“ พี่ เควิน ลิสาไปทำอะไรให้คุณทานดีไหมคะ?! ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น

ก็สำคัญเทียบความสัมพันธ์ของเราไม่ได้ ทุกอย่างก็ ต้องผ่านไปไม่ใช่หรือ?

ไม่ว่ายังไงลิสาก็ไม่ยอมเลิกเลิกกับคุณ ลิสารักคุณ มากขนาดนี้

ไม่มีคุณลิสาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปยังไงคะ?”

ลิสาน้ำตาซึมและฝืนยิ้มอยากไปทำอาหารที่ห้องครัว ตอนที่เดินผ่านโซฟา

เธอกลับขาอ่อนและมีสีหน้าเจ็บปวด มือจับที่ตรงอก และล้มลงไปที่โซฟา

เควินเห็นแล้วรีบไปพยุงเธอ เธอล้มลงที่อ้อมอก

เขาอย่างอ่อนแรง

เธอจับเสื้อเขาไว้และพูดอย่างมีความสุข ลิสารู้ว่า พี่เควินก็ยังเป็นห่วงลิสาอยู่…

“ ลิสา…” พอเควินก้มหน้าลงไปดู เธอก็สลบไป

จนไม้รู้เรื่องแล้ว
* ลิสาคุณตื่นที่! ”

“ ลิสา! ” เขาเรียกลิสาไปหลายรอบเธอก็ยังสลบ

ไม่ได้สติอีกเช่นเคย

มองดูสีหน้าที่ขาวซีดไม่มีเลือดฝาดบนใบหน้า

ความอึดอัดในใจของเควินเหมือนลาวาที่ปะทุขึ้นมา

เผาจนหัวใจทั้งดวงของเขาใกล้จะระเบิด วันนี้คุย เรื่องนี้ต่อไม่ได้แล้ว

เขาหลับตาลงสนิทและลืมตาขึ้น แล้วหยิบโทรศัพท์ ขึ้นมาโทรหาเบอร์ฉุกเฉิน

เควินเป็นคนนิสัยเย็นชาตั้งแต่เกิด ความรักที่เขามี ต่อระหว่างชายหญิงก็เฉยชา

เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวข้างกายเขา ไม่เอาเธอแล้ว เขายังจะเอาใครได้?

ถึงแม้เขาไม่เคยบอกรักเธอ แต่พวกเขาก็อยู่อย่าง ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ

ต่อไปก็จะแต่งงานอย่างเป็นไปตามธรรมชาติไม่ใช่

หรือ?
เกิดเรื่องผิดพลาดตรงไหนกันแน่?!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ