บทที่ 37: ถึงยอมรับตัวเองเป็นหมา แต่จำนวนครั้งก็นับขาดไม่ได้

“ เควิน ไม่ ไมเอาแล้ว…

“ในเมื่อไม่เอา ทำไมต้องราวีฉันไม่เลิก ห้า?

* ฉัน…เปล่า…”

” หยาดเหงื่อที่ร้อนละอุไหลจากใบหน้าที่มาด

และออกมาจากยอดอกที่กำยำของเขา

หยดลงมาทีละหยดๆตรงผิวกายที่ขาวใสของผู้หญิง

เหมือนเกิดเป็นกระแสไฟฟ้าขึ้นมา

อุณภูมิที่ร้อนละ

ผู้ชายที่บ้าคลั่งนัวเนียกับผู้หญิงที่งดงามอย่างไม่

อยากหยุด

พอความเจ็บปวดที่ฉีกขาดรุนแรงผ่านไป

ร่างกายของพิงกี้ก็ตอบรับกับการมีความสุข และ

ความรักของผู้ชายอย่างซื่อสัตย์

และคล้อยตามจังหวะเขาไปอย่างสั่น จนควบคุมไม่
ได้

เขาจงใจแสดงออกอย่างไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดิน ทำให้เธอทั้งอายและโกรธ

มีความรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น อยู่ในความบ้าคลั่งนี้

สิ่งเดียวที่เธอทำได้ก็คือหลับตาลง และพยายาม ทำให้ตัวเองเฉยชา

ทั้งหมดนี้ไม่ใช่สิ่งที่เธออยากได้

เควินก้มศรีษะลงไปกัดริมฝีปากที่นุ่มนวลของผู้หญิง

คำนึง

ดวงตาที่คมลึกจ้องผู้หญิงที่อยู่บนเตียงอย่างไม่

คลาดสายตา

ร่างกายปลดปล่อยอย่างสะใจ ผู้หญิงคนนี้สวยใส

และน่าหลงไหล

ไม่มีจุดไหนที่ไม่ดึงดูดเขาเลย เธอเหมือนเหล้า สาเกแก้วนึ่ง

ตอนที่ดื่มลงไปหวานชุ่มคอ พอตอนที่นึกย้อนถึง รสชาติก็ร้อนเข้าไปถึงที่ทรวงอกแล้ว
เขากลัว กลัวตัวเองจมลงไปแล้วจะถอนตัวไม่ขึ้น แต่ว่าแล้วเขาจะหยุดได้ยังไง?

นัวเนียกันคืนนี้ เหมือนประกายไฟเล็กๆก็เพียงพอที่

ให้ไฟลุกท่วมใหญ่ได้

ไม่เพียงเผาความลังเลและกังวลไปทั้งหมด ยิ่ง ทำให้จิตวิญญาณสั่นคลอนไปด้วย

ทำลายกำแพงสูงๆที่ก้นอยู่ในใจเขา เขาไม่สามารถ โกหกตัวเองว่าไม่แคร์อีก

หลงระเริงและจมปัก…แต่เขาดันแก้สันดานไม่ได้

แถมยังอยากครอบครองเธอให้มากกว่าเดิมกว่าเดิม

และนัวเนียที่เร่าร้อนกว่าเดิม

เช้าวันรุ่งขึ้น พิงกี้ลืมตาขึ้นมาก็สบตากับดวงตาคู่ที่

คมลึก

ผู้ชายที่หล่อไม่มีที่ติ นอนอยู่ข้างกายเธอ มือข้างนึง

พาดศรีษะไว้

นัยต์ตาที่ดำสนิทเหลียวมองมาที่เธอเป็นพักๆ
สีหน้าเคร่งเครียด เหมือนกำลังคิดปัญญาที่ซับซ้อน

“ เควิน? ” พิงกี้ขมวดคิ้ว เสียงของเธอแหบแห้ง

อยู่

มาก

นาทีนี้มีภาพที่ร้อนแรงของเมื่อคืนโผล่ขึ้นมาในสมอง เธอ เธอนึกขึ้นมาได้แล้ว

เสียงของเธอแหบ สาเหตุเพราะว่าเธอร้องเยอะไป

และนานไป. ให้ตายสิ !

เมื่อคืนเธอถูกผู้ชายคนนี้ทารุณครั้งแล้วครั้งเล่า

สุดท้ายจนเธอหลับไปยังไงเธอยังไม่รู้เลย คิดถึง ตรงนี้แล้วพิงกี้โมโหขึ้นมา!

“ ทำไมคุณยังไม่ไปอีก? คุณจะรอให้ฉันโทรหาลิสา

ให้เธอพาคุณกลับหรือ? )

พิงกี้ผลักออกแรงผลักเขา เธอเตรียมตัวลุกขึ้นเดิน

จากไป

กลับพบว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น แม่ง !

เสื้อผ้าก็ไม่ให้เธอใส่ !
เธอนิ่งที่ ผู้ชายที่อยู่ข้างหลังก็จับที่ไหล่เธอไว้แล้ว เขากดเธอลงมาที่เตียงอีกครั้ง

* พิงกี้ อย่าลองดีทำให้ฉันโกรธ! ” ดวงตาที่คมเข้ม จ้องดูเธอด้วยความเร่าร้อน

มือกอดไปที่เอวของเธอ ระหว่างที่ความใคร่ปะทุขึ้น

มา

พิงกี้สัมผัสได้ถึงความรู้สึกอิ่มเอมที่ถูกเติมเต็มบุกมา อีกครั้ง เขาจะเอาอีกแล้วหรือ?

หรือว่าเมื่อคืนยังไม่พออีกหรือ? พิงกี้ลืมตาโตแทบ

ไม่อยากเชื่อ

“ เธอคิดว่าเมื่อคืนนานมากหรือ? ตีห้าครึ่งฟ้าก็สว่าง

ตีสี่ถึงตีห้าครึ่งจะพอได้ยังไง? ”

เสมือนว่าเดาใจเธอออก เสียงที่ทุ่มต่ำของเควินดัง

“แล้วคุณคิดว่าฉันเป็นคนโง่หรอ?ถ้าคิดคร่าวๆ

ฉันว่าคุณนัวเนียฉันอย่างน้อยก็สามครั้งแล้ว! อีกอย่างก่อนที่ฉันจะหลับไป

ท้องฟ้าก็สว่างแล้ว ไม่ใช่ตีห้าครึ่งคิดอย่างที่คุณพูด

ด้วยซ้ำ! )

อืม การสังเกตการณ์ของเธอเฉียบคมมาก เควินทำตัวปกติมาก

* วันนี้เรามีเวลาเหลือเฟือ ไม่ต้องรีบร้อน

เฉียบคมบ้านคุณสิ พิงกี้อยากทำทำตาขาวใส่เควิน

“ คุณไม่รีบแต่ฉันรีบ ! ฉันขอเตือนคุณเลยนะ คุณ อย่าได้คืบจะเอาศอกนะ!

เรื่องเมื่อคืนให้จะไม่เอาเรื่องคุณ ถือว่าถูกหมากัด

ไปคำนึงก็แล้วกัน

ถ้าวันนี้คุณถูกเนื้อต้องตัวฉันอีกคุณเจอดีแน่”

เธอกุมอกไว้ พร้อมท่าทีที่ดุร้าย “ตอนนี้ก็กำลังถูก

เนื้อต้องตัวแล้ว )

เควินสายตาเบิกบาน เขายิ้มอ่อนๆ ถอยออกนิดๆ

แล้วบุกเข้าไปแรงๆ
เขาใช้วิธีที่แข็งกล้านี้ประกาศท่าทีของเขา!

“ อีกอย่าง ไม่ได้กัดแค่คำเดียว แต่กัดไปห้าคำ”

ถึงจะยอมรับว่าตัวเองเป็นหมา แต่จำนวนครั้งก็นับ

ขาดไม่ได้

คุณ..” ท่าทางแบบนี้

ทำให้ร่างกายของพิงกี้สะท้อนถึงความรู้สึกที่ความ

คุ้นเคยอีกระลอก

เหมือนถูกปลุกให้ตื่น ความทรงจำที่สดใหม่และ ชัดเจนยิ่งทำให้เธอโกรธและโมโห

รู้สึกเหมือนตัวเองจะบ้าแล้ว และด่าวกไปวนมา

เควิน คุณสารเลว! คุณบังคับให้ฉันทำเรื่องชั่วช้า!

เมื่อวานไม่ใช่เธอรับเชิญฉัน ให้ฉันมาหาเธอ

เธอบอกว่าฉันเก่งมากและ นึกย้อนถึงรสชาติตอนที่

เรามีอะไรกัน” “ งั้นเมื่อคืนฉันก็บอกแล้วว่า เตชิตเติมเต็มความสุข ให้ฉันแล้ว เขาเด็กกว่าคุณ

แข็งแรงกว่าคุณ และทำให้ฉันมีอารมณ์กว่าคุณ ทำให้คุณไม่ได้ยินหรือ?! ”

พูดคำนี้จบ ห้องก็เงียบขึ้นมากระทันหัน

พิงกี้ 4

มองดูพิงกี้ที่ตื่นเต้นและตกอยู่ในสถานการณ์ที่ ลำบากใจ หนึ่งนาที สองนาทีผ่านไป

จ่าเควินยิ้มขึ้นมาอ่อนๆ “ เมื่อคืนฉันตรวจสอบแล้ว

เธอไม่ได้มีอะไรกับเขา

ตอนนี้ของที่อยู่ในร่างกายเธอเป็นของฉันหมด เธอ

จำไม่ได้แล้วหรือ?

หรือว่า…เธออยากใช้วิธีนี้เตือนฉัน เธอยังอยากเอา

อีกใช่ไหม? ))

พิงกี้ 4 ” หน้าด้าน ไร้ยางอาย ! เธอด่าอยู่ใน

ใจไม่หยุด

ทำให้เธอต้องเปลี่ยนความคิดที่รู้จักเควินใหม่เหมือนพลิกตลบผกผิน!

เขาเย็นชาเค่งขรึม เงียบสงบเหมือนน้ำ

เรื่องความรักใคร่เหมือนแทบจะไม่มีความข้องเกี่ยว

กับเขา

แต่ตอนนี้….เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขาจะเป็นคนแบบ

นี้! ช่างน่ากลัวจริงๆ!

* ไสหัวไป ! เอาน้องคุณสิเอา! ” พอนอนตื่นมา พิง ก็ยังไงก็มีเรี่ยวแรงขึ้น

เธอโมโหผลักเขาออกและลุกจากเตียง ไม่ให้เขา

ทำต่อ

เธอไม่มีเวลามาแคร์เรื่องอายและเจ็บ เธอตัว

เปลือยวิ่งเข้าไปที่ห้องน้ำ

เธอรู้วสึกว่าตัวเองโง่เขลาที่สุด! เมื่อคืนทั้งๆที่บ้านมี

หมาป่าตัวใหญ่หนึ่งตัวอยู่

เธอยังอาบน้ำให้สะอาดและหอมฟัง แถมยังท้าทาย

ตรงหน้าเขา

เท่ากับว่าตัวเองเสนอตัวให้เขาและขอร้องให้เขากินเธอ..

ทำไมเธอถึงลืมคุ้มกันตัวเองนะ?! พิงกี้แอบโกรธ

อยู่ในใจ

เธอเตรียมปิดประตูอยู่อย่างเงียบๆสักพัก แต่กลับ เจอการขีดขวางจนปิดประตูไม่ได้

พิงกี้ 4.) จ้องดูมือที่เรียวยาวและแรงใหญ่ เธอ

อึ้งไปเลย

มาอีกแล้ว?! ด้วยความโมโหที่มี เธอดึงประตูกลับ

และฟาดเข้าไปแรงๆ

ถึงประตูปิดไม่ได้อย่างน้อยก็ต้องให้เขาได้เจ็บตัว

หน่อย!

” ระบายความโกรธเสร็จแล้วหรือ? )

พิงกี้ 4

เข้ามาแล้ว

” เควินไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิดก็ผลักประตู

ด้วยความที่ออกกำลังกายประจำ

ร่างที่เปลือยกายของเขามีผิวสีแทนที่เต็มไปด้วย

กลิ่นอายของความเซ็กซี่
หุ่นที่สูงใหญ่สง่าผ่าเผย ซิกแพคที่ชัดเจน ร่างกาย ที่แข็งแรงจนระเบิดระเบ้อ

กิริยาท่าทางก็องอาจผ่าเผย ดูยังไงก็เป็นมีเส้นห์ และความเป็นธรรมชาติ

“ อยากอาบน้ำหรือ งั้นอาบด้วยกัน” ดวงตาที่คม เข้มดูแล้วความจริงจัง

* ห้องน้ำหนึ่งครั้ง บนเตียงหนึ่งครั้ง ระเบียงหนึ่ง

โซฟาหนึ่งครั้ง.. ฉันคิดไม่ถึงเลยอายุน้อยๆอย่าง

ครั้ง

เธอ

มีจินตนาการเรื่องอย่างว่าเก่งขนาดนี้..แต่ว่า ฉัน สามารถเติมเต็มเธอได้”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ