บทที 363 หาง งจอกหล่นแล้ว

อาบน้ำด้วยหัวใจที่เต้นตุ้มๆต่อมๆ พิงกี้เปิดประตู ห้องน้ำออก แอบฟังเสียงของข้างนอกไปครู่นึง………ดี มาก ไม่มีคน!

ในเมื่อแบบนี้ งั้นเธอก็ลองใส่ดูหน่อยก็แล้วกัน!

ตบแก้มเบาๆ พิงกี้พบว่าใบหน้าของตัวเองร้อนผ่าว

เล็กน้อย

อืม~สงสัยคงจะตื่นเต้นไปหน่อย

เปิดลิ้นชักออก เอา“ของรักของหวง” ที่ก่อนอาบ น้ำได้ใส่เข้าไปออกมา พิงกี้แกะถุงพลาสติกสีใสออก เอาเดรสลายลูกไม้สีแดงที่เซ็กซี่ออกมาจากข้างใน เอา มาเทียบกับร่างกายของตัวเองผ่านหน้ากระจกด้วย ความเก้อเขิน

ถึงแม้Aliceจะชอบก่อกวน แต่สายตาถือว่าใช้ได้ เลย ของที่ซื้อมาพวกนี้คุณภาพดีมาก

อย่างเช่นตัวที่อยู่ในมือของเธอ สีของชุดเป๊ะมาก ยิ่งเสริมให้ผิวเธอขาวดุจหิมะ ทำให้แก้มยิ่งดูแดงอม ชมพูขึ้นไปอีก คนทั้งคนดูมีเสน่ห์เย้ายวนขึ้นเยอะเลย ทันใดนั้นเธออดยิ้มฮิๆไม่ได้

ถ้าใครบางคนเห็น ไม่แน่ก็อาจจะชอบอยู่มั้ง?
เพียงแต่..

เธอไม่กล้าใส่ออกไปจริงๆ มากสุดก็แค่บรรเทิงตัว เองอยู่ในห้องน้ำเฉยๆ ตอนที่ออกไปก็ยังคงจะสวมใส่ ชุดนอนลายลูกไม้ธรรมดานั่นแหละ

ใส่ชุดเสร็จ พิงกี้ก็ได้เอาหางจิ้งจอกสีขาวปุกปุย คาดไว้ที่บนเอว และใส่หูฟังสีขาวปุกปุย เหมือนมาร จิ้งจอกน้อยตัวนึงไม่มีผิด

อืม~ถึงแม้ไม่กล้าใส่ออกไปจริงๆ แต่ตัวเองก็ สามารถเซลฟี่เอาไว้ชื่นชมเองได้หนึ่

ขอแค่อย่าให้ใครบางคนเห็นก็พอ

เตรียมการไว้ตั้งนานแล้ว พิงกี้หยิบมือถือออกมา จากลิ้นชัก และเริ่มเซลฟี่รัวๆ

ไม่รู้ว่าถ่ายไปกี่ใบ เธอเอามือถือวางกลับไปที่เดิม ด้วยความพึงพอใจ กำลังเตรียมตัวถอดชุดที่อยู่บนตัว นี้ออก จู่ๆประตูกลับมีเสียงบางเบาของผู้ชายดังขึ้น “สวยขนาดนี้ รีบเปลี่ยนทำไม?”

“ห้า!”

พิงกี้ตื่นตกใจปุ๊บ ก็ได้ดึงหางจิ้งจอกที่อยู่ด้านหลัง ทิ้งโดยตรงเลย
เธอหันหน้ามาด้วยความตื่นตกใจ เห็นประตูห้องน้ำ ถูกเปิดออกเป็นช่องเล็กๆอย่างไม่รู้ตัว ผู้ชายสูงใหญ่ กำลังยืนหัวเราะเยาะและมองดูเธออยู่หน้าประตู มุม ปากยกขึ้นเล็กน้อย ดวงตาดำเข้มคู่นั้นทำให้เธอมีความ รู้สึกที่อันตรายมาก

นี่จะทำยังไงดี?

พิงกี้ย่ำเท้าด้วยความกังวลใจ มองซ้ายมองขวาก็ ไม่มีที่ให้หลบ!

นาทีนี้ คนที่ชาญฉลาดมีไหวพริบที่เป็นที่ปรึกษา ออกไอเดียต่างๆให้Aliceในเมื่อก็ได้หายไปแล้ว สิ่ง ที่มาแทนคือสาวน้อยที่ถูกสายตาเร่าร้อนของผู้ชาย จ้องจนตกตะลึงพรึงเพริด อายสุดขีดจนแทบอยากจะ มุดดินหนี

ไม่มีที่หลบซ่อน งั้นก็รีบใส่เสื้อผ้าก่อนเถอะ!

พิงกี้หันหลังอยากไปหยิบเสื้อผ้าด้วยความตื่น ตระหนก เควินกลับเปิดประตูออกอย่างใจเย็น และโอบ กอดเธอจากด้านหลัง

เสียงของเขาแหบแห้งเล็กน้อยหลังจากเกิด อารมณ์ รู้ทั้งร้แล้วยังแกล้งถามอีก “จะรีบร้อนหลบผมทำไม ผมไม่กินคุณสักหน่อย”

.” พิงกี้อยากร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา

เธอไม่ได้กลัวถูกกิน……..เพราะยังไงซะ ก็ถูกกิน เป็นประจำอยู่แล้ว และเธอก็ไม่สำออยเลยสักนิดเลย นะ!

เธอแค่รู้สึกขาย อายจนแทบอยากจะแทรกแผ่น

ดินหนี

“แล้วก็……..” ฝ่ามือใหญ่ของผู้ชายลูบจับไปที่ เอวเธอเบาๆ ค่อยๆขยับไปจับที่บั้นท้ายของเธอ “หาง ของคุณหล่นแล้ว ที่นี่ไม่เจ็บหรอ?”

“ถ้าไม่พูด ผมก็จะจูบคุณแล้วนะ”

“ไม่ ไม่เจ็บค่ะ!” พิงกี้รีบส่ายหัว

“แต่ผมรู้สึกคุณน่าจะเจ็บน่าดูเลย มา ผมมาช่วย

คุณเอง”

“ช่วยยังไงคะ?” พิงกี้กัดริมฝีปาก มองผู้ชายที่อยู่ ด้านหลังด้วยหน้าตาน่าสงสาร
เควินหัวเราะออกมาเสียงเบา และโน้มตัวเก็บหาง จิ้งจอกที่เปียกน้ำอยู่บนพื้นขึ้นมา บนพื้นไม่มีฝุ่น หาง จิ้งจอกก็ยังสะอาดและสวยงามมาก แค่เปียกน้ำนิด หน่อยเฉยๆ

เควินใช้มือสะบัดน้ำทิ้ง แล้วเอาหางจิ้งจอกต่อกลับ ไปที่เข็มขัดที่คาดอยู่บนเอวของพิงกี้อีกครั้ง เอวเพรียว บางของเธอแค่แกว่ง หางจิ้งจอกก็ได้กระดิก อย่าให้พูด เลยว่าน่ารักแค่ไหน

โอเค ตอนนี้หางก็คืนสู่ที่เดิมแล้ว

พิงกี้ “

เธอยิ่งรู้สึกอึดอัดเข้าไปใหญ่

แต่เห็นได้ชัดมากว่าใครบางคนมีความสนใจมาก และไม่อนุญาติให้เธอแกล้งตาย

“นี่คือของที่คุณตั้งใจเตรียมให้ผมโดยเฉพาะ หรอ?” เควินลุกขึ้นและจับที่คางของพิงกี้ไว้ สายตาที่ เร่าร้อนเพ่งมองเธอไว้อย่างระยิบระยับ

หลังจากเขาอาบน้ำเสร็จก็ได้ไปเอาของที่ห้องอ่าน หนังสือ หลังจากกลับมาที่ห้องก็พบว่าเธอได้อาบน้ำอยู่ ในห้องน้ำ ตัวเองก็เลยนั่งรอที่เตียงอย่างมีความอดทน
แต่คิดไม่ถึง พิงกี้แค่เข้าไปอาบน้ำทีก็อาบเป็น ชั่วโมงเลย

เขาเป็นห่วงก็เลยเดินมาดู แต่ปรากฎว่ากลับเห็น ภาพที่เธอกำลังหลงตัวเองเซลฟี่ด้วยความรื่นรมย์อยู่ นี่ มันช่าง…….ทำให้เลือดในร่างกายของเขาเดือดพลุ้นพ ล่านจริงๆ แทบอยากจะกลืนกินเธอเข้าไปในท้องเลย

น้ำใจนี้ เขาสัมผัสและรับรูได้แล้ว!

แต่ว่า………..

“ในเมื่อคุณอยากใส่ให้ผมดูโดยเฉพาะ ทำไมไม่ รีบออกมา ให้ผมรอนานขนาดนี้ทําไม ฮะ?”

“ฉันไม่ได้….…..….…….”

“ยังอยากถอดทิ้งอีก เป็นเพราะว่าอายและเสียใจ ที่หลังใช่มั้ย?”

ใช่ค่ะ”

“แต่เสียดายถูกผมเห็นหมดแล้ว คุณไม่มีโอกาศ แล้ว” อุ้มพิงกี้ขึ้นมาในอ้อมอก เควินยิ้มมุมปาก หน้าอก ที่สั่นสะเทือนแสดงให้เห็นถึงความรื่นรมย์สุดขีดของ เขา
ผู้ชายที่ปกติเงียบขรึมและพูดน้อย นาทีนี้ได้ หัวเราะออกมาเสียงต่ำ

พิงกี้ใบหน้าแดงก่ำ รู้ว่าตัวเองอธิบายตอนนี้ก็

ไม่ทันแล้ว……ว่าไปแล้ว ความคิดเริ่มแรกของเธอก็คือ ใส่ให้เขาดูจริงๆ เพียงแต่ต่อมากลับขี้ขลาดตาขาว ไม่ กล้าไปอวดเก่งแล้วเฉยๆ

ตอนนี้ถูกพบเห็นแล้ว งั้นเธอก็ไม่ขัดขืนแล้ว

ใบหน้าแดงก่ำมุดอยู่ที่อ้อมอกของผู้ชาย พิงกี้ก็ไม่ ได้มีโอกาศหลบนานเท่าไหร่ ไม่นานก็ถูกเควินอุ้มไป วางไว้บนเตียงแล้ว

เพิ่งนอนไปที่เตียง มือทั้งสองข้างของผู้ชายก็ได้ ยันไว้ที่ข้างกายของเธอ จากนั้นร่างกายก็ได้ทับลงมา

ริมฝีปากบางได้ถูไถอยู่ที่ริมฝีปากของเธอ เสียงที่ แหบแห้งมีแรงดึงดูดของเควินดังขึ้น “มารจิ้งจอกน้อย วันนี้คุณสวยมาก แน่นอน….ถ้าวันหลังคุณอยากกลาย เป็นกระต่ายน้อยหรือนางแมวยั่วสวาท ผมก็ไม่ถือสา หรอกนะ..…….…..

พิงกี้ “

ที่แท้ ชุดที่เธอซ่อนอยู่ที่ห้องเปลี่ยนเสื้อก็ถูก พบเห็นแล้วหรอเนี่ย?!
ทีนี้ใบหูของเธอยิ่งแดงเข้าไปใหญ่

จูบของผู้ชายประทับลงมา เธอหลับตาด้วยความ เก้อเขิน แต่มือของเขาขยับลงไปข้างล่างอย่างไม่หยุด คล้อยตามจากหางจิ้งจอกสีขาวได้จับมาที่ขาอ่อนของ เธอ จู่ๆพิงกี้กลับรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา

“เรา เรา…..” เธอพูดสะเปะสะปะ “เราไม่ถอด เสื้อหรอคะ?”

ใส่ชุดนี้ยังไงก็ยังรู้สึกเขินอายอยู่

เควินถอดชุดนอนออกอย่างใจเย็น “ผมถอด คุณ

ไม่ต้อง”

พิงกี้ “………

มือของเควินก็ไม่ได้หยุด ขาที่เรียวยาวเบียด เข้าไปที่ระหว่างของพิงกี้ กำลังจะถอดสิ่งขัดขวางชิ้น สุดท้ายออก กลับพบเรื่องเหนือความคาดหมาย……ถุง น่องตาข่ายสีดำไม่ใช่ถุงน่องแบบดั้งเดิม แต่เป็นถุงน่อง แบบเด็ก…….

“แฮ่มๆ……อันนี้ไม่เลว สะดวกจริงๆ” เควินยักคิ้ว และหัวเราะเสียงต่ำ

พิงกี้ยิ่งหน้าแดงเข้าไปอีก
ทั้งอายทั้งหงุดหงิด เควินยังแกล้งหัวเราะเยาะเธอ อีก นี่ทำให้เธออายและขุ่นเคืองจนโกรธ “ไม่ต้องพูด แล้ว! คุณจะทำหรือไม่ทำกันแน่ ถ้าจะทำก็เร็วๆหน่อย ถ้าไม่ทำก็ไสหัวไป!ฮี!”

“ทำอยู่แล้ว คุณอย่าใจร้อนสิ”

“ฮี! ใครใจร้อนกันแน่!”

“ผมใจร้อนเอง” เควินหัวเราะเบาๆ

ก้มหน้าจูบริมฝีปากที่สีสวยยิ่งกว่าดอกซากุระ กำลังเตรียมลิ้มรสอย่างละเอียด แต่จู่ๆเสียงโทรศัพท์ได้ ดังขึ้น เสียงดังขึ้นมาเรื่อยๆอย่างไม่หยุด