บทที่547: ตื่นแล้วเหรอ?

น้ำหวานถูกกระแทกจนสมองมึนงงและสับสน

ไปหมด

แต่ว่า นกเขาที่จับอยู่ในมือของเธอก็ยังจับเอา ไว้แน่นอีกเช่นเคย เหมือนหาของชอบและของเล่นที่ แปลกใหม่เจอ ถึงเวลานี้เธอก็ยังไม่อยากปล่อยมือ

สนุกมาก………จริงๆ

“55 เริ่มใหญ่ขึ้นแล้ว……” น้ำหวานถูกเตชิต ทับไว้ แต่มือกลับขยับไปมาอย่างไม่ซื่อสัตย์ “ที่ฉัน พูดก่อนหน้านั้น อืม……ไม่ถูก ที่จริงตรงนี้ของคุณ ใหญ่มาก อ๊า! แถมยังยิ่งอยู่ยิ่งใหญ่ด้วย ทั้งแข็งทั้ง อุ่น เฮ้ย….ยังเด้งได้ด้วย!”

ทุกคำพูดปกติมาก แต่พอเอามารวมกัน ก็ทำให้ คนหน้าแดงหูแดงแล้ว

เตชิตตะคอกเสียงต่ำ “น้ำหวาน คุณ หุบปากเดี๋ยวนี้เลย!”

พูดตามตรง เขาไม่เคยเจอผู้หญิงที่หน้าด้าน ขนาดนี้มาก่อน!

เมื่อก่อนเขาใช่ว่าไม่เคยมีผู้หญิง และเคยมีอะไรกับคนที่ทําอะไรอย่างใจกล้า แต่ว่า น้ำหวานที่ ทั้งไร้เดียงสาและปล่อยเนื้อปล่อยตัว ไม่มีเจตนาแต่ ก็ยั่วยวนใจทุกที่แบบนี้ เขาเพิ่งจะเคยเจอครั้งแรก จริงๆ

ปกติเขาเจอหน้าน้ำหวานี้กัดกันตลอด ไม่มีครั้ง ไหนที่ไม่ทะเลาะกันเลย ที่จริงน้อยมากที่เขาจะเห็น น้ำหวานเป็นผู้หญิง เทียบกับผู้หญิงแล้ว เธอเหมือน นักรบหญิงมากกว่า

อีกอย่างเขายืนหยัดมาโดยตลอดนึกว่าตัวเอง ชอบพิงกี้ กำหนดอย่างชัดเจนว่าตัวเองจะไม่ทรยศ รักแท้เด็ดขาด เพราะฉะนั้นเลยสะกดความรู้สึกของ ตัวเองไว้ตลอด ไม่ให้ตัวเองมีใจให้คนอื่น

แต่ตอนนี้ เขากำลังทำอะไรอยู่กันแน่?

ความคิดเปลี่ยน สีหน้าของเตชิตเดี่ยวแดง เดี๋ยวซีด ในหัวเต็มไปด้วยการเมินใส่และรังเกียจตัว

เอง

เขาทำแบบนี้ไม่ถูก!

ไม่ว่ากับใครก็ไม่ดี
ผู้ชายควบคุมอารมณ์ทางเพศไม่ได้ก็จริง แต่ ถ้าหากบอกว่าผู้ชายต่างก็ใช้ช่วงล่างเป็นตัวตัดสิน อารมณ์ ล้วนแต่ถูกเซ็กส์ควบคุมสมอง นั่นมันก็ไม่ แน่เสมอไปหรอก ยิ่งไปกว่านั้นคนอย่างเตชิตที่ผ่าน การฝึกฝนมาโดยเฉพาะ มีการควบคุมที่แข็งแกร่ง กว่า บางทีคำว่า“สูญเสียการควบคุมสำหรับเขา แล้วเป็นข้ออ้างอย่างหนึ่ง

เตชิตหายใจลึกๆหลายที ดวงตาพราวเสน่ห์ทั้ง คู่ได้เปลี่ยนมาสว่างขึ้น

เจ็บสุดๆ!

อีกอย่าง ตอนนี้เขาถึงพบว่าน้ำ ในระหว่างที่ ไม่รู้ตัว น้ำหวานก็ได้ดึงกระโปรงถักไหมพรมของตัว เองขึ้นมาถึงที่ช่วงเอวแล้ว กางเกงในที่เนื้อผ้าบาง ก็ได้ถูกเธอถอดลงมา คาอยู่ที่น่องขาวเนียนของเธอ อย่างจะตกแต่ก็ไม่ตกแล้ว

ขาทั้งสองข้างของเธอคล้องเอวของเขาไว้ เล็ง รูสวาทของตัวเองแม่น ทันใดนั้นเขาได้ถูกเธอดึง เข้าไปใกล้อย่างกระทันหัน นกเขาที่ทั้งแข็งและ ทั้งอุ่นผ่ากลีบดอกไม้ที่นุ่มนวลของเธออย่างกับผ่า ไม้ไผ่ ได้สอดแทรกเข้าไปในสวนท้อที่อุ่นละมุน
ทั้งร่างกายและจิตใจถูกกระตุ้นพร้อมๆกันทั้ง สองอย่าง ดวงตาพราวเสน่ห์ของเตชิตมีเส้นเลือด แดงโผล่ขึ้นมาลางๆ เขามองน้ำหวานที่อยู่ใต้ ร่างกายอย่างช็อก เธอยังยิ้มใส่เขา แต่สีหน้ากลับ เกียจคร้านกว่าและเย้ายวนกว่าก่อนหน้านั้น

เธอเย้ายวนเหมือนมารจิ้งจอกน้อย คอยคราง อยู่เบาๆ “อืม อุ่นจังเลย อ๊าส์ ดีจังเลย.………….

เตชิตแข็งทื่อไว้

เธอบิดไปมาอยู่ที่ใต้ร่างเขา ใช้เท้าถีบไปที่ บั้นท้ายเขาสองที และบ่นอย่างไม่พอใจ “ขยับสิ ขยับหน่อย!…

เตชิต

ถึงขั้นนี้แล้ว ถ้ายังสามารถดึงมังกรใหญ่ออก มาแล้วจากไปก็ไม่ใช่ผู้ชายแล้ว

ดวงตาของเตชิตแดงก่ำเพราะตื่นเต้น จับเอว ของน้ำหวานไว้ ช่วงเอวขยับขึ้นมาเหมือนใส่สปริง ยังไงอย่างงั้น กระแทกเข้าไปในจุดที่ลึกที่สุดครั้ง แล้วครั้งเล่า ความรู้สึกที่เสียวซาบซ่านเข้าไปถึง กระดกดำนั้นทำให้ขนบนตัวเขาลกซ่ขึ้นมา
น้ำหวานก็ไม่ได้ดีไปถึงไหน

เธอรู้สึกเสียใจ ตะโกนด้วยความตกใจ อย่างสะลึมสะลือ “อ๊า ของคุณใหญ่เกินไป เบา หน่อย………….ลึกเกินไปแล้ว ฮือๆ อย่าแทงตรงนั้น อย่า………

คำพูดพวกนี้ ยิ่งทำให้สติของเตชิตหายไปหมด

งน้ำหวานบอกว่าไม่เอา เขาก็ยิ่งอยากจะทำให้ เธอร้องไห้ฟูมฟาย มองดูเธออ้อวนวอนเขาอย่าง อ้อมค้อม แถมยังหลงใหลในตัวเขาจนอยากตาย

เตชิตไม่ได้พักผ่อนทั้งคืน

ทำครั้งหนึ่งก็ทำ ทำสองครั้งก็ทำ ขอแค่มีการ เริ่มต้น ต่อจากนี้จะเป็นสุภาพบุรุษหรือว่าคนถ่อย รู้สึกเหมือนก็ไม่ได้สำคัญขนาดนั้นแล้ว

ในหัวมีความคิดแบบนี้ หลังจากน้ำหวานฝืนไม่ ไหวหลับไป เตชิตยังจับเธอมาทำอีกสองครั้งด้วย อารมณ์ที่ซับซ้อน คอยอาลัยอาวรณ์ความนุ่มนวล และความอบอุ่นของร่างกายเธอ หัวใจเหมือนถูกยัด ด้วยก้อนเมฆ ทั้งเต็ม ทั้งแน่น แต่ก็เบาและมีความสุข จนกระโดดโลดเต้น
สุดท้าย ตอนที่เขากอดน้ำหวานหลับไป มังกร ใหญ่ที่ยังพอแข็งตัวอยู่ไม่ได้ดึงออกมาจากร่างกาย เธอ ก็ได้หลับคาแบบนี้เลย

น้ำหวานฝันว่าตัวเองถูกหมาไล่กัด วิ่งอยู่ในฝัน

ทั้งคืน

เธอรู้สึกตัวเองน่าสงสารเหลือเกิน คอยวิ่งอย่าง ลำบากมาก เธอที่อยู่ในฝันหายใจลำบาก ปวดเอว เมื่อยขา ทั้งเนื้อทั้งตัวเหมือนถูกรถทับจนแหลกแล้ว ประกอบขึ้นมาใหม่ ไม่ว่าจุดไหนของร่างกายก็รู้สึก ผิดปกติไปหมด

ตอนเธอตื่นขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ เธอลืมตา ยกมือที่อ่อนล้าขึ้นมานวดขมับที่ปวดตุ๊บๆ แล้วรู้สึก แปลกใจ

เอ๊ะ ความรู้สึกของในฝัน สามารถส่งผ่านมาถึง โลกแห่งความจริงด้วยเหรอ?

นี่เป็นวิทยาศาสตร์ที่เหลือเชื่อเกินไป

สมองของเธอค่อนข้างมึนงง
ตอนนี้เธอไม่เพียงรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว แต่

ยังรู้สึก…………..

ขายหน้าจริงๆเลย!

เธอที่ไม่ได้มีอะไรกับผู้ชายมานานแล้ว ไม่นึก เลยว่าจะรู้สึกช่วงล่างแน่นๆ เหมือนมังกรใหญ่ของ ผู้ชายสอดอยู่ในนั้นยังไงอย่างงั้น มีความรู้สึกที่ ทำให้อดไม่ได้ที่จะครางออกมา

ทันใดนั้นหัวใจกระตุก สมองของน้ำหวานว่าง เปล่า คิดว่าตัวเองคงโสดมานาน เลยเงี่ยนเกิน ถึง ได้คิดไปเอง

อืม ต้องเป็นแบบนี้แน่นอน

แต่แล้ว เธอขมิบกล้ามเนื้อช่วงล่างด้วย จิตใต้สำนึก จู่ๆกลับมีมือข้างหนึ่งจับมาที่เธอ จับ หน้าอกนุ่มนวลของเธอแล้วใช้แรงบีบนวดและขยำ ด้านหลังยังมีเสียงแหบแห้งดังขึ้นมา “ผมเพิ่งนอน ลงมา คุณนี่แม่งเงี่ยนอีกแล้วเหรอ? หนีบไอ้จู๋ผม เบาๆหน่อย ได้ยินมั้ย?”
น้ำหวาน “..……………..

นี่ นี่คงไม่ใช่คิดไปเองแล้วมั้ง?

ด้านหลังมีคน!

บนเตียงที่เธอนอนอยู่มีคน! ! !

พริบตาเดียว น้ำหวานรู้สึกหายง่วงเลย หรือว่าเธอ…….ประสบเรื่องน่ากลัวแบบนั้นอีก

แล้ว?

ร่างกายของเธอแข็งทื่อ สลัดมือของผู้ชายที่ กำลังบีบนวดอยู่บนหน้าอกของเธอ ไม่มีเวลาคำนึง ถึงว่าร่างกายยังปวดเมื่อยอยู่ก็อยากโดดลงจาก เตียงเลย แต่ว่า กระทู้ที่ค่อยๆขยายใหญ่ขึ้น และ แข็งตัวขึ้นยัดอยู่ในร่างกายของเธออย่างจริงแท้ แน่นอน เธอแค่ขยับ กระทู้ที่อัดแน่นนั้นก็ได้ถูไถผ่าน รูสวาทของเธอ ตามท่าทางที่เธอขยับ พริบตาเดียว ทําเอาเธอขาอ่อนเลย

ทั้งอาบอาย ทั้งขยะแขยง ทั้งหวาดกลัว…….
ทนกับอารมณ์ที่พลิกไปมาของในใจ น้ำหวาน กัดฟันไว้แล้วขัดขืนต่อ คิดอยากจะไปจากอย่าง เดียว แต่ว่าช่วงบนของเธอเพิ่งลุกขึ้นมา มือของ ผู้ชายก็ได้ทับที่หน้าท้องของเธอ และกดเธอกลับมา ที่เตียงอีกครั้ง กระทู้ใหญ่ที่ถอยออกมาจากร่างกาย ครึ่งหนึ่งก็ได้ยัดกลับเข้าไปที่ร่างกายเธออีกครั้ง เหมือนเจ็บใจที่จะต้องไปจากที่ๆอบอุ่นขนาดนี้

ร่างกายของน้ำหวานล้มไปด้านหลังอย่าง อ่อนระทวย การกระแทกที่ทั้งแรงและลึก ทำให้น้ำ หวานอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางที่แม้แต่เธอเองก็ ยังรังเกียจออกมา ความรู้สึกเสียวซาบซ่านเหมือน มีกระแสไฟวิ่งอยู่ทั่วร่างที่ทำให้คนแทบอยากจะจม ตายอยู่ในนั้น แต่ก็ทำให้เธอทรมานมาก

เธอนอนอยู่ที่บนเตียงอย่างท้อแท้ใจ แทบอยาก จะให้ตายในวินาทีต่อไปเลย แต่ว่า ในขณะที่เธอ กำลังรังเกียจร่างกายตัวเองที่ไปมีอารมณ์ทางเพศ กับผู้ชายที่ข่มขืนเธอคนนี้ ผู้ชายก็ได้จับหน้าอกเธอ อีกครั้ง และเริ่มขยับช่วงเอวขึ้นมาอย่างดุดันอีก

“น้ำหวาน นี่คุณตื่นแล้วจริงๆเหรอ?”
เตชิตรู้สึกตัวเองเพิ่งจะหลับไปสักพักเอง ก็ถูก กวนจนตื่นอีกแล้ว ผู้หญิงคนนี้นี่ไม่ยอมหยุดเลย จริงๆ

แต่ว่า เขาก็รู้อยู่ว่านาทีนี้น้ำหวานคงจะนอน ตื่นแล้ว คงพบว่าสถานการณ์ผิดปกติถึงได้ขัดขืน ขนาดนี้

แต่เขาก็ไม่อยากสนใจมากขนาดนั้นแล้ว

หลังจากพบว่ามังกรใหญ่ของตัวเองยังสอดอยู่ ในร่างกายของน้ำหวาน ในหัวของเขามีแค่ความคิด เดียว นั่นก็คือทำต่อไป

เพราะเมื่อคืนก็จัดไปหลายครั้งแล้ว ตอนเช้ามา อีกรอบก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกอะไรแล้ว

ตัวเขาคิดแบบนี้

แต่น้ำหวานกลับตะลึงค้างไว้

เธอลืมแม้แต่จะต่อต้าน หันไปมองใบหน้า องเต ที่ง่วงเหงาหาวนอนแต่ยังหล่อขั้นเทพของเ ชิต ดวงตาคู่สวยเบิกตากว้าง “นี่คุณ…… ชิต……..คือ คือคุณ? เป็นคุณได้ยังไง?”
เตชิตเคลื่อนไหวช่วงเอวไปด้วย และยกมุม ปากขึ้นด้วย “ทำไมจะเป็นผมไม่ได้?

“คุณ นี่คุณ…….ฉัน……………..” น้ำหวาน พูดคุณๆฉันๆไปครึ่งค่อนวัน สายตามองลงไปด้าน ล่าง หล่นไปอยู่ในที่ๆทั้งคู่กำลังฟาดฟันกัน นิ่งไปสัก พัก จู่ๆขัดขืนขึ้นมาอย่างรุนแรง “เตชิต ไอ้สารเลว ไอ้โรคจิต ไอ้ผีทะเล นี่คุณกล้าทำแบบนี้กับฉันเห รอ!”

เธอขัดขืนอย่างรุนแรง แค่ไม่ทันระวัง เตชิตก็ ถูกเธอถีบจนถอยไปด้านหลัง มังกรใหญ่ได้หลุด ออกมาจากร่างกายเธอ

ช่วงล่างของน้ำหวานไม่มีของยัดอยู่ น้ำรักอุ่นๆ ได้ไหลออกมาจากร่างกายเธอทันที

ของเหลวที่รวมกันเป็นหนึ่งเดียว ไม่นานก็ ทำเอาผ้าปูที่นอนเปียกไปหมด

ดูจากปริมาณของน้ำรักที่ไหลออกมา ก็รู้ว่าไม่ ได้ทำไปแค่ครั้งสองครั้งแน่นอน

น้ำหวาน “ ….………..
เธอหลับตาลงอย่างอาย เจ็บแค้นและเสียใจ สุดๆ รู้สึกตัวเองกำลังจะตาย

เธอไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องทำยังไง จะต้องมีปฏิกิ ยายังไง………ไม่ สิ่งเดียวที่เธอต้องทำในตอนนี้ ก็คือไป ไปให้ไกลๆ หรือว่าแจ้งตำรวจมาจับเตชิต โดยตรง!

“ผมทำอะไรคุณ?” เตชิตพลิกตัวของน้ำหวาน กลับมา ให้เธอนอนอยู่บนเตียง แต่เขายังอาศัย เรี่ยวแรงของผู้ชายแทงลึกเข้าไปที่เธออีกครั้ง

แถมยังซึ่งๆหน้าด้วย

ถูกความอบอุ่นห้อมล้อมไว้ เตชิตหลับตาด้วย ความผ่อนคลาย

แต่ว่า เขารู้ตอนนี้น้ำหวานต้องโกรธเคืองมาก แน่ๆ เขาก็ไม่ได้มัวแต่เสพสุขอยู่คนเดียว

เขาต้องอธิบายหน่อย

เตชิตคอยขยับเข้าๆออกๆไปด้วย และอธิบาย กับเธออย่างจริงจังด้วย ใบหน้าหล่อเหลาขั้นเทพ เต็มไปด้วยความเคียดแค้นชิงชัง “น้ำหวาน ผมจำเป็นต้องบอกความจริงคุณอย่างหนึ่ง! เมื่อคืนคุณ เป็นคนหาเรื่องผมก่อนเอง คุณเมาเหล้าแล้วอยาก นอนกับผม ผมคิดว่าคุณเองก็ไม่ใช่ง่ายๆ เลยตัดสิน ใจโชว์คุณงามความดีที่ชอบช่วยเหลือคน ออกแรง เอาคุณทั้งคืน เรื่องราวก็ประมาณนี้แหละ”

น้ำหวานหน้าแดง

ไม่รู้เพราะอะไร อาจจะคนที่มีอะไรด้วยเมื่อคืน คือเตชิต แต่ไม่ใช่คนอื่นไกล นาทีนี้ความสิ้นหวังที่ อยู่ในใจเธอได้ลดลงบ้างอยู่ แต่ได้ยินคำพูดที่เหลว ไหลของเตชิต เธอก็ใกล้จะบ้าตายอยู่แล้ว สีหน้า เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

“ฉันจะอยากนอนกับคุณได้ยังไง ไม่มีทาง!” น้ำหวานโมโหจนตัวสั่น “คุณอย่าเอาดีเข้าตัวหน่อย เลย ฉันอยากนอนกับคุณ แม่ง! ฉันยังกลัวโดนไม้จิ้ม ฟันทิ่มด้วยซ้ำ!”

” เตชิตรู้สึกต้องแก้ตัวหน่อยแล้ว “ก่อนอื่น ผมเป็นไม้จิ้มฟันหรือเปล่า เมื่อก่อนคุณยัง พูดมั่วซั่วก็แล้วไป ตอนนี้คุณยังไม่รู้อีกเหรอว่าผม เป็นไม้จิ้มฟันหรือว่ามังกรใหญ่?”

เขาแกล้งกระแทกเข้าไปแรงๆหลายที จำเป็นต้องพิสูจน์ว่ามังกรใหญ่ของตัวเองแข็งแกร่งมาก

เขาทำจนเธอขึ้นสววรค์ไปไม่รู้กี่รอบ เธอกลับ

ยังมีหน้ามาว่าเขาเป็นไม้จิ้มฟันอีก?

ว่าเขาเป็นไม้จิ้มฟันเหรอ เขากลัวปากของเธอ ยังยัดไม่เข้าด้วยซ้ำ!

ปาก……..…….

คิดถึงตรงนี้ เตชิตอดไม่ได้ที่จะหัวใจหวั่นไหว อีกแล้ว ฮ่มๆ…..อย่าทะลึ่ง ห้ามคิดฟุ้งซ่าน!

จริงจังหน่อย!

เตชิตกระแอมเสียงใส “แล้วก็ เมื่อคืนคุณเป็น คนจับน้องชายผมไว้เอง คุณยังบอกว่าคุณไม่อยาก อึ๊บผม? คุณเป็นคนพูดเองว่าอยากกิ๊บผม นาที สุดท้ายผมก็ไม่อยากสอดเข้าไปหรอกนะ แต่คุณ เองที่เป็นคนเอาขาคล้องเอวของผมไว้ ละเอาน้อง ชายผมสอดใส่เข้าไปเอง!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ