บทที่529: ถูไถ

พิงกี้ทั้งอายทั้งโกรธ ถูกการได้คืบเอาศอกของ เควินกระตุ้นจนสมองว่างเปล่า เหมือนเตะโดนฟาง เส้นสุดท้ายแล้วดีดกลับอย่างไรอย่างนั้น ทันใดนั้น เธอลืมตาขึ้น หันหน้ากัดเข้าที่ลำคอเซ็กซี่ของเขา

หน้าตาที่ดุร้ายนี้ เหมือนแมวที่ถูกยั่วโมโหจน

ขนชี้ตั้ง

รังแกเธอเหรอ?

ฮ้อ~ต้องเอาคืนหน่อย!

“ยัยตัวแสบ ถูกรังแกอย่างโหด เลยอยากแก้ แค้นเอาคืนใช่มั้ย?” เควินหัวเราะออกมาอย่างห้าม ใจไม่ได้ จูบที่แก้มของพิงกี้เพื่อเป็นการปลอบโยนที หนึ่ง ฝ่ามือใหญ่พยุงแผ่นหลังเธอขึ้นมาและกล่อม เธอเล่น“โอ๋ เด็กดี คุณอยากกลับห้องใช่มั้ย ผมจะ พาคุณกลับเดี๋ยวนี้เลย”

พิงกี้กลอกตาขาวทีหนึ่งอย่างไม่สบอารมณ์

เขาจัดก็จัดไปรอบหนึ่งแล้ว ตอนนี้เพิ่งมาบอก ว่ากลับเข้าไปที่บ้าน รู้สึกเหมือนมันไม่ทันกาลไป หน่อยหรือเปล่า?
แต่ว่า เหมือนเควินจะมองความคิดเธอออก อย่างทะลุปรุโปร่ง เขาอธิบายอย่างมีความอดทน “คุณเสร็จไปแล้วรอบหนึ่ง แต่ผมยัง รอบนี้ไม่นับ”

พิงกี้ “ ……….….”

((

“เดี๋ยวกลับไปถึงที่ห้อง ผมไม่ปล่อยคุณไว้แน่”

“แต่ก็โหดกับฉันเกินไปไม่ได้นะ……” พิงกี้ พูดเสียงเบา “คืนนี้เป็นคืนส่งตัวเข้าหอของฉันเชียว นะ คุณต้องดีกับฉันหน่อยสิ”

“หืม? เป็นคืนส่งตัวเข้าหอของคุณ แล้วไม่ใช่ คืนส่งตัวเข้าหอของผมหรือไง?”

“งั้น……สามครั้งน่าจะพอแล้วมั้งคะ?”

“โอเค ก็ได้”

“ทำไมวันนี้คุณถึงพูดจาง่ายขนาดนี้?” พิง กี้เตรียมใจไว้แล้วที่จะถูกต่อรอง แต่คาดไม่ถึงว่า ผู้ชายของเธอไม่ออกพ่ายเหมือนที่เธอคิด ก็ตอบ ตกลงอย่างง่ายดายเลย เธอยังมีคำพูดมากมายที่ยัง ไม่ทันได้พูดออกมาเลย
เควินกลับหัวเราะ “อืม ถ้าหลั่งออกมาครั้งหนึ่ง ก็นับเป็นหนึ่งครั้ง อย่างมากผมก็แค่อดทนหน่อย ไม่ ต้องหลั่งออกมา

“นี่สามารถอั้นไว้ ไม่หลั่งออกมาได้ด้วยหรอ?”

“ถ้าผมทนไม่ไหวหลั่งออกมา คุณจะผ่อนปรน เงื่อนไขให้ผมหน่อยมั้ย?” แววตาของเควินจ้อง มองมา แววตาแฝงด้วยความกล้ำกลืนเล็กน้อย เขา พูดว่า “คืนนี้ก็เป็นคืนส่งตัวเข้าหอของผมเหมือน กัน เป็นคืนของเราสองคน…….ถ้าคุณจะสร้างข้อ จำกัดต่างๆให้ผม งั้นผมก็น่าสงสารเกินไปแล้วมั้ง?”

“คุณไม่ต้องสงสาร…..

“ความหมายของคุณคือ คุณยอมให้ผมปลด ปล่อยอย่างเต็มที่แล้วใช่มั้ย?” พริบตาเดียวแววตา ของเควินเป็นประกายแวววาวขึ้นมา ถึงแม้สีหน้า ดูแล้วยังถือว่าใจเย็นหนักแน่นอยู่ แต่เสี้ยววินาที เซอร์ไพรส์ที่ราวกับว่าได้รับการช่วยเหลือนี้ กลับ ทำให้พิงกี้พูดคำว่า“ไม่” ไม่ออกแล้ว

พิงกี้ “

ดี! วกไปวนมา เธอถูกเขาหลอกอีกแล้ว
ไอ้คนเจ้าเล่ห์!

เธอทําปากจู๋ เอาศีรษะซบไปที่อ้อมอกของ ผู้ชายและปิดปากเงียบ เหมือนกำลังงอน แต่ท่าทาง ที่เงียบสงบและเชื่อฟังนี้กลับทำให้เควินหัวเราะขึ้น มาอย่างกระทันหัน หน้าอกเขาสั่นเป็นพักๆ ส่งเสียง หัวเราะออกมาอย่างห้ามไว้ไม่อยู่

“พิงกี้ ผมรักคุณจังเลย”

เขารู้ว่าเธอก็รักเขา

ถ้าไม่ใช่เพราะว่ารัก คนที่นิสัยดื้อรั้นอย่างเธอ จะเต็มอกเต็มใจที่หลงเข้ามาในกลลวงของเขา และ ถูกเขาจับอยู่ในกำมืออย่างเชื่อฟังเหรอ?

ต้องรู้ไว้นะ เพราะเธอไม่ใช่คนที่นิสัยอ่อนโยน

ร่างกายตัวเบา พิงกี้ถูกเควินอุ้มขึ้นมาเหมือนอุ้ม เด็กอย่างไรอย่างนั้น

ไม่ว่ามีคนหรือไม่มีคน ถึงแม้ในใจของเควินรู้ว่า ในบ้านปลอดภัยแน่นอนว่าเขาก็ไม่ได้ประมาท ดึง เสื้อเชิ้ตของตัวเองมาปิดพิงกี้ให้มิดชิด ห่อหุ้มเธอไว้จนแม้แต่ลมก็ไม่สามารถพัดเข้ามาได้

เสื้อผ้าที่อยู่บนตัวของพิงกี้ไม่ได้ถูกถอดจน หมด ดึงสายของชุดเดรสข้างหนึ่งลงมาแขวนอยู่บน ตัวอย่างหละหลวม ชายกระโปรงของด้านหน้าถูก กองอยู่ที่หน้าท้อง ชายกระโปรงของด้านหลังทิ้งตัว ลงมา บดบังความสวยงามของด้านหลังเธอไว้ และ บดบังจุดที่ซ่อนเร้นที่สุดของเธอกับของผู้ชายเอาไว้ อย่างมิดชิด

พิงกี้หันหน้าไปมองหลายทีแล้วเม้มปาก ความ ตื่นตระหนกในแววตาดูจางหายไปเยอะ

ที่บ้านไม่มีคนจริงๆ

.ดีจังเลย

ทั้งคู่เดินผ่านห้องโถง และมุ่งหน้าเดินไปที่ชั้น

ตอนที่เควินอุ้มพิงกี้เดินไปข้างหน้า ท่อนเอ็น ของเขายังสอดใส่อยู่ที่รูสวาทของเธอ ตามท่าทาง ของเขาทำให้เด้งๆๆอยู่ในร่างกายของเธอ โดย เฉพาะตอนที่เดินขึ้นบันได ยิ่งทิ่มแทงลึกเข้าไปใหญ่
เมื่อก่อนทั้งคู่เพื่อความสะดวก หรือเพราะ อรรถรสแล้ว ใช่ว่าจะไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน แต่ นาทีนี้พิงกี้กลับรู้สึกว่าเอวของเธอถูกเขาบีบจับเอา ไว้แน่นมาก ส่วนเขาเหมือนตั้งใจทำอย่างไรอย่างนั้น ทุกนาทีที่แยกออกจากกันแล้วกระแทกเข้าไป เขา ล้วนใช้แรงดึงเธอเข้าใกล้ไปที่เขาทุกครั้ง

หนึ่งครั้ง สองครั้ง…….

การพุ่งชนที่ดุดันทุกครั้ง ต่างก็เหมือนดาวหาง ตกลงมาที่โลก นำพามาด้วยฟ้าพังทลายและแผ่น ดินแตกสลาย

แรกเริ่มพิงกี้ยังสามารถฝืนรักษาสติได้อยู่ แต่ ไม่นาน แววตาของเธอก็เริ่มพร่ามัวขึ้นมา กัดไหล่ ของเควินไว้ ส่งเสียงร้องครางเหมือนแมวน้อยอย่าง ควบคุมไม่ได้

สุดท้าย หลังจากการพุ่งชนอย่างดุเดือดอีก

ครั้ง ร่างกายของพิงกี้กระตุกขึ้นมา เธอคลาย มือออกอย่างอ่อนระทวย และถูกเควินกอดไว้ใน อ้อมอกอย่างแน่น

แต่เขายังดันกระแทกเข้าไปด้วยเจตนาร้ายอีก ครั้ง แถมยังหัวเราะอย่างร้ายๆอีก “ที่รัก คุณนี่เซนซิทีฟจังเลย แค่ขึ้นบันไดเฉยๆ ก็เสร็จอีกรอบแล้ว”

พิงกี้ “ …..

เธอหายใจหอบหืด มองดูรอบๆพบว่านี่ไม่ใช่ชั้น สอง แต่ว่าได้ขึ้นมาถึงดาดฟ้าแล้ว

“ขึ้นมาบนดาดฟ้าทำไมคะ?”

เควินยิ้มมุมปาก แววตาระยิบระยับ “ผมดูเมื่อ กี้คุณเพลิดเพลินมาก แต่ก็ยังไม่ถึงจุดสุดยอด ผมก็ เลยอุ้มคุณขึ้นบันไดนานๆหน่อย………

พิงกี้ “ .….…….…..

“ในเมื่อขึ้นมาบนดาดฟ้าแล้ว งั้นก็ทำที่บน ดาดฟ้าครั้งหนึ่ง โอเคมั้ย?”

เธอจะบอกว่าไม่ได้มั้ยเนี่ย?

ไม่ได้แน่นอนอยู่แล้ว

ถูกผู้ชายวางลงบนพื้นเบาๆ ร่างกายของพิง กี้ถูกวางเป็นท่าโน้มตัวไปด้านหน้า แขนวางอยู่บน ราวจับ เควินที่อยู่ด้านหลังได้อาศัยความชุ่มชื้นของก่อนหน้านี้สอดใส่ท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปอีกครั้ง แต่พิงกี้กลุ้มใจมาก

“เควิน……ฉัน ฉันยืนไม่นิ่งค่ะ..……..”

ขึ้นสวรรค์ติดต่อกันสองครั้ง ร่างกายเธอรับ ไม่ค่อยไหวแล้วจริงๆ ตอนนี้แค่อยากนอนลงไปบน เตียง แล้วปล่อยให้ผู้ชายทำคนเดียว

แต่ครั้งนี้เควินกลับไม่ได้ทะนุถนอมเธอ มือ ข้างหนึ่งโอบเอวเธอไว้เพื่อไม่ให้เธอล้ม มืออีกข้าง ตบ“เจี๊ยะ”ไปที่บั้นท้ายของเธอ “อดทนไว้!

ในขณะเดียวกัน เขาก็เคลื่อนไหวอย่างรุนแรง

ขึ้น

ในที่สุดพอเขาได้ครางและปลดปล่อยออกมา พิงกี้ก็แทบจะเข่าทรุดลงไปกับพื้นแล้ว

“ผมอุ้มคุณไปพักที่โซฟานะ”เควินโอบเธอ ขึ้นมาบนในอ้อมแขน เดินไปทางโซฟาของห้อง อาบแดด

นั่งลงมา พิงกี้ซบอยู่ในอ้อมอกเขาทั้งคน ร่างเล็กๆของเธอเหมือนถูกเขาห่อหุ้มเอาไว้

ถ้าเขาเป็นแผ่นเกี๊ยว เธอก็คือไส้หมูที่อยู่ใน

พิงกี้ไม่กล้าขยับตัว

เธอถูกเควินอุ้มเอาไว้ แผ่นหลังแนบอยู่ที่ หน้าอกของเขา คนทั้งคนอ่อนระทวยไม่มีเรี่ยวแรง แต่ว่าสัมผัสทั้งห้าของเธอยังใช้งานได้อยู่…….เธอ สามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าท่อนเอ็นใหญ่ของ ผู้ชายยังแข็งตัวอยู่อีกเช่นเคย

แข็งจนรู้สึกเหมือนสามารถโจมตีเธอได้อีกทุก

เมื่อ

เธอไม่กล้าขยับ กลัวจะกระตุ้นโดนอารมณ์ ของผู้ชายอีกครั้ง

แต่ว่า เธอคิดผิดแล้ว

พักผ่อนได้เพียงแค่สิบนาที เควินก็ยกขาขึ้น เล็กน้อย แล้วยัดเข้าไปข้างในของเธออีกครั้ง จาก นั้นก็ขยับไปมาอย่างนิ่มนวลและอ่อนโยน
พิงกี้ “

ไม่รู้ว่าถูกทรมานมานานเท่าไหร่ และไม่รู้ ว่าเปลี่ยนสถานที่มากี่ที่ ทุกครั้งที่พิงกี้ตื่นขึ้นมา สามารถรู้สึกได้ถึงเสียงหายใจหอบหืดของผู้ชาย ยังมีอุณภูมิร้อนของผิวกายเขาคอยถูไถอยู่บนผิว กายเธอ

เธอยังสามารถได้ยินเสียงของเขาแว่วอยู่ที่ข้าง หูเธอว่า “เขารักแค่เธอคนเดียว และจะรักชั่วนิรัน

“แหวะ……..

อ้วกใส่ชักโครกไปพักหนึ่ง น้ำหวานยกมือเช็ด ปากแล้วรู้สึกสบายขึ้นเยะเลย

วันนี้ดีมมากไปจริงๆ…………

เมาแล้วทรมานชิบหาย!

เธอเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างโซเซ กลับเจอ ผู้ชายรูปร่างเตี้ยคนหนึ่ง
“เฮ้ย คุณ…..เข้ามาในนี้ได้ยังไง?” น้ำหวาน ขมวดคิ้ว จับผู้ชายรูปร่างเตี้ยที่อยากเดินเข้าไปใน ห้องน้ำต่อ เธอชี้ไปทางผนังด้านนอก และพูดอย่าง เหตุผลถูกต้องและวาทะเต็มไปด้วยสัจธรรม “คุณ คะ เอ่อ……นี่ นี่มันห้องน้ำผู้หญิงนะคะ คุณเป็น โรคจิตหรือเปล่า ยังเดินเข้าไปข้างในอีก”

“คุณดูดีๆ ที่นี่คือห้องน้ำชาย” ผู้ชายรูปร่าง เตี้ยเปิดปากพูดอย่างหงุดหงิด

“คุณ…..เข้ามาผิดแล้ว!” น้ำหวานพยักหน้า อย่างแน่ใจมาก และดึงเขาออกไปด้านนอก “คุณดู เองสิ ที่มันห้องน้ำผู้หญิงชัดๆ!”

ผู้ชายตัวเตี้ยรู้สึกปวดหัว แต่เพราะเขาตัวเล็ก และผอมมาก เลยไม่สามารถหลุดพ้นการราวีจาก คนเมาที่แรงเยอะเหมือนวัวได้ในชั่วขณะ ได้แต่เดิน ตามเธอออกไปข้างนอก

ถูกลากมาถึงที่ผนังตรงประตูทางเข้า น้ำหวาน เขย่งขาขึ้น ชี้ไปทางป้ายที่ห้อยอยู่บนผนัง พูด เหมือนครูกำลังสอนนักเรียน “มา….มาอ่านตามฉัน นะ ห้อง น้ำ หญิง!”

ผู้ชายตัวเตี้ย “…”
เขามองดูป้ายบนผนังที่เขียนว่า “ห้องน้ำชาย รู้สึกผู้หญิงคนนี้เก่งเรื่องพูดมั่วจังเลย

แต่ว่า เขาไม่มีความอดทนมารับมือแล้ว

อยากจะรีบออกไปจากห้องน้ำ แต่ก็ปวดชิง ฉ่องยังไม่ได้ถ่ายเบาเลย ไม่ว่ามองจุดไหน เขาไม่มี แรงจูงใจที่อยากจะตามใจผู้หญิงบ้าบอที่หน้าตาไม่ สวยคนนี้เลย ถ้าหน้าตาสวย เขาก็ไม่ถือสาที่จะมี อะไรด้วยในห้องน้ำหรอก

คิดถึงตรงนี้ ผู้ชายตัวเตี้ยสลัดมือของน้ำหวาน ทิ้ง เขาพูดด้วยน้ำเสียงรังเกียจ “นี่คุณ ผมไม่รู้ว่า คุณเมาจริงๆหรือว่าแกล้งเมา แต่ถ้าคุณอยากใช้ วิธีต่ำช้าแบบนี้มาเข้าใกล้ผม ผมได้แต่บอกกับคุณ ว่าอย่าเปลืองแรงเปล่าๆเลย ผมไม่มีทางชอบคุณ หรอก”

เขามองเรือนร่างของน้ำหวานทีหนึ่ง “หน้าอก ก็แฟบ ก้นก็ไม่มี คุณแก้ผ้าอยู่ตรงหน้าผม ผมยังไม่ อยากมองเลย”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ