บทที่523สมกับเป็นคูณเควินจริงๆ

ในฐานะเจ้าสาว พิงกี้สวยที่สุดอย่างไม่ต้อง

สงสัยเลย

คนมากมายต่างก็บอกว่าเธอในวันนี้สวยมาก เธอเองก็พึงพอใจกับตัวเองที่อยู่ในกระจกมากเช่น กัน แต่ว่า……คนๆนั้นจะชอบไหมน้อ?

อยู่ด้วยกันมานาน อยู่ในสายตาเขา เธอจะ กลายเป็นผู้หญิงที่สูญเสียเสน่ห์ไปแล้วหรือเปล่า?

เขาจะไม่ชอบชุดและการแต่งหน้าของเธอหรือ

เปล่า?

ในสมองยิ่งคิดฟุ้งซ่าน หัวใจของพิงกี้ก็ยิ่งตื่น

เต้น

เธอหันไปมองน้ำหวานที่อยู่ข้างกาย กัดริม ฝีปาก “น้ำหวาน เธอว่าเควินจะชอบฉันในวันนี้มั้ย? ก่อนหน้านั้นฉันอยากเซอร์ไพรส์เขา เลยไม่เคยให้ เขาดูชุดเจ้าสาว……………….

“ชอบ!”

เสียงที่ทุ้มต่ำและแน่วแน่ดังขึ้น ประตูเปิดออก เบาๆในระหว่างที่พิงกี้ส่งเสียงประหลาดใจ ร่างเงาที่สูงใหญ่ได้เดินมาจากประตู

น้ำหวานอดไม่ได้ที่จะยิ้ม “เอาล่ะ ข้อข้องใจ ของเธอมีพระเอกเป็นคนตอบเธอแล้ว

พูดคำนี้จบ น้ำหวานก็หลีกทางให้ เพื่อให้ ตัวเอกทั้งสองของวันนี้มีเวลาและพื้นที่หวานแหว วกัน

“คุณมาได้ยังไงคะ?” พิงกี้เบิกตากว้าง สายตามองเห็นแต่ผู้ชายที่หล่อเหลาน่าหลงใหลที่ อยู่ตรงหน้า

เพราะประหลาดใจเกินไป เธอลืมไปเลยว่า ตัวเองยังไม่ได้ใส่รองเท้า ก็ได้ลุกขึ้นมาจากเตียง โดยตรงแล้ว

ภาพนี้ ทำให้คนที่อยู่รอบๆต่างก็หัวเราะกัน เสียงดังขึ้นมา

“เจ้าสาวใจร้อนจะแย่อยู่แล้ว”

“เจ้าบ่าวรีบหารองเท้าเร็วค่ะ เจ้าสาวอดใจรอ ไม่ไหวที่จะไปกับคุณแล้ว
“………มีสามีหล่อขนาดนี้ เพอร์เฟคขนาดนี้ ยัง มาสนใจรองเท้าไม่รองเท้าอะไรอีก? ถ้าเป็นฉัน ถึง จะเท้าเปล่าก็ต้องรีบวิ่งตามเจ้าบ่าวไปให้ได้!

“ฉันก็เหมือนกัน!”

คำหยอกล้อแต่ละคำก้องเข้ามาในหูของ เธอ พริบตาเดียวทำให้เธอก็หน้าแดงหูแดงขึ้นมา ท่ามกลางเสียงหัวเราะที่มีเจตนาดีของผู้คน เธอได้ นั่งลงมาด้วยความเขินอาย กระแอมไปสองที แกล้ง ทําเป็นสงบและไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน

ปฎิกิริยาที่หลอกตัวเองแบบนี้ ทำให้คนที่อยู่ใน เหตุการณ์ยิ่งหัวเราะอย่างมีความสุขเข้าไปใหญ่

เควินที่แต่ไหนแต่ไรเป็นคนใจเย็นและ เคร่งขรึมก็ยิ้มมุมปากขึ้นมา

ไม่เพียงแค่แววตาซ่อนความอ่อนโยนและความ รักใคร่เอ็นดูที่ลึกซึ้งไว้ แต่สีหน้าที่เยือกเย็นของเขา ยังเผยรอยยิ้มที่ปกติยากจะได้เห็น มองจนคนดูแอบ ทึ่งกันไปใหญ่ผู้ชายที่แข็งกระด้างมากแค่ไหน ตอนที่อยู่ ตรงหน้าของผู้หญิงที่ตัวเองรัก ก็เปลี่ยนจากเหล็ก มาเป็นมาคนนิ่มนวลได้ เต็มอกเต็มใจที่จะถูกเธอ ควบคุมอารมณ์ และยอมทุ่มเทให้ทุกอย่าง

แต่ไหนแต่ไรท่านประธานคนนี้เป็นคนสีหน้า เรียบเฉยตลอด ความเยือกเย็นบนตัวเขาสามารถ ทำให้คนหนาวตายได้ โอกาศแบบนี้ไม่ได้มีให้เห็น บ่อยๆนะ เพียงพอที่จะทำให้เห็นได้ว่าในใจของท่าน ประธานคนนี้รื่นรมย์มากแค่ไหน

เห็นหน้าตาที่ทึ่งของคนรอบข้าง แล้วมองเควิน ที่ไม่รู้จิตวิทยาของคนรอบตัวเลยสักนิด พิงกี้เม้ม ปากยิ้ม

“มีความสุขมากเหรอ?” เควินนั่งลงมาที่ตรง หน้าเธอ กุมมือที่วางไว้บนเข่าของเธอ เสียงที่ทุ้มต่ำ เผยความรื่นรมย์ออกมา เหมือนควบคุมอารมณ์ดีไว้ ไม่ได้ “วันนี้ผมก็มีความสุขมาก

หุ่นของเควินสูงใหญ่มาก ถึงคุกเข่าข้างหนึ่งนั่ง ลงมาที่ตรงหน้าพิงกี้ สายตาก็แทบจะเทียบเท่ากับ ของเธอ พิงกี้หลุบตาก็สบตากับดวงตาที่จริงจังและ ลึกซึ้งของเขา
เขาก็เหมือนทะเลอันกว้างใหญ่ที่ไร้ขอบเขต ลุ่มลึก มีเสน่ห์ สุขุมหนักแน่น และใจกว้างอย่างไม่มี อะไรจะมาเทียบได้

เธอลุ่มหลงอยู่ในแววตาที่อ่อนโยนของเขา ยอมเป็นปลาตัวหนึ่งที่อยู่ในอ้อมอกของความรักเขา จะดูแลซึ่งกันและกันจนชั่วฟ้าดินสลาย ไม่ ไม่เพียง แค่ยอม แต่มันคือยึดติด

เธอไปจากเขาไม่ได้ และไม่อยากไปจากเขา

ด้วย

ชาตินี้ เธอจะเอาแค่เขาคนเดียว

จะต้องอยู่กับเขาตั้งแต่เช้ายันเย็น ใช้ชีวิตร่วม กันชั่วนิรันดร์!

“วันนี้คุณก็จะแต่งงานกับผมแล้ว ผมรู้ว่าคุณก็ ยินยอม ถูกมั้ย?” ไม่พลาดอารมณ์เปลี่ยนแปลงของ พิงกี้ ความอ่อนโยนในแววตาของเควินยิ่งเข้มข้น เพิ่มมากยิ่งขึ้นไปอีก

“…….ค่ะ” พิงกี้พยักหน้าด้วยความเขินอาย

“วันนี้คุณสวยมาก สวยที่สุดในโลกเลย” หยุดไปครู่หนึ่ง เควินก็พูดขึ้นมาอีก “ผมชอบมาก

เสียงของเขาทุ้มต่ำและไพเราะ มีแรงดึงดูด มาก ทำให้พริบตาเดียวพิงกี้ก็แก้มแดงขึ้นไปอีก

ถึงบลัชออนที่ดีที่สุด ก็สู้ความสวยของใบหน้า ที่แดงอมชมพูอย่างเป็นธรรมชาติเพราะความเขิน และเต็มไปด้วยความรักของเธอไม่ได้

จู่ๆ แววตาของเควินยิ่งลึกซึ้งขึ้น

ถ้าไม่ใช่ว่าสถานที่ไม่เหมาะ เวลาไม่เหมาะ เขา อยากจะทับเธอลงบนเตียงอย่างแรงจริงๆ รักใคร่ เอ็นดูเธออย่างกำเริบเสิบสาน ให้เธอครางอยู่ใต้ ร่างกายเขา เบ่งบานความสวยที่สุดเพื่อเขาคนเดียว

สะกดความต้องการของในใจไว้ เควินลุกขึ้น มา “ผมมาหารองเท้าเอง”

ในฐานะหัวหน้าของหน่วยสืบลับ มีการช่าง สังเกตที่เฉียบคมและความสามารถในการปฎิบัติ ภารกิจมาก เควินเดินอยู่ที่ห้องไปรอบหนึ่ง สายตา มองที่มุมต่างๆไปทีหนึ่ง จากนั้นก็ได้เดินตรงไปยัง ออนเซ็นที่อยู่นอกระเบียงโดยตรง
ล้วงกล่องไม้ออกมาจากในสระแช่ออนเซ็น เค วินสะเด็ดหยดน้ำของถาด แค่ใช้แรงเล็กน้อย ด้าน ในของกล่องไม้ก็เผยช่องตรงกลางออกมา เขาเอา รองเท้าส้นสูงคู่สวยออกมาจากในนั้น

“นี่ นี่มหัศจรรย์เกินไปแล้วมั้ง!”

“ก็ใช่น่ะสิ ฉันยังนึกว่าคุณเควินจะต้องหานาน มากเลยเสียอีก”

“ซ่อนอยู่ในที่ลับขนาดนั้น ไม่นึกเลยส่าแป๊บ เดียวก็หาเจอแล้ว ……..คงไม่ใช่เจ้าสาวอยาก แต่งงานมากเกินไป เลยเผยข้อมูลออกมามั้ง?

เสียงหยอกล้อดังขึ้นมาอีก แต่พิงกี้เองก็อึ้งจน อ้าปากค้างเหมือนกัน

ตอนแรกเธอยังกังวลว่าเควินอาจจะต้องหาอยู่ สักพักใหญ่ๆ กลัวจะทำให้เสียเวลาในการเดินทาง คิดไม่ถึง……ว่าคนๆนี้ใช้เวลาไม่ถึงสามนาทีก็หาร องเท้าเจอแล้ว

ฟ้าดินเป็นพยาน เธอไม่ใช่ผู้ที่คอยประสานอยู่ภายในจริงๆนะ!

“คนที่เผยข้อมูลออกมาไม่ใช่เธอ แต่คือคุณ จู่ๆ เควินเปิดปากพูดอย่างราบเรียบ มองไปยังผู้ หญิงที่สวมใส่ชุดเพื่อนเจ้าสาวหนึ่งในนั้น

ผู้หญิงคนนี้ ก็คือคนที่หัวเราะเยาะพิงกี้ว่าอยาก แต่งงานเกินไปคนนั้น

พิงกี้รู้จักเธอ รู้ว่าเธอเป็นคุณหนูของตระกูล จันทร์โสภากุล เป็นคนน่ารักไร้เดียงสา ตระกูล จันทร์โสภากุลให้เธอมาเป็นเพื่อนเจ้าสาว เควินคิด พิจารณาถึงความสัมพันธ์ของตระกูลภิรมย์ภักดีกับ ตระกูลจันทร์โสภากุลแล้วพยักหน้า ถามเธอว่าจะ ยอมเป็นเพื่อนเจ้าสาวมั้ย เธอก็รีบตอบตกลงอย่าง ไม่ลังเลเลย

นาทีนี้ ฟ้าใสถูกสายตาผู้คนจ้องมองอยู่ ทันใด นั้นเธอรีบผายมือปฎิเสธ “เปล่านะ ฉันเปล่านะ ฉัน ไม่ได้เผยข้อมูลออกมาจริงๆนะ ฉัน……แม้แต่ผล ประโยชน์ฉันยังไม่ได้รับเลยด้วยซ้ำ จะถูกซื้อตัว ง่ายๆอย่างนั้นได้ยังไง?

“Pushhhh..………..” พิงกี้อดส่งเสียงหัวเราะ ออกมาไม่ได้ รู้สึกเขินเล็กน้อย เธอใช้มือบังริมฝีปากไว้

ผู้หญิงคนนี้น่ารักจริงๆเลย

ไม่ใช่ว่าจะไม่ยอมเผยข้อมูลให้ แต่เพราะไม่ได้ ผลประโยชน์เหรอ55……

เควินก็อดยิ้มมุมปากไม่ได้ เขาอธิบายว่า “คุณ ไม่ได้ถูกผมซื้อตัวก็จริง แต่ว่าตอนที่ผมเดินดูอยู่ใน ห้อง สังเกตสีหน้าของพวกคุณทุกคน พบว่าพวกคุณ แอบมองไปที่ระเบียง โดยเฉพาะคุณ ทุกครั้งตอน ที่ผมมองไปที่ระเบียง สีหน้าของคุณจะตื่นเต้นมาก เป็นพิเศษ ผมก็เลยเดาออกว่ารองเท้าอาจจะซ่อน อยู่ที่ระเบียง”

ปกติเขาเป็นคนพูดจาน้อยมาก แต่เพราะวัน นี้อารมณ์เบิกบานมากเป็นพิเศษ จึงถือสาที่จะพูด เยอะหน่อย ก็เลยพูดออกมายาวเหยียดอย่างไม่รู้ตัว เลย

“อ๋อ ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง”

ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างก็ตระหนักรู้ขึ้นมาทันที

ในเมื่อปริศนาข้อนี้ไขออกแล้ว งั้นต่อจากนี้ก็สวมรองเท้าให้พิงกี้จากนั้นก็สามารถรับตัวเจ้าสาว ไปแล้ว

เควินถือรองเท้าส้นสูงสีเงินที่สวยหรู ค่อยๆนั่ง ลงมาที่ตรงหน้าของพิงกี้ มือที่เรียวยาวกุมเท้าที่ขาว เนียนของเธอไว้ เอารองเท้าสวมเข้าไปเบาๆ มือเบา มากอย่างกับว่ากลัวจะทำให้เธอเจ็บ

พอใส่รองเท้าเสร็จ เควินไม่ได้รีบร้อนอุ้มพิงกี้ ขึ้นมาจากเตียง แต่เขากลับปรบมือ

พายุรีบนำกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินยาวส่งมาให้ที่ ตรงหน้าของเควิน

“คุณลองดูซิว่าชอบมั้ย?” เควินรับกล่องเครื่อง ประดับมา และค่อยๆเปิดกล่องที่ตรงหน้าของพิงกี้ ออก

ในกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินมีเครื่องเพชรที่ สามารถใช้คำว่าหรูหรามาเปรียบเปรยวางอยู่

“นี่คือให้ฉันหรอคะ?” พิงกี้ประหลาดใจจน เอามือปิดปากไว้ สายตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ และมีความรู้แจ้งเห็นจริง
ก่อนหน้านี้เธอก็คิดอยู่ว่าขาดอะไรไป ตอนนี้ คิดๆแล้วคือขาดเครื่องประดับนี่เอง

เธอจับที่คอของตัวเอง บนคอไม่ได้ใส่อะไร เลย………เหมือนกำลังรอนาทีนี้อยู่อย่างไรอย่างนั้น

“ก็ต้องให้คุณอยู่แล้วน่ะสิ อีกอย่าง นี่คือของ ขวัญที่คุณพ่อกับคุณแม่ให้คุณ” เควินพูดด้วยรอย ยิ้ม

“ต๊ะ อะไรนะคะ?” พิงกี้ยิ่งปละหลาดใจเข้าไป

ใหญ่

เครื่องประดับนี้หทัยรัตน์เป็นคนเตรียมให้เธอ ไม่ใช่เควิน?