บทที่458: มีอะไรกันในโรงหนัง

พิงกี้ซบอยู่อ้อมอกของเขา ตอนแรกยังสามารถ ตั้งใจดูหนังอยู่ หัวเราะและเสียใจไปกับในหนัง แต่ ว่า…..หลังจากในหนังเริ่มมีฉาก“นัวเนียกัน เธอก็รู้สึก ได้อย่างชัดเจนว่าผู้ชายที่กอดเธอไว้ร่างกายเกร็งๆ เสียงกระเส่าและหายใจติดขัด

พิงกี้ “

นี่ นี่คือ?

“ที่รัก” เสียงแหบแห้งของเควินดังขึ้นเหนือศีรษะ เธอ ในคำพูดแฝงด้วยอารมณ์ที่ทำให้เธอหน้าแดง “เรา กลับบ้านกันเถอะ โอเคมั้ย?”

“แต่เราเพิ่งจะดูไปแค่สิบกว่านาทีเองนะคะ…….

พิงกี้ตื่นเต้นเล็กน้อย ก็ไม่รู้ว่าตัวเองคิดยังไง จึง ตอบแบบนี้เลย

“คุณอยากดูจนจบเหรอ?”

.ใช่ค่ะ”

“แต่ผมทนไม่ไหวแล้ว ให้ผมจูบคุณหน่อย โอเค?”

จากนั้น พิงกี้ก็รู้สึกคางของตัวเองถูกจับไว้ ใบหน้า ถูกหันไปอีกข้าง จูบที่อ่อนโยนแต่แข็งกร้าวของผู้ชายก็ม้วนตัวเข้ามาหาเธออย่างมืดฟ้ามัวดินเลย

นานมากแล้ว ที่เขาไม่ได้เรียกร้องขนาดนี้

เพราะช่วงนี้เธอถูกมองเป็นกระจกที่แตกร้าวได้ ง่าย น้อยมากที่เควินจะเป็นฝ่ายเรียกร้องอะไร รวมทั้ง เรื่องนัวเนียนี้ด้วย เขาไม่ฝืนใจเธอเด็ดขาด และควบคุม ความต้องการของตัวเองไว้ตลอด

แต่ตอนนี้ ความเร่าร้อนที่ทำลายโลกนี้มาแบบไหล เชี่ยว แค่พริบตาเดียวก็กลืนพิงกี้ไปแล้ว

จู่ๆเธอถึงพบว่า เธอเองก็ไม่อยากจะปฎิเสธเขา

นานขนาดนี้แล้ว บางทีอาจจะอยู่ในอ้อมอกที่ร้อน ระอุของเขา เธอถึงจะสามารถรู้ความรู้สึกของตัวเองได้ ลึกยิ่งขึ้น

“ที่รัก…….” ..” เควินจนปัญญามาก

คอยจูบอย่างเบาๆ ในใจเขาดิ้นรนมาก

ถ้าเธอปฎิเสธเขา ไม่นานเขาก็อาจจะตื่นตัวขึ้น มา หลังจากจูบเสร็จก็ไม่คิดเรื่องอื่นแล้ว แต่เธอเชื่อฟัง ขนาดนี้ รู้สึกเหมือนถึงเขาเอากับเธอที่นี่ เธอก็จะไม่ปฎิ เสธ
นี่จะให้เขาควบคุมได้อย่างไร?

ความคิดในสมองเป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่ท่าทางของ ร่างกายก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

ลมหายใจที่เร่าร้อน ความรักที่อ่อนโยน

ไม่มีอะไรที่ไม่เผาไหม้สติของเขาเลย

“เรากลับบ้านกันนะ” เควินจะอุ้มพิงกี้ลุกขึ้น แวว ตาของเขาลุ่มลึกจนเหมือนสามารถใส่ได้ทั้งจักวาลเลย

แต่แล้ว เขาเพิ่งจะลุกขึ้นนิดหน่อย แต่กลับถูกพิงกี้ ดึงเสื้อเอาไว้

เสียงของเธอเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน “หรือ

ว่า…..ฉันใช้มือช่วยคุณครั้งหนึ่งก่อน ดีมั้ยคะ?

เควิน “

“ตอนนี้เราขับรถกลับไป กว่าจะถึงบ้านก็ใช้เวลา เป็นชั่วโมงกว่า คุณรอไหวหรือคะ?” พิงกี้ถามอย่างเก้อ เขิน

ถึงแม้นี่เป็นที่นั่งคู่รักและมีความเป็นส่วนตัวมาก แต่ถ้าให้เธอทำเรื่องอย่างว่าที่นี่ เธอก็จำเป็นต้องทำลาย สามมุมมองให้แตกก่อน(ทัศนคติต่อโลก ทัศนคติต่อคุณค่า ทัศนคติต่อชีวิต)

ดีที่ เดิมทีเธอก็ไม่ใช่คนที่แน่วแน่กับสามมุมมอง อะไรนั่นอยู่แล้ว……….

ในวินาทีนี้ เธอแค่อยากชดเชยให้กับผู้ชายที่มีใจ ควบคุมความต้องการเพื่อเธอมาโดยตลอด ไม่อยากให้ เขาเลือดเดือดพลุ่งพล่านเป็นชั่วโมงเฉยๆ ถึงแม้จะต้อง ละทิ้งความละอายใจไปบ้าง อืม…..เหมือนก็เต็มอก เต็มใจอยู่นะ

เควินอึ้ง ทันใดนั้นแววตามีแสงสว่างที่เร่าร้อนโผล่ ขึ้นมา “แบบนี้ ได้หรอ?”

ปากพูดเหมือนถาม แต่ร่างกายของใครบางคน กลับซื่อสัตย์มาก

เควินนั่งกลับมาที่โซฟาใหม่ เพราะท่าทางที่กอด พิงกี้ก่อนหน้านี้ ตอนนี้แขนทั้งสองของเขาก็ยังล้อมพิง กี้ไว้อีกเช่นเคย ล็อคเธอไว้ในอ้อมอก ดวงตาเร่าร้อนทั้ง คู่จ้องมองเธอไว้ ถึงจะอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่มืดสลัว แต่ก็ แลุกเร้าอารมณ์มาก

แต่บางอวัยวะบนส่วนตัวเขาก็ยิ่งชี้ให้เห็นว่า เขา“ปากไม่ตรงกับใจ”

พิงกี้กั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่
และรู้สึกว่าเควินที่เป็นแบบนี้น่ารักมาก

เธอเขยิบเบาๆและนั่งกลับมาที่โซฟา เอา เสื้อสูทของผู้ชายวางอยู่ที่บนตักเขาเพื่อเป็นการ ปกปิด…..ส่วนมือเรียวเล็กของเธอก็ได้ล้วงเข้าไปปลด เข็มขัดของเขาออก พอดึงเนื้อผ้าบางๆลงก็ได้เอาอาวุธ ใหญ่ที่อยากจะออกจากออกมาทำสงครามจะแย่อยู่ แล้ว จากนั้นก็กุมอาวุธอุ่นๆนั้นไว้เบาๆ

เควินครวญออกมาเสียงหนึ่ง หลับตาพิงกี้ไปที่ โซฟา พริบตาเดียวก็รู้สึกว่าวิญญาณถูกดูดออกไป ใน สมองเหลือแต่ความเลื่อนลอย

จุดที่บอบบางที่สุดถูกสาวน้อยของเขากุมไว้ใน

ฝ่ามือ

ไม่มีใครติดตามเค้าโครงของหนังอีกต่อไป

ในระหว่างแสงไฟที่เดี๋ยวมืดเดี่ยวสว่าง พิงกี้ไม่ ได้สังเกตว่าคนที่อยู่ในหนังพูดอะไรไป แสดงอะไรไป ร้องไห้เมื่อไหร่ หัวเราะเมื่อไหร่…..สมาธิทั้งหมดของ เธอได้รวบรวมอยู่ในตัวของผู้ชายหมด

มองดูเขาหลับตาเบาๆและพิงอยู่ที่โซฟา ริมฝีปาก แดงเม้มเป็นเส้นตรง ดูเหมือนจะรื่นรมย์แต่ก็ดูเหมือนจะ อดทน มองสีหน้าของเขาที่มีอารมณ์เพราะเธอ เธอก็ รู้สึกภูมิใจมาก
พยายามมาปลุกประโลมนานมาก ภายใต้เสียงทุ้ม ต่ำของผู้ชายบอกว่า “ผมใกล้จะถึงแล้ว “พิงกี้ก็รีบหยิบ กระดาษทิชชูออกมาเตรียมไว้

พอปล่อยน้ำรักออกมาเสร็จ ผู้ชายลืมตามองมาที่ เธอ เธอกลับยิ่งหน้าแดงขึ้นไปอีก พิงกี้รีบเปลี่ยนประเด็น “เอ่อ ในเมื่อเสร็จแล้ว งั้น

ตอนนี้เราตั้งใจดูหนังได้แล้วใช่มั้ยคะ?”

แอบหยิบมือถือออกมาดู หนังที่ยาว ประมาณ130นาที ตอนนี้ยังเหลือประมาณหนึ่งชั่วโมง อยู่ สามารถใช้เวลานี้มาสงบอารมณ์พอดีเลย ไม่ถึงขั้น ที่ออกไปแล้วดูเด่นชัดขนาดนั้น

อืม เอาตามนี้แหละ!

แต่เสียดาย ความคิดที่อยู่ในใจของพิงกี้ ไม่นานก็

ถูกทำลายแล้ว

“พิงกี้ ผมอยากเอาคุณ

พิงกี้ “…”

ยังไม่ทันดึงสติกลับมา ฝ่ามือใหญ่ก็จับไปที่เอว ของเธอ แค่หิ้วเบาๆก็เอาเธอมาไว้ในอ้อมอกแล้ว
วันนี้เธอสวมใส่ชุดเดรสสีเหลือง ยาวจนใกล้ถึงข้อ เท้า หลังจากถูกผู้ชายกอดไว้ในอ้อมอก ชายกระโปรง บานออกมา เหมือนดอกเด หนึ่งดอกที่สวยงามผลิบาน อยู่อยู่ในความมืดมน

ภายใต้ชายกระโปรง มือของผู้ชายได้ลูบไล้อยู่บน ผิวกายของเธอ เขาจูบเธอไว้ แววตาที่เต็มไปด้วยการ จู่โจมจ้องมองเธอ โอบเอวเธอไว้ ให้เธออายถึงขีดสุดก็ ไม่สามารถหนีไปได้

“แบบนี้จะดีหรอคะ?”

นาทีสุดท้าย ในขณะที่นิ้วมือของผู้ชายจะล้วง เข้าไปจุดที่ลึกที่สุด พิงกี้ตื่นตกใจจนทำให้สมองตื่นตัว ขึ้นมาทันที เธอรีบผลักเขาออก หัวใจเต้นแรงจนตุ้มๆ ต่อมๆ

นี่……นี่ไม่ใช่แค่เรื่องเล็กๆแล้วนะ!

เมื่อกี้ที่เธอช่วยเขาทำแบบนั้น ยังไม่ค่อยดึงดูด สายตาผู้คนเท่าไหร่ แต่ถ้าหากเธอกับเขามีอะไรกันที่นี่ ต้องเห็นได้ชัดมากแน่เลยมั้ง? พรุ่งนี้เธอไม่อยากมีข่าว ขึ้นหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่ง ถูกคนนินทาว่ามีอะไรกันใน โรงหนัง!