บทที่448:ข้อเรียกร้องหนึ่งข้อ

เควินผลักประตูห้องนอกออก พิงกี้ที่นอนอยู่บน เตียงหันหน้ามามอง

“ทำไมคุณถึงกลับมาเช้าขนาดนี้ล่ะคะ? พอดีเลย จะได้ทานปลากระรอกทอดเปรี้ยวหวานด้วยกัน วันนี้ ฉันอยากทานเมนูนี้มากเป็นพิเศษ เลยให้ป้ามะลิไปซื้อ วัตถุดิบสดใหม่มาโดยเฉพาะเลย คุณถือว่ามีบุญปา กนะเนี่ย”

แววตาของพิงกี้เต็มไปด้วยความอ่อนโยน ถึงแม้ สีหน้าซีดเซียว แต่มุมปากมีรอยยิ้มอ่อนๆ โทนเสียงผ่อน คลาย หน้าตาเหมือนอารมณ์ดี

ที่จริงเธอแค่เสแสร้งทั้งนั้น

อารมณ์ไม่ดีเลย แต่เธอไม่อยากให้เควินเป็นห่วง เธอทุกวี่ทุกวัน ดังนั้นตอนที่เขาโผล่มา พริบตาเดียว เธอก็เก็บความซึมเศร้าเอาไว้ เปลี่ยนมาเป็นหน้าตาที่ถึง แม้ไม่ได้อารมณ์ดีจนกระโดดโลดเต้น แต่ก็ถือว่าไม่ได้ เศร้าขนาดนั้น

อย่างน้อยเธอไม่อยากให้เขารู้สึกว่าเธอเสียใจ

แต่ที่เธอไม่รู้คือ เธอที่เป็นแบบนี้ อยู่ในสายตาของ เควิน กลับยิ่งทำให้เขาเจ็บปวดใจ

“ไม่มีความสุขก็ไม่มีสิ อารมณ์ไม่ดีก็ไม่ดีสิ ไม่ต้องฝืนตัวเองเพื่อไม่อยากให้ผมเป็นห่วงหรอก……..” เดิน มาที่ขอบเตียง กอดผู้หญิงที่ซูบผอมจะแย่ไว้ในอ้อมอก

ผู้ชายเสียเลือดแต่ไม่ยอมเสียน้ำตา ยิ่งเขาที่เป็น คนเคร่งขรึมและหนักแน่นก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย

วันที่อยู่นอกห้องผ่าตัด เขายืนสูบบุหรี่อยู่ที่ทางหนี ไฟอย่างเงียบๆไปหนึ่งซองเต็มๆ นึกถึงพิงกี้ที่มีอันตราย อยู่ในห้องผ่าตัด นึกถึงตัวมือสั่นเองเซ็นต์ใบยินยอมที่ จะละทิ้งเด็กในท้อง เขาก็อดน้ำตาคลอเบ้าไม่ได้

ดีที่ควันบุหรี่ที่เข้มข้นปกปิดการขายหน้าของเขา ดีที่ตรงนั้นไม่มีคนอื่นเลย

เขาเคยขายหน้า และไม่ถือสาที่จะขายหน้าเพราะ เหตุนี้ แต่ไม่อยากให้อารมณ์ของตัวเองมากระทบพิงกี้

“คุณไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกค่ะ” มือที่อ่อนนุ่ม ของพิงกี้กอดเธอกลับ “ฉันไม่ได้ฝืนใจตัวเองค่ะ ที่จริง ฉัน……ที่จริงฉันก็อยากอารมณ์ดีเหมือนกัน แต่ก็ทำไม่ ได้สักที”

“ถ้าทำไม่ได้ งั้นก็อย่าโทษตัวเอง จะโทษก็ต้อง โทษผม” เสียงของเควินทุ้มต่ำ แฝงด้วยความรู้สึกผิด ที่เข้มข้น “เพราะผมปกป้องคุณไม่ดีพอ เพราะความ ประมาทของผมก่อให้เกิดปัญหาทั้งหมดนี้ ถ้าไม่ใช่ผม ให้คุณไปสอดแนมที่บ้านของเตชิต คุณกับลูกก็จะไม่เป็นไร แม้กระทั่ง อยู่นอกห้องผ่าตัด ก็ผมเนี่ยแหละ ที่เป็นคนให้เอาเด็กออก เพราะผมเอง…….ถ้าคุณจะ เกลียดก็เกลียดผม แต่อย่าไม่รักร่างกายตัวเองได้ มั้ย?”

“ไม่ค่ะ……” พิงกี้เงยหน้าขึ้น ยื่นมือกดทับริมฝี ปากของเควินไว้

ถึงแม้เธอจะเสียใจ แต่เธอก็ใช่ว่าจะแยกแยะไม่ได้

เธอไม่ได้อยากทารุณร่างกายตัวเอง และไม่ได้จะ พาลใส่คนอื่น ยิ่งผู้ชายคนที่เธอรักมากที่สุดอย่างเควิน ก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เธอพาลใส่เขาไม่ลงหรอก

สำหรับเธอ เธอยอมรับไม่ได้จริงๆที่เสียลูกไป

นี่แตกต่างกับความยุ่งเหยิงที่ “เธอรักฉัน เธอไม่รัก ฉัน” ระหว่างชายหญิง แต่นี่มันคือชีวิตน้อยๆหนึ่งชีวิต เลย.

เธอได้สูญเสียลูกที่ชอบถีบอยู่ในท้องของเธอไป แล้ว เธอสูญเสียลูกคนนี้ เหมือนตอนที่ทำการผ่าตัดได้ ควักเอาหัวใจของเธอไปด้วย

แต่ว่า แล้วเธอจะไปโทษเควินได้ยังไง?

เธอรู้ทั้งรู้อยู่ว่าก่อนที่เธอจะสลบ เด็กในท้องก็หัวใจหยุดเต้นและตายอยู่ในครรภ์แล้ว…

ถึงเขาจะเป็นคนเซ็นต์ใบยินยอม แต่ก็ไปโทษเขา เพื่อความสะใจของตัวเองไม่ได้

แต่มีอยู่คนหนึ่งที่เธอสามารถโทษเขาได้

และไม่มีวันให้อภัยด้วย

“คุณเควิน คุณรับปากฉันเรื่องหนึ่งได้ไหมคะ?”

“ได้ครับ” อย่าว่าแต่หนึ่งเรื่องเลย หนึ่งพันเรื่อง หนึ่ง หนึ่งหมื่นเรื่องก็ยังได้

“อืม” พิงกี้ตอบ เหมือนกำลังคิดทบทวนอยู่

“เรื่องอะไรเอ่ย?” เควินชักนำเธอพูด

“ที่จริงก็ไม่ได้มีเรื่องใหญ่โตอะไรหรอกค่ะ น่าจะ ไม่ทำให้คุณลำบากใจเท่าไหร่……” พิงกี้เงยหน้า รอย ยิ้มตรงมุมปากไม่ได้จางหายไป เธอพูดอย่างจริงจังและ แน่วแน่ “ฉันอยากให้ไกรสรตาย ให้เขาได้รับผลกรรม ที่ตัวเองก่อเอาไว้ แบบที่ว่าใครก็ไม่สามารถช่วยเขาได้ ได้ไหมคะ?”

” เควินถอยหายใจเบาๆ และรับประกัน ด้วยเสียงหนักแน่น “ได้ครับ”
“ผมรับประกัน เขาจะต้องชดใช้ให้กับลูกของ เรา!”

เคยคิดว่าเพื่อเห็นแก่หน้าเตชิต เขาจะเป็นตัวกลาง ช่วยให้ไกรสรไม่ต้องถูกลงโทษประหารชีวิต แต่ตอนนี้ ถือสิทธิ์อะไรให้เขาช่วยไกรสร

ไม่ได้พาลใส่เตชิต เขาก็ถือว่าได้ใช้สติทั้งหมด ของตัวเองควบคุมแล้ว!

กล่อมพิงกี้หลับแล้ว เควินถึงออกมาจากห้องนอน

ช่วงนี้กะจิตกะใจของเขาอยู่ที่บนตัวของพิงกี้หมด แม้แต่ตอนที่ทำงานทางการก็ยังสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ความบ้างานและจริงจังเข้มงวดกับงานหายไปหมดเลย

ดีที่พายุถือว่าเยี่ยมมาก รังสิตที่มีความสามารถ ในการจัดการเรื่องก็ไม่ให้พายุมีโอกาศให้พายุแย่ง ชิง”ตำแหน่ง เขาได้ทำโอทีอย่างสุดความสามารถ ทำไมบริษัทข้ามชาติโมเดิร์นกรุ๊ปที่ใหญ่โตและหน่วย สืบลับต่างก็ไม่เกิดปัญหาอะไร

เพียงแต่ ไกรสร ก็ถูกจับมาครึ่งเดือนกว่าแล้ว เควิน ยังเอาเขาไว้ที่ห้องฝากขัง จำก็จำไม่ได้ว่ายังมีคนๆนี้อยู่ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะไปสอบสวนเลย
ตอนนีถูกพิงกี๋ตักเตือนขึ้นมา เควินที่อารมณ์มืด ครื้มมานาน นาทีนี้แววตาเย็นเหมือนน้ำแข็งขั้วโลก เหนือ

ก็ถึงเวลาที่จะต้องชดใช้แล้ว!

ข่าวที่ไกรสรถูกจับ แถมยังเป็นลูกตัวเองที่ส่งเข้า สถานกักกัน เพราะสาเหตุที่เควินไม่ได้ขัดขวาง ไม่นาน ข่าวนี้ก็เผยแพร่ออกไป ในแวดวงไฮโซของเมืองหลวงก็ ไม่ใช่ข่าวสดใหม่อะไรแล้ว

เพราะไกรสรถูกจับมาดำเนินคดี เรื่องที่ก่อนหน้า นั้นต้องปิดบัง ในที่สุดตอนนี้ก็ไม่ต้องปิดบังอีกต่อไป แม้แต่คุณหญิงเพียงดาวที่อ่อนโยนใสซื่อก็รู้ความจริง แล้ว

เธอถูกหลอกแล้ว!

ที่ผ่านมาเธอคิดว่าสามีและลูกชายของตัวเองไป ปฎิบัติภารกิจที่เป็นความลับและอันตรายอยู่ข้างนอก เป็นหว่งจะแย่อยู่แล้ว คิดทั้งวันว่าจะไปไหว้พระขอพร ให้สามีและลูกชายแคล้วคลาดปลอดภัยที่วัดไหนดี แต่ ตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่าที่แท้ภารกิจของพวกเขาอันตรายก็จริง แถมยังถึงขั้นเอาชีวิตด้วย และเป็นภารกิจที่แม้แต่ เจ้าแม่กวนอิมก็ช่วยไม่ได้

เรื่องมาอย่างกระทันหัน คุณหญิงเพียงดาวที่รู้ข่าว ได้รับกระทบกระเทือนจนล้มป่วย

เตชิตไม่ได้ถูกจำกัดอิสระ เขาได้กลับไปเยี่ยมคุณ หญิงเพียงดาวที่บ้านโดยตรง พร้อมกับอารมณ์ที่ซับ ซ้อนสุดขีด

พอเจอหน้ากัน คุณหญิงเพียงก็กอดเขาร้องไห้ ฟูมฟาย ไม่เพียงแต่กลัวว่าเรื่องของไกรสรจะทำร้าย เขา และอดไม่ได้ที่จะถามเขาว่าทำไมถึงใจดำขนาด นี้ แม้แต่เผชิญหน้ากับพ่อตัวเองยังสามารถก็ยังสามาร ปฏิบัติหน้าเที่ยงตรงอย่างไม่เห็นแก่ญาติพี่น้องเลย

แต่ไหนแต่ไรหัวใจของผู้หญิงก็ขัดแย้งอยู่แล้ว โดยเฉพาะอยู่ต่อหน้าสามีที่ตัวเองรักมาตลอดชีวิตและ ลูกชายที่ตัวเองรักและเอ็นดูมาตลอดชีวิต เลี่ยงไม่ได้ที่ จะเสียสมดุล

ที่จริงก็โทษเธอไม่ได้ ก่อนหน้านั้น คุณหญิงเพียง ดาวไม่เคยคิดมาก่อนว่าสามีและลูกชายของตัวเองจะ กลายมาเป็นศัตรูกัน

เตชิตปล่อยให้คุณหญิงเพียงดาวร้องไห้และทุบตี เขาอย่างตามใจชอบ
ที่จริงแรงของผู้หญิงไม่เยอะ คุณหญิงเพียงดาวก็ ลงมือโหดกับเขาไม่ลง การทุบตีแบบนี้ไม่รู้สึกเจ็บเลย ด้วยซ้ำ เขารู้ว่าในใจเธอทั้งลังแลและหวาดกลัว ให้เธอ ระบายออกมากลับยังดีกว่า

เพียงแต่ เขาก็อารมณ์ไม่ดีเหมือนกัน

“แม่รู้ไหมว่าตอนนั้นพ่ออยากยิงผมตาย เป็น เพราะพิงกี้มาบังอยู่ตรงหน้าและช่วยผมรับลูกกระสุน แทน”

คุณหญิงเพียงดาวร้องไห้ฟูมฟายมารอบนึง

เธอแค่ได้ยินข่าวมาบางอย่าง แต่เรื่องราวภายใน คนอื่นไม่มีทางรู้และไม่มีทางแว่วมาที่หูเธอแน่นอน

เตชิตยิ้มอย่างขมขื่น “ครึ่งเดือนมานี้ผมคิดอยู่ ตลอดเวลา ถ้ากระสุนลูกนั้นยิงเข้าที่ตัวผมก็ดีแล้ว