บทที่436: รักและเคารพในหน้าที่การงาน

มือที่เรียวยาวควบคุมเม้าส์ไว้ เคาะที่แป้นพิมพ์อยู่ เป็นประจำ สีหน้าของเตชิตซีเรียสมาก

เขารู้ว่าในบ้านของเขามีกล้องวงจรปิดนับไม่ถ้วน ในที่ลับอาจจะยังมีกำลังพลที่เฝ้าจับตาดูอยู่ไม่น้อย แต่ เขาไม่แคร์แล้ว

เรื่องที่เขาอยากทํา เขาคิดได้แล้ว

เขาไม่จําเป็นต้องปกปิดคนอื่น แต่ต้องไวกว่าคน อ่นก้าวนึงก็พอ

ตอนที่อยู่วิลล่าNo.1 เพราะคำกำชับของเควิน ไป จากวิลล่าNo.1แล้วเขามีอิสระทุกอย่าง ถึงแม้จะมีแขก มาหา เขาก็ไม่เคยถูกสั่งห้าม

เพราะแบบนี้ การติดต่อของเขากับโลกภายนอก ไม่เคยขาดสายเลย ไม่เพียงแต่สามารถได้ข่าวที่เยอะ กว่า เรื่องที่สามารถดำเนินงานและควบคุมได้ก็มีมาก ขึ้น

เคยนำทีมหมาป่าแดงมานานหลายปี เขาสามารถ พูดได้อย่างไม่อายปากเลยว่าอยู่ในทีมหมาป่าแดงเขา ก็มีอำนาจและความน่าเชื่อถืออยู่ ถึงตอนนี้หัวหน้าทีม ของหมาป่าแดงไม่ใช่เขาแล้ว แต่เรื่องที่เขามอบหมาย ลงไป ก็ยังมีคนมากมายไปช่วยเขาทำ
อย่างเช่นฟอรัมที่มีปริมาณความจุสูง จากพาดหัว ข่าวที่ฮอตฮิตติดชาร์ตของวงการบันเทิงที่ดูแล้วไม่มี อะไรแปลกเลย เช่นความขัดแข้งระหว่างลูกสะใภ้กับ แม่สามี และในตัวหนังสือที่เขียนข่าวเกี่ยวกับใช้ความ รุนแรงกับคนในครอบครัวต่างๆนาๆ เขาก็สามารถได้ ข้อมูลมากมายที่ลูกทีมตั้งใจทิ้งไว้ให้เขาแล้ว

อ่านโพสต์ไปรอบนึง เตชิตยกมือนวดระหว่างคิ้ว แล้วหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า

“มีสถานการณ์อะไรบ้าง?

เควินเงยหน้าขึ้นมามองพายุที่ยืนอยู่ตรงหน้า

ถึงแม้จะแค่คืนเดียว ในใจของเควินก็รู้ว่าเตชิต ไม่ทีทางเคลื่อนไหวเร็วขนาดนี้ ไม่มีทางลงมือในขณะ ที่เขายังไม่หละหลวมในการจับตาดูแม้แต่เสี้ยวเดียว แต่……..เขาก็ควบคุมไม่ได้ที่จะเรียกพายุที่เฝ้าจับตาดู เตชิตมา อยากรู้ว่าเมื่อคืนเตชิตทำอะไรบ้าง

เขายอมรับว่าติดตามศัตรูหัวใจคนนี้มากเกินไป

หน่อย

“เจ้านายครับ ณ ตอนนี้ทุกอย่างปกติดี ไม่มี สถานการณ์อะไรเลยครับ” นิ่งไปครู่นึง พายก็ได้พูดต่ออีก “ เมื่อคืนคุณเตชิตแค่ยืนอยู่ในห้องทั้งคืนครับ

“ยืนอยู่เฉยๆ?”

“ครับ ยืนอยู่เฉยๆครับ สงสัยคงจะ………

“คงจะอะไร?” เควินหรี่ตา

นี่มันไม่ปกตินี่

.” พายุเกาหัว “ก็คือ ก็คือยืนครับ คงจะ อารมณ์ซับซ้อนเกินไป ดังนั้นเลยอยากดูแสงจันทร์ เยอะๆหน่อย เอ่อ…….อันนี้ผมเดามั่วนะครับ

เควิน ‘ K

โบกมืออย่างหมดความอดทน ควบคุมอารมณ์ที่ อยากจะเอาพายุยัดกลับเข้าไปที่ท้องของแม่ใหม่อีก ครั้งไว้ เขาเปิดปากพูด “นายออกไปเถอะ”

“ครับ”

“เดี่ยว รอก่อน!” เควินเรียกพายุไว้อีก “ติดต่อกับ พี่ชายนายดูซิว่าสถานการณ์ทางฝั่งอเมริกาเป็นยังไง บ้าง ได้ข่าวของไกรสรหรือเปล่า?”

“รับทราบครับ!”
พอพายุไปปุ๊บ เควินดูเอกสารที่อยู่ในมือแล้วขมวด

เตชิตผิดปกติ ผิดปกติมาก

แต่ว่า เขาอยากทำอะไรกันแน่?

ถึงแม้ก่อนหน้านั้นเขาไม่ได้มีสีหน้าดีให้กับเตชิต เลย แต่ในใจไม่เคยสงสัยมาก่อนว่าเขาจะช่วยคนร้าย ก่อกรรมทำเข็ญ แต่ตอนนี้…..

เขาชักจะไม่ค่อยแน่ใจซะแล้ว

หลังจากเศร้าซึมมานานขนาดนี้ จู่ๆเตชิตอาจจะ รู้สึกได้ถึงความสำคัญของญาติพี่น้อง ดังนั้นถึงจะใช้วิธี ที่โง่เขลาแบบนี้มาสู้สักตั้ง และใช้พลังอันน้อยนิดของ ตัวเองมาช่วยไกรสรหลุดพ้นจากความผิด?

นี่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

เตชิตอาจจะเกิดการป้องกันกับเขามาก แต่ สำหรับใครบางคน เขาจะไม่ป้องกันตัวขนาดนั้น แน่นอน………

พิงกี้รู้สึกตัวเองไร้มโนธรรมจริงๆ
ตั้งแต่เตชิตย้ายออกจากบ้านหลังนี้ เธอก็รู้สึกโล่ง

อกมาก

ถึงแม้เธอเห็นเตชิตเป็นเพื่อนจริงๆ และรู้สึกเตชิต สมองเกิดเพี้ยนขึ้นมา เพราะมีวัตถุประสงค์อย่างอื่นเขา ถึงทำกุ๊กกิ๊กกับเธอสารพัดอย่าง แต่รู้น่ะรู้อยู่ เข้าใจน่ะ เข้าใจ จะรับได้หรือไม่ก็เป็นอีกเรื่องนึงแล้ว

ดังนั้น ตอนที่เตชิต“บรรลุเป้าหมาย”ถูกไล่กลับ ไปที่วิลล่าNo.3 เธอรู้สึกผ่อนคลายจริงๆ

ความรู้สึกที่ไม่ต้องถูกก่อกวนมันช่างดีจริงๆเลย!

แต่ว่า…………

ยังไงยังไงเธอก็คิดไม่ถึง สมาชิกหน่วยสืบลับที่ ฝีมือแย่ที่สุดอย่างเธอจะต้องปฎิบัติภารกิจอีกแล้ว

เธอฟังไม่ผิดใช่มั้ย?

“ความหมายของคุณคือ ให้ฉันไปสอดแนมข้อมูล จากเตชิต ก็เหมือนกับตอนที่รับมือกับชาตรีแบบนั้นหรอ คะ?” เธอมองเควินที่หน้าบูดบึ้งด้วยความประหลาดใจ ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

“ใช่ ตอนนี้ชาตรีไม่ยอมปริปากพูดออกมาสักที หลักฐานยังไม่ครบถ้วน ตอนนี้เรายังทำอะไรเขาไม่ได้ถ้าสามารถจับไกสรมาดำเนินคดีได้ คดีนี้ถึงจะมีความ คืบหน้าใหม่ๆ”

“แล้ว…..ในเมื่อคุณให้ฉันทำงาน ทำไมคุณต้อง หน้าบูดบึ้งขนาดนี้ด้วยคะ?”

ไม่ใช่ควรจะเป็นมิตรไมตรีกัน หรือแม้กระทั่งกล่อม เธอหน่อยหรอ? จะให้ลาวิ่งงาน แต่ก็ไม่ให้ลากินหญ้า นี่ มันสันดานอะไรเนี่ย?

เควินฝืนยิ้ม “ต้องดูคุณไปใกล้ชิดกับนายเตชิตอีก คุณคิดว่าผมจะมีความสุขได้หรอ?”

“แต่ว่า คุณเป็นคนเรียกร้องให้ฉันไปเองไม่ใช่ หรอ?” พิงกี้ยิ่งรู้สึกกล้ำกลืน

ถ้าไม่ต้องทำเรื่องพวกนี้ ไม่แน่เธออาจจะมีความ สุขมากกว่า ตอนนี้ตั้งครรภ์แล้ว เธอเข้าใจอย่างลึกซึ้ง เสียทีว่าอะไรคือ“ ผู้หญิงคลอดลูกครั้งนึงก็จะโง่ไปสาม ปี”แล้ว เธอกลัวว่าตัวเองจะทำภารกิจสำเร็จไม่ได้

“อื้อ!”

เควินอื้ออย่างเย็นชาทีนึงและดึงสายตากลับ เห็น ได้ชัดว่าในฐานะที่เป็นคนขี้หึงสุดๆ เขาไม่ยอมรับว่าตัว เองหึงหรอก
พิงกี้ “

เธอถูกปรักปรำไม่มีที่ให้เรียกร้องความเป็นธรรม

จริงๆ!

เรื่องได้ตกลงกันแบบนี้แล้ว ถึงเควินจะไม่เต็มใจยัง ไง ก็ได้แต่ฝากความหวังส่วนนึงไว้ที่บนตัวของพิงกี้

อย่างไรก็ตาม ลิสาเป็นแค่สมาชิกเล็กๆคนนึงของ องค์กรSC ถึงเธอจะจับพลัดจับผลูเอาใบรายชื่อจาก ทางฝั่งของชาตรีมาได้ แต่ที่จริงข้อมูลที่เขาได้จากเธอ ก็มีจำกัดอยู่

ที่สำคัญที่สุดคือ ใบรายชื่อที่สามอบออกมาก็มี ปัญหาที่ถึงขั้นเอาชีวิตได้

หลังจากได้ใบรายชื่อนั้นมาเควินก็รีบรวมกำลังพล และขยายการจับกุม แต่หลังจาก “จับคนผิด ติดต่อกัน สองคดี เขาถึงพบว่าใบรายชื่อนั้นมีปัญหา แถมปัญหา ยังไม่น้อยซะด้วย!

หลังจากวิเคราะห์ไปรอบนึง เขาพบว่าในใบรายชื่อ มีคนขององค์กรSCอยู่จริง แต่ก็มีคนบางส่วนที่ถูกใส่ ร้ายให้เป็น “หลุมพรางของในนั้น

ในใบรายชื่อซ่อนรหัหลับเอาไว้ จริงบ้างเท็จบ้าง ถ้าไม่รู้วิธีอ่านรหัส
งั้นก็มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเกิดสถานการณ์ที่ จับผิดคนเหมือนก่อนหน้านั้นอีก พอเป็นแบบนี้ ไม่เพียง แต่อาจจะจับผู้มีส่วนร่วมขององค์กรSCตัวจริงไม่ได้ แต่ ยังอาจจะสร้างความปั่นป่วนกับหัวใจคนได้

ถ้าหากมีคนมีความคิดที่ “ยอมฆ่าผิดหนึ่งพันคน ก็ ไม่ยอมปล่อยไปหนึ่งคน “แบบนี้ไป และจับกุมคนตาม ใบรายชื่อ ผลที่ตามมาจะหนักหนาสาหัสกว่าแค่จับผิด คนอย่างเดียวมาก ดังนั้นใบรายชื่อนี้เควินถึงไม่กล้าเอา ออกมาอีกเลยด้วยซ้ำ

ตอนนี้ไกรสรก่อเรื่องแบบนี้ขึ้นมา ถึงในใจเขาจะ ไม่เต็มใจ“หลอกใช้”พิงกี้แค่ไหน ภายใต้สถานการณ์ที่ ไม่แน่ใจวัตถุประสงค์ของเตชิต ก็ได้แต่ทนอารมณ์ส่วน ตัวของตัวเองเอาไว้ และให้พิงกี้ออกโรง

ส่วนพิงกี้ปากบอกว่าไม่เต็มใจ แต่ในใจกลับไม่ได้ คิดแบบนั้น

สามารถช่วยเควิน และสามารถช่วยเตชิตได้ เขา ย่อมเต็มอกเต็มใจที่จะทำอยู่แล้ว

ยอมรับกับภารกิจที่เควินมอบหมายลงมา พิงกี้ ที่รักและเคารพในหน้าที่การงานก็เริ่มไปเที่ยวหาที่ วิลล่าNo.3แล้วถึงแม้ทุกครั้งเธอก็พาป้ามะลิกับพายุไปด้วย คนที่ ตามอยู่ข้างกายก็ไม่น้อย มีคนล้อมหน้าล้อมหลังเสมือน กับกลัวว่าจะเจอเรื่องไม่ดีที่เตชิต แต่ทุกครั้งท่าทีที่เต ชิตแสดงออกมาล้วนแต่ยินดีต้อนรับทั้งนั้น อากัปกิริยา ก็ไม่รู้สึกฝืนใจเลยแม้แต่น้อย