บทที่373 ล่องูออกจากถ้ำ

หญิงสาวที่ห่อหุ้มอย่างดีเดินเข้าไปซอยที่มืดมน อย่างลับๆล่อๆ ซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและฮอทดอกไป หลายถุง จากนั้นก็ได้มองซ้ายมองขวาเหมือนเป็นโจร แล้วจากไปอย่างเร็ว

ข้างหลังของผู้หญิง ชายสวมชุดธรรมดาที่ตาม หลังอยู่เห็นทีท่านี้แล้วสบตากันทีนึง

ผู้ชายสวมชุดธรรมดาหนึ่งในนั้นที่ชื่อว่าคมสันเร่ง ฝีเท้าให้ไวขึ้นหลายก้าว หลังจากตามมาถึงข้างหลัง ของหญิงสาวก็ได้เอาของโยนไปที่ข้างๆขาของหญิง สาวเบาๆอย่างไม่ให้ซุ่มไม่ให้เสียง ไม่รอให้ของหล่นพื้น ชายหนุ่มคนนี้ก็ได้ร้อง“เฮ้ย”ออกมาทำท่าอยากไป หยิบของ แต่แท้จริงแล้วคือไปหญิงสาวอย่างแรง

“นี่แกทำอะไรน่ะ?!”

หญิงสาวที่พันผ้าพันคอไว้ถูกชนจนร่างกายเซไป เซมา อีกนิดเดียวก็เกือบล้มลงพื้นแล้ว พร้อมกับลำคอ ได้ส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วย

ร่างกายของเธอเกรงมาก ดวงตาคู่ที่เผยอยู่ด้าน นอกจ้องคมสันไว้อย่างดุร้าย

“กูทำอะไร กูสิต้องถามมึงมากกว่าว่ามึงจะทำ อะไร? “คมสันก้มลงเก็บถุงพลาสติกขึ้นมา มองดูเหล้า ที่อยู่ด้านในไม่ได้แตก สีหน้าที่ย่ำแย่ถึงได้ดูดีขึ้นมาหน่อย แต่กลับยังด่าอย่างหยาบคาย “มึงชนกูก็แล้วไป ถ้าทำให้กูเสียเวลาในการดื่มเหล้าล่ะก็ คอยดูกูเอามึง ตายแน่!”

“นี่แกเป็นคนชนฉันชัดๆ!” หญิงสาวเริ่มโกรธกริ้ว ขึ้นมาแล้ว

ต่อกรกับคมสันไปด้วย เธอยังเหลียวมองซ้ายทีม องขวาทีอย่างห้ามใจไม่ได้ด้วย เหมือนกับว่าถ้าถูก กระตุ้นอะไรหน่อยก็จะวิ่งหนีไป คนทั้งคนเผยให้เห็นถึง ท่าทีที่โกรธและร้อนตัวสุดขีด

“ชนก็ชนสิ ยังจะทำยังไงได้?มึงจะเอายังไง กูก็ แค่ชนมึงไปทีเดียวเองไม่ใช่หรอ มึงนึกว่ามึงสูงส่งมาก ไง?”คมสันคิ้วคว่ำและพูดจาประชด “ดูแต่งตัวซิบ้าน นอกขนาดนี้ แค่ดูก็รู้ว่าเป็นป้าแก่แถวชนบท อย่ามาบ อกว่าตัวเองเนื้อนุ่มหนังเนียนมาหลอกเงินกูเชียวนะ โอ๊ย”

ชายตาจ้องมองหญิงสาว สีหน้าของคมสันเต็มไป ด้วยการเมินใส่ ความหมายของแววตาชัดเจนมากว่า เห็นผู้หญิงคนนี้เป็นนักต้มตุ๋น

“ฉันไม่ใช่ป้าอย่างที่แกบอกซะหน่อย!” ใช้มือกุม ผ้าพันคอของตัวเองให้แน่น หญิงตะคอกออกมาด้วย ความโกรธ เดิมทีเธอก็มีความคิดแบบนี้อยู่ แต่ตอนนี้เธอ ก็รู้สึกยากที่จะเรียกร้องเงินจากเขาแล้ว
“ถ้ามึงไม่ใช่ป้าแก่ งั้นมึงก็เผยหน้าตาออกมาให้กู

ได้ดูซิ?”

คมสันทำท่าเหมือนจะไปดึงผ้าพันคอของหญิงสาว เธอเห็นทีท่าแล้วรีบหลบ ถึงแม้หลบทันไม่ได้เผยใบหน้า ออกมา แต่หญิงสาวก็ไม่กล้าเสียเวลาอยู่ที่นี่ต่อ เธอจ้อง คมสันทีนึงก็ได้วิ่งจากไป

มองดูร่างเงาที่จากไปของหญิงสาว คมสันไม่ได้ ตามเธอต่อ

จุดประสงค์ของเขาในวันนี้ ก็เพื่อยั่วโมโหเป้าหมาย ของเขา——ลิสา! ถ้าผู้หญิงคนนี้คือลิสาจริงๆล่ะก็ ตาม นิสัยที่เป็นคนจิตใจคับแคบและเจ้าคิดเจ้าแค้นอย่างลิ สา ไม่แน่อาจจะมาแก้แค้นเขาก็ได้

ถึงเวลานั้น ก็เป็นโอกาศในการจับกุมแล้ว

ไม้นี้ของพวกเขาเรียกว่าล่องูออกจากถ้ำ!

“คมสัน เป็นไงบ้าง?” พอร่างเงาของลิสาจากไป แล้ว ชายสวมใส่ชุดธรรมดาอีกคนที่ชื่อกันต์ก็ได้เดินมา

“แน่ใจ90%แล้ว” คมสันเปิดปากพูด

“เปอร์เซ็นต์สูงขนาดนี้เลยหรอ?”
“ใช่ ฉันแน่ใจ” คมสันที่เมื่อกี้ยังเหมือนคนขาเกือ ยู่ นาทีนี้มีแต่รอยยิ้มที่ละมุน แววตายืนหยัดมาก“ฉัน เคยวิจัยละคร ลิสาเคยเล่นมาอย่างละเอียด และเลย สังเกตุพฤติกรรมความเคยชินของเธออย่างจริงจัง พบ ว่าตอนที่ลิสาตื่นเต้นจะชอบใช้นิ้วมือบีบเนื้อที่ฝ่ามืออีก ข้างมาก ผู้หญิงคนเมื่อกี้ก็ได้ทำท่าทางเล็กๆนี้เหมือนลิ สาเช่นกัน”

ถึงแม้ลิสาจะเปลี่ยนโฉมหน้าอย่างลับสุดๆ แม้แต่ เทพยังไม่รู้ผียังไม่เห็น แต่ว่าความเคยชินที่ฝังลึกขนาด นี้กลับยากที่จะเปลี่ยนแปลง

“นายนี่เจ๋งจริงๆเลย!” นายกันต์ได้ทุบไปที่ไหล่ ของคมสันโดยตรงหมัดนึง

“แหะๆ”

คมสันรู้สึกได้ถึงความนับถือของสหาย เขาเกาหัว พร้อมหัวเราะเสียงต่ำ

ลิสาไม่รู้ว่าตัวเองไปเอาแรงมาจากไหน เธอได้วิ่ง กลับมาถึงที่บ้านโดยตรง

เดินเข้ามาในประตูใหญ่ของที่พักอาศัย เธอไม่ได้ เดินขึ้นไปชั้นบน แต่ได้เดินตามลงบันไดลงไป เดินไปถึงที่หน้าประตูของชั้นใต้ดินแล้ว ถึงหยิบกุญแจออกมา อย่างมือสั่น

เปิดประตูออก เธอที่เพิ่งเข้าห้องก็เผชิญกับสายตา สองคู่ที่ไม่หวังดี

เธอรู้จักและสนิทกับผู้ชายสองคนนี้มาก ผู้ชาย สองคนนี้เช่าห้องร่วมกับเธอที่ชั้นใต้ดิน นายฉลอง มา หางานทําที่เมืองหลวง แต่กลับหางานเป็นหลักเป็น แหล่งทำไม่ได้สักที วันๆเอาแต่มุดอยู่ในห้อง

พันผ้าพันคอให้แน่นขึ้น หลุบตาลงเพื่อละเลย สายตาของสองคนนี้ ในใจของลิสารู้สึกมีความ ปลอดภัยเพิ่มมากยิ่งขึ้น

เธอไม่กล้าอยู่ด้านนอกนาน วิ่งเข้ามาห้องแคบๆที่ ไม่ถึงห้าตารางเมตรของตัวเอง ทีนี้ถึงโล่งอกไปที เอา ผ้าพันคอและแมสปิดปากออก เผยใบหน้าที่สะสวยมาก ออกมา

มองดูใบหน้าที่แม้แต่ตัวเองยังไม่คุ้นเคยผ่าน กระจก ลิสาลูบจับใบหน้า แววตามีความงงงันแว๊บผ่าน ไป แต่ไม่นานก็ได้กลายมาเป็นความแค้นแทน

เอาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปออกมาจากถุงพลาสติก เธอ ขยำอย่างโหดแล้วกัดเข้าไปคำนึง ใช้แรงราวกับว่า กำลังกัดกินเนื้อของใครบางคนอย่างไรอย่างนั้น กินไปกินมาก็ติดคอเล็กน้อย เธอจึงหยิบน้ำขึ้นมาดื่มไปแก้ว นึง

เมืองหลวงเป็นเมืองที่ใช้ชีวิตเร่งรีบ และค่าครอง ชีพสูง เงินสดในตัวเธอใช้จนหมดเกลี้ยงแล้ว แต่ก็ไม่ กล้าไปกดเงินสด เพราะกลัวเบาะแสของตัวเองจะรั่ว ไหล ยิ่งไม่กล้าเอาเครื่องประดับที่อยู่ในมือไปขาย ดัง นั้นจึงต้องใช้ชีวิตที่อดๆอยากๆแบบนี้

ดีที่หลังพอตกดึก เธอยังสามารถออกไปหาความ สุขใส่ตัวหน่อย บางครั้งถ้าโอากาศดี ไม่เพียงแต่ได้กิน ดีนอนอิ่ม ไม่แน่ยังสามารถคว้าไตไปขายแลกเงินมาใช้ ด้วย

เมื่อกี้เธอได้ติดต่อกับองค์กรSCอีก กะว่าคืนนี้จะ

ไปเสี่ยงโชคดู

เพิ่งแต่ เธอหวังว่าวันนี้คนขององค์กรSCให้ความ ร่วมมืออย่างดีนะ อย่าไม่ได้เรื่องเหมือนก่อนหน้านี้อีก ที่ จัดการคนที่ตามติดเธอไม่หลุด ทำให้เธอประสบความ สําเร็จหลายครั้ง แต่กลับเพราะส่งไตออกไปไม่ได้เลย แลกเป็นเงินสดมาใช้ไม่ได้

นึกถึงไตที่เน่าเสียเพราะส่งออกไม่ได้แล้ว ลิสา รู้สึกเสียดายจริงๆ
เวลาสามทุ่ม

“คุณเควินครับ ผมเจอเป้าหมายแล้วครับ ตอนนี้เต รียมตัวปฎิบัติการแล้วครับ” หูของคมสันใส่หูฟังไร้สาย อยู่ พูดคุยผ่านวิทยุสื่อสารที่จงใจทำเหมือนนาฬิกา

“ระวังตัวด้วย” เควินก๋าช้บ

“รับทราบครับ!” คมสันดวงตาเปล่งประกาย แวว ตาเต็มไปด้วยความปลาบปลื้ม

ถูกเลือกให้เข้าร่วมภารกิจนี้ ในใจของคมสันรู้สึก ตื่นเต้นมาก เขารู้สึกที่ครั้งนี้เขาถูกคัดเลือก ไม่แน่อาจ จะเพราะใบหน้าที่ดูหล่อเหลา ความจริงใจและฝีมือการ แสดงที่ขั้นเทพของเขา

อืม น่าจะเป็นเพราะเหตุนี้ไม่มีผิดแน่!สามารถร่วม ปฏิบัติภารกิจการกับคุณเควินที่ชื่อเสียงโด่งดัง เขาที่ เพิ่งเข้าร่วมหน่วยสืบลับมาไม่นานรู้สึกดีใจจริงๆ

ครั้งนี้ เขาจะทำพังไม่ได้เด็ดขาด!

สาบายอยู่ในใจอย่างลับๆ คมสันเก็บกลิ่นไอที่ เป็นทหารบนตัวไว้ ดึงฝาเบียร์ออก และกรอกเข้าไปใน ปากคำนึง ภายใต้ท่าทางที่จงใจทำให้หยาบคาย เบียร์ สีเหลืองอ่อนยังไม่ทันได้กลืนลงไปก็ไหลลงมาจากมุม ปากของเขา และเลอะใส่ที่เสื้อของเขา ทำให้กลิ่นเหล้าบนตัวเขายิ่งมีกลิ่นเหล้าเหม็นหึ่งมากยิ่งขึ้น

มือของเขาจับกระป๋องเบียร์ที่เหลือครึ่งกระป๋อง ไว้ เดินไปที่ตรงหน้าอย่างเซไปเซมา แววตาเมาอย่าง สะลึมสะลือ แสดงเป็นขี้เมาอย่างสุดความสามารถ

เดินไปเดินมา เขายังได้อ้วกใส่ข้างกําแพงไปรอบ

นึง

หลังจากอ้วกเสร็จ ก็ได้กริ๊บเหล้าต่อ

ในที่สุด……

เสียงที่อ่อนหวานและยั่วยวนได้ดังขึ้นจากด้าน หลังเขา มือที่อ่อนนุ่มเหมือนไร้กระดูกของหญิงสาวลูบ ที่เอวของเขาอย่างส่งซิกให้ “สุดหล่อ คุณเมามากจน รู้สึกทรมานใช่มั้ยคะ ให้ฉันพาคุณไปเปิดห้องๆนึงมั้ยคะ คุณจะได้พักผ่อนดีๆหน่อย?