บทที่336: บีบบังคับ

ถึงแม้พิงกี้ไม่อยากยอมรับว่าตัวเองมีพ่อแม่ที่ไร้ซึ่ง ความรักและความผูกพัน แต่อยู่บนโลกนี้ คนที่สามารถพูด ได้อย่างมั่นอกมั่นใจว่าตัวเองเป็นพ่อแม่ของเธอก็ยังคง ดำรงอยู่จริง

อย่างเช่น มาลาตีที่คุกเข่าขวางรถของเธออยู่ตรง

หน้า

มาลา ในเมื่อก่อนให้ความสำคัญกับการดูแลตัวเอง มาก ถึงแม้จะย่างเข้าห้าสิบแล้วก็ตาม แต่ภายใต้การดูแล ที่พิถีพิถัน ดูแล้วเหมือนอายุแค่สี่สิบต้นๆ บวกกับแต่งองค์ ทรงเครื่องได้หรูหรามาก ทุกอิริยาบถล้วนแต่สง่างามและ สุภาพเรียบร้อยมาก เหมือนเป็นคุณหญิงคุณนายที่สูงส่ง มาก

แต่ตอนนี้ ผู้หญิงวัยกลางคนที่ใบหน้าอิดโรยไม่รู้ จะทำยังไงคุกเข่าร้องไห้ฟูมฟายอยู่บนพื้น แม้แต่ภาพ ลักษณ์ก็ไม่หวงแล้วจะเป็น……..มาลาตีที่เมื่อก่อนผมยุ่ง แค่เส้นเดียวยังซีเรียส

พิงกี้ค่อนข้างที่จะตะลึงงัน

ถ้าคนๆนี้คือมาลาตี งั้นมันช่างแตกต่างเกินไปแล้วมั้ง

“พิงกี้ ทำไมลูกไม่พูดอะไรเลยล่ะ ลูกใจร้ายเกินไปหรือเปล่า คนที่ถูกจับคือพ่อแท้ๆของลูกเชียวนะ ลูกไม่ ร้อนรนใจแม้แต่นิดเลยหรอ? ลูกดูแม่ตอนนี้แล้วใจแข็งได้ ลงคอหรอ?”

เห็นพิงกี้ไม่พูดสักคำ เหมือนไม่ได้ยินคำอ้อนวอน ของเธอเลยด้วยซ้ำ มาลาตีที่คุกเข่าอยู่บนพื้นมีสายตา เกลียดชัง แต่สีหน้ากลับยิ่งอยู่ยิ่งร้อนรนใจขึ้นมา

เพราะเธอไม่มีวิธีเลยด้วยซ้ำ

ชาตรีเล่าให้เธอฟัง ที่ตระกูลดำรงกูลถูกคนจ้องเล่น งาน ก็เพราะนังแพศยาคนนี้คอยออกความคิดชั่วร้ายให้เค วิน ที่ทําไปก็เพื่ออยากจะแก้แค้นพวกเขา และก็เพราะนัง แพศยาคนนี้อีก เควินถึงจับจุดอ่อนของตระกูลดำรงกูลได้ และเอาตระกูลดำรงกูลให้ถึงตาย

ที่จริง ตอนนี้บริษัทที่ใครเปิดไม่มีเรื่องสีเทาบ้าง ไม่ ต้องจริงจังขนาดนี้ก็ได้

ตอนนี้ถึงแม้นังแพศยาคนนี้อาศัยเควินได้โอ้อวด แสนยานุภาพ ทำลายตระกูลดำรงกุลจนกลายเป็นแบบนี้ แต่อย่างไรซะจุดอ่อนที่พวกเขากำไว้ก็เป็นเรื่องจริง ถ้านัง แพศยาคนนี้ไม่เปิดปาก ไม่เพียงแต่ชาตรีที่จะต้องติดคุก ตลอดชีวิต บั้นปลายชีวิตของเธอก็ไม่มีหลักประกันใดๆทั้ง สิ้นแล้วด้วย
จะได้ยังไงล่ะ?

เธอใช้ชีวิตเป็นคุณหญิงที่สูงส่งมาโดยตลอด ไม่ อยากให้บั้นปลายชีวิตไม่มีที่พึ่งนะ

เพื่อชีวิตที่สุขสบายในวันข้างหน้า ตอนนี้เธอก้มหัว เล็กน้อยจะเป็นไรไป

เธอเป็นคนที่สามารถปรับตัวได้ทุกสถานการณ์อยู่

แล้ว!

เธอตั้งใจเลือกที่นี่ ก็เพื่อร้องไห้และร้องเรียนที่ตรง หน้าของเควินกับพิงกี้ ด้านนึงเพราะอยากเปิดโปงธาตุแท้ ของพิงกี้ อีกด้านก็เพื่อเพิ่มความกดดันให้พิงกี้

ผู้หญิงอย่างเราๆเนี่ยต่างก็หวังอยากให้ตัวเองดูเพ อร์เฟคไร้ที่ติในสายตาของผู้ชาย คงไม่มีใครอยากให้ ผู้ชายเห็นว่าตัวเองเป็นคนใจไม้ไส้ระกำหรอก ที่ถึงขั้นเย็น ซากับคนในครอบครัวได้?

ถึงแม้นังแพศยาคนนี้ไม่ได้เต็มใจพูดเข้าข้างพ่อแม่ อย่างพวกเขา แต่เพื่อหน้าตาทางสังคมแล้วไม่เสแสร้งทำ เป็นคนมีจิตใจดีงามและมีเมตตาก็คงจะไม่ได้

ขอแค่นังแพศยาคนนี้เปิดปากพูด ยังไงเควินก็ต้องเห็นแก่หน้าเธอบ้าง ถึงเวลาเควินหละหลวมหน่อย เธอกับ ชาตรีคิดหาวิธีอื่นเพิ่มอีก ชีวิตในวันข้างหน้าก็จะสามารถ อยู่อย่างสงบสุขหน่อยแล้ว

คิดถึงตรงนี้แล้ว มาลาที่จึงได้ทำการตัดสินใจ

เธอร้องไห้อย่างกล้ากลืนเจ็บช้ำน้ำใจต่อ แสร้งทำ หน้าตาน่าสงสารขอร้องพิงกี้ “พิงกี้ แม่รู้ว่าเมื่อก่อนแม่ กับพ่อเคยทำไม่ดีกับลูก แต่ลูกก็ใจดำขนาดนี้ไม่ได้นะ เรา เป็นแม่ลูกทางสายเลือดนะ ยังไงสายเลือดนี้ก็ตัดไม่ขาด หรอก!”

มาลาตีร้องไห้ฟูมฟายและทำตัวน่าสงสารขนาดนี้ ได้ ดึงความคิดของพิงกี้กลับมา ในที่สุดเธอก็ดึงสติกลับมาได้

เมื่อกี้เธออึ้งค้างไปเลยจริงๆ

คิดไม่ถึงจริงๆว่ามาลา ก็สามารถหน้าด้านไร้ยางอาย ได้ถึงขนาดนี้ เธอรู้สึกแปลกใจมากถึงมากที่สุดเลย

ตอนนี้ดึงสติกลับมาได้ พิงกี้ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเค วินจะมองเรื่องนี้กับเธอยังไง จะรู้สึกว่าเธอไม่นับญาติและ โหดเหี้ยมกับพ่อแม่รึเปล่า

เธอลงมาจากรถโดยตรง ยืนอยู่ที่ตรงหน้าของมาลาตี มองจากที่สูงลงมาที่ต่ำและถามด้วยความแปลก ใจ “คุณหญิงมาลา คุณอยากเรียกร้องความเป็นธรรมให้ คุณชาตรีทำไมไม่เอาหลักฐานแล้วไปยื่นอุทธรณ์คะ มา หาฉันจะมีประโยชน์อะไร? ฉันไม่มีสิทธิ์ ไม่มีอำนาจ ไม่มี ความสามารถใดๆทั้งสิ้น ฉันจะช่วยอะไรพวกคุณได้?”

มาลา เห็นพิงกี้ลงมาจากรถ ดวงตาเปล่งประกาย ร้องไห้ไปด้วยและร้องเรียนไปด้วย “พิงกี้ ก่อนหน้านั้น คุณพ่อดีกับลูกขนาดนั้น รักและเอ็นดูลูกเหมือนหัวแก้วหัว แหวน ลูกจะทนดูพ่อของลูกติดคุกตลอดชีวิต ทนดูธุรกิจที่ เขาสร้างขึ้นมาด้วยหยาดเหงื่อแรงกายทั้งชีวิตถูกทำลาย ไปแบบนี้ได้หรอ? ลูกขอร้องคุณเควินหน่อย ขอให้เขาได้ โปรดให้การสนับสนุนหน่อย อย่าถือสากับพวกเราเลยนะ โอเคมั้ย?”

ที่แท้ก็ความหมายนี้นี่เอง

ให้เธอไปขอร้องเควิน จากนั้นก็ให้เควินไปดำเนิน การช่วยเหลือตระกูลดำรงกุล……สําหรับความคิดที่เพ้อ ฝันไม่เป็นจริงของมาลาตีนี้ พิงกี้รู้สึกอยากหัวเราะจนฟัน หักเลย

เธอก็ไม่คิดจะพยุงมาลาตีขึ้นมา แค่ถามพร้อมสาย หัว “คุณหญิงมาลาตี คุณรู้ว่าสามีคุณทำเรื่องทั่วๆอะไร ไปมั้ย? เรื่องบางเรื่องใช่ว่าคุณเควินไม่ถือสาก็จะสามารถปล่อยให้มันผ่านไปอย่างราบรื่นได้ และใช่ว่าคุณเควินดัน จะถือสากับพวกคุณ! คุณลองไปถามผู้คนที่ถูกสามีคุณ ทําร้ายดูซิว่าพวกเขาจะยอมปล่อยไปแบบนี้ได้มั้ย ยอมที่ จะไม่ถือสาได้มั้ย?!

“แต่ว่า……ถึงพ่อของลูกทำผิดนิดหน่อย ขอแค่คุณ เควินยอมปกป้องเขา เขาก็จะไม่ต้องติดคุกนะ พิงกี้ ลูก ต้องพยายามให้ถึงที่สุดสิ นั่นเป็นพ่อของลูกเชียวนะ! ถ้า แม้แต่พ่อของลูกๆยังไม่ช่วย ลูกก็ยิ่งกว่าสัตว์เดียรัจฉาน แล้ว คุณเควินก็ไม่มีทางชอบอสรพิษอย่างลูกหรอก!” คำ สุดท้าย คือมาลา ชูคอตะโกนใส่ทิศทางของรถ

ราวกับว่าจะตะโกนให้เควินได้ยิน

“ฉันจะพยายามสุดความสามารถยังไงคะ? คุณนึก ว่าอยู่ตรงหน้าของคุณเควินฉันมีหน้ามีตาขนาดนั้นเลย หรอ?” แววตาของพิงกี้ระยิบระยับ เหมือนจะกังวลแล้ว จริงๆ

เธอกัดริมฝีปาก สายตาลุกลี้ลุกลนพร้อมดึงเสื้อของ มาลาตีไว้ ขอร้องมาลาตีด้วยเสียงต่ำเหมือนกลัวคนที่อยู่ ในรถจะได้ยิน “คุณอย่าพูดเหลวไหล! ถึงแม้ฉันจะคลอด ลูกชายให้คุณเควิน แต่ตอนนี้ฉันยังไม่มีฐานะใดๆทั้งสิ้น เลย ยังไม่รู้ว่าจะได้อยู่ข้างกายเขาถึงเมื่อไหร่ ถ้าคุณ เห็นฉันเป็นลูกสาวคุณจริงๆก็อย่าทำให้ฉันลำบากใจเลยขอร้องคุณล่ะ!”

“นี่ลูกหมายความว่ายังไง? ลูกจะไม่สนใจพ่อของลูก แล้วอย่างงั้นหรอ?” มาลาตีได้ใจ

เธอประจบสอพลออ้อนวอนเธอ แม้กระทั่งถึงขั้น คุกเข่า นี่ได้ทําการสร้างจิตใจมานานมากเลยนะ เห็นตอน นี้พิงกี้ถูกเธอ คอแล้วจริงๆ สีหน้าเหมือนกลัวเธอทำให้ เรื่องใหญ่โต เธอรู้สึกว่าตัวเองถือว่าได้เอาคืนสักรอบแล้ว

นังแพศยาคนนี้ เห็นแม่แท้ๆของตัวเองคุกเข่าให้ก็ไม่ คิดจะพยุงขึ้นมาหน่อยเลย

นังแพศยา!

ดีที่เหมือนการคาดเดาของเธอเลย พิงกี้นั่งตัวดี กลัวเควินจะไม่ชอบเธอจริงๆ ทำอะไรห่วงหน้าพะวงหลัง ไม่กล้าหักหน้ากับเธอตรงๆ เรื่องได้พัฒนาตามแผนของ เธอจริงๆด้วย

ไม่อยากคุกเข่าให้พิงกี้ต่อ มาลาตีลุกขึ้นมาเอง จ้อง พิงกี้ทีนึงแล้วตะโกนใส่เบาะนั่งหลัง “คุณเควิน ขอร้อง คุณออกมาเจอหน้าฉันหน่อยเถอะนะคะ ลูกสาวฉันหน้าไม่ หนาพอ ไม่กล้าเปิดปากพูดกับคุณ แต่ฉันหมดหนทาง แล้วจริงๆค่ะ ฉันไม่ได้เห็นแก่ตัวเหมือนเธอที่แม้แต่พ่อของตัวเองยังไม่เหลียวแล แถมยังกล้าลอบกัดพ่อแท้ๆ ของตัวเองด้วย เพื่อเอาใจคุณ เธอถึงขั้นเอาพ่อตัวเองเป็น เครื่องมือในการทําคะแนนกับคุณ คุณจะถูกเธอปิดตาเอา ไว้แบบนี้ไม่ได้นะคะ!

เสียงของมาลาตีทั้งแหลมทั้งคม ถึง แม้L.K.Crystalวิลล่ากว้างขวางมาก ไม่มีคนมามุงดูอยู่ รอบๆ แต่ได้ยินเสียงแบบนี้ก็กระทบอารมณ์เหมือนกัน

เดิมทีพิงกี้ยังอยากต่อกรกับมาลาตีต่อ แต่ตอนนี้ ได้ยินเธอพูดเหลวไหล แถมยังเริ่มเรียกเควินออกมา พริบ ตาเดียวก็ทําเธอหมดอารมณ์เลย

เสียงของมาลาที่ได้ทำให้น้องแอ๊ปเปิ้ลที่หลับอยู่อื่น

ขึ้นมาด้วย