บทที่335: คุกเข่า

“ไม่ต้องครับ คุณผู้หญิง ผมอยากไปหาที่คุย กับAliceหน่อยครับ” สายฟ้าเปิดปากพูดและรู้สึกกังวล

ใจ

เขาไม่เคยใกล้ชิดกับผู้หญิง ยิ่งไม่เคยกล่อมผู้หญิง มาก่อน สามารถบอกได้เลยว่าไม่มีประสบการณ์เลยค่อน ข้างที่จะทำตัวไม่ถูก

ตามนิสัยของเขา เดิมทีเขาคิดจะถูกมัดไว้อย่างนั้น เพื่อให้Aliceได้ระบายความโกรธ แต่รอยังไงAliceก็ไม่ กลับมาที่ห้อง เขากลัวว่าเธอจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา นี่ถึง ได้ออกมาตามหาเธอ

“Alice เธออยากคุยกับสายฟ้ามั้ย?” พิงกี้หันหน้า ไปมองAliceและถามความเห็นจากเธอ

“พี่ปิดประตูก่อนค่ะ” Aliceเปิดปากพูด

พิงกี้ขอโทษโดยการแบมือให้สายฟ้า และปิดประตู

ก่อน

พอประตูปิดปุ๊บ Aliceเดินมาที่ข้างกายของพิงกี้ ขมวดคิ้วแน่นและขอร้อง “พี่พิงกี้ พี่ว่าเขามาหาเรื่องฉัน เปล่าเนี่ย? ฉันดูเขาหน้าตาเขามาก ดูแล้วเหมือนไม่ได้ มาดีเลย!คนเมืองZให้ความสำคัญกับเรื่องบริสุทธิ์มาก ฉันเอาความบริสุทธิ์ของเขาไป เขาจะบีบคอฉันตายมั้ยเนี่ย? ฉันกังวลจริงๆเลย…………..เข้าข้างฉันหน่อยได้มั้ย?”

พิงกี้ “

ผู้หญิงคนนี้นี่สมองมีปัญหาหรือเปล่าเนี่ย?

ปกติถ้าเกิดเรื่อง ผู้หญิงล้วนก็รู้สึกตัวเองเสียเปรียบ ทั้งนั้นไม่ใช่หรอ? เอาเถอะ……ถึงแม้เธอเป็นคนวางยา นายสายฟ้าก่อน ถึงได้เกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นมา แต่เห็นหน้าที่ ขี้ขลาดตาขาวของเธอแล้วรู้สึกแปลกประหลาดจริงๆ

ยังมีอีก ถึงคนเมืองจะค่อนข้างให้ความสำคัญกับ เรื่องรักนวลสงวนตัว แต่นั่นมันสมัยก่อนแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น สําหรับผู้ชาย……รู้สึกว่ายิ่งไม่มาถือสาเรื่องรักนวลสงวน ตัวหรอก

“น่าจะไม่นะ….” พิงกี้คิดไตร่ตรองแล้วตอบ “พี่ รู้สึกว่านายสายฟ้าน่าจะมาขอโทษเธอมากกว่านะ อีก อย่าง ถ้าพี่ดูไม่ผิดล่ะก็เขาแคร์เธอมาก มีความเป็นไปได้ สูงมากว่าเขาชอบเธอ แต่แค่ตัวเขาไม่รู้เฉยๆ

“หา อะไรนะ? Aliceตาค้าง จู่ๆใบหน้าที่ซีดเซียว แดงก่ำขึ้นมาทันที “เขา เขาจะชอบฉันได้ยังไงคะ?”
แค่ดู พิงกี้ก็รู้ว่าสองคนนี้ต้องมีอะไรกุ๊กกิ๊กแน่นอน

“แล้วเธอชอบเขามั้ย?” พิงกี้ถาม

“ฉันไม่รู้ค่ะ……….

“งั้นเธอไปคุยกับเขาดูก็อาจจะรู้เอง ไปหาเขาเถอะ

“เขาจะไม่ค่อยฉันจริงๆหรอคะ?”

“ไม่ค่อยแน่นอน สุภาพบุรุษไม่ลงมือกับผู้หญิงหรอก ถูกมั้ย? ” พิงกี้พูดเหมือนให้กำลังใจ “ พี่เชื่อว่าเธอยังถือ ไพ่เหนือกว่าเขาอยู่ ก็ไม่ต้องกังวลว่าเขาจะลงมือกับเธอ หรอก ใช่มั้ย?”

“ใช่ค่ะ!” Aliceกระพริบตาปริบๆ พูดซุบซิบให้พิงกี้ เหมือนเธอเป็นเพื่อนสนิท “ฉันยังมียาชาขนาดเล็กอยู่ ถ้า สายฟ้ากล้าลงมือกับฉัน ฉันก็หลุดพ้นจากน้ำมือของเขา ได้”

” พิงกี้ตะลึงมาก “แล้วทำไมเมื่อคืนเธอไม่

ใช้ยานี้ล่ะ?”

ถ้าเมื่อคืนใช้ยาชาอันนี้ เรื่องทั้งหมดนี้ก็จะไม่เกิดขึ้น

Alica ”
พิงกี้ “

ทั้งสองสบตากันหลายวินาที Aliceหัวเราะแห้งๆที่ นึงแล้วเตรียมตัวซิ่ง “ฮ่าๆๆ……ฉันคงจะลืมอ่ะค่ะ ความ จำของฉันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ฮ่าๆ งั้นฉันไปก่อนนะคะพี่พิงกี้ บ๊ายบาย”

พิงกี้ยิ้มมุมปาก “บ๊ายบาย

ไม่รู้ว่าสายฟ้ากับAliceคุยกันเป็นยังไงบ้าง แต่ ตามนิสัยของทั้งสองแล้วคงจะจบอย่างHappy Endingแน่นอน

Aliceออกไปปุ๊บ ห้องก็กลับคืนสู่ความเงียบสงบ

เควินทำงานอยู่ในห้องสมุด หลังจากพิงกี้ว่างก็รู้สึก เบื่อขึ้นมาทันที เธอได้นอนเล่นมือถืออยู่บนเตียง

พอวันที่สองพิงกี้ได้เจอสายฟ้ากับAlice ก็รู้เลย ว่าการคาดเดาของตัวเองถูกต้องแล้ว

ถึงแม้บรรยากาศของทั้งคู่ยังดูแปลกๆอยู่ ยังแสร้งทำ เป็นอยู่อย่างห่างๆและพยายามไม่สบตากัน พยายามสุดฤทธิ์ในการละเลยฝ่ายตรงข้าม

เควินมองไปที่สายฟ้าและAliceด้วยความงงงวย แววตาเต็มไปด้วยการคาดเดา

มองจนสายฟ้ากับAliceทั้งคู่เริ่มอึดอัดขึ้นมา ตกที่นั่ง ลําบากจนใบหน้าเริ่มแดง พิงกี้รีบดึงเควินแล้วพูดตำหนิ “เอาล่ะๆ คุณไม่ต้องมองแล้ว เรื่องมันก็เป็นอย่างที่คุณคิด นั่นแหละ”

เควินหยุดไปครู่นึง “สองคนนี้เริ่มตั้งแต่เมื่อ

ไหร่?”

ไม่นึกเลยว่าลูกน้องที่เขาไว้วางใจที่สุดจะมีความรัก

แล้ว

ที่สำคัญกว่าคือ เขาไม่รู้เรื่องเลยแม้แต่น้อย นี่จะเป็น ไปได้ยังไง?

นึกถึงตอนนั้น ความสามารถด้านการสืบสวนของเขา นี่ยอดเยี่ยมมาก ถ้าเขาบอกว่าเขาเป็นที่สอง ไม่มีใครกล้า บอกว่าตัวเองที่หนึ่ง

“เอ่อ……” พิงกี้คิดๆดูแล้ว “ถ้าฉันบอกว่าพวกเขา เริ่มตั้งแต่เมื่อวาน คุณเชื่อมั้ยคะ?”
“แน่นอน สําหรับคำตอบนี้ เควินไม่รู้สึกแปลกใจ อะไรเลย เปิดปากพูดอย่างใจเย็น “สมาชิกของหน่วยสืบ ลับมีกฎและหลักการที่สำคัญมาก นั่นก็คือเจออะไรที่ถูกใจ ต้องรีบชิงลงมือก่อน สายฟ้านำไปปฏิบัติได้ไม่เลวเลย หนี่!”

ถ้าลูกน้องที่ไว้วางใจที่สุดเป็นหนุ่มเวอร์จิ้นทุกคนก็ ค่อนข้างขายหน้าอยู่ ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ เถอะ

พิงกี้

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

อยู่ที่ออนเซ็นมาสามวันแล้ว วิวของที่นี่ก็ใกล้จะดูเบื่อ แล้ว แช่ออนเซ็นทุกวันก็ไม่อยากแช่แล้ว พักผ่อนมาก็พอ สมควรแล้ว พวกเขาทั้งหลายเตรียมตัวกลับL.K.Crystal วิลล่าแล้ว

ความสัมพันธ์ของเควินกับพิงกี้ดีมาโดยตลอด คู่ที่ เพิ่งสมหวังก็เหมือนจะมีความคืบหน้าเหมือนกัน

ตอนที่ขึ้นรถ Aliceเรียกร้องด้วยมั่นใจ “พวกพี่นั่งคันนึง ฉันจะนั่งอีกคันกับสายฟ้านะ แบบนี้เราก็ไม่ต้องรบกวน ซึ่งกันและกันแล้ว

พิงกี้อดแกล้งเธอไม่ได้ ไม่เป็นไรจร้า เราไม่ถือสาที่ ถูกพวกเธอรบกวนหรอก”

“แต่ฉันถือสาหนี่!” Aliceใจร้อนจนหน้าแดง “กว่า ฉันจะให้สายฟ้าตอบรับเป็นแฟนฉันไม่ใช่ง่ายๆ ถ้าพวกพี่ สองคนยังมาเป็นก้างขวางคออีกล่ะก็ ฉันจะมีโอกาศที่ไหน มาพยายามอีกล่ะ?”

“อ๋อ……..” พิงกี้พยักหน้าด้วยสีหน้าเข้าใจแล้ว “โอเค ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ฟังเธอก็แล้วกัน”

ก่อนขึ้นรถ พิงกี้ยังตั้งใจจ้องสายฟ้าทีนึง มองจน สายฟ้าที่สีหน้าเรียบเฉยหน้าแดงขึ้นมาทันที

เธอคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าสายฟ้าจะเป็นคนที่ดูภายนอก ขี้อายแต่ภายในร้อนแรงอย่างนี้ ทั้งๆที่มีความรู้สึกดี กับAlice แต่กลับให้Aliceเป็นฝ่ายไปจีบเขาก่อนซะ งั้น……เมื่อวานเธอก็รู้แล้วว่าสายฟ้าเคยผ่านการฝึกฝน เรื่องยาพวกนั้นมาก่อน ปริมาณยาทั่วไปพอมีผลกระทบกับ เขาบ้าง แต่ไม่ถึงขั้นที่เขาจะควบคุมไม่ได้

คืนนั้น ถ้าบอกว่าสายฟ้าถูกAliceลอบกัด สู้บอกว่าพายเรือตามน้ำจะดีกว่า

Aliceอายุยังไม่ถึงยี่สิบ ก็ถูกหมาป่าที่ภายนอกดู อาย แต่ภาายในหนคนนี้กัดกินจนหมดเปลือกซะแล้ว ช่าง เสียเปรียบจริงๆๆ!

พิงกี้รู้สึกตัวเองต้องดีกับAliceให้มากๆหน่อย

ผู้หญิงคนนี้แค่ดูหยิ่งผยองและฉลาด ที่จริงซื่อบื้อจะ แย่ ถ้าไม่ดีกับเธอหน่อย ต่อไปไม่แน่อาจจะทำเรื่องโง่ๆได้

อีก

เวลาผ่านไปสามชั่วโมง รถมายบัคสีดำได้จอดลง ที่L.K.Crystal วิลล่า No.1

ประตูเหล็กสีดำที่แกะสลักด้วยลายดอกไม้ค่อยๆเปิด ออก รถกำลังจะขับเข้าไป จู่ๆกลับมีเสียงแหลมคมดังขึ้น มา “รอก่อน! จอดรถก่อน รอเดี๋ยว!”

พิงกี้อยู่ที่ออนเซ็นแถวชานเมืองมาสามวัน ไม่รู้เลยว่า มีคนตามหาเธอจนแทบจะบ้าคลั่งอยู่แล้ว

เสียงนี้คุ้นๆ

พิงกี้หันหน้ามองไปตามทิศทางของเสียง กลับเห็นร่างเงาที่คุ้นเคยพุ่งมาหาเธอ จู่ๆเสียงคุกเข่าได้ดัง ขึ้น “พิงกี้ แม่ขอร้องล่ะลูกช่วยคุณพ่อทีเถอะ เขาเป็นผู้ บริสุทธิ์ เขาถูกคนใส่ร้ายนะ!”