บทที่329. ไม่แน่จริงนี่หว่า !

พ่อแม่ของAliceตั้งกฎของบ้านเข้มงวดมาก เพื่อน รักของเธอต้องกลับบ้านก่อนสองทุ่ม แม้แต่อายุเข้าสิบ แปดจนโตเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ยังเหมือนเดิม

อย่าบอกว่า Aliceไม่เคยคบแฟนเลย แม้กระทั่งเพื่อน ผู้ชายยังมีน้อยมาก นี่ไม่ใช่เสียเวลาหรอกหรอ?

ว่าไปแล้ว ถ้าเธอไม่ตั้งอกตั้งใจช่วยเหลือ เพื่อนรัก ของเธอจะหลุดพ้นจากสาวเวอร์จิ้นเมื่อไหร่ก็ยังไม่รู้เลย คนอื่นต่างใช้เรื่องนี้มาล้อเล่นAlice ทำให้เธอเห็นแล้วก็ ใจร้อนแทนจริงๆ

“ฮิๆ” หัวเราะออกมาทีนึง Annaรู้สึกได้ใจมาก

หวังว่าหลังจากAliceกลับมา จะมาพร้อมข่าวดีความ รักหวานชนของเธอนะ

เธอไม่รู้เลยด้วยซ้ำ เพื่อนรักของเธอกำลังตกอยู่ใน สภาพน้ำลึกไฟร้อน ถูกเธอทำจนชีวิตน้อยๆเกือบจะเสียไป ซะแล้ว

L.K.Crystal วิลล่า

ถึงแม้เจ้าของบ้านไม่อยู่ ไฟของวิลล่าNo.1ก็ยังคงเปิดอย่างสว่าง เวลาห้าทุ่ม ป้ามะลิหาวจนสายตาเริ่มพร่า มัวเตรียมตัวไปเข้านอน ทีนี้ถึงได้ปิดไฟทั้งหมดของวิลล่า เหลือแต่ไฟของลานบ้านที่ยังเปิดอยู่

ภายใต้แสงจันทร์ บ้านเข้าสู่ความเงียบสงบ

ผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง หลังจากแน่ใจแล้วว่าคนใน วิลล่าต่างก็นอนหลับแล้ว จู่ๆมีเสียงเท้าเดินย่องเบาดังขึ้น เหมือนเสียงเท้าที่ถูไถผ่านพื้นหญ้า

เงามืดทั้งหลายทะลุผ่านเงาต้นไม้ เหมือนวิญญาณ ย่องเข้าไปในวิลล่า

ท่าทางของคนพวกนี้ว่องไวและเฉพาะทางมาก ระยะ

เวลาสั้นๆก็ปีนขึ้นไปที่ระเบียงห้องนอนแล้ว

ได้รับข่าวมาตั้งนานแล้วว่าคนในวิลล่าNo.1ออก ไปพักผ่อนหย่อนใจที่ชานเมืองแล้ว เพื่อคำนึงถึงความ ปลอดภัย พวกเขาย่องเบาเปิดประตูกระจกออกนิดหน่อย เป่ายาสลบเข้าไปด้านในก่อน ผ่านไปหลายนาที ทีนี้ถึงได้ เปิดประตูกระจกออก แล้วม้วนตัวเข้าไปในห้องนอน

ห้องนอนหลักไม่มีคนจริงๆ

ตรวจสอบห้องนอนทั้งหลายเสร็จ ชายเสื้อ ห้าคนที่แฝงตัวเข้ามาในวิลล่าNo.1 นัดรวมตัวกันที่ห้องสมุด เหมือนที่ได้วางแผนเอาไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ

มีคนนึงรับผิดชอบเรื่องเตือนภัย ส่วนที่เหลือสี่คน สวมใส่ถุงมือสีขาวค้นหาอยู่ในห้องสมุดด้วยความรวดเร็ว ท่าทางเฉพาะทางมาก ทุกที่ๆเคยรื้อค้น แทบจะดูไม่ออก ว่ามีร่องรอยของการรื้อค้นมาก่อน

เดิมทีตั้งเวลาไว้ว่าแค่แฝงตัวเข้ามาสิบนาที แต่เวลา ผ่านไปทีละนิดๆ พริบตาเดียวก็ผ่านล่วงเลยไปสองนาที แล้ว ของที่จะหาไม่เห็นแม้แต่เงา หมายเลขหนึ่งที่เป็น หัวหน้าเริ่มร้อนใจแล้ว “เฮ้ย พวกเรากลับกันเถอะ”

จะเสียเวลาไม่ได้อีก ถ้าหากตกหลุมพรางเข้าก็แย่

แล้ว

หมายเลขสามไม่เห็นด้วย “หมายเลขหนึ่ง กว่าพวก เราจะมีโอกาศแฝงตัวเข้ามาไม่ใช่ง่ายๆ หาอย่างละเอียด อีกทีเถอะ”

“ที่ฉันรู้สึกว่ามีการพบเห็น…..” จู่ๆหมายเลขสองที่ ถือไฟฉายอันเล็กไว้กำลังอ่านเอกสารได้เปิดปากพูด ไม่ นานก็ถอนหายใจด้วยความผิดหวัง “ไม่ใช่นี่หว่า.

คนที่เหลือเดิมทีอยากห้อมล้อมไปดู ตอนนี้ก็ไม่ต้องไปดูแล้ว

“ไปกันเถอะ!” หมายเลขหนึ่งเปิดปากพูดอีก

“รีบไปทำไม ยังมาไม่ถึงสิบห้านาทีเลย”

หมายเลขหนึ่งค่อนข้างโกรธ “มึงนึกว่าเควินโง่ หรือไง? ถึงพวกกูแฮกระบบของกล้องวงจรปิดที่นี่ แต่ ว่า……..” พูดถึงตรงนี้ จู่ๆเขาก็หยุดนิ่งไป

มันผิดปกตินี่หว่า!

แววตาเย็นชาสํารวจดูรอบๆ หมายเลขหนึ่งตะโกน เสียงต่ำ “ใครวะ?”

เสียงของคนที่พูดกับเขาในเมื่อกี้ไม่คุ้นเลย ไม่ใช่ หนึ่งในห้าของพวกเขาแน่นอน ดังนั้น…….หรือว่าความ เคลื่อนไหวของพวกเขาถูกพบเห็นแล้ว?

จู่ๆหมายเลขหนึ่งตื่นเต้นขึ้นมา รู้สึกว่าเรื่องของวันนี้ ต้องไม่จบดีแน่ๆเลย

ไม่แน่พวกเขาอาจจะหลงกลเข้าแล้ว

ไม่นานการคาดเดาของเขาก็ถูกพิสูจน์ว่าเป็นความจริง จู่ๆแสงไฟสว่างสาดส่องลงมาจากบนเพดาน ห้องที่ เดิมที่มืดสนิทได้สว่างจ้าขึ้นมาทันที ส่องจนห้าคนนี้ไม่อาจ ปกปิดร่างของตัวเองได้

ทั้งห้าคนต่างก็หรี่ตาเพราะแสงไฟแยงตา แต่ต่างก็ รู้สึกเหมือนตกเข้าไปในถังแช่แข็ง

ชิบหายแล้ว!

หลงกลเข้าแล้วจริงๆ

พายุที่พักฟื้นร่างกายมานานหลายเดือน กลั้นไว้จน จะขึ้นราอยู่แล้ว เขาสวมใส่ชุดสีดำกระโดดลงมาจากบนตู้ เหมือนแมวใหญ่ตัวนึง กล่องกระดาษที่ก่อนหน้านั้นที่เอา ไว้ใช้อำพรางตัวตกลงมาที่พื้นส่งเสียงดัง “โพ่ง” ขึ้นมาที นึง

พร้อมาด้วยท่าทางของเขา จู่ๆประตูห้องสมุดถูกเปิด ออก ทีมสู้รบของหน่วยสืบลับใส่เสื้อเกราะกันกระสุนยก ป็นยันตรงอยู่หน้าประตู เข้มงวดและผึ่งผาย เหมือนภูเขา สูงใหญ่ที่ไม่อาจปีนข้ามผ่านได้ ทำให้คนมีรู้สึกสิ้นหวัง

ส่วนระเบียงและหน้าต่างก็ถูกสมาชิกของหน่วยสืบ ลับเฝ้าและล็อคไว้อย่างรวดเร็ว แม้แต่แมลงวันยังบินออก ไปไม่ได้
จุด ยิงไกลกว่า มีสไนเปอร์ทรับผิดชอบจัดการคนที ใจกล้าหนีออกจากวิลล่าหลังนี้

ทางรอดทุกทางถูกพายุและพวกตัดขาดอย่างรวดเร็ว

จับเต่าในไหก็ง่ายๆแค่นี้เอง

“มาถึงที่นี่ก็ไม่ทักทายกับเจ้าของบ้านหน่อย แบบ นี้มันไม่ค่อยมีมารยาทมั้ง?” สีหน้าของพายุมีรอยยิ้มชิวๆ พูดเหมือนแมวหยอกหนู “ให้ฉันมาเดาดูซิ อยู่ภายใต้ เนื้อมือของไกรสรพวกนายน่าจะไม่ใช่ลูกหมากที่เขาให้ ความสำคัญแน่นอน เพราะฉะนั้นเขารู้ทั้งรู้ว่าครั้งนี้พวกเรา ล่องูเข้าถ้ำ แต่ก็ยังส่งพวกนายมาเสี่ยงโชคอีก ก็เพราะ เห็นพวกนายไม่สําคัญ เสียสละพวกนายก็ไม่เป็นไร ถูก มั้ย? แน่นอน ถ้าหากพวกนายสามารถเอาของกลับไปได้ อย่างราบรื่น นั่นก็ถือเสียว่าพนันถูกแล้ว โชคใหญ่หล่นทัพ แล้ว”

รวมตัวอยู่ด้วยกัน พวกเขาห้าคนหันหลังเข้าหากัน แววตาที่มองพายุไม่หวังดีเอามากๆ

พวกเขาต่างก็เป็นทหาร หน้าที่สูงสุดก็คือทำตามคำ สั่ง ส่วนจะเสียสละหรือไม่ ถูกคนของเบื้องบนละทิ้งหรือ เปล่า นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาควบคุมได้ ถึงแม้…….ในใจ ต้องมีความคิดแน่นอน แต่จะทำยังไงได้
“ไม่ต้องพูดไร้สาระแล้ว พวกนายจะเอายังไง?” หมายเลขหนวถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“จะเอายังไง? ก็ต้องจับพวกนายเป็นๆอยู่แล้วน่ะสิ! พายุโบกมือ “พวกเรา ห้ามปล่อยไว้แม้แต่คนเดียว ถ้า พวกมันกล้าต่อต้าน ยิงพวกมันพรุนเป็นรังผึ้งโดยตรงไป เลย!”

ภายใต้กำลังทหารที่ชนะขาดลอย หมายเลขหนึ่ง และพวกรู้ว่าถึงต่อต้านก็ไม่สามารถฝ่าวงล้อมไปได้ จึงได้ ล้มเลิกความคิดที่จะต่อต้าน เอาปืนที่ถืออยู่ในมือวางลง บนพื้น จะได้ไม่ต้องเจ็บเนื้อเจ็บตัว

สมาชิกฝั่งของตัวเองไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ พายุก็ ย่อมได้ใจอยู่แล้ว

แน่นอนว่าเขาก็ได้พูดจาดูถูกไกรสรอยู่ในใจไปคำนึง ไกรสรเป็นสุภาพบุรุษจอมปลอมที่ทำเรื่องชั่วสารพัดอย่าง ลูกน้องของเขาก็เป็นแค่พวกอ่อนหัด! แม้แต่ปืนก็ยังไม่ กล้าเหนี่ยว เลือดเนื้อก็ไม่กล้าเสีย ไม่แน่จริงนี่หว่า!

ดึงหมวกไอ้โม่งของหมายเลขหนึ่งและพวกออก พายุจับคางของพวกเขาไว้ ถ่ายรูปHDให้พวกเขาคนละ ใบ จากนั้นก็ได้ส่งให้เควินด้วยความได้ใจ แสดงการทุ่มเท สุดกายสุดใจของตัวเองในคืนนี้
เสียดาย ส่งไปตั้งนานก็ไม่มีคนตอบ

ได้ปฏิบัติภารกิจครั้งแรกหลังจากบาดเจ็บ แถมยัง สําเร็จได้ราบรื่นขนาดนี้ พายุถูกละเลยอย่างสิ้นเชิงขนาด นี้ รู้สึกไม่ค่อยดีใจสักเท่าไหร่เลย และแล้วจึงได้โทรหาเค วินอย่างซื่อบื้อ ก็ไม่ดูเวลาเลยว่าตอนนี้ใกล้เที่ยงคืนแล้ว ก็ ไม่รู้ว่าเควินจะมีเวลารับสายผู้ชายเวอร์จิ้นอย่างเขามั้ย?

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นสามครั้ง พิงกี้ที่ถูกผู้ชายรังแก จนใกล้จะหมดเรี่ยวแรงผลักแขนของเขา “โทรศัพท์ดังอีก แล้ว คุณไม่รับสายจริงหรอคะ?”

รีบรับสายเถอะ อย่างน้อยก็ให้เธอได้พักผ่อนแป๊บนึง เถอะ เธอใกล้จะถูกกินจนไม่เหลือแม้แต่กระดูกแล้ว

พิงกี้ได้เร่งเขาเป็นครั้งที่สี่แล้ว เดิมทีเควินอยากทำ เป็นไม่เห็นต่อ แต่เห็นหน้าตาที่กัดริมฝีปากและไม่มีแรง ทนรับของเธอแล้ว เขาถึงได้หยิบมือถือขึ้นมารับสาย

รู้สึกว่า รับสายหน่อยก็ไม่เป็นไร