บทที่327 ตั๊กแตนจับจักจั่น นกขมิ้นอยู่ด้านหลัง

พิงกี้มีใจอยากดูว่าเควินกำลังทำอะไรอยู่ ยังคงนั่ง เซ่ออยู่ในห้องโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลยรึเปล่า เธอที่รู้สึก เกรงใจหันหน้าไปมอง จู่ๆกลับเห็นเงาใหญ่ปกคลุมมาที่ เธอ

“อ๊า!”

เธอกรีดร้องออกมาด้วยจิตใต้สำนึก รีบลุกขึ้นจากใน นําแล้วหลบไปด้วยความเร่งรีบ

ท่าทางคล่องแคล่วมาก ยิ่งกว่ากระต่ายที่ตื่นตกใจ

เลย

น้ำกระเด็นไปทั่ว

เควิน เดินมาเช็ดน้ำที่กระเด็นโดนหน้า พร้อมขมวด คิ้วเป็นเส้นตรง “ผมน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ?”

“ฉัน…..ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าจู่ๆคุณจะมาโผล่ที่ด้าน หลังฉันอ่ะ?” พิงกี้จ้องตาโต ชี้หน้าผู้ชายที่โผล่มากระทัน หันด้วยความโมโห “ยังมีอีก นี่คุณ….ขาของคุณได้รับ บาดเจ็บอยู่ไม่ใช่หรอ? แล้วลงมาจากรถเข็นได้ยังไง แถม ยังเดินคล่องแคล่วขนาดนี้ด้วย? คุณนี่มันคนหลอกลวง ชัดๆเลย!”
“ผมเป็นคนหลอกลวงอะไร?” เควินดึงผ้าขนหนูสี ขาวบนตัวออก เผยซิกแพคที่เซ็กซี่ออกมา ทั้งเนื้อทั้งตัว เหลือแค่กางเกงว่ายน้ำที่รัดติ้ว นั่งลงมาในออนเซ็นอย่าง ชิวๆ มองเธอและพูดด้วยความจริงจัง “ถ้าผมจำไม่ผิดล่ะก็ เหมือนผมจะไม่เคยโกหกคุณเลยนะ”

“ขาคุณหายดีแล้วยังนั่งรถเข็นอีก นี่ไม่ใช่กำลัง โกหกฉันอยู่หรอ? หรือว่าขาของคุณไม่ได้บาดเจ็บจริงๆ ด้วยซ้ำ เอาฉันมาล้อเล่นมีความสุขมากใช่มั้ย?

หลายวันมานี้เพราะขาของเควินได้รับบาดเจ็บไม่ สะดวก เธอเป็นคนรับผิดชอบงานถูไถร่างกายของเขา หมด!

ที่จริง แค่ถูไถร่างกายอย่างเดียวก็แล้วไป เขายัง อาศัยโอกาศนี้ลงไม้ลงมือแต๊ะอั๋งเธอ กล่อมเธอทำเรื่องชั่ว แบบนั้นทีแบบนี้ที อันนี้ทนไม่ได้จริงๆ………

เอาเถอะ……ถึงแม้ตอนนั้นเธอก็สบายมาก ไม่ได้ เสียเปรียบอะไร แต่ตอนนี้เห็นเควินไม่กลัวน้ำเลย แถมยัง มาแช่ออนเซ็นกับเธอด้วย เธอไม่โกรธสิถึงจะแปลก

ยังมีอีก เขาหลอกเธอก็แล้วไป นี่ยังมาพรางเป็นเทพ แสร้งเป็นผีมาหลอกเธอ ทำเอาเธอตกใจแทบแย่ นี่มันน่า

โมโหจริงๆ
“นี่ไม่ได้เอาไว้หลอกคุณ”

“ไม่ได้เอาไว้หลอกฉัน อย่าบอกนะว่าเอาไว้หลอก

ที่ทำให้พิงกี้คิดไม่ถึงคือ เควินพยักหน้าเหมือนเป็น เรื่องจริง“ใช่”

“หา? คุณหมายความว่ายังไง?” พิงกี้มึนตึ๊บเลย

“คุณมานี่ ผมจะบอกคุณ

สำหรับใครบางคน พิงกี้ไม่ได้คอยระมัดระวังตัวเลย เขากวักมือเรียกเธอ เธอก็เดินเตาะแตะอยู่ในน้ำไปหาเขา แล้ว พร้อมถามด้วยความร้อนรนใจ “มีเรื่องอะไรกันแน่ คุณรีบบอกฉันเร็ว

“ในครั้งที่ชั้นใต้ดินเกิดเหตุระเบิด ร่างกายและขา ของผมได้รับบาดเจ็บจริง เพียงแต่ดนัยให้ผมใช้ยาที่ช่วง นี้เขาเพิ่งคิดค้นขึ้นมาใหม่แต่ยังไม่ได้ยื่นคำขอเข้าสู่การ ผลิต ภายในระยะเวลาไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์บาดแผลของผม ถึงได้ฟื้นฟูได้ดีขนาดนี้ไง”

ที่จริงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ฟื้นฟูกลับมาเหมือน เดิม100% เพ็งแต่เขาทนไม่ไหวแล้ว ถึงได้ลงมาในแช่ออนเซ็นเพื่อสําเร็จเป้าหมายของตัวด้วยความเอาแต่ใจ

เพียงแต่ เป้าหมายอะไรก็ไม่ต้องพูดแล้ว

“แล้วทำไมคุณไม่บอกฉันล่ะ?” พิงกิ้งงงวย

“ในบ้านมีคนจ้องดูอยู่ ผมจะบอกคุณได้ยังไง? ถ้า บอกคุณแล้วคุณต้องปิดบังไม่ได้แน่นอน อย่างนี้ก็แหวก หญ้าให้งูตื่นน่ะสิ”

“อะไรนะ?” พิงกี้ตื่นตกใจจนหน้าซีด คิดถึงป้ามะลิ ในเวลาแรก “คงไม่ใช่ป้ามะลิมั้งคะ?”

“ไม่ใช่ แต่เป็นกล้องวงจรปิด แววตาของเควิน เปลี่ยนมาเยือกเย็นทันที “ถ้าผมคาดไม่ผิดล่ะก็ ในช่วง เวลาที่เราออกจากบ้านนี้ น่าจะมีคนอดใจรอไม่ไหวที่จะ เข้าไปเดินเล่นที่ห้องนอนของเราแล้ว

เขาส่งมอบหลักฐานบางอย่างขึ้นไปให้เบื้องบน ไกรสรต้องนั่งไม่ติดแน่ๆ

อาศัยความสะดวกที่เตชิตอยู่วิลล่าNo.3 ไกรสรได้ พักอยู่ที่L.K.Crystal วิลล่ามาครึ่งเดือนกว่าแล้ว ปกติแค่ กล้าดูความเคลื่อนไหวของวิลล่าNo.1ผ่านกล้องวงจรปิด อย่างลับๆ พอเขาออกมาจากบ้านปุ๊บ ไกรสรต้องส่งคนไปสืบหาความจริงในวิลล่าNo.1แน่นอน

ถึงเวลานั้น ก็เป็นเวลาที่เก็บแหแล้ว!

ครั้งนี้ถึงไม่สามารถทำให้ไกรสรได้รับโทษทัณฑ์ แต่ ก็ต้องถลอกหนังของเขาออกมาชั้นนึงแน่!

เธอไม่รู้จริงๆว่าอยู่ในมุมที่เธอไม่รู้ มีการต่อสู้ทั้งต่อ หน้าและลับหลังกำลังดำเนินการอยู่……เธออดกลัวไม่ ได้ คนพวกนั้นแฝงตัวเข้าไปในวิลล่าNo.1 ถ้าหากวันไหน พวกเขาเกิดคลุ้มคลั่งขึ้นมาแล้วลงมือกับน้องแอ๊ปเปิ้ลจะ ทำยังไง?

เห็นสีหน้าแววตาของพิงกี้แล้ว เควินรีบเปิดปาก “คุณวางใจเถอะ ผมจะไม่ให้พวกคุณเกิดเรื่องอะไรขึ้น แน่นอน คนที่กล้าบุกเข้ามาบ้านของเราในวันนี้ ผมจะให้ พวกมันบ้าได้ออกไม่ได้แน่นอน พายุพักผ่อนมานานขนาด นี้ก็อยากยืดเส้นยืดสายตั้งนานแล้ว

วางแผนไว้ตั้งนานแล้ว เขาจะหวาดกลัวได้ยังไง ใน แววตามีแต่ความแค้นอย่างเดียว

เอาพิงกี้ไว้ในอ้อมอก เสียงที่ทุ้มต่ำของเขาคอยปลอบโยนเธอ “ก่อนหน้านี้ไม่ได้บอกคุณก็เพราะกลัว คุณตื่นเต้น แต่คุณต้องเชื่อผมนะ มีผมอยู่ไม่มีใครสามารถ ทำร้ายคุณกับลูกได้แน่นอน”

เขารู้ว่าเธอกลัวอะไรมากที่สุด

“ค่ะ” พิงกี้พยักหน้า

เธอเชื่อเขาอยู่แล้ว

ขอแค่ทุกอย่างอยู่ในแผน ถึงเวลาก็ไม่มีอะไรต้อง กลัว ไม่นานพิงกี้ก็ปรับอารมณ์ตัวเองได้ เตรียมแช่ออน เซ็นผ่อนคลายต่อ

ในขณะนี้นี่เอง จู่ๆมีเสียงกรีดร้องก้องมาลางๆ เหมือน จะเป็นเสียงของAlice กำลังด่าอย่างกระหืดกระหอบ “ไอ้อันธพาล”

พิงกี้ “.

เควินยิ้มด้วยความหมายลึกซึ้ง “โครงสร้างของที่นี่ กันเสียงได้ดีมาก ไม่น่าเชื่อเลยว่ายังจะสามารถได้เสียง ของAliceอีก สามารถรู้เลยว่าเธอใช้ระดับเสียงที่ดัง ขนาดไหน”
พิงกี้ “

ตอนนี้เป็นห่วงระดับเสียงมันไม่แปลกไปหน่อยหรอ? จะเป็นห่วงก็ต้องเป็นห่วงว่าAliceเกิดอะไรขึ้นถึงจะถูก

เพียงแต่ ไม่นานเธอก็เอาเรื่องของAliceทิ้งไปข้าง หลังแล้ว

มือที่เรียวยาวจับคางที่มนสวยของเธอไว้ แววตาที่ดำ เข้มของเควินจ้องมา เสียงทุ้มต่ำมีแรงดึงดูดแฝงด้วยพลัง ที่สะกดจิตได้ดังขึ้น เหมือนไวน์ที่เข้มข้นกลมกล ทำให้ คนเคลิบเคลิ้มเข้าไปในนั้นโดยไม่รู้ตัว “Alice นาย สายฟ้าดูแลอยู่ ไม่ต้องให้เราเป็นห่วงหรอก ไม่แน่พวกเขา อาจจะเริ่มแล้วก็ได้ คุณว่าล่ะ?”

“เอ่อ……” พิงกี้อึ้งเล็กน้อย

“ในเมื่อพวกเขาก็เริ่มแล้ว งั้นเราก็ล้าหลังไม่ได้ คุณ ว่าถูกมั้ย?”

พิงกี้ “.

ก้มหน้าจูบที่ริมฝีปากของเธอ ในที่สุดผู้ชายก็เผยเป้า หมายของตัวเองออกมา “ก่อนหน้านั้นก็บอกแล้วว่าคืน นี้ผมเป็นฝ่ายบริการคุณเอง กว่าขาของผมจะหายไม่ใช่ง่ายๆ เราต้องไขว่คว้าโอกาศนี้ไว้นะ

พิงกี้

ไม่มีแรงต่อต้าน

รู้สึกว่าเธอจะปฏิเสธไม่ได้ด้วยซ้ำ อีกอย่างอยู่ภายใต้ แสงจันทร์ที่สวยงามนี้ เธอก็ไม่อยากปฎิเสธด้วย

หลับตาลง พิงกี้เอามือคล้องไปที่ลำคอของผู้ชาย ริม ฝีปากอมชมพูยกขึ้นเล็กน้อย “โอเคค่ะ”

ห้องข้างๆ

Aliceจ้องสายฟ้าที่เหลือแต่กางเกงรัดติ้วตัวนึงล้ม ลงไปในออนเซ็นด้วยความโมโห โกรธจนควันจะออกจาก หูอยู่แล้ว