บทที่326: เที่ยวพักผ่อน

พิงกี้สาบานอยู่ในใจลับๆว่าจะไม่ให้ลิสาได้อยู่ดีมีสุข

แน่

ลิสาไม่เพียงทำร้ายเธอหลายครั้ง สันดานก็ชั่ว ช้า ปล่อยอสรพิษตัวนี้เร่ร่อนไปทั่ว เท่ากับว่าเป็นระเบิด เคลื่อนที่ชัดๆ จะระเบิดได้เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

ไม่ว่ายังไง ลิสาต้องถูกควบคุมตัวไว้

เพราะเห็นใจหยาดทิพย์ พิงกี้ได้กำชับให้เก๋กับนาย บอมดูแลเธอเพิ่มเป็นพิเศษ

ฐานะทางบ้านของหยาดทิพย์ไม่ถือว่าดี คนใน ครอบครัวต่างก็ต้องทำงาน จึงไม่ค่อยมีเวลามาดูแลเธอ พิงกี้ก็เลยจ้างพยาบาลให้หยาดทิพย์คนนึง ให้พยาบาลผู้ เชี่ยวชาญมาดูแลหยาดทิพย์ ไม่เพียงแต่ดีต่อหยาดทิพย์ แต่ยังแบ่งเบางานของเก๋กับนายบอมได้ด้วย

สิ่งที่เธอทำเพื่อหยาดทิพย์ได้ก็มีเพียงเท่านี้แล้ว

กลับมาถึงL.K.Crystal วิลล่า ป้ามะลิได้เก็บกระเป๋า

สัมภาระไว้เรียบร้อยแล้ว

หลังทานข้าวเที่ยงเสร็จพิงกี้ก็ได้เดินขึ้นชั้นบนไปเก็บของใช้ส่วนตัว และให้พยาบาลเก็บข้าวของใช้ต่างๆ ของน้องแอ็ปเปิ้ลด้วย

ถึงแม้จะไปเที่ยวที่ออนเซ็นแถวชานเมืองเฉยๆ แต่ สัมภาระก็ไม่น้อยเลยจริงๆ

หลังทานข้าวเสร็จพวกเขาก็ได้ออกเดินทาง กว่าจะ ถึงออนเซ็นที่ชานเมืองก็สามทุ่มแล้ว

นั่งรถมาหลายชั่วโมง อย่าว่าน้องแอ๊ปเปิ้ลเหนื่อยเลย แม้แต่พิงกี้เองก็ยังรู้สึกเหนื่อยเลย แต่พอรถได้จอดสน ทอยู่ในออนเซ็น หลังจากเธอลงมาจากรถ พอเงยหน้าขึ้น กลับเห็นดวงดาวเต็มท้องฟ้า ทันใดนั้นมีความรู้สึกสบาย เหมือนวิญญาณได้ถูกชำระล้าง

พอตกดึก อุณภูมิของที่นี่จะต่ำกว่าที่อื่นหลายองศา อากาศบริสุทธิ์และสดชื่นมาก หายใจลึกๆทีนึงก็รู้สึกสบาย มากแล้ว

“Oh my god! ที่นี่สวยจังเลย!”

Aliceโดดลงมาจากรถด้วยความกระปรี้กระเปร่า สิ่งที่เห็นอันดับแรกคือน้ำพุดนตรีที่ดีไซน์เก๋ไก๋ ภายใต้ แสงจันทร์ที่ปกคลุมด้วยไอหมอกเหมือนกับว่าอยู่ใน สวรรค์อย่างไรอย่างนั้น
ที่จริงของพวกนี้ไม่ยากที่จะได้เห็น แต่สิ่งที่ยากจะได้ เห็นคือการประยุกต์ให้เข้ากันที่ชาญฉลาดนี้

วิ่งไปที่ข้างน้ำพุโดยตรง Aliceใช้งานสายฟ้าที่เดิน ตามหลังเธอด้วยความหยิ่งผยอง “เฮ้ย นายรีบมาช่วย ฉันถ่ายรูปหน่อย ถ่ายให้สวยๆด้วย เดี๋ยวฉันจะเอาไปอวด เพื่อนๆของฉัน”

สายฟ้าไม่เต็มใจ

Aliceกลอกตาไปมา “วันนี้สายฟ้าอยู่ที่ห้อง ฉัน..

“ได้ ผมถ่ายให้คุณ!” สายฟ้ารีบพูดแทรกAlice สายฟ้ากลัวสาวน้อยที่พูดจาตรงไปตรงมาคนนี้จะหลุด ปากพูดอะไรที่ไม่สมควรพูดออกมาจริงๆ

“ฮ่ม นี่สิถึงจะเป็นเด็กดีที่เชื่อฟังหน่อย!” Aliceเชิด หน้าอย่างได้ใจ หยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นให้ สายฟ้า และวิ่งเตาะแตะไปที่ข้างน้ำพุอีก และโพสต์ท่าเอา มือทั้งสองยกหมอกไว้

พิงกี้ที่อยู่ไม่ไกลเห็นภาพนี้แล้วรู้สึกเหลือเชื่อมาก ดึงแขนเสื้อของเควินแล้วพูดว่า “ที่รัก Aliceกับสายฟ้า ใกล้ชิดกันเกินไปรึเปล่า? เขาสองคนคงไม่ใช่……แฮ่มๆอย่างนั้นแล้วมั้งคะ?”

สายฟ้าเป็นผู้ชายที่ดีคนนึง ได้ใกล้ชิดมานานขนาด นี้ พิงกี้ไม่สงสัยจุดนี้เลยแม้แต่น้อย แต่Alice……ยังไม่ พูดถึงครอบครัวของเธอ แค่พูดถึงนิสัยของAliceก่อน ต่อ ไปถ้าทั้งคู่อยู่ด้วยกันจริงๆ สายฟ้าต้องเป็นคนที่ถูกรังแก แน่นอน

แค่ดูตอนนี้ก็ดูออกแล้วว่าสายฟ้าถูกAliceรังแกอยู่?

พิงกี้รู้สึกเป็นห่วง

“คุณไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้หรอก นายสายฟ้าน่า จะรู้อยู่แก่ใจ” เควินเหลือบมองสายฟ้าที่กำลังถ่ายรูป ให้Alice มุมปากมีรอยยิ้มที่ลึกซึ้ง “นายสายฟ้าเป็นคน ที่คิดการณ์รอบคอบ ว่าไปแล้วเขาก็เด็กกว่าผมแค่ปีเดียว ตอนนี้ผมก็มีลูกแล้ว เขาเองก็ต้องพิจารณาเรื่องชีวิตคู่ของ เขาแล้ว”

“กับAliceเนี่ยนะ จะไหวหรอคะ?”

“ถ้าเขาสามารถสมหวังกับAlice ไม่แน่อาจจะเป็น เรื่องดีสําหรับสายฟ้าก็ได้ ทางบ้านของAliceก็คงจะไม่ คัดค้าน พ่อแม่ของเธอก็มีความประทับใจนายสายฟ้ามาก ไม่แน่อาจจะดีใจด้วยซ้ำที่สายฟ้าได้กลายเป็นลูกเขยของพวกเขา คุณเป็นห่วงเรื่องนี้ใช่มั้ย?”

“ใช่ค่ะ”

“งั้นก็ต้องดูวาสนาของพวกเขาเองแล้ว” สายตา ที่เอ็นดูหล่นอยู่ที่บนตัวของพิงกี้ เควินพูดด้วยเสียงอ่อน โยน “นายๆจะได้พาคุณออกมาเที่ยวทีนึง คุณก็ผ่อนคลาย หน่อย วันนี้ให้ผมเป็นฝ่ายบริการคุณเอง โอเค์?”

“คุณจะบริการฉันยังไงคะ?” พิงกี้มองขาที่ได้รับ บาดของเควินแล้วอดขำไม่ได้ “คุณเควิน อาการของคุณ ในตอนนี้ ฉันต้องเป็นฝ่ายบริการคุณมากกว่ามั้งคะ?”

“คุณบริการผมก็ได้ คืนนี้ก็ยังนั่งบนตักแล้วขยับ เอง?”

“ไสหัวไปเลย!”

“ฮ่าๆๆ…..” หัวใจของเควินสั่นสะเทือน นานๆที จะได้หัวเราะเสียงต่ำออกมา แววตาที่ดำเข้มเต็มไปด้วย ความรื่นรมย์

เพราะว่าพวกเขาจะมาเที่ยวออนเซ็น ที่นี่จึงได้เว้น ลาบที่เงียบสงบ ตอแต่งที่นรนรา และสบายที่สุดออกมาให้พวกเขาได้ใช้งาน

ในลานนี้มีห้องพักอยู่ห้าห้อง พอใช้สำหรับพวกเขา

แล้ว

พิงกี้กับเควินห้องนึง พยาบาลกับน้องแอ๊ปเปิ้ลอยู่ ห้องข้างๆ ส่วนสายฟ้าและAliceที่ยังถ่ายรูปอยู่ เดี๋ยวให้ พวกเขามาเลือกห้องเองก็แล้วกัน

หลังจากกล่อมน้องแอ๊ปเปิ้ลเสร็จ พิงกี้หอมน้อง แอ๊ปเปิ้ลที่กลมดึกเหมือนซาลาเปาทีนึง จากนั้นได้ให้ พยาบาลพาน้องแอ๊ปเปิ้ลไปนอนด้วย ทีนี้ตัวเองถึงได้เข็น เควินกลับห้องนอน

เธอก็รู้สึกเหนื่อยล้าแล้ว

นี่ก็ดึกแล้ว หลังจากแช่ออนเซ็นครู่นึงก็เข้านอนได้

แล้ว

“ถ้ารู้ว่าที่นี่สวยขนาดนี้ ฉันน่าจะมาให้เร็วกว่านี้ หน่อย” พิงกี้ดวงตาเปล่งประกาย อยากเข้าไปแช่ออน เซ็นอย่างอดใจรอไม่ไหว หันหน้ามาดูเควินที่นั่งเดียวดาย อยู่บนรถเข็นพร้อมพูดอย่างใจดำว่า “คุณเควิน คุณพัก ผ่อนอยู่ในห้องก่อนนะ ถ้าเบื่อก็อ่านหนังสือไปพลางๆก่อน ฉันจะไปแช่ออนเซ็นแป๊บนึง
ตอนนี้อากาศยังค่อนข้างหนาวอยู่ ถ้าเวลาแช่ออน เซ็นได้ทานของว่างด้วยหน่อยล่ะก็ มันคงจะฟินที่สุดเลย แม้แต่เทพมาแล้วยังไม่ยอมกลับแบบนั้นเลย

พิงกี้หยิบชุดนอนลายลูกไม้ที่สวยงามของตัวเอง ออกมาจากกระเป๋าสัมภาระ และหยิบคุกกี้ชาเขียวที่ป้ามะลิ เตรียมไว้ให้ พร้อมหยิบไวน์มาขวดนึง………

เตรียมของทุกอย่างเสร็จ พิงกี้ถอดเสื้อผ้าออก คลุม ผ้าขนหนูสีขาวไว้แล้วลงไปแช่ออนเซ็น

เหยียบลงไปที่พื้นต่างระดับที่ปูด้วยก้อนกรวดสีขาวที ละขั้น ใต้ฝ่าเท้าถูกก้อนกรวดสีขาวที่นูนออกมากดนวดได้ สบายมาก ออนเซ็นร้อนๆค่อยๆท่วมมาถึงที่น่อง แผ่ความ ร้อนมาทีละนิดๆ

สบายจริงๆ

พอชินกับอุณภูมิแล้ว เธอนั่งลงที่พื้นต่างระดับ โดยตรง เวลานี้เธอถึงมานึกถึงท่านประธานใหญ่ที่ถูกทิ้ง ไว้อยู่ข้างหลังอย่างกระทันหัน