บทที่323: สายฟ้าเปลี่ยนไป

“อ๊า…..เขาชิงฉ่อง คุณรีบเอาเขาไปเร็ว ฮือๆ…..เสื้อของฉัน เสื้อรุ่นลิมิเต็ดของฉัน…….

Aliceร้องไห้ปุ๊บ น้องแอ๊ปเปิ้ลจ้องตาโตด้วยความซึ้ง และอ้าปากร้องไห้ขึ้นมาเหมือนกัน ดวงตากลมโตเต็มไป ด้วยความกล้ำกลืนและไม่พอใจ แต่ไม่มีน้ำตา

เจ้าตัวแสบนี่

พิงกี้ยักไหล่พร้อมหัวเราะอยู่ในใจ

สมกับเป็นลูกชายของเธอจริงๆ ทำได้ยอดเยี่ยมมาก!

รับน้องแอ๊ปเปิ้ลมาจากAliceที่ทำอะไรไม่ถูก พิงกี้จุ๊บ ไปที่แก้มกลมๆเหมือนซาลาเปาของเขาทีนึง เพื่อเป็นการ ให้รางวัล

น้องแอ๊ปเปิ้ลถูกแม่สุดที่รักหอมแก้มแบบนี้ ทันใดนั้น ก็เผยรอยยิ้มน่ารักที่ไร้ฟันออกมา ยิ้มจนตาหยี เต้นแร้ง เต้นกา รอยยิ้มร่าเริงมาก ดูไม่ออกด้วยซ้ำว่าว่านาทีก่อน เพิ่งร้องไห้ไป

ชิ……..เป็นเด็กฉลาดจริงๆ

Aliceวิ่งไปที่ห้องน้ำอย่างรวดเร็วที่สุด พิงกี้อุ้มน้อง

แล้วตั้งแบบ และเปลี่ยนชลสะวาดให้เขาใหญ่ เควินคิดๆแล้วได้เดินตามหลังเธอไป

“พูดมาซิ Aliceมีประสัติความเป็นมายังไง?” พิงกี้ ล้างกันให้น้องแอ๊ปเปิ้ลไปด้วยและถามไปด้วย “หรือว่าไป รู้จักตอนที่คุณอยู่อเมริกา เธอก็คือครอบครัวนั้นที่เคยช่วย เหลือคุณ?”

ก่อนหน้านั้นเควินเคยเล่าให้เธอฟังว่า เขาเจอเรื่อง อันตรายอยู่ที่อเมริกา ถ้าไม่ใช่ถูกครอบครัวผู้ใจบุญช่วย เหลือเขากับสายฟ้า ไม่แน่เขากับสายฟ้าก็อาจจะกลับมา ไม่ได้แล้ว

เมื่อกี้ฟังการสนทนาของพวกเขา พิงกี้เดา ว่าAliceน่าจะคือคนในครอบครัวนั้น

“ใช่ ตอนนั้นAliceพบผมกับสายฟ้าพอดี เธอยัง อ้อนวอนพ่อแม่ของเธอให้รับเราสองคนไว้ด้วย พวกเรา ถึงมีรอดชีวิตมาได้ ต่อมาเรื่องที่กลับมาในประเทศก็พ่อแม่ ของAliceเป็นคนช่วยเหลืออยู่ในนั้น ถ้าไม่เช่นนั้น เพื่อ หลบหลีกการจับตาดูขององค์กรSC ผมอาจจะอีกนานกว่า จะได้กลับมา”

“ถึงว่าล่ะ Aliceถึงได้บอกว่าเป็นผู้มีพระคุณของ พวกคุณ” พิงกี้กัดริมฝีปาก
เห็นเธอเป็นแบบนี้ เควินไม่รู้เป็นอะไรจู่ๆก็รู้สึก อารมณ์ดีขึ้นมา เอาเธอกับน้องแอ๊ปเปิ้ลมาโอบไว้ใน อ้อมอกด้วยแววตาอมยิ้ม ก้มหน้าจูบไปที่หน้าผากของเธอ ทีนึง แล้วถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ “ทำไม คุณหึงหรอ?”

“ใครหึง? ถ้าไม่ใช่คุณหว่านเสน่ห์ไปทั่ว ฉันจะมีโอ กาศได้ดึงคุณหรอ?” พิงกี้เงยหน้าจ้องเขาทีนึง

“ผมรักนวลสงวนตัวเพื่อคุณมาโดยตลอดเลยนะ”

“ใครแคร์?”

“ผมรู้ว่าคุณชอบ

พิงกี้ใบหน้าแดงก่ำ ถูกสายตาที่เร่าร้อนของผู้ชาย จ้องไว้ จู่ๆรู้สึกเก้อเขินขึ้นมาเล็กน้อย

มองดูสาวน้อยที่อยู่ในอ้อมอกใบหน้าแดงก่ำ เควิน รู้สึกอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ก้มหน้าจะไปจูบที่ริมฝีปากของ เธอ แต่ยังไม่ได้จูบลงไป มือเล็กๆที่อ้วนท้วนก็เพียะ” ตบใส่ที่ใบหน้าของเขา

ก้มหน้าดู น้องแอ๊ปเปิ้ลกำลังจ้องเขาด้วยความโกรธ เหมือนเขากำลังทำเรื่องชั่วร้ายอย่างไรอย่างนั้น
พิงก็อดขำไม่ได้

Aliceกลับไปเปลี่ยนเสื้อที่ห้องด้วยความโมโห เธอ เลือกใส่กระโปรงสั้นโดยเฉพาะ

ยืนส่องอยู่หน้ากระจกไปรอบนึง เธอพึงพอใจที่พบว่า ตัวเองสวยกว่าก่อนหน้านี้เยอะ ทีนี้ถึงได้เตรียมตัวออกไป สู้รบกับผู้หญิงร้ายๆคนนั้น

ผู้หญิงคนนั้นเลวจริงๆ ทั้งสวยทั้งเอ๊าะสู้เธอไม่ได้ก็ เลยใช้ลูกชายมาเป็นตัวช่วย

แต่ว่า….

เปิดประตูกำลังจะเดินออกไป Aliceกลับชนเข้ากับ สายฟ้าอย่างจัง ทันใดนั้นร้อง “ซี๊ด” ขึ้นมา เธอกุมศรีษะ แล้วด่าทอไปเรื่อยเปื่อย “ไม่ดูตาม้าตาเรือเลย ถึงได้มา ขวางทางฉัน อยากหาเรื่องท้าต่อยกันหรอ?”

สายฟ้ามองAliceที่จ้องตาโตด้วยความโกรธ แทบ อยากจะเอามือข่วนกำแพงอยู่แล้ว จู่ๆเขายื่นมือดึงคอเสื้อเธอไว้และหิ้วเธอจากนอกห้องเข้าไปในห้อง จากนั้นก็ใช้ เท้าปิดประตู

Aliceทั้งอึ้งทั้งเหลือเชื่อ พอดึงสติกลับมาได้ก็ ขัดขืนขึ้นมาทันที “อิตาบ้า นายจะทําอะไรน่ะ นี่นายกล้า รังแกฉันหรอ ฉันจะไปฟ้องเควิน! เขาเป็นหัวหน้าของนาย เขาต้องจัดการนายได้แน่ๆ!

“คุณไปหาเขาไม่ได้นะ” สายฟ้าพูดบางเบา

“เพราะอะไร? นายบอกให้ฉันไม่ต้องไปฉันก็ต้อง เชื่อฟังนายงั้นหรอ?”

“ความสัมพันธ์ของคุณเควินกับคุณพิงกี้ดีมาก ตอน นี้พวกเขามีน้องแอ๊ปเปิ้ลด้วยกันแล้ว ขาดแค่จัดงานแต่ง อย่างเดียว ถ้าคุณยืนกรานที่จะแทรกเข้าไประหว่างพวก เขา นั่นก็เท่ากับว่าคุณมือที่สามนะ

สายฟ้ามองไปที่Aliceด้วยสายตาเยือกเย็น ทำให้ เธออดโมโหไม่ได้ “ฉันไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย ฉันเพิ่งรู้ว่า เควินมีลูกมีเมีย ถึงฉันกลายเป็นมือที่สาม ก็เพราะนายนะ แหละ!”

“.……..…. สายฟ้าตะลึงงัน “ผมเกี่ยวอะไรด้วย?”
“ถ้านายบอกฉันตั้งแต่แรก ฉันก็จะได้ไม่ชอบเควิน ไง เพราะนายคนเดียว! นายรู้ทั้งรู้แต่กลับไม่พูดอะไรเลย ชีวิตนี้ฉันเห็นคนที่หล่อเหลาและยอดเยี่ยมที่สุดก็คือเควิน ฉันก็ต้องหลงเสน่ห์เขาอยู่แล้วน่ะสิ!” Aliceยิ่งพูดยิ่งรู้สึก กล้ำกลืน ดวงตากลมโตแวววาวชุ่มด้วยน้ำตา เหมือนกำลัง จะร้องไห้ออกมา

สายฟ้า “…………………”

จะทํายังไงดี?

เขาเคยจัดการปัญหาที่ยากจะแก้ไขของทางค่าย แต่ ไม่เคยกล่อมผู้หญิงมาก่อน มีใจอยากจะหนีออกไปจากที่ วุ่นวายนี้ แต่ตัวเองเป็นคนทำให้เธอร้องไห้เอง ถ้าเขาจาก ไปหน้าตาเฉยแบบนี้มันดูไม่ค่อยดีมั้ง…

จะไปหรืออยู่ก็รู้สึกลำบากใจ สายฟ้าได้แต่ยืนแข็งทื่อ อยู่ที่เดิม

“นายไม่พูด แสดงว่าร้อนตัวแล้วใช่มั้ยล่ะ? ปัญหามัน เกิดจากนายเนี่ยแหละ ต้องโทษนายคนเดียว ฮี~คอยดูว่า ฉันจะสั่งสอนนายยังไง

สายฟ้าที่เงียบสงบกลับทำให้Aliceยิ่งโกรธเข้าไป ใหญ่ ตั้งท่าเตรียมจะโจมตีไปที่เขา
Aliceดูแล้วเป็นสาวน้อยทีหน้าตาสะสวย หยิ่งผยอง และไร้เดียงสา แต่ฝีมือเก่งกว่าพิงกี้เยอะ แค่ดูก็รู้ว่าผ่าน การฝึกฝนมาตั้งแต่เด็ก

ท่าทางของเธอเฉียบคม สายฟ้าก็จําเป็นต้องป้องตัว

กัน

ทั้งสองสู้กันอยู่ในห้องไปหลายสิบกระบวนท่า ดีที่ ห้องนอนในวิลล่ากว้างขวางมาก จึงมีพื้นที่พอให้พวกเขา ปะลองฝีมือกัน

เวลาผ่านไปทีละนิดๆ ร่างกายของAliceเริ่มไม่ไหว แล้ว หายใจกระหอบกระหืด แต่สายฟ้ากลับยังชิวๆอยู่

มองดูพริบตาเดียวก็ใกล้จะแพ้แล้ว Aliceรู้สึกเจ็บใจ จู่ๆเธอนึกแผนการขึ้นมาได้

เธอแสร้งทำเป็นจะล้ม ฉวยโอกาศตอนที่สายฟ้ามา ดึงเธอ จู่ๆได้พลิกตัวกลับมาแล้วเอาเขาทับไว้ที่ภายใต้ ร่างกาย นั่งหันหลังทับอยู่บนตัวเขา หลังจากทับตัวเขา เสร็จก็ลุกขึ้นอุ้มเข่าเขาไว้อย่างไว ดึงเชือกบางๆเส้นนึง ออกมาจากกําไลข้อมืออยากมัดเข่าเขาไว้

เพียงแต่ เธอยังมัดไม่เสร็จ เข่าทั้งสองข้างเพราะ หมดเรี่ยวแรงแล้วขาอ่อนลงไปจริงๆ จู่ๆได้ล้มไปที่บนตัวของสายฟ้าอีกครั้ง สายฟ้าก็มีปฏิกิริยาพอดี ลุกขึ้นอยาก ควบคุมเธอไว้ ท่าทางของทั้งสองนี้………

ผลที่ตามมาก็คือหัวของสายฟ้าไดัชนเข้าไปใต้ กระโปรงของเธอ ทั่วใบหน้าแทบจะแนบชิดอยู่ที่บั้นท้าย ของเธอ โดยเฉพาะปลายจมูกของเขาได้ทิ่มโดนจุดซ่อน เร้นที่สุดโดยไม่ได้ตั้งใจ

ริมฝีปากของเขา………….

ลมหายใจที่หนักหนักหน่วงปล่อยออกมา………..

“อ๊า…….” Aliceกรีดร้องขึ้นมาทันที อยากจะหลุด พ้นจากสถานการณ์แบบนี้อย่างทำตัวไม่ถูก แต่ยิ่งอยู่ยิ่ง ควบคุมสถานการณ์ไม่ได้ เพราะถูกสายฟ้าจ่ออยู่อย่างนี้ ร่างกายของเธอได้กระโจนไปข้างหน้าในทันที ล้มลงไปที่ บนตัวของสายฟ้าอีกครั้ง

เพราะส่วนสูงของทั้งสองห่างกัน ใบหน้าของได้เธอ มุดเข้าไปที่ระหว่างขาของสายฟ้า

“โอ้ว……” สายฟ้าอดร้องเจ็บออกมาไม่ได้ ส่วนAliceก็รู้สึกแย่มากๆ เพราะภายในระยะเวลาสั้นๆเธอ ก็รู้สึกได้ว่ามีของบางอย่างนูนขึ้นมาอย่างไว มีอะไรอุ่นๆ ที่มอยู่ที่ใบหน้าด้านข้างของเธอ
“นาย…..ไอ้อันธพาล!”

รีบคืบคลานขึ้นมาอย่างไว Aliceเดินออกห่างจาก สายฟ้าไกลๆ แม้แต่มือที่ชี้หน้าเขายังสั่น

สายฟ้าก็ลุกจากพื้น เพียงแต่ไม่ได้ยืนขึ้นมา แต่ได้งอ เข่าทั้งสองขึ้นมาปิดปฎิกิริยาของร่างกายไว้ กะว่ารอให้จุด นั้นลดลงไปแล้วค่อยลุกขึ้นมา

บรรยากาศยิ่งอยู่ยิ่งอึดอัด

นึกถึงอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในเมื่อกี้ สายฟ้าเงียบไปครู่ นึง ถึงได้กล่าวขอโทษด้วยความจริงใจ “ผมขอโทษ เมื่อกี้ ผมผิดเอง ผมไม่ควรลงมือกับคุณ”

“ก็ใช่น่ะสิ!” Aliceเห็นด้วยอย่างยิ่ง และโกรธมาก ด้วย “แม่ฉันบอกว่าผู้ชายลงมือกับผู้หญิงมันไม่ถูกนะ ที่ บ้านของฉัน พ่อฉันให้แม่ตีได้ตามสบายเลย ไม่เคยตีคืน เลยสักครั้ง!พ่อฉันสิถึงจะเป็นคนดี อย่างนายเนี่ยไม่ไหว จริงๆ!”

“ใช่”

“นายมันสารเลว เรื่องที่นายทำกับฉันเมื่อกี้ นายจะ ต้องได้รับโทษ ฉันจะให้นายได้ชดใช้แน่! ฉันจะบอกนายให้รู้เอาไว้นะ ฉันน่ากลัวมากเลยนะจะบอกให้ นายก็เคย เห็นพ่อฉันแล้วไม่ใช่หรอ?”

“เคยเห็น งั้นคุณลงโทษเลย

“นาย……นายไม่คิดจะคัดค้านจริงๆหรอ?” เห็น สายฟ้าพูดจาง่ายขนาดนี้ Aliceเริ่มไม่เข้าใจแล้ว เธอพูด อย่างลังเล “เอ่อ…..เมื่อกี้ รู้สึกว่าจะเป็นแค่อุบัติเหตุนะ

“ถึงจะเป็นแค่อุบัติเหตุ ก็เป็นความผิดของผมเหมือน กัน ชดใช้กับสิ่งที่ทำลงไปมันก็สมควรแล้ว

“อ๋อ” Aliceหมดคำพูด

เธอไม่ใช่คนที่นิสัยดีสักหน่อย ที่จะขวางคนที่รังแก ตัวเองไว้แต่ไม่เอาคืนเลย

“คุณอยากให้ผมทำยังไง?” สายฟ้าถามอีก

รีบจัดการเรื่องนี้เสร็จ จะได้รีบหลุดพ้นจากปัญหา

เสียที

“หา? นายรอฉันก่อน ให้ฉันคิดดูก่อนนะ

“ได้” สายฟ้ายังไงก็ได้
เพราะเขาเองก็ต้องใช้เวลาสงบร่างกายของตัวเอง รอหน่อยก็ไม่เป็นไร

Aliceเร่งครุ่นนคิดอย่างหนักขึ้นมา

คิดอย่างละเอียดไปครู่นึง รู้สึกว่าเธอก็ไม่ได้ขาด อะไร หรือว่าจะให้สายฟ้าควักลูกตาออกมา หรือตัดแขน ข้างนึง หรือตัดจมูกทิ้ง? เฮ้อ~นั่นมันก็โหดเกินไปแล้ว ไม่ เหมาะกับสาวสวยอย่างเธอเลย

งั้นจะเอายังไงดีล่ะ?

กลอกตาไปมา สายตาของAliceหล่นอยู่ที่ๆนึงบน ร่างกายของสายฟ้า มีความคาดหวังและความแปลกใจ มาก แต่กลับพูดอย่างเย่อหยิ่งเล็กน้อย “เอ่อ……ในเมื่อ นายจะรับการลงโทษด้วยความจริงใจ งั้นฉันก็เสนอวิธีที่ ยุติธรรมที่สุดมาข้อนึง เมื่อกี้นายแตะต้องโดนตรงนั้นของ ฉันใช่มั้ย งั้นตอนนี้ฉันลองจับที่นั่นของนายดูก็แล้วกัน ขอ แค่นายให้ฉันจับ ต่อไปเราสองคนก็ไม่มีอะไรติดค้างกัน

“อะไรนะ?” สายฟ้าไม่เข้าใจความหมายของเธอ

Aliceกลับเขยิบมาอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว คุกเข่าอยู่บน พื้น ดวงตาคู่สวยมองเขาด้วยความคาดหวัง พูดอย่างลับๆ ล่อๆ “ฉันยังไม่เคยเห็นตรงนั้นของผู้ชายมันเป็นยังไงเลยนายให้ฉันดูเถอะน้า”

สายฟ้า “

เขาปวดหัว!

จุดนั้นกว่าจะสงบลงไปไม่ใช่ง่ายๆ พริบตาเดียวก็ กำเริบเสืบสานขึ้นมาอีก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ