บทที่320:คุณเควินก็มึนตึบเลย

ตรวจสอบแค่สถาบันเดียวอาจจะถูกสลับสับเปลี่ยน หรือเป็นข้อมูลเท็จได้ แต่ถ้าสามสถาบัน ห้าสถาบัน สิบ สถาบันล่ะ?

เป็นไปไม่ได้ที่จะถูกควบคุมและได้รับผลกระทบทุก สถาบัน และให้ผลการตรวจที่ผิดแก่พวกเขามั้ง?

ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ได้ระบุชื่อด้วยนะ!

ได้ผลนี้มาปุ๊บก็เท่ากับว่าแน่ใจแล้วว่าศพๆนั้นก็คือลิ สา และเพราะเหตุนี้

เองรังสิตถึงได้มาด้วยความเร่งรีบไม่สนว่าดึกแค่ไหน จะเอาเรื่องแปลกนี้มารายงานให้เควินทราบ

“เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?” ระหว่างคิ้วของเควินเต็ม ไปด้วยความเหลือเชื่อ แววตาก็รู้สึกงงงวย

เรื่องแบบนี้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

นอกจาก…….ลิสายังมีพี่น้องอีกคน อีกอย่างถูกเธอ รู้โดยไม่ได้ตั้งใจ แล้วถูกเธอหลอกใช้จนตาย นอกจากนี้ แล้ว ยังมีสาเหตุอะไรที่เป็นไปได้อีก?

ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่นอกห้อง พิงกี้ที่อยู่ในห้อง

ได้ยินเสียงก็เลยออกบาด ที่เห็นคือสีหน้าเคร่งเครียดของทั้งสอง

“มีเรื่องอะไรกันคะ?” พิงกี้ถาม

พิงกี้ถามออกมาแล้ว รังสิตย่อมไม่กล้าชักช้า จึงได้ เล่าเรื่องทั้งหมดไปอีกรอบนึง

คนชาญฉลาดอย่างเควินยังคิดจุดสำคัญไม่ออก พิงกี้ก็ย่อมคิดจุดสำคัญในนั้นไม่ออกในชั่วขณะอยู่แล้ว ครุ่นคิดยังไงก็คิดไม่ออก ได้แต่ยักไหล่และพูดเหมือนล้อ เล่นว่า “เหมือนลิสาทุกอย่าง แต่กลับไม่ใช่ลิสา นี่มันเป็น ไปไม่ได้หนี่ ถ้าอยู่ในนิยายญี่ปุ่นน่ะเป็นไปได้ คงเป็นไปไม่ ได้มั้งที่จะใช้คาถาแยกเงา

คาถาแยกเงา?

เควินกับรังสิตสบตากัน ต่างก็นึกถึงความเป็นไปได้

อย่างนึง

พูดอย่างเบาบาง เควินสั่งการเหมือนบอกคำใบ้ “นายเตรียมคนให้ไปตรวจสอบตามทิศทางนี้ต่อ มีข่าว อะไรรีบมารายงานฉันในเวาลแรก

“รับทราบครับ!” รังสิตสายตายืนหยัด ทำความ เคารพท่าทหารเสร็จก็ได้หันหลังเดินจากไป
พอรังสิตไปแล้ว พิงกี้ยังอยู่ในความมึนงง “คุณเควิน นี่มันอะไรกันคะ ทำไมฉันไม่เข้าใจเลย

“คุณไม่เข้าใจอันนี้ไม่เป็นไร คุณแค่เข้าใจว่าตอนนี้ คุณยังยากที่จะเอาตัวรอดก็พอ”

เควินที่นั่งอยู่บนรถเข็นเงยหน้าเล็กน้อย สีหน้า เคร่งขรึม แววตาดำเข้มจ้องมองพิงกี้ไว้มุมปากมีรอยยิ้มที่ ลึกซึ้งและทำให้เธออกสั่นขวัญแขวน

พิงกี้ “

“ไม่ใช่ไปรินน้ำให้ผมหรอ?”

“ห้า….” พิงกี้ตระหนักรู้ขึ้นมาทันที แล้วรีบแก้ตัว “เอ่อ…..ก็ตอนที่ฉันจะไปรินน้ำให้คุณ ลูกชายของคุณ ร้องไห้ไม่ใช่หรอคะ ฉันก็เลยไปกล่อมลูกชายคุณ ลูกชาย ก็เป็นของคุณครึ่งนึงนะ ฉันกล่อมลูกก็เพราะหวังดีกับคุณ คุณจะโทษฉันเพราะเรื่องนี้ไม่ได้เชียวนะ ที่รัก คุณว่าถูก มั้ยคะ?”

เควิน “….

ผู้หญิงคนนี้นี่เห็นไม้ออดอ้อนนี้ใช้ได้ผลใช่มั้ย? ยิ่ง อยู่ยิ่งกำเริบเสืบสานแล้วนะ!
ในสายตาเธอ เขาเป็นคนที่สมองเลอะเลือนขนาดนั้น เลยหรอ?

มองพิงกี้เบาบางทีนึง เขาควบคุมรถเข็นไปข้างหน้า พอขึ้นมาบนเตียง เขาถึงตบที่ตำแหน่งข้างๆเบาๆ “มานี่”

น้ำเสียงแบบนี้เรียบเฉย ดวงตาทั้งคู่จ้องมองเธอไว้ พลานุภาพบนตัวเผยออกมาอย่างเต็มที่ แฝงด้วยความ หมายที่ไม่อาจต่อต้าน เหมือนกำลังพูดว่า “ถ้าคุณมา ผม รับประกันว่าไม่มีคุณตาย”

พิงกี้ “ .….……….”

ถึงแม้ในใจจะตื่นเต้นเล็กน้อย แต่เธอก็มั่นใจว่าเค วินจะไม่ทำอะไรเธอ ก็เลยไม่ได้เอามาใส่ใจ อย่างมากก็ แค่…….ก็แค่ถูกเขารังแกบนเตียง ถ้าเปลี่ยนมาคิดอีกมุม นึง ใครบอกว่าเธอไม่ใช่ได้เสพสุขล่ะ?

ปลอบใจตัวเองแบบนี้ไปรอบนึง พิงกี้ก็ไม่รู้สึกกลัว

แล้ว

จะไปรู้ได้ยังไง เธอเพิ่งเดินไปถึงขอบเตียงก็ถูกล็อค ข้อมือไว้ พริบตาเดียวร่างกายพลิกอยู่ในอากาศเหมือน ท้องฟ้าหมุนแผ่นดินพลิกก็ถูกร่างกายที่กำยำของผู้ชาย ทับไว้บนเตียงแล้ว
ถูกสายตาของผู้ชายจ้องมองอย่างกระชั้นชิด พิงกี้ รู้สึกอายนิดๆ ด้วยจิตใต้สำนึกเลยริมฝีปากด้วยความตื่น เต้น พร้อมถามเสียงเบาว่า “คุณเควิน คุณอยากเอาอีก แล้วหรอ?”

“คุณคิดว่าไงล่ะ?”

“งั้น……”

เพิ่งจะพูดออกมาแค่คำเดียว พิงกี้ก็พูดไม่ออกแล้ว ยิ่งอย่าบอกว่าจะปฏิเสธเลย แน่นอน…..เธอก็ไม่คิดที่จะ ปฏิเสธอยู่แล้ว

ไม่นาน เธอก็ดื่มอยู่ในความเร่าร้อนและรักใคร่ปาน จะกลืนกินของเควิน เพียงแต่ตอนที่เขาจูบอยู่ที่ภูเขาไฟ จุดนั้น ทำท่าทางเริ่มดูดเหมือนน้องแอ๊ปเปิ้ล แม้กระทั่ง ตอนที่กลืน พิงกี้กลับขัดขืนจากอารมณ์ที่เคลิ้บเคลิ้มขึ้นมา ทันที จ้องมองผู้ชายที่มุดอยู่ตรงหน้าอกด้วยความเหลือ เชื่อ

เพราะอยากเป็นแม่ที่ดีคนนึง เธอจึงได้ให้นมลูกเอง มาโดยตลอด อยากให้น้องแอ๊ปเปิ้ลได้สัมผัสถึงความรัก จากแม่ เพราะเหตุนี้จึงไม่ได้หย่านม

แต่ว่า ก่อนหน้านั้นถึงจะจู๋จี๋กับเควินมากสุดเขาก็แค่ลูบคลำตรงนั้นเฉยๆ ไม่ได้ทำเหมือนวันนี้……..คิดถึงตรง นี้แล้ว พิงกี้ยิ่งรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว

“คุณ คุณเควิน…….” เธอพูดเสียงสั่น อย่างอื่นก็

ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว

“อืมยิ้ม?”

ผู้ชายเงยหน้าเล็กน้อย มุมปากยังมีของเหลวสีขาว หลงเหลืออยู่ พิงกี้ดูปุ๊บ ใบหน้าขาวใสยิ่งแดงก่ำขึ้นมา ทันที เหมือนดอกซากุระเดือนมีนาคมที่สวยสดงามงดงาม

“คุณ คุณทำแบบนี้ได้ยังไง?

.” ที่จริงเควินก็รู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย

เขาเป็นวัยที่ฮอร์โมนพลุ่งพล่านพอดี ถึงแม้จะเป็นคน ที่นิสัยหนักแน่นและใจเย็น แต่ยังไงซะเรื่องระหว่างชาย หญิงก็เป็นการสมยอมกันทั้งคู่ และเพราะในใจรักมาก ก็ เลยไม่ได้ควบคุมอารมณ์ของตัวเองไว้ขนาดนั้น

ตอนที่นึกถึงจุดสวยงามจุดนั้นของเธอ เขาก็เคย จินตนาการท่วงท่าแบบนี้ท่วงท่าแบบนั้นเหมือนผู้ชายส่วน ใหญ่…….. …….คืนนี้ ก็แค่ทำเรื่องที่อยากทำมาโดยตลอดแต่ อายที่จะทำเฉยๆ
เพียงแต่ ถูกสายตาที่ช็อกของพิงกี้จ้องมองไว้ เขาก็ ดึงสติกลับมาได้ทันที

รู้สึกตัวเองล้ำเส้นไปหน่อยแล้ว แย่งเสบียงของลูกชาย รู้สึกเหมือน…………

มๆ…….” กระแอมไปสองที เควินแกล้งย้อนถาม เหมือนโกรธ “ทำไมผมจะทำแบบนี้ไม่ได้? คืนนี้ไอ้ตัวแสบ แย่งคุณไปจากผม ผมแย่งของๆเขาหน่อยจะเป็นไรไป?”

พิงกี้ “

เธอยิ่งตะลึงงันเข้าไปใหญ่

” จู่ๆเควินก็รู้สึกพูดแบบนี้ไม่เหมาะสม จึงได้ พูดคลุมเครือให้มันผ่านๆไป “อืม รสชาติไม่เลว

พูดประโยคนี้จบ ก็ได้จูบไปที่ดวงตาของพิงกี้ โดยตรง ไม่ยอมให้เธอจ้องมองเขาแบบนี้อีก

ในใจของพิงกี้จะพังทลายอยู่แล้ว