บทที่267: หลังจากทำการบ้านเสร็จก็ถึงเวลาคิดบัญชีเก่า

เดิมทีพิงกี้จะนอนแล้ว แต่ว่าถูกมือของผู้ชายกอดจาก ด้านหลัง แถมมือของเขายังอยู่ไม่สุขด้วย พริบตาเดียวก็ ทำให้เธอนอนไม่หลับแล้ว

“คุณทำอะไรน่ะ?”

เธอม้วนเข้าไปในผ้าห่ม อยากหลบมือของผู้ชาย แต่ เขากลับเหมือนน้ำทะเลที่ล่มลึกห้อมล้อมเธอไว้ ทำให้เธอ มีความรู้สึกเหมือนจะหนีแต่ไม่มีที่ให้หนี

อบอยู่ในผ้าห่มตั้งนาน ความอบอ้าวทำให้พิงกี้หายใจ

ไม่สะดวก

เธอกระชากผ้าห่มออกและหายใจกระหืดกระหอบ หันหน้าไปมองผู้ชายที่ทะลึ่งอยู่ด้านหลัง “วันนี้คุณบอก ว่าจะทำตัวน่ารักเชื่อฟังไม่ใช่หรอ?”

ดวงตาของเธอแวววาวเปล่งประกาย ภายใต้แสงไฟ สลัวก็ยังมีแรงดึงดูดอีกเช่นเคย เควินมองจนหัวใจสั่นไหว ไฟเร่าร้อนในร่างกายยิ่งอยู่ยิ่งพลุ่งพล่านขึ้นมา

ควบคุมไม่ได้ และไม่อยากควบคุมด้วย

“อืม” เขาตอบเสียงต่ำ

“งั้นคอย้งทำแบบนี้อี?”
“ที่ผมบอกคือจะดูแลคุณดีๆ

“แล้วมันมีความแตกต่างอะไร?”

“ผมจะดูแลคุณอย่างเชื่อฟัง

พิงกี้เอ๋อไปเลย

เธอยังอยากพูดอะไรต่อ แต่กลับถูกผู้ชายจับคางไว้ และจูบอย่างลึกซึ้ง

มือข้างหนึ่งของเขายันไว้ที่หลังเธอ เพื่อรับน้ำหนัก ของตัวเขาไว้ มืออีกข้างจากที่จับจางเธอเปลี่ยนมาเป็นจับ หน้าเธอไว้ จากที่จูบแบบเร่งรีบได้ค่อยๆมีความอดทนขึ้น มา ราวกับว่าสัตว์ที่จับเหยื่อได้ตัวนึง เริ่มลิ้มรสชาติของ หอมหวานของเหยื่ออย่างละเอียด

พิงกี้ถูกเขาจูบจนใกล้จะหายใจไม่ออก

เธอหันหน้าไปอีกข้างเพื่อหลีกเลี่ยงการจู่โจมของ เขา ผลักเขาด้วยความโมโหเล็กน้อย กระหืดกระหอบและ ตะโกนด้วยเสียงอ่อน “เควิน คุณพอได้รึยัง?”
“ไม่ได้” เสียงของเควินกลายเป็นแหบแห้งมาก เหมือนพยายามควบคุมต้องการของในใจไว้

ถูกพิงกี้ตะคอกใส่ กลับทำให้เขาเชื่อฟังขึ้นไม่น้อย แต่ว่าเชื่อฟังส่วนเชื่อฟัง แต่เขาก็ไม่คิดจะลามือ

แนบชิดแผ่นหลังของพิงกี้ เขากอดเธอไว้ในอ้อมอก และเอาหน้ามุดไปที่ซอกคอเธอ กล่อมเธอด้วยเสียงทุ้มต่ำ เสนาะหู “ผมเคยถามหมอแล้ว พวกเขาบอกว่าระหว่างตั้ง ครรภ์สามารถมีเรื่องอย่างว่าได้ ขอแค่ระมัดระวังอย่าทับ โดนท้องก็พอแล้ว”

“ใครเป็นคนพูด?” พิงกี้รีบตอบโต้กลับ “ฉันจะบอก คุณให้นะ หมอที่คุณถามนี่แค่คำนึงถึงคุณและพูดเอาใจ คุณแน่ๆ ที่จริงพวกเขาก็เป็นคนหลอกลวงทั้งนั้น ที่คอย หลอกคนโง่อย่างคุณโดยเฉพาะ!”

เควิน “

หายใจลึกๆทีนึง เก็บอารมณ์หงุดหงิดในใจไว้

เขารู้สึกหดหู่และรู้สึกถอดใจเล็กน้อย

ก็ไม่รู้ว่าใครที่เคยทิ้งข้อความไว้ในวีแชท ที่ทำท่าเหมือนผู้เชี่ยวชาญบอกว่าบทความที่เขาเขียนมันเหลว ไหลสิ้นดี ยังบอกว่าสุภาพสตรีที่อยู่ในระหว่างตั้งครรภ์ไม่ ต้องปิดบังความคิดของตัวเอง ตอนที่อยากมีเรื่องอย่างว่า ก็สามารถปลดปล่อย……..

ตอนนี้ถึงขั้นนี้แล้ว เธอกลับพูดกชับคำซะงั้น……

เห็นเขาเป็นคนโง่รึยังไง?

เอาเถอะ……..

เขาเป็นคนโง่ก็ได้

“หมอที่ผมถามคือหมอสูติที่มีชื่อเสียง ต่อไปถ้า คุณคลอดลูกก็ให้เธอเป็นหมอประจำของคุณเถอะ เธอมี ประสบการณ์เยอะมาก ที่เธอพูดไม่มีผิดแน่นอน ผมเองก็ ไม่เอาร่างกายของคุณมาล้อเล่น คุณว่าถูกมั้ย?ผมทำเบาๆ หน่อย โอเค์?”

” พิงกี้กัดฟันไว้ “ไม่ได้”

จู่ๆเธอรู้สึกร้อนตัวเล็กน้อย พอนึกถึงข้อความที่เคย ส่งในวีแชท แค๊กๆ……..

“เราไม่ได้อยู่ด้วยกันมาหลายเดือนแล้ว คุณไม่กลัวผมจะอดกลั้นจนเป็นบ้าหรอ? เมื่อก่อนผมผิดเอง ผมมัน สมน้ำหน้า แต่ตอนนี้คุณก็เมินใส่ผมมาเป็นเดือนแล้ว ช่วง เวลาลงโทษยังไม่หมดอายุอีกหรอ?” เสียงทุ้ม ของ ผู้ชายมีแรงดึงดูดและน่าหลงใหล เหมือนไวน์แดงที่รสชา เข้มข้มกลมกล่อม

พิงกี้รู้สึกหูร้อนผ่าว เธอหดคอเล็กน้อย “ฮี! ก็จะเมิน ใส่คุณต่อ แล้วจะทำไม

เธอก็ยังไม่ยอมอ่อนข้อให้

ไม่อ่อนข้อคือไม่อ่อนข้อ แต่น้ำเสียงได้เริ่มสั่นคลอน แล้ว แค่ทิ้งศักดิ์ศรีไม่ลงเฉยๆ

อยู่ด้วยกันมานาน มีหรือที่เควินจะไม่รู้อารมณ์ที่ เปลี่ยนแปลงของเธอ

ทันใดนั้นมุมปากยกขึ้นเล็กน้อย มือที่เรียวยาวจับที่ ใบหน้าเธอแล้วจูบลงไป พูดด้วยน้ำเสียงรื่นรมย์ “ที่รัก ขอบคุณที่คุณยังยอมให้อภัยผมนะ

“ฉันไม่ได้ ………..”

จูบที่รักใคร่สุดซึ้งเหมือนชายฝั่งทะเลที่ไม่เห็นจุดสิ้น

สุด
พิงกี้นอนราบอยู่บนเตียงอย่างไม่รู้ตัว หลับตาลงและ คอยดื่ม ลมหายใจของผู้ชายห้อมล้อมเธอไว้ เธอรู้สึตัว เองเหมือนจัดจั่นตัวนึงที่อยู่ในที่ๆอบอุ่นและสบายใจ มีคน คอยปกป้องเธอ

ระหว่างจูบ เธอก็หายใจเร่งรีบขึ้นมา

“เควิน…..”

ตอนที่จูบของผู้ชายจูบลงมาจากซอกคอเธอ เธอ ครางออกมาอย่างห้ามใจไม่ได้ นิ้วมือที่เรียวเล็กเสียบไปที่ ผมสั้นของผู้ชาย ใบหน้าที่สะสวยแดงขึ้นมา

“อืม ผมอยู่” เควินยิ้มอย่างเอ็นดู มือข้างนึงบีบ ภูเขาไฟของเธอไว้ และดูดไปที่หัวจุกชมพูของเธอ จาก นั้นก็มองไปที่เธอ “คุณไม่ต้องเป็นห่วง ทุกอย่างมอบให้ ผมนะ”

เพื่อครั้งนี้ เขาเตรียมตัวตั้งนานและศึกษาข้อมูลมา เยอะเชียวนะ

ไม่มีทางทำให้เธอได้รับบาดเจ็บแน่นอน

ลมหายใจยิ่งอยู่ยิ่งหนักหน่วงขึ้น เควินอุ้มร่างกาย ของพิงกี้ขึ้น ให้เธอกลับคืนสู่ท่าที่นอนหันข้าง จากนั้นก็ครอบครองเธอจากด้านหลังอย่างลึกๆ เคลื่อนไหวเข้า ออกเป็นจังหวะด้วยความอ่อนโยนและหนักแน่นครั้งแล้ว ครั้งเล่า

“ความเร็วแบบนี้ได้มั้ย?”

“ถ้าลึกอีกหน่อย จะรับได้มั้ย?

“คุณมีตรงไหนไม่สบายมั้ย ถ้าไม่สบายก็บอกผมนะ

จุดนั้นร่างกายอยู่ในระหว่างน้ำลึกไฟร้อน ข้างหูยัง มีเสียงของผู้ชายดังขึ้นมาเป็นพักๆ ทำให้พิงกี้ประสบกับ ความทรมาน คำถามที่เขาถามเหล่านั้น จะให้เธอตอบยัง ไง?

เธอหน้าไม่หนาพอ เธอยังอายเป็นอยู่!

คนๆนี้นี่รู้จักสถานการณ์รู้อารมณ์หน่อยได้มั้ย?

ในที่สุด ตอนที่เควิน“ทดสอบความเร็วอีกครั้ง พิง ก็ระเบิดออกมาอย่างทนไม่ได้ “เควิน ปกติคุณเงียบขรึม เก็บคำพูดเอาไว้มาพูดบนเตียงหมดเลยใช่มั้ย?
เควิน “ ”

เขาหยุดนิ่งไว้อยู่อย่างนั้นตั้งนาน และไม่พูดจา

พิงกี้กลับคืนสู่อารมณ์ปกติ จู่ๆเห็นท่าทางของเควิน ผิดสังเกตุ นึกย้อนถึงคำพูดของเมื่อกี้ เป็นเพราะตัวเอง ปากพล่อยรึเปล่า………ในขณะนี้นี่เอง ผู้ชายที่อยู่ด้าน หลังหน้าอกสั่นสะเทือน ในลำคอส่งเสียงหัวเราะที่รื่นรมย์ ออกมา

พิงกี้ “

เดิมทีเขาน่าจะโกรธ

ผู้ชายคนนี้ไม่เพียงแต่วุ่นวาย แถมยังหัวเราะตอนที่ นัวเนียกันด้วย ร้ายจริงๆเลย!

แต่ไม่รู้เพราะอะไร เธอเองก็อดส่งเสียงหัวเราะออก

มาไม่ได้

ทั้งสองก็กอดกันแนบแน่นอยู่อย่างนี้

กายแนบชิดกาย หัวใจแนบชิดหัวใจ เขาอยู่ใน ร่างกายของเธอ เธออยู่ในใจของเขา…….
“ภรรยาสุดที่รักของผม รักคุณนะ

เควินพูดเสียงต่ำ กัดติ่งหูของพิงกี้ไว้เบาๆ และเริ่มค ลื่อนไหวอีกครั้ง ครั้งนี้เขาไม่ได้ถามเยอะเพราะความตื่น เต้นอีก

นัวเนียกันไม่รู้นานเท่าไหร่ ถึงนอนเฉยๆไม่ต้องขยับ ตัวปรนนิบัติผู้ชายคนนี้ พิงกี้ก็รู้สึกเหนื่อยล้า เธอเองก็ขึ้ เกียจขยับตัวแล้ว ปล่อยให้ผู้ชายดูแลเธออย่างละเอียด อ่อนเถอะ

นี่สามารถพูดได้แล้วว่าดูแลเธอเป็นอย่างดี……..

ในเมื่อทุกอย่างสงบลงแล้ว งั้นตอนนี้ก็ถึงเวลาคิด บัญชีเก่าแล้ว

“เมื่อกี้คุณเรียกฉันว่าภรรยาใช่มั้ย?” ดวงตาแวววาว ของพิงกี้จ้องใครบางคนไว้

“ใช่”

“สมุดจดทะเบียนนี่มันยังไงกันแน่?

เรื่องนี้ เป็นบาดแผลอยู่ในใจของพิงกี้ ถึงแม้เธอเดา คำพูดของเควินออกและรู้คำตอบแล้ว แต่เธอก็ยังอยากฟังเขาพูดจากปากของตัวเอง

เควินอยากมีโอกาศอธิบายจะแย่อยู่แล้ว จึงพูดความ กังวลของก่อนหน้านั้นออกมาพร้อมอธิบายให้เธอฟังหมด “เพราะข้อมูลของคุณถูกตรวจสอบได้ง่าย ดังนั้นผมเลย ให้คนแก้ประวัติของคุณเป็นสถานะโสด ส่วนข้อมูลของผม มีการป้องกันความลับอย่างดีเลยไม่ได้แก้

“อ๋อ….งั้นคุณให้ฉันเข้าร่วมเป็นสมาชิกของหน่วย สืบลับเถอะ” พิงกี้พูด

เควิน

“เราไม่ใช่คุยเรื่องสมุดจดทะเบียนอยู่เหรอ?” เควิน สีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมา “สำหรับเรื่องที่คุณบอกว่าอยากเข้า ร่วมเป็นสมาชิกของหน่วยสืบลับ……ทําไมคุณถึงมีความ คิดเพ้อเจ้อแบบนี้? พิงกี้ คุณคิดว่าสภาพของคุณในตอนนี้ เหมาะสมหรอ?”

“ฉันรู้ว่าฉันตั้งครรภ์อยู่ และไม่มีความสามารถใน การเป็นหน่วยรบพิเศษหญิงได้ แต่ฉันสามารถเป็นเจ้า หน้าที่ภายนอกได้หนี่! ในกองกำลังพิเศษของคุณน่าจะมี ตำแหน่งแบบนี้อยู่มั้ง? หรือว่าเจ้าหน้าที่พิเศษก็ยังดี

นิ่งไปครู่นึง พิงกี้เริ่มพูดจาไม่มีเหตุผล ไม่ว่ายังไง ฉันก็อยากสะกดรอยตามเรื่องของตระกูลดำรงกูล ฉัน สามารถให้ความช่วยเหลือกับคุณได้ คุณเองก็ไม่ต้อง ปกปิดฉันจนเหนื่อยใจ และไม่ต้องมาพูดคำพูดที่หลอก ลวงเพื่อหวังดีกับฉัน เควิน ฉันจะบอกคุณให้นะ ถ้าคุณทิ้ง ฉันอีกครั้งไม่ว่าสาเหตุใดๆก็แล้วแต่ ครั้งหน้าฉันไม่มีทาง ให้อภัยคุณง่ายๆแบบนี้แน่นอน!

เธอเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง เธอไม่ใช่เทพ ไม่ สามารถมีสติอยู่ทุกวินาที

ถ้าเธอถูกทำร้ายจิตใจแบบนี้อีกครั้ง เธอก็ไม่รู้ว่าตัว เองจะสามารถกลับมาเหมือนเดิมได้อีกมั้ย?

ไม่แน่ เธออาจจะสูญเสียความสามารถในการรักไป เลยก็เป็นได้

เธออยากเข้าร่วมเป็นสมาชิกของหน่วยสืบลับ อยาก ทุ่มเทแรงกายเพื่อติดตามตระกูลดำรงกูลกับองค์กรSC นอกจากความรับผิดชอบ แล้ว เธอทำไปก็เพื่อจะปกป้อง ตัวเองและปกป้องความรักของตัวเองด้วย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ