บทที่266: พูดโน้มน้าวป้าเฉิน

ลูบท้องที่นูนออกมา พิงกี้ชายตามองผู้ชายที่อยู่ข้าง กาย “ท่านประธาน วันนี้คุณจะทำตัวดีๆอยู่ใช่มั้ย? ถึงคุณ ไม่คำนึงถึงฉันก็ต้องคำนึงถึงคนนี้นะ

เธอลูบที่ท้องเบาๆ “ที่นี่ไม่ใช่แตงโม แต่เป็นลูกของ คุณเชียวนะ!”

น้ำหวานสามารถขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดได้ แต่เธอไม่ได้นี่

น่ะ

ในท้องเธอยังมีลูกอยู่คนนึง

เธอรู้สึกเศร้าใจยิ่งนัก แอบภาวนาอยู่ในใจ หวังว่าใคร บางคนจะไม่ป่าเถื่อนขนาดนั้นนะ

* แน่นอนอยู่แล้ว…… เควินจับที่จมูก และตอบด้วย แววตาระยิบระยับ “ผมจะดูแลคุณให้ดีๆเลย

พิงกี้พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

L.K.Crystal วิลล่า

การประดับตกแต่งยังเหมือนก่อนหน้าทุกอย่าง พิงกี้เดินจากห้องโถงขึ้นไปยังห้องนอนใหญ่ คอยสูดดมกลิ่นและบรรยากาศที่เธอชอบ เธอรู้สึกสดชื่นและ กระปรี้กระเปร่ามาก ไม่อยากไปจากที่นี่แล้วจริงๆ

ทุกอย่างของที่นี่เป็นอย่างที่เธอชอบหมด

ป้าเฉินจะคอยเก็บกวาดและทำความสะอาดที่นี่ทุกวัน ทุกอย่างของในนี้ไม่มีแม้แต่คราบฝุ่น พิงกี้เจอชุดอยู่บ้าน ของฤดูหนาวที่ไม่เคยใส่ชุดนึง

ถ้าจะบอกว่าที่บ้านหลังนี้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไป นั่นก็ คือห้องเปลี่ยนเสื้อ

เมื่อก่อนห้องเสื้อผ้ามีแต่เสื้อผ้าของฤดูร้อน แต่ตอนนี้ เสื้อผ้าเหล่านี้ได้กลายเป็นชุดของฤดูหนาวหมดแล้ว

เธอหยิบเสื้อผ้าไปอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จ ป้าเฉินก็ เดินมาเคาะประตูห้องพอดี “คุณผู้หญิงคะ อาหารเย็น เตรียมพร้อมแล้วค่ะ คุณเควินรออยู่ที่ด้านล่าง คุณผู้หญิง จะลงไปทานข้างล่างหรือว่าให้ดินฉันยกขึ้นมาให้คะ?”

“ฉันลงไปทานข้างล่างก็พอค่ะ” พิงกี้ยิ้มอ่อนๆ ไม่ ได้เจอตั้งนาน ป้าเฉินยังเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนเลยนะคะ”

ดูจากภายนอก ป้าเฉินเป็นคนรับใช้ที่เรียบง่าย ดูอ่อน โยนและพูดจาง่าย ดูไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่าเธอคือสมาชิกของหน่วยสืบลับ

เมื่อก่อนพิงกี้ไม่รู้ แต่ครั้งก่อนได้ยินที่ป้าเฉินคุยกับ สายฟ้าโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอถึงรู้และตะลึงกับประวัติของป้า เฉิน

ป้าเฉินยิ้มอย่างละม่อม “คุณผู้หญิงสิคะเปลี่ยนไป เยอะเลย…………

เธอใช้มือทําท่าท้องโต

“ก็ใช่น่ะสิคะ” เธอเปลี่ยนไปเยอะมาก

พิงกี้ก้มหน้าดูท้องของตัวเองด้วยแววตาอ่อนโยน

เห็นแววตาอ่อนโยนของเธอ สีหน้าของป้าเฉินยิ่งอยู่ ยิ่งเอ็นดูเธอ “ต่อไปคุณผู้หญิงก็ใช้ชีวิตดีๆกับคุณเควิน เถอะค่ะ ถึงเรื่องที่คุณเควินทำก่อนหน้านี้มันจะไม่ถูก ถ้า ดิฉันเป็นคุณผู้หญิงก็คงจะโกรธเหมือนกันแหละค่ะ แต่ ตอนนี้คุณผู้หญิงมีลูกแล้ว คุณเควินก็ไม่ได้ตั้งใจจะปิดบัง คุณและทำให้คุณเสียใจ คุณก็กรุณาให้โอกาศคุณเควินได้ ถ่ายโทษสักครั้งเถอะนะคะ ดิฉันก็เฝ้ารอให้เด็กรีบคลอด ออกมา ต่อไปจะได้ช่วยพวกคุณเลี้ยงลูกไงคะ”

“ค่ะ” พิงกี้เปลี่ยนประเด็น “เราลงไปชั่นล่างเถอะค่ะ”

“ค่ะๆๆ”

ป้าเฉินเดินนำทางอยู่ด้านหน้า จู่ๆพิงกี้ถามว่า “ป๋า เฉินคะ ตอนนี้เบอร์หนึ่งกับเบอร์สองเป็นยังไงบ้าง ป้าเฉิ นรู้มั้ย?”

“คุณผู้หญิง…..” ป้าเฉินอึ้งไปครู่นึง แต่ก็ได้ตอบ อย่างไว แค่ก่อนหน้านั้นได้ข่าวครั้งหนึ่งว่าพวกเธอถูก ส่งกลับไปที่บ้านเกิด พวกเธอเคยทรยศคุณ แต่ก็เคยทำ ประโยชน์คุณงามให้กับหน่วยสืบลับ คุณเควินเลยจัดการ แบบนี้ค่ะ”

“ค่ะ” พิงกี้ยิ้มอ่อนๆ “ที่จริงฉันได้ยินป้าคุยกับ สายฟ้าโดยไม่ได้ตั้งใจ ถึงรู้ว่าป้าก็เป็นสมาชิกของหน่วย สืบลับเหมือนกัน”

“คุณผู้หญิง ดิฉันไม่ได้ตั้งใจปิดบังคุณผู้หญิงนะคะ”

“ฉันรู้ค่ะ ประวัติของป้าต้องปิดเป็นความลับ ฉันไม่ โทษป้าอยู่แล้วค่ะ แต่ว่า…..ฉันมีความคิดที่ใจกล้าหนึ่ง อย่าง ไม่รู้ว่าป้าเฉินจะยอมฟังมั้ย?”

“คุณผู้หญิงพูดมาเลยค่ะ”
“ฉันคิดนะว่าในเมื่อหน่วยสืบลับมีคนอย่างเบอร์หนึ่ง กับเบอร์สอง และมีสายลับอย่างป้า งั้นฉันก็มีโอกาสเข้า ร่วมเป็นสมาชิกของหน่วยสืบลับเหมือนกันใช่มั้ย? ขอแค่ ฉันเป็นสมาชิกของหน่วยสืบลับ ต่อไปคุณเควินทำอะไรก็ ไม่ต้องปิดบังฉัน มีผลดีกับความสัมพันธ์ของพวกเราด้วย ป้าว่าใช่มั้ยคะ?”

“แน่นอน ฉันก็ไม่ได้ตัดสินใจเรื่องนี้เพราะความ เอาแต่ใจหรอก เพราะยังไงซะเข้าร่วมหน่วยสืบลับเป็น เรื่องเข้มงวดมาก ไม่ใช่ที่ๆฉันจะมาเอาแต่ใจได้ แต่ฉันรู้ ว่าตอนนี้หน่วยสืบลับกำลังสืบเรื่องของตระกูลดำรงกูล อยู่ ในฐานะที่ฉันมีความสัมพันธ์เป็นคนในครอบครัวของ ตระกูลดำรงกุล ไม่แน่ฉันอาจจะเป็นจุดทะลวงเบาะแสได้ ฉันก็ไม่ได้ให้ป้าลำบากใจอะไร ฉันแค่อยากป้าช่วยพูดต่อ หน้าคุณเควินให้หน่อยค่ะ

“นี่มันอันตรายมากเลยนะคะ”

“ฉันไม่เข้าไปเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ อันตรายทั้งปวงก็ อาจจะมาหาฉันเหมือนกัน ขอแต่องค์กรSCไม่ได้ถอนราก ถอนโคนวันหนึ่ง ฉันก็อาจจะถูกพวกเขาแก้แค้น แทนที่จพ มานั่งรอความตาย สู้ฉันเป็นฝ่ายโจมตีก่อนจะดีกว่า ไม่แน่ อาจจะยังสามารถกำจัดไอ้สารเลวพวกนั้นได้ไวขึ้นด้วย ป้าว่าถูกมั้ยคะ?”

“ดิฉันว่ามันก็ไม่โอเคอยู่ดีค่ะ”

“ฉันไม่ได้ออกไปตีรันฟันแทงกับใครสักหน่อย ฉัน แค่ไปตีซี้กับตระกูลดำรงกุลและล้วงข้อมูลมาจากพวกเขา เท่านั้นหน่อยเอง ฉันว่าแบบนี้ไม่น่ามีอันตรายหรอก ขอแค่ ฉันระมัดระวังตัวหน่อยก็พอแล้ว”

พิงกี้ไม่ได้เสนอความคิดนี้เพราะอารมณ์ชั่ววูบ แต่ได้ ผ่านการคิดคัดกรองมาอย่างดีแล้ว

ในเมื่อมาลาตีตั้งใจเข้าใกล้เธอ เธอก็สามารถแผน ซ้อนแผนหลอกใช้มาลาตีได้ใช่มั้ย? คนไอคิวต่ำอย่าง มาลาตี มีหรือที่เธอจะสู้ไม่ได้?

เหอะๆ

ถ้าสู้ไอคิวของมาลาตีไม่ได้ งั้นเธอก็สมควรตายแล้ว

จริงๆ

เธอถือว่าเป็นคนที่มีจิตใจแข็งแกร่งมากพอแล้ว แต่ หลายวันมานี้ขอแค่นึกถึงเด็กผู้ชายที่ถูกชำแหละจนตาย เธอก็รู้สึกว่าองค์กรSCนั้นเป็นถ้ำปีศาจชัดๆ ยิ่งกำจัดได้เร็ว วันนึงก็จะยิ่งลดผู้เสียหายได้มากขึ้น
เธอคิดอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงมาก ถ้าเธอเข้า ร่วมเป็นสมาชิกของหน่วยสืบลับ ไม่เพียงแต่สามารถช่วย เควินก๋าจัดองค์กรSCได้ แต่ยังสามารถช่วยความสัมพันธ์ ของเธอกับเควินด้วย ต่อไปจะได้ไม่มีการหลอกลวงและ ปิดบังอีก ถือว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองคนเลย

เธอรู้ว่าเขามีใจจะปกป้องเธอ แต่เธอไม่อยากเป็น ดอกไม้บอบบางที่ต้องคอยหลบอยู่ด้านหลังเขา

เกือบจะพูดโน้มน้าวป้าเฉินได้แล้วเชียว

เธอคิดๆแล้วพูดอย่างจนปัญญา “ดิฉันจะลองพูด เปรยๆให้คุณเควินดู แต่ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจ ของคุณเควินนะคะ”

“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะป้าเฉิน”

พิงกี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

สิ่งที่เธอต้องการก็แค่คำนี้ของป้าเฉิน เธอเองก็รู้ว่า ทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของเควิน ถ้าเขาไม่ปริปาก คน อื่นอย่าแม้แต่จะคิดว่าจะสามารถบังคับเขาได้

ระหว่างพูด ก็ได้เดินลงมาถึงชั้นล่างแล้ว
เควินนั่งตัวตรงอยู่ข้างโต๊ะ กำลังใช้โน๊ตบุ๊คทำงานอยู่

เห็นพิงกี้เดินลงมา เขาลุกขึ้นมาต้อนรับเธออย่างเป็น ธรรมชาติและถามว่า “เสื้อผ้าที่เตรียมไว้ให้คุณๆชอบมั้ย? ถ้าไม่ชอบคุณก็บอกพายุ ให้เขาไปซื้อแบรนด์และคอลเล คชั่นที่คุณชอบกลับมาให้หมดเลย

“ถึงเสื้อผ้าจะเยอะแค่ไหน ตอนนี้ฉันก็ใส่ได้แค่ชุด คนท้อง ซื้อเยอะแล้วมีประโยชน์อะไร?” พิงกี้แบมือออก แกล้งทำเป็นมองเขาด้วยความโกรธ “ใช่แล้ว ที่ฉันไม่ สามารถใส่ชุดสวยๆก็เพราะคุณ คุณรีบนั่งลงมาเดี๋ยวนี้ กัม หน้าไว้ ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณ

เควิน “……..

เห็นสีหน้าหมดคำพูดของท่านประธาน พิงกี้รู้สึก อารมณ์ดีมาก “วันนี้น้ำซุปที่ป้าเฉินนอร่อยจังเลยค่ะ”

มองเธอที่สีหน้าเจ้าเล่ห์และได้ใจ เควินยกมุมปากขึ้น เล็กน้อย

ยัยตัวแสบคนนี้ เดี๋ยวเขาจะให้เธอรู้เองว่าผลของการ ได้ใจมันเป็นยังไง?
พิงกี้ไม่รู้เลยว่าผู้ชายคนนี้กำลังคิดวางแผนอะไรอยู่

ในใจ

ทานข้าวเสร็จ เธอกลับห้องอย่างอารมณ์ดี เตรียมจะ อ่านหนังสือสักพักแล้วเข้านอน

เควินได้กลับไปทำงานต่อที่ห้องสมุด

พอถึงเวลาสามทุ่ม พิงกี้ก็เริ่มง่วงแล้ว เธอเตรียมตัว ปิดไฟเข้านอน ช่วงตั้งครรภ์จะชอบง่วงนอนเป็นพิเศษ นอนอยู่บนเตียงที่นุ่มและใหญ่ ไม่กี่นาทีเธอก็ได้เข้าสู่ ความฝันแล้ว แต่ในขณะนี้นี่เอง จู่ๆเตียงข้างกายเหมือน ยุบลง ข้างกายเหมือนมีเตาผิงใกล้เข้ามา

“คุณนอนแล้วหรอ?”