บทที่243.โลก างแคบจริงๆเลย

ID ชื่อบ้าบออะไรนะ?

พิงกี้รู้สึกหมดคำพูดจริงๆ

น้ำหวานที่เล่นมือถืออยู่ข้างๆก็เบื่อจะแย่อยู่แล้ว เธอ จึงนอนคว่ำอยู่บนโซฟาแล้วดูพิงกี้ไลฟ์สด สังเกตุเห็น รางวัลที่แว๊บผ่านไปอันนั้น ทันใดนั้นอดขำไม่ได้ ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ….พิงกี้ ฮ่าๆๆ……..อของผู้ชมท่านนี้นี่สุดยอดไป เลยอ่ะ!”

เหอะๆ!

คนๆนี้ต้องจงใจแน่ๆเลย

พิงกี้แอบกลอกตาขาวทีนึง แต่ว่า เพื่อภาพลักษณ์ ถึงจะอารมณ์ขึ้น เธอที่อยู่หน้ากล้องกลับยังมีสีหน้ายิ้ม แย้ม กะว่าจะละเลยกับการกล่าวคำขอบคุณของครั้งนี้ไป

แต่แล้ว………

เหมือนจะไม่ได้

ไม่เพียงน้ำหวานที่หัวเราะ ผู้ชมที่อยู่ในไลฟ์สดต่างก็ กำลังแอบหัวเราะอยู่ แต่ละคนกำลังเร่งรัดเธออยู่

“พิธีกรครับ จดนี้ต้องมีการกล่าวคำขอบคุณครับ”
“เพื่อพิธีกรไลฟ์สดที่สวยขนาดนี้ ผมตัดสินใจเดี๋ยว จะไปลงทะเบียนเพิ่มอีกหนึ่งIDเลยครับ!”

“คนๆนี้นี่เจ๋งจริงๆ ทำไมถึงตั้งชื่อพิเรนทร์แบบนี้ ได้?”

“พิธีกรครับ อย่างน้อยคนอื่นก็ได้ให้รางวัลคุณแล้ว ถึงชื่อจะพิเรนทร์ไปหน่อย คุณก็ทำเป็นไม่เห็นไม่ได้นะ ครับ! ขอบคุณล่ะ กล่าวคำขอบคุณหน่อยสิครับ!

พิงกี้ “

ถึงจะรู้สึกไม่ค่อยชอบใจ แต่ว่าได้รับความอนุเคราะห์ จากผู้ชมพิเรนทร์ท่านแรกที่ให้รางวัล ไม่นานในไลฟ์สด ของเธอก็คึกคักขึ้นมาเยอะ ความไม่เต็มใจของเธอก็ได้ลด น้อยลงไปนิดหน่อย

ช่างมันเถอะ กล่าวขอบคุณก็กล่าวเถอะ

เกมส์ก็คือเกมส์ จะเอามาเป็นเรื่องจริงจังทำไม?

เพื่อเป็นการสร้างความบันเทิงแก่ผู้ชม พิงกี้ทำเสียง ใส และจงใจใช้น้ำเสียงที่ไม่เต็มใจพูด “เอ่อ…ขอบคุณ รางวัลหีบทองคำจาก’สามีของฉัน’มากๆนะคะ ขอบคุณ ที่มาอุดหนุนค่ะ…..เหอะๆ
เย็ดแม่ง

เอาเถอะ เธอไม่เต็มใจจริงๆที่ถูกเอาเปรียบแบบนี้ แถมยังต้องยิ้มพร้อมกล่าวคำขอบคุณอีก รู้มั้ยว่าในใจเธอ กำลังร้องไห้อยู่นะ

เหมือนจะพอใจกับการขอบคุณของเธอมาก “สามี ของฉัน” ได้ให้รางวัลมาอีกชุดใหญ่ มีสิบหีบทองคำเต็มๆ แถมยังส่งข้อความมาหนึ่งข้อความ “เรียกหวานหน่อย

พิงกี้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่เจออำนาจหรืออิทธิพลมา ข่มขู่ก็จะไม่ยอมสยบ มียศถาบรรดาศักดิ์และความร่ำรวยก็ ไม่ควรทำตัวเหลวไหล ดังนั้น……..

“ขอบคุณรางวัลจาก สามีของฉัน’ นะคะ” ดวงตา ของเธอแวววาวยิ้มแย้ม เธอแกล้งถามว่า “ดูคุณเป็นคน ร่ำรวยขนาดนี้ งั้นก็จัดชุดใหญ่สปอร์ตหน่อย มาสักหนึ่ง หีบทองคำเป็นยังไงบ้างคะ? ขอแค่คุณกล้าตบรางวัลให้ ฉันก็กล้าที่เรียกจนกว่าคุณจะพึงพอใจค่ะ!”

Platformที่เรียกว่าทองคำหยกงามนี้ สเปคของ การให้รางวัลก็เรียบง่ายและดุเดือดมาก

หีบเหล็กสีดำหีบละ 88 เหรียญทอง
หีบเงินหีบละ 888 เหรียญทอง

หีบทองคำหีบละ 8888เหรียญทอง

หนึ่งกลุ่มคือหนึ่งร้อยอัน เท่ากับ888800 เหรียญ ทอง เป็นเงินไทยก็เท่ากับ 88888บาท

พิงกี้ดูเหมือนกำลังยิ้ม แต่ใจจริงกลับมีความรู้สึก อยากท้าทาย

เธอไม่เชื่อว่าคนๆนี้จะใจป๋าขนาดนี้ เพื่อพิธีกรไลฟ์สด หญิงคนนึงที่ดูได้แต่จับต้องไม่ได้ เสียตังค์มาตบรางวัลให้ เยอะขนาดนี้ ถ้าเขาทำแบบนี้จริงๆ งั้นสมองของเขาต้องมี ปัญหาแน่นอน

จริงอย่างที่คิดซะด้วย……….

‘สามีของฉัน’ ไม่มีการเคลื่อนไหวแล้ว

พิงกี้ก็ไม่ได้รู้สึกผิดหวัง พอดีถึงเวลาไลฟ์สดอีกแล้ว เธอได้เริ่มไลฟ์สดต่อ และพูดคุยกับผู้ชมที่ออนไลน์อยู่ บรรยากาศคึกคักมาก

เล่นเกมส์รอบนึงก็ประมาณยี่สิบห้านาที
เพราะตั้งครรภ์อยู่ เล่นคอมพิวเตอร์นานมากไม่ดี พิง กี้จึงกำหนดวางแผนให้ตัวเองไลฟ์สดวันละหนึ่งชั่วโมง ตอนนี้ก็ไลฟ์สดมาได้เกือบชั่วโมงแล้ว เธอเตรียมจะบอก ลากับผู้ชมแล้ว

แต่แล้ว เธอยังไม่ทันได้เปิดปากพูด หีบทองคำ เหมือนหล่นลงมาจากบนฟ้าอย่างรัวๆๆ ทำให้หน้าจอของ เธอเต็มเป็นด้วยสีทองอร่าม เหมือนถูกห้อมล้อมด้วยแสง ของเหรียญทอง

หนึ่งชุด

สองชุด

สามชุด……..

หีบทองคำหล่นลงมาจนครบสิบหีบ หน้าจอหลาย นาทีถึงกลับมาสู่ความสงบ ส่วนพิงกี้ตกใจจนเอ๋อไป แล้ว……..

คนๆนี้นี่รวยจริงๆเลย!

ในขณะนี้นี่เอง เหมือนท้าทายอย่างไรอย่างนั้นเลย’สามีของฉัน’ ได้ส่งข้อความมาอีกหนึ่งข้อความ “เมื่อ ก็ไปเติมเหรียญ กลับมาคุณก็เริ่มไลฟ์สดแล้ว จึงไม่ได้ รบกวนคุณ คําขอบคุณล่ะ?”

พิงกี้ “

ที่แท้เมื่อกี้คนๆนี้เงียบไปเพราะไปเติมเหรียญนี้เอง และยังมีเหตุผลว่าไม่อยากรบกวนเธอไลฟ์สดด้วย?

พิงกี้ฉีกรอยยิ้มออกมา “ขอบคุณสามีของฉัน’ ที่ตบ รางวัลทองคําสิบหีบให้นะคะ”

“หวานอีกหน่อย

.” พิงกี้หายใจลึกๆทีนึง และยิ้มร่าเริงขึ้นมาอีก

“ม๊วฟ!”

“ไม่รู้สึกถึงความจริงใจของคุณเลย อีกอย่างเป็นผู้ หญิงอย่า’ม๊วฟ’ให้ผู้ชายไปเรื่อยเปื่อย ไม่งั้นสามีจริงๆ ของคุณไม่ถือสาหรอ?”

พิงกี้ “ …….…….”

“พูดสิ”
“สามีของฉันไม่ถือสาอยู่แล้วค่ะ เพราะฉันยังไม่มี สามีเลยด้วยซ้ำ ทะเบียนบ้านก็เขียนไว้อย่างชัดเจนว่ายัง โสดอยู่! แล้วก็…ไลฟ์สดวันนี้ก็หมดเวลาแล้ว พรุ่งนี้กลับ มาพบกันใหม่นะคะ รบกวนช่วยกดไลท์ กดแชร์ และฝาก ติดตามด้วยนะคะ………

หลังปิดคอมพิวเตอร์ พิงกี้ได้กุมขมับ

นี่มันคนอะไรกันเนี่ย?

‘สามีของฉัน’ มารายงานตัวตรงตามเวลาที่ไลฟ์สด ของพิงกี้ทุกวันติดต่อกัน

มาทุกครั้งก็ตบรางวัลเป็นหีบทองคำให้ทุกครั้ง ส่วน พิงกี้ก็ต้องกล่าวขอบคุณทุกครั้งอีกเช่นเคย แน่นอน หลัง จากชินแล้วเธอก็ไม่ได้เอามาใส่ใจอะไรอีก

เพราะยังไงซะมันก็เป็นแค่เกมส์เฉยๆ

แต่ไม่รู้เป็นอะไร เตชิตก็รู้เรื่องที่เธอไลฟ์สด มันจะ ถามเธอให้ได้ว่าไลฟ์สดกี่โมง เขาจะเฝ้าดูเธอไลฟ์สด

พอดูปุ๊บ ทีนี้ก็เริ่มมันส์เลย
นิสัยของเตชิตเป็นคนที่ชอบทำอะไรก็ให้รู้กันไปทั่ว และโอ้อวด มีคนแย่งซีนต่อหน้าคุณเตชิต เขาจะยอมได้ อย่างไรกัน?

เพราะเหตุนี้ IDที่ชื่อว่า ‘สามีดีเด่นของฉัน’ จึงได้เกิด ขึ้นมา!

เตชิตอีตาบ้าคนนี้ตบรางวัลให้เธอทุกครั้งเหมือน กำลังแข่งขันกับ ‘สามีของฉัน อย่างไรอย่างนั้น ทุกครั้ง คนนี้ตบรางวัลให้หีบทองคำหนึ่งชุด อีกคนก็ตบรางวัลให้ สองชุด

ทั้งสองเหมือนต่างจะต้องแย่งอันดับหนึ่งมาให้ได้

เรื่องนี้ ก็ได้กลายเป็นภาพที่แปลกประหลาดในไลฟ์ สดของพิงกี้

เพราะตบรางวัลให้เยอะเกินไป พิงกี้กล่าวคำขอบคุณ แทบจะกล่าวไม่ทัน สุดท้ายก็ได้แต่พูดสั้นๆทีเดียว ก่อน ไลฟ์สดจะจบเธอได้กล่าวขอบคุณทั้งสองในเวลาเดียวกัน และแอบกลอกตาขาวอยู่ในใจทีนึง

ได้อนุเคราะห์จากสองท่านนี้ เพิ่งจะไลฟ์สดมาหนึ่ง สัปดาห์ ส่วนแบ่งของพิงกี้ก็ได้หลายแสนบาทแล้ว
มีเงินเข้าบัญชีเยอะมาก แต่วันๆอยู่แต่ในบ้านก็ไม่ดี เหมือนกัน น้ำหวานฉวยโอกาศนี้ดึงพิงกี้ไปเดินช๊อปปิ้ง และดูหนัง และให้พิงกี้เลี้ยงอาหารญี่ปุ่นที่เพิ่งเปิดใหม่ ได้ยินมาว่ารสชาติดีมาก แถมยังสามารถเดินเล่นคลาย เครียดด้วย

ทั้งสองได้ดูหนังเรื่องใหม่ที่เพิ่งเข้าฉายเสร็จ และยืน รอเครื่องดื่มที่อยู่ข้างๆโรงหนัง

พิงกี้รอไปด้วยและเล่นมือถือไปด้วย จู่ๆในใจเธอ เหมือนรู้สึกได้ถึงอะไร เธอหันหน้าไปปุ๊บก็เจอชายหญิงคู่ นึงกำลังเดินมาแต่ไกล

พริบตาเดียว มือถือของเธอลื่นไหลลงมาจากมือ หัวใจเจ็บปวดขึ้นมากระทันหัน

“เป็นอะไร?” น้ำหวานรีบถาม

พิงกี้ไม่ได้พูดจา เพราะเธอพูดไม่ออกแล้ว

มองตามสายตาของพิงกี้ไปปุ๊บ ก็ ทำเอาน้ำหวานซึ้ง ไปตามๆกัน

เควิน……….
ลิสา!

เขาสองคนอยู่ด้วยกันได้ยังไง?

มองดูลิสาควงแขนของเควินไว้ ใบหน้าสะสวยมีรอย ยิ้มแห่งความสุข ส่วนเควินมองก็ไม่เหลียวมองพิงกี้ที่ ขวัญหนีดีฝ่อเลย กลับทำสีหน้าอ่อนโยนเอาใจใส่ต่อลิสา ทันใดนั้นหัวใจของน้ำหวานมีไฟแห่งความโมโหลุกท่วม ขึ้นมา

“เควิน คุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ!” พุ่งไปหาทั้งสอง น้ำ หวานชี้ไปลิสาอย่างเกรี้ยวกราดและตะคอกใส่เควิน “คุณ ไม่รู้สึกผิดต่อพิงกี้เลยหรอ? ในท้องของเธอมีเลือดเนื้อ เชื้อไขของคุณอยู่ แต่คุณกลับมาอยู่กับผู้หญิงหน้าด้านคน นี้ คุณยังจำเธอได้มั้ย?!

เควินมองพิงกี้ที่หน้าซีดยืนอยู่ไม่ไกลทีนึง เขาเปิด ปากพูดด้วยเสียงเย็นชา “ถ้าเธอมีลูก นั่นต้องไม่ใช่ของ ผมอย่างแน่นอน ผมกับเธอไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆทั้ง สิ้น”

“คุณหมายความว่ายังไง?” น้ำหวานตะลึงงัน “คุณ บอกว่าคุณกับพิงกี้ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น เควิน คำพูดนี้คุณพูดออกมาไม่รู้สึกตลกหรอ? ครึ่งเดือนก่อน พิงกี้ยังอยู่ที่วิลล่าของคุณ คุณยังพูดนักพูดหนาว่ารักเธออยู่เลย!”

ผู้ชายทั้งโลกทำไมเป็นแบบนี้ไปหมด

ดุสิตคืออยากเลิกกับเธออย่างลังเลตัดสินใจไม่ถูก ส่วนตอนนี้เควินคือปฏิเสธความสัมพันธ์ระหว่างเขากับพิง ก็อย่างสิ้นเชิง?

หัวใจของน้ำหวานทรมานจะแย่อยู่แล้ว เสียใจกับ เรื่องของตัวเอง และรู้สึกไม่คุ้มค่าแทนพิงกี้

“ ถ้าคุณยังหมิ่นประมาทผมอีก ผมจะให้ทนายของ ผมมาคุยกับคุณเอง! สำหรับคุณพิงกี้….. เควินมองไป ที่พิงกี้ แววตาคมเข้มเย็นชาจนไม่มีอะไรมาเทียบได้ “ทุก คนต่างก็รู้ดีว่าคุณพิงกี้มีเพื่อนผู้ชายที่สนิทสนมเยอะจน นับไม่ถ้วน อาจจะต้องไปตรวจดูDNAหน่อยถึงจะสามารถ แน่ใจว่าใครคือพ่อของเด็ก”

น้ำหวานยังอยากพูดอะไรต่อ แต่พิงกี้เดินมาดึงมือ

เธอไว้ “น้ำหวาน ไปกันเถอะ”

สีหน้าเธอซีดเซียว แต่ว่าทั้งสีหน้าและแววตากลับ ใจเย็นและสงบมาก
ในขณะนี้นี่เอง จู่ๆลิสาหัวเราะเสียงเบาขึ้นมา “พิงกี้ เธออย่าถือสา เควินที่พูดจาตรงไปตรงมาเลยนะ ช่วงนี้ เขาเพิ่งได้รับบาดเจ็บมา ไม่เพียงแต่ความจำเสื่อมลืมเรื่อง บางส่วนของก่อนหน้านั้น แม้แต่นิสัยก็แย่ไปด้วย เขามีแต่ เป็นห่วงฉันเพิ่มมากขึ้น แต่กับคนอื่นเขาค่อนข้างที่จะ คาญน่ะ”

พิงกี้กำมือทั้งสองไว้แน่น เล็บมือได้จิกเข้าไปใน

ฝ่ามือ

หัวใจเจ็บปวดสุดขีด

จู่ๆ เธออยากร้องไห้มาก

ได้รับบาดเจ็บ?

ความจําเสื่อม?

เหตุผลแบบนี้ก็จะสามารถอธิบายการจากไปโดยไม่ ล่ำลาของเขาได้ ความเย็นชาและความเหี้ยมของเขาก็จะ สามารถทำให้ความเจ็บปวดแสนทรมานของเธอในครึ่ง เดือนนี้หายได้งั้นเหรอ? ไม่สามารถ ไม่สามารถจริงๆ

“เราไปกันเถอะ!”
ไม่ได้สนใจการยุยงของลิสา พิงกี้ดึงน้ำหวานจากไป อย่างรวดเร็ว

เธอไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อ ไม่อยากเผยด้านที่อ่อนแอให้ สองคนนี้เห็น ไม่อยากน้ำตาไหลต่อหน้าพวกเขาอย่างไม่ เอาไหน

“พี่เควินคะ เราเข้าไปเถอะค่ะ หนังจะฉายแล้ว” ลิสา ดึงสายตากลับอย่างได้ใจและพึงพอใจ สายตาที่มองเควิน เต็มไปด้วยความรักและความได้ใจ

“โอเคครับ” เควินพยักหน้าด้วยสีหน้าเย็นชา

ก่อนที่จะเดินเข้าโรงหนัง สายตาของเขามองไปยัง ทิศทางที่พิงกี้จากไปอย่างห้ามใจไม่ได้

เดินออกมาถึงด้านนอกของห้างสตาร์ไลท์อย่างไว พิงกี้เดินไปที่ใต้ต้นไม้ และดึงกระดาษทิชชูออกมากดไว้ที่ ดวงตาไว้

ทิชชูได้เปียกชุ่มด้วยน้ำตาอย่างรวดเร็ว

“พิงกี้ เธอเป็นอะไรมากมั้ย?”
พิงกี้ไม่พูดจา

ผ่านไปนานมาก นานจนน้ำหวานค่อนข้างกังวลและ ไม่รู้จะทำยังไงดี ทันใดนั้นพิงกี้ยิ้มให้เธอ “ฉันโอเคแล้ว กลับบ้านเถอะ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ